IPPP1-443-2021/08-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2008 r. (data wpływu 4 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego ustalania kwoty podatku VAT od zakupów, które służą jednocześnie czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego ustalania kwoty podatku VAT od zakupów, które służą jednocześnie czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - zgodnie ze statutem - realizuje zlecone jej przez organizatora zadanie (projekt dotyczy opracowywania koncepcji wykorzystania wskazanego terenu pod przyszłe inwestycje przeznaczone na działalność kulturalną i biznesową). Na obecnym etapie nie przewiduje się (nie ma pewności), aby czynności te były związane ze sprzedażą opodatkowaną. W konsekwencji Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane i niepodlegające podatkowi od towarów i usług. Dlatego od zakupów towarów i usług udokumentowanymi fakturami VAT, dotyczącymi zleconego zadania, nie odlicza podatku VAT. Występują jednak zakupy towarów i usług, które nie można bezpośrednio przypisać czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu i dotyczy to kosztów eksploatacji pomieszczeń biurowych: zużycie energii, gazu, wody i ścieków oraz sprzątania biura. Na podstawie umowy administrator dokonuje obciążenia Wnioskodawcy mediami w stosunku do zajmowanej powierzchni i liczby osób, zatem Wnioskodawca stosuje ten sam klucz podziału do rozliczenia kwoty podatku VAT wynikającej z faktur zakupu mediów, odpowiednio do odliczenia i kwoty podatku niepodlegającej odliczeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może w opisany sposób ustalać kwotę podatku VAT do odliczania z faktur VAT od zakupów które służą jednocześnie czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Jednostka kultury, która ponosi wydatki na zakupy towarów i usług służące czynnościom opodatkowanym jak i niepodlegającym opodatkowaniu, powinna na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, odrębnie określić kwoty podatku naliczonego VAT związanego z czynnościami w stosunku do których przysługuje jej odliczenie oraz w stosunku do których takie odliczenie jej nie przysługuje. Realizując zadanie statutowe zlecone jej przez organizatora, które nie będzie służyło czynnościom opodatkowanym (ani zwolnionym) jednostka nie odlicza od zakupów towarów i usług związanych z tym zadaniem podatku VAT. Od pozostałych zakupów służących czynnościom opodatkowanym - także służącym czynnościom, które w przyszłości będą opodatkowane podatkiem należnym - Wnioskodawca odlicza VAT na ogólnych zasadach. Natomiast od zakupów, które nie można bezpośrednio przypisać czynnościom opodatkowanym lub niepodlegających opodatkowaniu, a dotyczy to faktur VAT za media w związku z korzystaniem z pomieszczeń biurowych (gaz, woda, ochrona, energia elektryczna, sprzątanie), które to koszty są rozliczane zgodnie z umową wiążącą jednostkę z administratorem, tj. od powierzchni zajmowanej oraz ilości osób, do określenia kwoty podatku VAT do odliczenia oraz kwoty niepodlegającej odliczeniu z faktur VAT, stosowany jest ten sam sposób rozliczania jaki stosuje administrator, tj. według zajmowanej powierzchni i liczby osób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ost. zm. z 2008 r. Dz. U. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 i 4 cytowanej wyżej ustawy o VAT proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W art. 90 ustawy o VAT nie sprecyzowano, co należy rozumieć przez obrót, o którym mowa w tym przepisie. W związku z tym odwołać się należy do obrotu zdefiniowanego na potrzeby określenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót (z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż przerzucają oni jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegające opodatkowaniu (realizacja zleconego zadania w ramach działalności statutowej). Dlatego od zakupów towarów i usług udokumentowanymi fakturami VAT, dotyczącymi zleconego zadania, nie odlicza podatku VAT. Występują jednak zakupy towarów i usług, których nie można bezpośrednio przypisać czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu i dotyczy to kosztów eksploatacji pomieszczeń biurowych: zużycie energii, gazu, wody i ścieków oraz sprzątania biura. Na podstawie umowy administrator dokonuje obciążenia Wnioskodawcy mediami w stosunku do zajmowanej powierzchni i liczby osób, zatem Wnioskodawca stosuje ten sam klucz podziału do rozliczenia kwoty podatku VAT wynikającej z faktur zakupu mediów, odpowiednio do odliczenia kwoty podatku niepodlegającej odliczeniu.

Należy podkreślić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie odliczanie podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie zakresu stosowania ustawy na sferę, której ta ustawa w ogóle nie dotyczy. Ponadto brak jest w ustawie przepisów, które dopuszczałby możliwość odliczenia w rozpatrywanej sytuacji.

W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca wykonuje czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT (mogą to być zarówno czynności opodatkowane i zwolnione) oraz wykonuje czynności niepodlegające podatkowi VAT, zdaniem tut. Organu, mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 ustawy, należy obliczyć, jaka część obrotu uzyskiwana jest z prowadzonej działalności gospodarczej, a jaka część obrotu (po dokonaniu wyceny) pochodzi ze źródeł poza tą działalnością, czyli w tym przypadku z nieodpłatnej działalności statutowej.

W celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca może przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności statutowej (niepodlegającej opodatkowaniu - nieodpłatnej) i działalności gospodarczej (opodatkowanej - odpłatnej) w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając np. specyfikę, organizację i podział pracy w jego jednostce lub inne okoliczności.

W przedmiotowej sprawie zatem, Wnioskodawca może obliczyć kwotę podatku naliczonego związaną z realizacją zleconego zadania, na podstawie zajmowanej powierzchni i liczby osób, w celu rozliczenia kwoty podatku VAT wynikającej z faktur zakupu mediów, odpowiednio do kwoty podatku do odliczenia i kwoty podatku niepodlegającej odliczeniu, jak zaproponowano we wniosku pod warunkiem, że metoda ta faktycznie stanowi odzwierciedlenie rzeczywistych wartości dotyczących działalności opodatkowanej jednostki.

Dla Wnioskodawcy istotne jest również, aby prowadzona przez niego ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, zawierająca m.in. kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego, służąca prawidłowemu sporządzeniu deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy była prowadzona prawidłowo, rzetelnie i wiarygodnie.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-Maja 10, 09-402 Płock