IPPP1/443-187/12-3/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług pośrednictwa finansowego - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług pośrednictwa finansowego.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. w organizacji będzie prowadzić m.in. działalność w zakresie pośrednictwa finansowego. W ramach tej działalności Spółka będzie zawierała z bankami umowy pośrednictwa. Przedmiotem Umowy będzie pośredniczenie przez Spółkę między bankami/instytucjami finansowymi a podmiotami zainteresowanymi nabyciem usług świadczonych przez te podmioty w celu doprowadzenia do zawarcia umowy między nimi.

Klient może nabyć od Banku m.in. następujące usługi:

* Usługi udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych

* Usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych

* Usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli

* Usługi w zakresie instrumentów finansowych

- .

Działalność Spółki w ramach wykonywania usługi pośrednictwa ma obejmować, w szczególności:

Zgodnie z Umową usługa pośrednictwa będzie uznana za wykonaną dopiero z chwilą zawarcia umowy pomiędzy Bankiem a Klientem. Z tytułu wykonanej usługi pośrednictwa, Spółka ma otrzymać od Banku wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne. Wynagrodzenie dla Spółki będzie kalkulowane tylko na bazie umowy na Usługi Finansowe faktycznie zawartej przez Bank z Klientem. Usługi pośrednictwa będą wykonywane przez Spółkę poprzez osoby pozostające ze Spółką w stosunku pracy jak i poprzez osoby, z którymi Spółka podpisze stosowne umowy ("Agenci"). Zakres czynności zleconych Agentom będzie się pokrywał z zakresem czynności wykazanych w Umowie.

W ramach Umowy Spółka nie będzie świadczyła usług doradztwa finansowego na rzecz Banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Spółki, usługi pośrednictwa wykonywane przez Spółkę w ramach Umowy są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38-41 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 Ustawy VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, Ustawy VAT wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Zarówno w przepisach Ustawy VAT, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku.

Takie zwolnienie zostało wprowadzone w art. 43 Ustawy VAT. Zgodnie z obowiązującym brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 38-41 Ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi:

* udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę

* w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę

* w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług

* których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 2 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zgodnie z art. 43 ust. 15 Ustawy VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, zdaniem Spółki usługi pośrednictwa, które będą świadczone przez Spółkę podlegają zwolnieniu z VAT.

W przedmiotowej sprawie, istotne jest ustalenie czy usługi, które będą świadczone przez Spółkę mogą być zaliczone do usług pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych.

W polskich przepisach z zakresu podatku VAT brak jest definicji "pośrednictwa". Natomiast w Kodeksie cywilnym uregulowana została umowa agencyjna. Zgodnie z art. 758 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 38-41 Ustawy o VAT stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. b)-f) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.). Zgodnie z tym artykułem, zwolnione z VAT są transakcje:

* udzielania kredytów i pośrednictwa kredytowego, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę; pośrednictwa lub wszelkie działania w zakresie gwarancji kredytowych, poręczeń i wszelkich innych zabezpieczeń i gwarancji oraz zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę;

* transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności;

* transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut banknotów i monet używanych jako prawny środki płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innych metali, jak również banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które przedstawiają wartość numizmatyczną;

* transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki przy ustalaniu zakresu pojęcia "pośrednictwa" należy brać pod uwagę zarówno treść odpowiednich przepisów Dyrektywy VAT jak i orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyroku ETS z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde ETS stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

W sprawie Commissioners of Customs Excise v. CSC Financial Services Ltd. C-235/00 CSC Financial Services (wyrok ETS z dnia 13 grudnia 2001 r.) ETS określił znaczenie słowa negocjacje w rozumieniu art. 13B (d) (5). Zdaniem sądu odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy. Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem".

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczenia, Spółka pragnie stwierdzić, że usługi, które będą świadczone przez Spółkę spełniają definicję usług pośrednictwa w świadczeniu Usług Finansowych. Przedmiotowa usługa wykonywana jest na rzecz Banku, w ramach Umowy zawartej pomiędzy Spółką a Bankiem. Usługa ta ma na celu doprowadzenie do skojarzenia Banku z Klientem, a następnie do zawarcia przez Bank i Klienta umowy na Usługi Finansowe. Usługa będzie uznana za wykonaną jeżeli dojdzie do zawarcia umowy na Usługi Finansowe przez Bank z Klientem. Z tego tytułu Spółka ma otrzymać od Banku wynagrodzenie.

