IPPP1-443-1979/08-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności zakupuje materiały z przeznaczeniem na reklamę, reprezentację, sprzedaż premiową i różnego rodzaju promocje. Spółka dokonuje i będzie dokonywać nieodpłatnych przekazań upominków o wartości do, jak i powyżej 5 zł (powyżej 100 zł też), zarówno z logo firmy jak i bez, jak też innych prezentów, przy nabyciu których przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przekazania dokonywane są w celach reklamowych, dla potencjalnych klientów, a także stanowią nagrodę kontrahentów lub ich pracowników za sprzedaż określonej ilości towaru oznaczonego marką Spółki, również w ramach programu lojalnościowego dla stałych klientów, a także w ramach szeroko pojętej reklamy i reprezentacji - prezenty dla kontrahentów nieodpłatne przekazanie gadżetów reklamowych podczas spotkań, targów handlowych, przeprowadzanych degustacji.

Wszystkie działania związane z przekazywanymi towarami mają na celu promocję marki i podtrzymanie pozycji Spółki na rynku, co oznacza, że nieodpłatne wydania związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów, upominków stanowiących formę szeroko pojętej reklamy i reprezentacji Spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w stanie prawnym obowiązującym po 1 czerwca 2005 r....

Zdaniem wnioskodawcy analiza art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż nie ma ona obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeżeli przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT przedmiotem opodatkowania jest:

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 2 tej ustawy czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów jest przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. A zatem, z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, iż przepis pomija takie nieodpłatne przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Spółka, przekazując należące do niej towary w formie nagród, gadżetów, upominków oraz innych stanowiących reklamę Spółki, dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem. W konsekwencji takie przekazanie towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółka nie będzie obowiązana do rozliczenia, w związku z nieodpłatnym przekazaniem nagród na cele związane z reklamą Spółki, podatku należnego i wystawiania faktur wewnętrznych.

Zdaniem Spółki nieodpłatne przekazanie na rzecz np. handlowca czy sklepu prowadzącego sprzedaż towarów Spółki w zamian za dokonanie określonej sprzedaży stanowi nagrodę oraz motywuje do prowadzenia jej w sposób bardziej efektywny.

W niektórych wypadkach, gdy przekazany towar zawiera logo firmy, nieodpłatne przekazanie ma charakter reklamowy (tzw. branding). Reklama sprzedawanych przez Spółkę produktów ma na celu poinformowanie potencjalnych klientów o towarze, zwiększenie ich zainteresowania oferowanymi przez Spółkę produktami, a w konsekwencji ma przyczynić się do zwiększenia sprzedaży.

Tym samym związek tychże przekazań z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem jest wyraźny i nie powinien więc budzić żadnych wątpliwości. Z kolei związek ten powoduje, iż nie dochodzi do spełnienia wszystkich warunków opodatkowania nieodpłatnej dostawy, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Ponadto wskazać należy, że przepisu art. 7 ust. 2 ustawy VAT nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy VAT). Tym samym, w odniesieniu do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek nie będzie miał znaczenia cel dokonanego przekazania. Każde ich przekazanie nie będzie bowiem podlegało opodatkowaniu. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w literaturze przedmiotu, w m.in. komentarzu Tomasza Michalika AT Komentarz Rok 2007, Podatkowe Komentarze Becka, Warszawa 2007, str. 111) oraz w komentarzu A. Bartosiewicza i R. Kubackiego (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2007, wyd. II, Komentarz do art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1268/07. Zdaniem Sądu w przypadku, gdy podatnik w celu promocji i reklamy swojej działalności przekazuje nieodpłatnie towary swoim klientom, to takie przekazanie ma związek z prowadzonym przezeń przedsiębiorstwem. W ocenie Sądu od 1 czerwca 2005 r. wszelkie czynności nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w tym na cele reprezentacji i reklamy, nie podlegają VAT. A zatem, jeżeli podatnik dokonuje nieodpłatnej dostawy towarów w celu promocji i reklamy swojego przedsiębiorstwa, to takie czynności nie powodują powstania obowiązku podatkowego w VAT, Sąd podkreślił, że polskie przepisy są w tym zakresie bardziej liberalne niż dyrektywa. Natomiast przepisy dyrektywy można stosować bezpośrednio tylko wtedy, gdy są one korzystniejsze dla podatnika niż przepisy krajowe.

