IPPP1/443-1914/08-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w części - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w części.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2006 r. S dokonał modernizacji środka trwałego - budynek Gminnego Ośrodka Zdrowia. Na ten cel otrzymał środki finansowe z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - umowa nr Z/2.06/III/3.5.2/183/06/U/85/06 - Modernizacja Gminnego Ośrodka Zdrowia. Budynek jest własnością organu założycielskiego, który aktem notarialnym przekazał S budynek do użytkowania. W gminnym ośrodku zdrowia w N S prowadzi statutową działalność zwolnioną z VAT związana ze sprzedażą usług medycznych, jak również w budynku wynajmowane są pomieszczenia na działalność gospodarczą i lokal mieszkalny.

S jest podatnikiem VAT czynnym. W roku 2006 w związku z ustaleniem proporcji sprzedaży opodatkowanej do zwolnionej zakład uzyskał wskaźnik proporcji 4%. Modernizacja środka trwałego była dokonana w części przez zakład a także ze środków Unii Europejskiej i Budżetu Państwa. We wnioskach o płatność podatek VAT w 96% był wykazywany jako wydatek kwalifikowany z 4% jako wydatek niekwalifikowalny.

Na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2000 r. o narodowym planie rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 22 września 2004 r. w sprawie trybu, terminów i zakresu sprawozdawczości dotyczącej realizacji narodowego planu rozwoju, trybu kontroli realizacji narodowego planu rozwoju, trybu kontroli realizacji oraz trybu rozliczeń (Dz. U. Nr 216, poz. 2206 z późn. zm.) oraz upoważnienia Wojewody Lubelskiego przeprowadzono kontrolę nt. prawidłowości i skuteczności realizacji projektu współfinansowanego ze środków EFRR i budżetu państwa. Kontrola przeprowadzona przez inspektorów wydziału zarządzania funduszami europejskimi lubelskiego urzędu wojewódzkiego w Lublinie stwierdziła, że projekt został zrealizowany zgodnie z załączonym do wniosku o dofinansowanie projektu, harmonogramem robót, dokumentacją oraz zgodnie z podpisanymi umowami z wykonawcami robót i dostawcami, jak również, ze S Nr 1 posiada ewidencję księgową pozwalającą na identyfikację operacji finansowych związanych z projektem. Realizując powyższy projekt Zakład w oświadczeniu o możliwości odzyskania podatku VAT wykazał, że stosując przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część podatku naliczonego, którą może proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcja wyniosła 4%. W związku z powyższym od kosztów związanych z projektem ponoszonych w 2006 r. odzyskaliśmy 4% podatku z Urzędu Skarbowego a 96% ze środków EFRR i budżetu państwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zakład mógł odliczyć 4% podatku VAT naliczonego określonego w projekcie jako wydatek niekwalifikowany.

Zdaniem Wnioskodawcy:

S Nr 1 realizując projekt "Modernizacja Gminnego Ośrodka Zdrowia" Nr umowy Z/2.06/III/3.5.2/183/06/U/85/06 stosując przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) pomniejszył kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można było proporcjonalnie przypisać czynnościom w stosunku do których przysługiwało prawo do odliczenia.

Wskaźnik 4% uzyskaliśmy ze stosunku sprzedaży opodatkowanej w wys. 171.599,95 zł do sprzedaży zwolnionej w wys. 5.011.502,15 zł za rok 2005.

W związku z powyższym zmniejszyła się kwota dofinansowania z EFRR i budżetu państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych przez nich do wykonywania czynności opodatkowanych. Regulacja ta wyklucza możliwość odliczenia podatku związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z kolei w przypadku, gdy nabyty towar lub usługa powiązane są równocześnie ze sprzedażą w związku z którą przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i sprzedażą, w związku z którą takie prawo nie przysługuje - odliczenia należy dokonać proporcjonalnie.

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy).

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 2 ustawy, w myśl którego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję tę określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 3 i 4 ustawy).

W przypadku gdy proporcja, o której mowa wyżej przekroczy 98%, podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, a jeżeli nie przekroczy 2%, podatnik nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 (art. 90 ust. 10 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż S prowadzi działalność zarówno opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (wynajem pomieszczeń gospodarczych i lokalu mieszkalnego), jak i zwolnioną z opodatkowania (sprzedaż usług medycznych).

Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi jak i zwolnionymi i dlatego dla celów rozliczenia podatku stosuje proporcję o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. W 2006 r. wskaźnik proporcji wynosił 4%.

W 2006 r. Wnioskodawca dokonał modernizacji środka trwałego tj. budynku Gminnego Ośrodka Zdrowia, która została sfinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy uznać, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do proporcjonalnego odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości 4%, gdyż w powyższym zakresie towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowej modernizacji miały związek z czynnościami opodatkowanymi.

Zauważyć ponadto należy, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.