IPPP1/443-1983/08-4/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1983/08-4/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.), uzupełnione pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 22 grudnia 2008 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 grudnia 2008 r. nr IPPP1/443-1983/08-2/IG do uzupełnienia wniosku, otrzymane w dniu 15 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług podatku od nieruchomości jako składnika podstawy opodatkowania przy dzierżawie hali produkcyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług podatku od nieruchomości jako składnika podstawy opodatkowania przy dzierżawie hali produkcyjnej, uzupełniony pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 22 grudnia 2008 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 grudnia 2008 r. nr IPPP1/443-1983/08-2/IG do uzupełnienia wniosku, otrzymane w dniu 15 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka podpisała umowę dzierżawy hali produkcyjnej i przynależnego gruntu. Co miesiąc płaci wydzierżawiającemu należny czynsz, opłaty za media a także podatek od nieruchomości, którego kwota roczna została podzielona na 12 rat miesięcznych i stanowi składnik czynszu, na który wystawiana jest co miesiąc faktura VAT. Nakaz płatniczy podatku od nieruchomości jest wystawiony przez Urząd Gminy na właściciela posesji, czyli wydzierżawiającego, ale koszt podatku od nieruchomości płaci wnioskodawca a jednak fizycznie podatek od nieruchomości do Urzędu Gminy wpłaca właściciel posesji, a nie Spółka. Z otrzymanych informacji wynika, że wnioskodawca nie może wpłacać podatku od nieruchomości. Kwota podatku od nieruchomości jest cenotwórcza jeśli chodzi o miesięczny czynsz, bo oprócz kosztów dzierżawy Spółka pokrywa koszt podatku od nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy podatek od nieruchomości musi być składnikiem czynszu.

Czy na podatek od nieruchomości musi być nałożony podatek VAT jak to jest dotychczas, gdy stanowi on składnik czynszu i gdy wystawiane są również na niego faktury VAT.

Czy podatek od nieruchomości może być płacony przez nas jako Spółkę, na podstawie rachunku wystawionego nam przez właściciela, a nie faktury VAT.

Zdaniem wnioskodawcy na podatek od nieruchomości płacony do Urzędu Gminy przez wydzierżawiającego, choć koszt pokrywa wnioskodawca, nie powinien być nakładany podatek VAT bo nie można opodatkować podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest z wzajemnym świadczeniem dzierżawcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Dzierżawa jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Należy jednakże podkreślić, iż sposób rozliczenia dodatkowych opłat i dodatkowych kosztów pomiędzy wydzierżawiającym a dzierżawcą może być różny w zależności od tego, czy w kwocie ustalonego za dzierżawę czynszu zawarte są dodatkowe opłaty lub koszty, czy też z umowy dzierżawy wynika odrębny obowiązek dzierżawcy do ponoszenia kosztów z tytułu wymienionych opłat lub kosztów.

Stosownie do art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu, lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej. Jest to więc świadczenie pieniężne nie ekwiwalentne (w zamian za wpłacony podatek od nieruchomości, podatnikowi nie przysługuje wzajemne świadczenie ze strony gminy). Z tych też względów podatek od nieruchomości nie może być przedmiotem sprzedaży lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podatek od nieruchomości sam w sobie bowiem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pomimo tego, że podatek od nieruchomości stanowi odrębny element rozliczeń z dzierżawcą, jest on należnością wynikającą z odpłatnego świadczenia usługi dzierżawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego - tak jak czynsz. Zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości ciąży na wydzierżawiającym, jako właścicielu i nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę dzierżawcy ze skutkiem zwalniającym wydzierżawiającego z obowiązku podatkowego. Strony stosunku cywilnoprawnego mogą jednak, w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych zawrzeć w umowie postanowienie, co do zwrotu należności z tytułu podatku od nieruchomości. Niezależnie jednak od tego, czy zwracana wydzierżawiającemu przez dzierżawcę kwota podatku od nieruchomości zostaje wyłączona z czynszu, czy też stanowi jego element kalkulacyjny, zawsze jest ona należnością obciążającą wydzierżawiającego. Natomiast obowiązek dzierżawcy w stosunku do wydzierżawiającego stanowi zobowiązanie cywilnoprawne, uregulowane w zawartej umowie, a więc należy je traktować jako należność otrzymaną z tytułu odpłatnego świadczenia usługi dzierżawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż podatek od nieruchomości, jako czynność publicznoprawna nie może podlegać dalszej odsprzedaży. Podatek ten ma charakter majątkowy i związany jest z posiadanym majątkiem, a nie uzyskiwanym z tytułu posiadania nieruchomości obrotem. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży bowiem na wydzierżawiającym i to on jest zobowiązany do zapłaty należności z tego tytułu. Opłata stanowi część składową czynszu pozostając w związku ze świadczoną usługą dzierżawy. W związku z tym, podatek od nieruchomości stanowi element kalkulacyjny przy ustalaniu opłaty za usługę główną, wobec czego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla usługi dzierżawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z zawartymi umowami dzierżawy wnioskodawca oprócz czynszu jest zobowiązany do zapłaty podatku od nieruchomości. Wydzierżawiający jest również podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż wydzierżawiający będąc podatnikiem podatku od towarów i usług jest obowiązany wystawić fakturę VAT, stwierdzającą wykonanie usługi dzierżawy traktując podatek od nieruchomości jako część kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi dzierżawy, natomiast brak jest podstaw do wystawienia rachunku wystawionego przez właściciela, obciążającego wnioskodawcę (dzierżawcę) podatkiem od nieruchomości, gdyż dzierżawca (wnioskodawca) nie może być płatnikiem podatku od nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl