IPPP1-443-2001/08-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży pomieszczeń pralni i suszarni - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży pomieszczeń pralni i suszarni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia Budowlano Mieszkaniowa powstała w roku..... Budynek mieszkalny o V kondygnacjach wzniesiony przez Spółdzielnię został zasiedlony w 1961 r. Mieści 10 lokali mieszkalnych oraz pomieszczenia wspólne - pralnię i suszarnię na IV piętrze budynku.

Budynek nie ma windy, która z uwagi na emerytalny wiek mieszkańców staje się koniecznością. Jednakże jej koszt przekracza znacznie zdolność kredytową Spółdzielni. Aby urealnić niezbędne środki finansowe, Walne Zgromadzenie Spółdzielni zdecydowało się sprzedać pomieszczenia pralni i suszarni z przeznaczeniem ich do adaptacji na cele mieszkalne. Kwota osiągnięta ze sprzedaży, uzupełniona pożyczką bankową pozwoliłaby na wykonanie windy, co znacznie poprawiłoby warunki mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana transakcja podlega podatkowi VAT.

Zdaniem wnioskodawcy przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi nie jest usługą i nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ww. ustawy. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, co do zasady, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stawka podatku od towarów i usług, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Jednakże ustawodawca zwolnił od podatku wykonywanie niektórych czynności w określonych okolicznościach.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., nadanym ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowanie, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia części budynków. W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu w art. 2 ust. 2 powyższej ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspakajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Natomiast w myśl ust. 4 ww. przepisu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Stosownie do art. 3 ust. 2 ww. ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółdzielnia zamierza sprzedać pomieszczenia wspólne w budynku mieszkalnym tj. pralnię i suszarnię, które mają być przeznaczone do adaptacji na cele mieszkalne. Środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczone zostaną na zainstalowanie w budynku windy.

W świetle przedstawionych okoliczności oraz przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, iż sprzedaż części wspólnych w budynku mieszkalnym (pralni i suszarni) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Dostawa ta korzysta jednak ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Przedmiotowa dostawa części wspólnych budynku nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, które wyłączone jest ze zwolnienia od podatku.

A zatem, przedmiotowa transakcja będzie stanowić dla Wnioskodawcy dostawę części budynku mieszkalnego zwolnioną od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.