Zgodnie z Umową Spółka ma wykonywać następujące czynności:

Wszystkie te czynności wykonywane będą w celu doprowadzenia do skojarzenia Banku z Klientem, a następnie do zawarcia przez Bank z Klientem umowy na Usługi Finansowe. Spółka nie ma żadnego interesu co do treści tej umowy, która będzie zawarta pomiędzy Bankiem a Klientem. Warunki są ustalane i ostatecznie akceptowane wyłącznie przez Bank i Klienta. Umowa ta będzie obowiązywać jedynie pomiędzy Bankiem a Klientem. Wynagrodzenie Spółki uzależnione jest jedynie od faktu zawarcia umowy między Bankiem a Klientem a nie od jej treści.

Biorąc pod uwagę zakres czynności, które będą wykonywane przez Spółkę w ramach umowy oraz sam jej przedmiot, należy stwierdzić, że usługa ta nie ma charakteru wyłącznie wykonywania czynności administracyjnych związanych z umową, która ma być zawarta między Bankiem a Klientem. Przedmiotem Umowy będzie wykonanie usługi pośrednictwa. Usługa ta ma zostać wykonana przez Spółkę poprzez dokonywanie różnego rodzaju czynności faktycznych zmierzających finalnie do zawarcia umowy między Bankiem a Klientem. Czynności te stanowią zatem łącznie usługę, będącą przedmiotem Umowy tj. usługę pośrednictwa.

Ponadto Spółka pragnie zaznaczyć, iż czynności opisane powyżej są niezbędne do osiągnięcia celu Umowy jakim jest zawarcie przez Bank odpowiedniej umowy z Klientem.

Spółka otrzymywać będzie jedynie wynagrodzenie prowizyjne od Banku za podpisane umowy na Usługi Finansowe z Klientem. Wynagrodzenie Spółki będzie uzależnione od faktu zawarcia przez Bank umowy na te usługi. W cytowanym już wyroku ETS w sprawie C-453/05 ETS stwierdził, że jednolite świadczenie ma miejsce zwłaszcza w przypadku, gdy kilka elementów należy uznać za konstytutywne dla świadczenia głównego, podczas gdy odwrotnie, jedno lub więcej świadczeń powinno być postrzegane jako jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego. Dane świadczenie należy uznać za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego. (...) okoliczność, że DVAG i jej subagent otrzymują wynagrodzenie za wykonane przez nich świadczenia wyłącznie pod warunkiem, że wyszukani przez nich klienci, którzy otrzymali poradę doradcy majątkowego, zawrą umowę kredytową, skłania do postrzegania usługi pośrednictwa jako świadczenia głównego, a usługi doradztwa jedynie jako świadczenia pomocniczego". Zatem zdaniem ETS, w przypadku gdyby otrzymanie wynagrodzenia przez doradcę finansowego za świadczoną przez niego usługę, nie było uzależnione od spełnienia warunku uzyskania kredytu przez klienta, któremu udzielił porady, to wówczas należałoby uznać, iż świadczona przez doradcę usługa stanowi odrębne świadczenie, niezależne od usługi pośrednictwa kredytowego.

Potwierdza to również stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W wyroku z dnia 26 stycznia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3996/06 Sąd definiując pojęcie "usługa pośrednictwa" stwierdził, że: "Przez usługi pośrednictwa (...), należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą towarów, a ich odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów."

Podobne stanowisko zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. W wyroku z dnia 12 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Gl 372/08 Sąd stwierdził, że; "Umowa agencyjna może przybierać dwie postacie. Pierwsza polega na stałym, odpłatnym pośredniczeniu przez agenta przy zawieraniu umów oznaczonego rodzaju na rzecz dającego zlecenie. W tym znaczeniu agent jest pośrednikiem, spełniającym często różne czynności faktyczne, aby w ich wyniku doprowadzić do zawarcia umowy określonego rodzaju. Druga zaś postać polega na stałym zawieraniu przez agenta, za wynagrodzeniem takich umów na rzecz dającego zlecenie."

