IPPP1-443-183/09-2/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2008 r., (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę oraz druk czasopism specjalistycznych - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2009 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę i druk czasopism specjalistycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. jako wydawca czasopism specjalistycznych takich jak:

Czasopisma ww. wydawane są periodycznie w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, oznaczone są symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13. Są to więc czasopisma specjalistyczne drukowane, ukazujące się rzadziej niż cztery razy w tygodniu. W czasopismach tych nie ma płatnych reklam. Są to czasopisma o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej, zawodowej i metodycznej florystów i wizażystów oraz stylistów fryzur i stylistów mody. Drukowanie tych czasopism Strona zleca drukarniom, które dokonują druku ww. czasopism we własnym zakresie i z materiałów stanowiących własność tych drukarni. Przy sprzedaży tych czasopism jako ich wydawca stosujemy stawkę 0% VAT. Z kolei faktury kosztowe, jakie otrzymujemy od drukarń, którym zlecamy drukowanie ww. czasopism są raz ze stawką VAT 22%, a innym razem z innej drukarni ze stawką 0%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Spółka jest zdania, że jako wydawca ww. czasopism prawidłowo opodatkowuje ich sprzedaż stawką VAT 0%, gdyż ww. czasopisma spełniają definicje zawartą w § 7 ust. 3 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. Są czasopismami specjalistycznymi o tematyce kulturalnej, zawodowej i metodycznej przeznaczonymi dla florystów, stylistów mody, stylistów fryzur i wizażystów, są wydawane periodycznie, oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 - gazety, dzienniki i czasopisma, drukowane i w formie elektronicznej, których publikowanie odbywa się rzadziej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy. Tym samym jako wydawca zgodnie z § 7 ust. 1 i 2 pkt 9 i 10 rozporządzenia, Strona może przy ich sprzedaży stosować stawkę VAT 0%. Podatnik uważa, że zamieszczone w wydawanych czasopismach przy zdjęciach czy kompozycjach, dane ich autorów w postaci imienia i nazwiska i/lub danych firmy przedsiębiorcy, do którego należą prawa autorskie, nie są ogłoszeniami handlowymi, reklamowymi lub tekstami reklamowymi o jaki mowa w § 7 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia. Tym samym nie ma do ww. wydawnictw zastosowanie wymogu obliczania 33% stosunku powierzchni reklamowych do całej powierzchni wydawnictwa, gdyż nawet gdyby w tym przypadku stosunek ten przekraczał 33% powierzchni całego wydawnictwa, nie mamy tu do czynienia z reklamami autorów zdjęć, artykułów, kompozycji itp. Tak samo jest w przypadku wizażystów, stylistów, projektantów mody, projektantów wiązanek i kompozycji kwiatowych, projektantów wystroju sal ślubnych, którzy są autorami wykonanych prac, a które to prace prezentowane są w naszym wydawnictwie. Zamieszczanie podpisów autorów podyktowane jest przepisami ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, gdyż nasze wydawnictwo posiada jedynie licencję niewyłączną na publikowanie prac tych autorów w naszych wydawnictwach w formie zdjęć kompozycji kwiatowych, wzorów makijaży, fryzur, strojów ślubnych, wystroju świątecznego, wystrojów sal ślubnych, aranżacji stołów itp. Dodatkowo wewnątrz wydawnictwa Spółka zamieszcza pełne dane adresowe firm, które udostępniły nam do opublikowania własne prace, podajemy również dane w celach informacyjnych tj. wykaz organizatorów szkoleń i imprez specjalistycznych. Nie są to jednak płatne reklamy. Zasadnym więc jest stosowanie przez Spółkę, będącą wydawcą ww. czasopism stawki 0% VAT na podstawie ww. przepisów. (§ 7 ust. 1 pkt 9 lit. b) oraz pkt 10 lit. b) z uwagi na § 7 ust. 3 rozporządzenia.)

Strona uważa również że o ile zleca druk ww. czasopism zewnętrznej drukarni, która wykonuje ww. czasopisma na papierze stanowiącym własność (drukarni) oraz przy wykorzystaniu przez taką drukarnie innych surowców stanowiących jej własność (farba, klej itp.), drukarnia taka może potraktować wytwarzanie tych czasopism jako towar, który po zrealizowaniu (zakończeniu druku) stawia do dyspozycji naszego wydawnictwa. Celem tej operacji ekonomicznej, jest wydanie i przeniesienie na nasze wydawnictwo prawa własności do przetworzonych surowców, które przybrały postać ww. czasopism, co z kolei skutkuje ostatecznie dysponowaniem przez nasze wydawnictwo, gotowym produktem (ww. czasopismami) jak właściciel. Towar (produkt) wytworzony przez drukarnie jest tu towarem finalnym, który trafia bezpośrednio do konsumenta, tym samym zostają spełnione według Wnioskodawcy przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji Strona uznaje, że drukarnia może korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% na dostawy ww. czasopism na naszą rzecz, oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, czasopism specjalistycznych. Przedstawiony stan prawny koresponduje ze stanowiskiem wyrażonym przez Ministerstwo Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. o sygn. akt: PPL-811-1900/04/DSZ/4045. oraz z dnia 10 października 2008 r. o sygn. akt. IBPP/1443-684/08/BM. Tym samym Strona uważa, że nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturze t od drukarni, która nalicza nam podatek wg. stawki 22% na druk ww. czasopism. Podatek ten nie może być również w tej sytuacji kosztem podatkowym. Spółka wskazuje ponadto, iż niektóre drukarnie stosują stawkę 22% z uwagi na to, iż drukowanie na rzecz wydawnictwa czasopism nie stanowi dostawy towarów lecz świadczenie usług. Powyższe poparte jest odpowiedzią Ministerstwa Finansów z dnia 30 lipca 2004 r. na interpelację poselską nr 7626, w której na pytanie, czy podwykonawca niebędący formalnie wydawcą książki, dokonujący dostawy wydawcy zamówionego przez niego nakładu książek jako towaru, oznaczonych na jego zlecenie symbolem ISBN, może skorzystać ze stawki preferencyjnej, stwierdza się. "preferencyjne opodatkowanie stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0% dla dostaw w kraju książek (PKWiU ex 22.11) oznaczonych stosownymi symbolami ISBN będzie miało zastosowanie jedynie w odniesieniu do podmiotu, który formalnie jest wydawcą książki. z preferencyjnego opodatkowania nie może skorzystać podwykonawca, gdyż czynności polegające m.in. na druku książek bez względu na to, czy są one wykonywane na papierze własnym drukarni, czy na papierze powierzonym przez zlecającego, klasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 22.22.31 "usługi drukowania książek", a odpłatne świadczenie na terytorium kraju takich usług nie jest objęte żadnymi przepisami odnoszącymi się do preferencyjnego opodatkowania lub zwolnień od podatku".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.) stanowi, iż obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Zgodnie z § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia, przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b) i pkt 11 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Wymienione wyżej rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 grudnia 2008 r. i zastąpiło obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w którym powyższe zagadnienia regulował odpowiednio § 7 ust. 1 pkt 9 i § 7 ust. 3.

Ze złożonego wniosku wynika, że Podatnik jest wydawcą czasopism, które wydawane są periodycznie w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, oznaczone są symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13. Są to więc czasopisma specjalistyczne drukowane, ukazujące się rzadziej niż cztery razy w tygodniu. W czasopismach tych nie ma płatnych reklam. Są to czasopisma o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej, zawodowej i metodycznej florystów i wizażystów oraz stylistów fryzur i stylistów mody.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż zleca drukowanie czasopism specjalistycznych drukarni, która drukuje przedmiotowe czasopisma we własnym zakresie i z materiałów stanowiących własność drukarni. W ocenie Podatnika drukarnia winna stosować dla tej czynności polegającej na wydrukowaniu na jej rzecz czasopism stawkę podatku w wysokości 0%, traktując tę czynność jako dostawę towarów na jej rzecz,

Jednym z kluczowych zagadnień pozwalającym rozwiązać wskazany we wniosku problem jest wskazanie czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie rozporządzać towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z przepisów art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy wynika, że towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

pod pojęciem usług rozumie się wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji; wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż ww. pojęcie usług nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy, a pojęcie dostawy towaru we wskazanym rozporządzeniu nie występuje.

W związku z tym konieczne jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a następnie sprawdzić czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług

Proces wydrukowania czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy) o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek, czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Uwzględniając stanowisko Podatnika, iż czasopisma, których Strona jest wydawcą są czasopismami specjalistycznym oraz powołane wyżej przepisy uznać należy, że ich dostawa przez Spółkę podlega opodatkowaniu stawką preferencyjną w wysokości 0% podatku od towarów i usług, a także, że wykonanie przez drukarnię z własnych materiałów przedmiotowych czasopism należy traktować jako dostawę towarów i opodatkować również stawką preferencyjną w wysokości 0%.

Należy jednocześnie wskazać, iż z uwagi na fakt, Iż Strona wystąpiła o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, a pytanie drugie dotyczy opodatkowania czynności wykonywanych przez drukarnie, tj. odrębnego podatnika przedmiotowa interpretacja w tym zakresie nie wywoła skutków określonych w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul. 1 Maja 10.