IPPP1-443-192/11-2/IGo - Opodatkowanie podatkiem VAT prac konserwatorskich obiektów zabytkowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-192/11-2/IGo Opodatkowanie podatkiem VAT prac konserwatorskich obiektów zabytkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 4 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi prac konserwatorskich - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi prac konserwatorskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni ma zarejestrowaną działalność gospodarczą sklasyfikowaną w PKWiU 2008 pod 91.03.10 "Działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych". (Poprzednie PKWiU 92.52.12. "Ochrona zabytków" - było zwolnione z podatku VAT"). Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie księgi przychodów i rozchodów.

Zainteresowana wykonuje prace konserwatorskie obiektów zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków oraz innych nie wpisanych do rejestru zabytków (obrazy, rzeźby, polichromie, ikony). W przypadku obiektów wpisanych do rejestru zabytków źródłem finansowania są: Urzędy Marszałkowskie, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Gminy, Parafie (Rzymskokatolickie, Prawosławne lub innych wyznań). Prace konserwatorskie wpisane do rejestru zabytków są nadzorowane przez Urzędy Ochrony Zabytków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy usługa prac konserwatorskich obiektów wpisanych do rejestru zabytków finansowana ze środków publicznych (w tym część finansuje Parafia) może być zwolniona z podatku VAT.

2.

Czy usługa prac konserwatorskich nie wpisanych do rejestru zabytków jest opodatkowana podatkiem VAT. Jaka jest stawka podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, według jej interpretacji art. 43 ust. 1 ustawy o podatku VAT usługa finansowana w całości ze środków publicznych jest zwolniona z podatku VAT. Wnioskodawczyni uważa, że fundusze Parafii też są środkami publicznymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Ponadto, z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.L. Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni ma zarejestrowaną działalność gospodarczą sklasyfikowaną w PKWiU 2008 pod 91.03.10 "Działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych". Zainteresowana wykonuje prace konserwatorskie obiektów zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków oraz innych nie wpisanych do rejestru zabytków (obrazy, rzeźby, polichromie, ikony). W przypadku obiektów wpisanych do rejestru zabytków źródłem finansowania są: Urzędy Marszałkowskie, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Gminy, Parafie (Rzymskokatolickie, Prawosławne lub innych wyznań). Prace konserwatorskie wpisane do rejestru zabytków są nadzorowane przez Urzędy Ochrony Zabytków. Ponadto jak wskazuje we własnym stanowisku, usługi przez nią świadczone, jako finansowane w całości ze środków publicznych, powinny być zwolnione z podatku VAT.

W związku z tym, iż Wnioskodawczyni wskazała, że usługi przez nią świadczone będą zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1, bez wskazania konkretnego punktu oraz z racji wskazania na źródła finansowania usług, zasadnym jest przywołanie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Zgodnie z ww. przepisem zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Należy zauważyć, iż powyższe uregulowanie nie może mieć żadnego zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż dotyczy tylko i wyłącznie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Niniejszy wniosek dotyczy, jak wskazuje Zainteresowana, usługi prac konserwatorskich i daleki jest od wykonywanych usług szkoleniowych.

Ponadto, wskazać również należy, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy, zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez:

a.

kościoły i związki wyznaniowe, o których mowa w przepisach o stosunku państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przepisach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych,

b.

organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim

- w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem, że podmioty te nie są nastawione na osiągnie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną;

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W świetle art. 43 ust. 18, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Analiza powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na jego podstawie jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, albo indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym za wykonaną usługę w formie honorarium. Ponadto podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 33 lit. a) tego artykułu nie mogą osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia zyski te przeznaczane są w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Nie spełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że ww. usługi świadczone przez Panią, zarówno dotyczące obiektów wpisanych do rejestru zabytków jak i nie wpisanych do rejestru zabytków, w 2011 r. - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - nie podlegają zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy, bowiem treść wniosku nie wskazuje, iż dotyczy on usług szkoleniowych, finansowanych ze środków publicznych, iż jest Pani podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy, albo indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym za przedmiotowe usługi w formie honorarium, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich. Ponadto, ze względu na fakt, iż usługi te nie zostały wymienione ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, jako opodatkowane stawką obniżoną, ich świadczenie podlega od 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu stawką 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl