IPPP1-443-198/09-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 3 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem taboru kolejowego - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem taboru kolejowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Samorząd Województwa nabył za kwotę 222 mln zł wagony kolejowe typu F firmy S oraz wagony kolejowe typu p firmy B za kwotę 254 mln zł Łączna wartość podatku od towarów i usług naliczonego przy nabyciu elementów taboru wyniosła 85,5 mln zł. Na mocy art. 40 ustawy o transporcie kolejowym z dnia 28 marca 2003 r. i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 2004 r. o organizowaniu regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich Samorząd Województwa jest Organizatorem takich przewozów, który na mocy umowy ramowej umowy rocznej powierza Przewoźnikowi ich wykonywanie. W warunkach Województwa Przewoźnikiem takim jest spółka KM Spółka z o.o., w której Samorząd Województwa posiada 100 proc. udziałów. W związku z powyższym, Samorząd zawarł ze spółką KM w dniu 12 listopada 2008 r. umowy dzierżawy przedmiotowych wagonów odpowiednio Nr 1 na czas nieokreślony dla wagonów typu p firmy B, w której wysokość płaconego co pół roku czynszu określono na kwotę 2.603.917,92 zł netto oraz Nr 2 dla wagonów typu F firmy S na czas nieokreślony z czynszem półrocznym o wysokości 2.217.250 zł netto. Na podstawie zgodnego stanowiska stron tych umów w celu zmniejszenia i zracjonalizowania kosztów Spółki a także uproszczenia wzajemnych rozliczeń z Województwem planowana jest zmiana umów dzierżawy poprzez obniżenie kwoty czynszu do wysokości symbolicznej - opiewającej na 1 zł. Należy zaznaczyć, że przedmiotowe wagony nie będą przez okres co najmniej 5 lat sprzedane ani wniesione aportem do jakiegokolwiek podmiotu prawnego tylko na podstawie stosunku zobowiązaniowego są i będą wykorzystywane do eksploatacji przewozowej - czynności opodatkowanej umożliwiając odliczenie całości podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania pierwszego, co do zasady, jeżeli Samorząd Województwa w chwili nabycia przedmiotowych elementów taboru kolejowego miał zamiar ich wydzierżawienia, czyli wykorzystania ich do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, to Samorządowi przysługuje prawo odliczenia kwoty podatku od towarów i usług przy ich nabyciu. Przy czym nie ma znaczenia okres, na jaki zostanie zawarta umowa dzierżawy tych pojazdów (5 lat, jeden rok, czas nieokreślony) - istotne jest natomiast, by w ciągu 5 lat, urządzenie to było wykorzystywane do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

Odnośnie pytania 2, prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług nie jest związane z wysokością uzyskiwanych za pomocą zakupionych towarów lub usług korzyści finansowych (w tym przypadku wysokością czynszu dzierżawnego, ustalonego w umowie dzierżawy taboru kolejowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Tak więc realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest obostrzona pewnymi ograniczeniami. Uregulowania art. 88 ust. 3a cyt. ustawy, wskazują przypadki, w których otrzymane przez podatnika faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego. Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż Samorząd Województwa nabył wagony kolejowe. Na mocy art. 40 ustawy o transporcie kolejowym z dnia 28 marca 2003 r. i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 2004 r. o organizowaniu regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich Samorząd Województwa jest Organizatorem takich przewozów, który na mocy umowy ramowej umowy rocznej powierza Przewoźnikowi ich wykonywanie. Samorząd zawarł z Przewoźnikiem - spółką K umowy dzierżawy przedmiotowych wagonów.

Zatem z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, iż zakup taboru kolejowego wiąże się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę, gdyż nabyte wagony kolejowe zostały wydzierżawione spółce K Sp. z o.o., a Wnioskodawca z tytułu świadczenia powyższych usług, tj. usług dzierżawy jest zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT.

Biorąc zatem pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż Samorządowi Województwa przysługuje w całości prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach VAT, dokumentujących zakup taboru kolejowego.

W stanie faktycznym wniosku Wnioskodawca wskazał, iż na podstawie zgodnego stanowiska stron, tj. Samorządu Województwa i spółki K Sp. z o.o., w celu zmniejszenia i zracjonalizowania kosztów Spółki, a także uproszczenia wzajemnych rozliczeń z Województwem, planowana jest zmiana umów dzierżawy poprzez obniżenie kwoty czynszu do wysokości symbolicznej - opiewającej na 1 zł Z uwagi na powyższe Wnioskodawca wyraził wątpliwości, czy możliwość odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia taboru kolejowego będzie zależna od wysokości ustalonego czynszu z tytułu jego dzierżawy.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą. Jedynie w sytuacji, gdy pomiędzy podmiotami (kontrahentami) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, ale tylko w sytuacji, gdy związki te miały wpływ na ustalenie ceny - art. 32 ust. 1 i 2 ustawy.

Skoro więc podmioty mogą w sposób swobodny kształtować cenę, z pewnymi wyjątkami określonymi w art. 32 cyt. ustawy, a art. 86 ust. 1 nie uzależnia prawa do odliczenia podatku naliczonego od kwoty ustalonej za dostawę towarów czy świadczenie usług lecz wyłącznie uzależnia to prawo od wykonywania czynności opodatkowanych przez podmiot, to poziom ceny ustalony pomiędzy stronami nie będzie wpływał na prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż Samorządowi Województwa będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem taboru kolejowego, niezależnie od wartości świadczonych usług dzierżawy na rzecz spółki K Sp. z o.o., pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy i niezaistnienia okoliczności wskazanych w art. 88 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.