IPPP1-443-192/07-2/RK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 października 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-192/07-2/RK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2007 r. (data wpływu 13 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe.

W sierpniu 1992 r. Pani J zakupiła nieruchomości będące gruntami rolnymi, położone w gminie C. Na nabytych nieruchomościach zamierzała prowadzić działalność wytwórczą w rolnictwie (co zaznaczyła w akcie notarialnym przy nabyciu nieruchomości). Jednakże, ze względu na zmianę planów życiowych, działalności takiej nigdy nie podjęła. Od roku 1979 r., Pani J przebywa w Niemczech i nie zajmuje się tymi nieruchomościami. W lutym 2003 r. uchwałą Rady Gminy został zmieniony plan ogólny zagospodarowania przestrzennego. Zmiany dotyczące wyznaczenia terenów zabudowy mieszkaniowej objęły działki należące do Pani J. Następnie, w tym samym roku, dokonała ona podziału nieruchomości. Obecnie nieruchomości te są wykazane w ewidencji gruntów i budynków jako zurbanizowane tereny niezabudowane i Pani J planuje je sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości, nabytych w roku 1992, dla których Rada Gminy zmieniła plan ogólny zagospodarowania przestrzennego, a które zostały następnie podzielone na kilka mniejszych działek, Strona powinna się zarejestrować jako podatnik podatku od towarów i usług oraz opodatkować te transakcje.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustawodawca powiązał zatem, pojęcie podatnika z pojęciem działalności gospodarczej. Na mocy przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej WSA) we Wrocławiu z dnia 17 kwietnia 2007 r. (I SA/Wr 123/07), celem regulacji było obciążenie podatkiem od towarów i usług podmiotów profesjonalnych (podobne stanowisko przedstawiono w wyrokach: WSA z dnia 18 stycznia 2006 r., o sygn. III SA/Wa 3885/06, WSA z dnia 6 września 2006 r., o sygn. I SA/Wr 1254/05, WSA z dnia 26 stycznia 2007 r., o sygn. I SA/Wr 1688/06, WSA z dnia 20 października 2006 r., o sygn. I SA/Wr 830/06). Podatek od towarów i usług można bowiem określić jako szczególną formę podatku obrotowego od profesjonalnego obrotu gospodarczego. Zgodnie z orzecznictwem ETS, sam fakt posiadania majątku osobistego przez pewien czas, nie czyni nikogo podmiotem profesjonalnym. Zdaniem ETS, w przypadku gdy podatnik sprzedaje część swojego składnika majątkowego, którą zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa on w odniesieniu do tej sprzedaży jako podatnik (wyrok w sprawie C-291/92). W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywając nieruchomości 15 lat temu, nie miał zamiaru ich odsprzedawać. Należy podkreślić, iż przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zmiana planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego nastąpiła w drodze uchwały Rady Gminy. W tej sytuacji sprzedaż wspomnianych wyżej nieruchomości trudno uznać za działalność gospodarczą. Zdaniem Pani Jolanty J, dokonując opisanej we wniosku sprzedaży, nie działałaby jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z ww. przepisów wynika, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną nie będącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie była i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast grunt został nabyty z zamiarem prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie, a więc z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej. Deklarowany zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeszcze nie rozpoczętej (nawet jeśli nigdy nie zostanie ona rozpoczęta), determinuje status podatnika. Zatem, nabycie nieruchomości będącej gruntami rolnymi, z zamiarem prowadzenia działalności wytwórczej, skutkuje zakwalifikowaniem nabywcy jako podatnika.

Analiza taka jest zgodna z przepisem art. 4 VI Dyrektywy oraz art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, jak również z art. 15 ust. 2 ustawy, z których wynika, że sporadyczność czynności, względnie jednorazowe ich wykonanie, tworzy z danej osoby podatnika również wówczas, gdy jednorazowe wykonanie czynności jest czynnością wykonywaną w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalnością osób wykonujących wolne zawody.

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, stanowi iż zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Ponadto należy wskazać, iż jak wynika z treści przepisu art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku.

Zatem, opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z wniosku wynika, iż uległ zmianie plan zagospodarowania przestrzennego, w związku z tym grunty rolne zostały przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe, a Wnioskodawczyni dokonała ich podziału.

W związku z powyższym sprzedaż działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, a Pani J winna zarejestrować się jako podatnik tego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl