IPPP1/443-189/12-2/IGo - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-189/12-2/IGo Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej w W., składającej się z kilku działek ewidencyjnych. Wnioskodawca nabył własność nieruchomości na podstawie decyzji Starosty o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej i przejętej na rzecz Skarbu Państwa, decyzji Wojewody o utrzymaniu zaskarżonej decyzji oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w przedmiocie zwrotu nieruchomości. Własność nieruchomości stanowi majątek osobisty wnioskodawcy. Nieruchomość jest niezabudowana. Nieruchomość położona jest na terenie, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, uchwalony Przez Radę Miasta uchwałą z dnia 26 lutego 2009 r. opublikowaną w Dz. Urz.Woj. Nr 60 z dnia 29 kwietnia 2009 r., poz. 1539, przy czym stosownie do zapisów tego planu nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę. Decyzją Prezydenta miasta został zatwierdzony projekt podziału geodezyjnego nieruchomości, dokonany w celu wydzielenia gruntu przeznaczonego w ww. planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi publiczne, które to działki nie stanowią przedmiotu sprzedaży.

Wnioskodawca zawarł w dniu 1 lipca 2011 r. umowę przedwstępną sprzedaży ("Umowa Przedwstępna"), na postawie której zobowiązał się sprzedać na rzecz osoby prawnej część nieruchomości (2 działki gruntu) przeznaczone pod zabudowę:

* działkę gruntu oznaczoną nr ewid. 34/18 o obszarze 2.121 m2,

* działkę gruntu oznaczoną nr ewid. 39/9 o obszarze 504 m2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyszła sprzedaż (dostawa) nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż (dostawa) nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym dostawa nieruchomości nie będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż majątku osobistego, nie wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej, pozostaje poza działaniem Ustawy o podatku VAT, a w związku z tym nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Podstawą tego twierdzenia jest fakt, iż nie wystarczy samo wykonanie czynności określonych w art. 5 Ustawy o podatku VAT do powstania obowiązku podatkowego. Sprzedający (Wnioskodawca) - musi występować w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego działalność gospodarczą. Nie można uznać za działalność gospodarczą sprzedaży nieruchomości, jeżeli stanowi ona majątek osobisty sprzedającego (Wnioskodawcy), który nie służy do prowadzenia działalności gospodarczej. Zaznaczyć należy, że czynności podlegające opodatkowaniu, wykonane przez podmiot niewystępujący w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powyższe jest zgodne z art. 9-12 Dyrektywy 2006/112/WE oraz poparte wyrokami sądowymi m.in. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 830/06 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 153/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku zbycia przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Zbycie majątku nabytego na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wskazać również należy, że zarówno sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych przez osoby fizyczne nie może mieć charakteru decydującego. Zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania ustawy o VAT, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą dokonuje się podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość, składającą się z kilku działek ewidencyjnych. Wnioskodawca nabył własność nieruchomości na podstawie decyzji Starosty o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej i przejętej na rzecz Skarbu Państwa. Własność nieruchomości stanowi majątek osobisty wnioskodawcy. Nieruchomość jest niezabudowana. Nieruchomość położona jest na terenie, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przy czym stosownie do zapisów tego planu nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę. Decyzją Prezydenta miasta został zatwierdzony projekt podziału geodezyjnego nieruchomości, dokonany w celu wydzielenia gruntu przeznaczonego w ww. planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi publiczne, które to działki nie stanowią przedmiotu sprzedaży. Wnioskodawca zawarł w dniu 1 lipca 2011 r. umowę przedwstępną sprzedaży ("Umowa Przedwstępna"), na postawie której zobowiązał się sprzedać na rzecz osoby prawnej część nieruchomości (2 działki gruntu) przeznaczone pod zabudowę.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż pomimo, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, z okoliczności sprawy nie wynika, aby sprzedając nieruchomość Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że Zainteresowany nabył nieruchomość, o której mowa we wniosku w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych, ponieważ nieruchomość ta została nabyta w drodze decyzji administracyjnej stanowiącej o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość nie była związana z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Nie wynika również, aby Wnioskodawca podjął jakiekolwiek czynności, które mogłyby w przyszłości ułatwić zbycie nieruchomości (działań marketingowych). W konsekwencji sprzedając część nieruchomości (2 działki gruntu) Wnioskodawca skorzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, skoro przedmiotowa nieruchomość, nabyta do majątku osobistego Wnioskodawcy, nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, należy uznać, że Wnioskodawca w wyniku sprzedaży należącej do Niego nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w konsekwencji sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl