IPPP1/443-1965/08-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku od zrefundowanych wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku od zrefundowanych wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

Jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą będąc czynnym podatnikiem podatku VAT. W celu stworzenia dodatkowych miejsc pracy podpisał Pan umowę z Powiatowym Urzędem Pracy o refundację kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zgodnie z ta umową urząd pracy zobowiązał się zrefundować koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w kwocie brutto poniesionych przez Pana wydatków. W wyniku realizacji przedmiotowej umowy dokonał Pan zakupów wyposażenia (środki trwałe), od których odliczono podatek naliczony. Urząd pracy dokonał zwrotu tych wydatków w kwocie brutto. Powyższy zakup będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odliczenie podatku VAT naliczonego od wydatków na zakup wyposażenia (środków trwałych) stanowiska pracy dla bezrobotnego, który następnie został zwrócony przez urząd pracy w ramach refundacji nie podlega skorygowaniu (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Pana Zdaniem odliczenie podatku naliczonego od wydatków na zakup wyposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego, który następnie został zwrócony przez urząd pracy w ramach refundacji jest ostateczne i nie podlega skorygowaniu. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Dokonane przez Wnioskodawcę zakupy służą wyposażeniu stanowiska miejsca pracy, na którym został zatrudniony pracownik zajmujący się wyłącznie wykonywaniem czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują w sytuacji refundacji w kwocie brutto konieczności skorygowania odliczonego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto w art. 88 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r. ustawodawca zawarł ograniczenie prawa do odliczenia podatku. Stosownie do treści tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednak zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegajacych amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poniesione wydatki na zakup wyposażenia (środki trwałe) są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących powyższe nabycie, o ile nie zachodzą wyłączenia określone w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy w związku z art. 88 ust. 3 pkt 2. W takim przypadku nie ma obowiązku dokonywania korekty odliczonego podatku. Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku źródło finansowania nabycia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 143, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.