Podobnie do tej kwestii odniósł się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 5 października 2007 r., sygn. akt III SAlWa 1255/07, Sąd wskazał, że jeżeli podatnik przekazuje nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa na cele związane z promocją i reklamą, a czynność ta jest bezpośrednio związana z jego działalnością gospodarczą, wówczas przekazanie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Także Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 3 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 152/07 wyraził pogląd o braku obowiązku opodatkowania przekazywanych nieodpłatnie w ramach reklamy towarów.

W tym wyroku Sąd wskazał, iż stanowisko organów podatkowych dotyczące interpretacji art. 7 ustawy o VAT obowiązującego przed dniem 1 czerwca 2005 r., czyli przed nowelizacją, jest prawidłowe, a podatnik miał obowiązek opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jednakże zmiany wprowadzone do ustawy VAT, które nabrały mocy prawnej z dniem 1 czerwca 2005 r. usunęły zapisy będące źródłem rozbieżnych interpretacji i największych kontrowersji związanych z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Niespójny zapis ust. 3 zastąpiono brzmieniem "Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek". Obecnie zestawiając brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy z ust. 3 nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Natomiast ze znowelizowanych przepisów art. 7 ust. 3-7 ustawy wynika, że nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie, mające charakter darowizny, wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika." Można również wskazać na uchwałę Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 maja 2007 r., sygn. akt I FPS 5/06, z której wynika, że przepis art. 7 ust. 2 i 3, W brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 maja 2004 r. do dnia 31 maja 2005 r., obejmował opodatkowaniem nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. To potwierdza, iż po 1 czerwca 2005 r. obowiązek podatkowy nie występuje. Potwierdza to także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07, w którym stwierdzono, że dokonane po 1 czerwca 2005 r. nieodpłatne przekazanie towarów, jeżeli jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika, nie podlega opodatkowaniu. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że nowelizacja doprowadziła do tego, że przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług są niezgodne z Dyrektywą 2006/112 - przy czym są one korzystniejsze dla podatnika. Dlatego też, co potwierdził również NSA, nie mają w tym momencie znaczenia przepisy dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej z dnia 11 grudnia 2006 r., L 347/1), z których wynika, iż każda nieodpłatna dostawa niezależnie od tego, czy jest dokonywana na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, czy też na cele z nim związane jest uważana za dostawę podlegającą opodatkowaniu. Niewłaściwa implementacja przepisów Dyrektywy do prawa krajowego, powoduje, że władze krajowe nie mogą powoływać się przeciwko podatnikowi bezpośrednio na przepisy Dyrektywy.

Stanowisko, iż nieodpłatne przekazanie towarów związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje potwierdzenie także w bieżącym orzecznictwie, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 sierpnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 539/08, sąd stwierdził, iż przekazywanie nagród w ramach programu lojalnościowego nie jest obciążone VAT.

Podsumowując, Spółka w przypadku przekazania towarów o charakterze reklamowym, na których nie w każdym przypadku będzie zamieszczane logo firmy, nie będzie miała obowiązku naliczenia i zapłacenia podatku należnego od tej czynności, gdyż w świetle obowiązujących przepisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przekazanie to, jako ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem Spółki, nie podlega opodatkowaniu.

Gdyby jednak przyjąć stanowisko przeciwne, z czym Spółka się nie zgadza, iż nieodpłatne przekazanie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to doszłoby do niedopuszczalnej, bo sprzecznej z wykładnią językową, interpretacji cyt. art. 7 ust. 2, a także do niedopuszczalnej sytuacji, w której Państwo musiałoby się powołać na przepisy Dyrektywy, aby zastosować wobec podatnika opodatkowanie.

W obecnie obowiązującym brzmieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wszelkie czynności nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w tym na cele reklamy, nie podlegają VAT.

A zatem jeżeli Spółka dokonuje nieodpłatnej dostawy towarów w celu promocji i reklamy bądź reprezentacji swojego przedsiębiorstwa, to takie czynności nie powodują powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, mimo iż przy zakupie dokonano odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14a oraz 14 e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w procesie interpretowania przepisów prawa Minister Finansów ma obowiązek uwzględniać orzecznictwo sądów polskich oraz ETS, zatem posłużenie się w sprawie ww. orzecznictwem jest jak najbardziej zasadne.

Wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie, iż nie występuje obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jeżeli Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i związanego z nim zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlega opodatkowaniu) przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z ust. 4 cytowanego art. 7, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., przez prezenty o małej wartości należało rozumieć przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Należy jednak podkreślić, że powyższy przepis, z dniem 1 stycznia 2009 r. uległ zmianie. Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, z dniem 1 stycznia 2009 r. wskazany powyżej pkt 2 otrzymał brzmienie: "2) których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł."

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z uwagi na powyższe należy więc stwierdzić, iż do dnia 1 stycznia 2009 r. nie było opodatkowane przekazanie klientom towarów, których przekazania nie ujęto w ewidencji osób obdarowanych, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekraczała 5 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieściła się w przedziale od 5,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych

Po tym dniu nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towarów, nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych.

Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik miał i ma obecnie obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy (art. 88) zostało ograniczone. Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego, oraz brzmienie art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy, w myśl którego cytowany wyżej ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Reasumując, oznacza to, że w przypadku gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, od towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania (z uwagi np. na brak możliwości zaliczenia zakupu do kosztów uzyskania przychodów), to przekazanie tych towarów nie stanowi dostawy towarów i nie ma obowiązku opodatkowania tych czynności. Natomiast w przypadku, gdy podatnik dokonuje nabycia towarów, które w momencie zakupu służą bezpośrednio wykonywanym czynnościom opodatkowanym (a więc przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego), a następnie przekazane zostaną nieodpłatnie - takie nieodpłatne przekazanie traktowane jest jak dostawa towarów i będzie rodziło konieczność opodatkowania podatkiem VAT, pod warunkiem, że towary te nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości czy próbek w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 7 ustawy.

Pytanie spółki dotyczy opodatkowania VAT nieodpłatnego przekazania towarów, upominków stanowiących formę szeroko pojętej reklamy i reprezentacji Spółki w sytuacji, gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu tych towarów. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka dokonuje i będzie dokonywać nieodpłatnych przekazań upominków o wartości do, jak i powyżej 5 zł (powyżej 100 zł też), zarówno z logo firmy jak i bez, jak też innych prezentów, przy nabyciu których przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego. Z wniosku nie wynika natomiast aby Spółka prowadziła ewidencję osób obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy.

W podsumowaniu, mając na uwadze powyższe przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku i związane z nim zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że (w stanie prawnym obowiązującym do 1 stycznia 2009 r.) jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru przekraczała 5 zł i przy zakupie tych towarów Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - czynność ich nieodpłatnego przekazania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, przekracza 10 zł i przy zakupie tych towarów Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego - czynność ich nieodpłatnego przekazania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W przypadku, gdyby Spółka prowadziła ewidencję osób obdarowanych, o której mowa powyżej, nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT (zarówno przed jak i po 1 stycznia 2009 r.) nieodpłatne przekazanie jednej osobie towarów o łącznej wartości nieprzekraczającej w jednym roku podatkowym kwoty 100 zł. Nieodpłatne przekazanie jednej osobie w jednym roku podatkowym towarów o wartości przekraczającej 100 zł podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezależnie od prowadzenia ewidencji osób obdarowanych.

Nie uznaje się ponadto za dostawę towarów (tj. nie podlega opodatkowaniu) przekazywanie towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz próbki.

W odniesieniu do przywołanego przez Spółkę orzecznictwa sądów administracyjnych stwierdzić należy, iż orzeczenia w sprawach podatkowych zapadają w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych, a ich różnorodność stanowi odpowiedź na różnorodność przedstawionych przez podatników stanów faktycznych i dlatego nie mogą one być podstawą przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy. Orzeczenia sądów zapadają w indywidualnej sprawie i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Przede wszystkim należy wskazać, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) orzeczenia sądowe są wydawane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Wyroki sądów administracyjnych nie mają charakteru obowiązującego prawa, natomiast zgodnie z art. 120 Ordynacji podatkowej organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Powyższa zasada jest częściowym powieleniem zapisu art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483), zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru obowiązującego prawa, a zatem nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięć w kolejnych sprawach. Powołane przez Stronę wyroki sądów nie mogą więc być źródłem prawa ani podstawą przy rozpatrywaniu kolejnych spraw.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.