Na koniec, Spółka pragnie wskazać przykładowo interpretacje podatkowe, które potwierdzają stanowisko Spółki przedstawione w niniejszym wniosku:

* interpretacja Indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2011 r. sygn. akt ILPP1/443-405/11-2/KŁ

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2011 r. sygn. akt IPPP2/443-328/11-3/MM

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 listopada 2011 r. sygn. akt IPPP1/443-1304/11-2/PR

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy objęto zwolnieniem usługi udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy zwalnia się usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy o VAT).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie zaś z ust. 15 art. 43 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Przepisy art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy stanowią implementację art. 135 ust. 1 lit. b)-f) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają:

Z brzmienia wyżej cytowanych przepisów wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług określonych w art. 43 ust. 1 pkt 38-41, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Wymienione zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN przez pośrednictwo rozumie się "działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy". W konsekwencji pośrednictwo obejmuje czynności dokonywane w imieniu oraz na rzecz innego podmiotu gospodarczego, w wyniku których dochodzi do zawarcia transakcji między tym przedsiębiorcą a podmiotem trzecim. Działanie w imieniu oznacza działanie z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś, natomiast działanie na czyjąś korzyść oznacza działanie dla kogoś, dla czyjegoś dobra.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że w celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem "pośrednictwa", warto odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że "pośrednictwo" stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa "negocjacje", w kontekście art. 13B (d) (5), "odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy, nie jest zatem pośrednikiem".

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Spółka będzie zawierała z bankami umowy pośrednictwa w zakresie usług finansowych (udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych, w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkich rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli, w zakresie instrumentów finansowych), których przedmiotem będzie pośredniczenie przez Spółkę między bankami/ instytucjami finansowymi a podmiotami zainteresowanymi w celu doprowadzenia do zawarcia umowy między nimi.

Działalność Spółki w ramach wykonywania usługi pośrednictwa ma obejmować w szczególności: dotarcie do potencjalnych Klientów oraz przedstawienie im oferty usług świadczonych przez Bank, zaproponowanie Klientowi konkretnego produktu z oferty Banku, zgodne z potrzebami Klienta, przekazywanie na żądanie Klienta niezbędnych wyjaśnień związanych z produktami oferowanymi przez Bank, przedstawienie procedur i warunków finansowych obowiązujących w Banku dotyczących określonych produktów, wspieranie Klienta w wypełnianiu powyższych warunków, oraz dokonywanie wstępnej oceny spełnienia tych warunków przez Klienta, zebranie niezbędnych dokumentów wymaganych przez Bank w celu ubiegania się o udzielenie produktu Banku, przeprowadzenie negocjacji z Klientem w zakresie oferowanych produktów Banku, przekazywanie do Banku pełnej dokumentacji wymaganej przez Bank w celu doprowadzenia do zawarcia umowy z Klientem przez Bank, niezwłocznie po jej skompletowaniu i weryfikacji.

Z tytułu wykonanej usługi pośrednictwa, Spółka ma otrzymać od Banku wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne. Ponadto Spółka wskazała, że nie będzie świadczyła usług doradztwa finansowego na rzecz Banku.

Należy zauważyć, że by uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:

* wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy,

* uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,

* prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,

* nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Powyższe nie oznacza, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały skutek lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności znalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, orzecznictwo TS UE w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że świadczone przez Spółkę usługi spełniają definicję usług pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy.

Efektem działań podejmowanych przez Wnioskodawcę jest doprowadzenie do skojarzenia Banku z klientem w celu zawarcia umowy na usługi finansowe, w tym prowadzenie negocjacji, Spółka nie jest stroną umowy o produkt finansowy, ponadto wykonywane usługi nie mają wyłącznie charakteru wykonywania czynności administracyjnych związanych z umową. Spółka otrzyma wynagrodzenie prowizyjne w przypadku, gdy dojdzie do zawarcia umowy.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że usługi pośrednictwa świadczone przez Spółkę podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 -41 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.