IPPP1-443-182/08-2/RK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2007 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz naliczenia podatku należnego w związku z przebudową zewnętrznego układu komunikacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz naliczenia podatku należnego w związku z przebudową zewnętrznego układu komunikacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, prowadzi działalność w zakresie zagospodarowywania nieruchomości na własny rachunek.

W czerwcu 2005 r. Spółka nabyła od Gminy prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, po byłych Zakładach Przemysłu, wraz z prawem własności zabudowań wzniesionych na tej nieruchomości. Ponadto Spółka, nabyła od Gminy prawo własności nieruchomości, znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie.

Spółka, zamierza na tym terenie wybudować wielofunkcyjne centrum handlowo-usługowo-mieszkalne z funkcjami hotelarsko-gastronomicznymi, a następnie uzyskiwać przychody ze sprzedaży mieszkań oraz wynajmu powierzchni handlowo-usługowej. Ponieważ decyzja o warunkach zabudowy, wydana przez Prezydenta Miasta w dniu 18 kwietnia 2007 r., nakłada obowiązek przebudowy układu komunikacyjnego w bezpośrednim sąsiedztwie inwestycji, Spółka zawarła umowę z Gminą, w której zobowiązuje się do wykonania, na własny koszt, przebudowy układu dróg publicznych znajdujących się na nieruchomościach będących własnością Gminy, Skarbu Państwa i Miasta na prawach.

W dniu 5 października 2007 r. Prezydent Miasta wydał decyzję w której zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę Wielofunkcyjnego Centrum Handlowo-Usługowo-Mieszkalnego z funkcjami hotelarsko-gastronomicznymi, z parkingiem wielopoziomowym wraz z zapleczem i wewnętrznymi instalacjami, oraz wewnętrznego układu komunikacyjnego. Punkt 8 tej decyzji stanowi, że warunkiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie wybudowanego centrum jest przebudowa i odbiór przez gminę zewnętrznego układu komunikacyjnego. Kopie umowy z gminą oraz decyzji o warunkach zabudowy i pozwoleniu na budowę załączamy do wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wybudowanie wielofunkcyjnego centrum handlowo-usługowo-mieszkalnego, w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na dostawie mieszkań i świadczeniu usług najmu powierzchni handlowo-usługowej, stanowi czynności opodatkowane zgodnie z art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dr U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą. Nie ulega wątpliwości, że przebudowa zewnętrznego układu komunikacyjnego pozostaje w ścisłym związku z możliwością wykonywania tych czynności opodatkowanych. Bez dokonania tej przebudowy Spółka nie uzyska pozwolenia na użytkowanie budowanego centrum, a tym samym nie będzie mogła uzyskiwać przychodów z wynajmu powierzchni handlowo-usługowej, czy ze sprzedaży mieszkań. Ponadto przebudowa zewnętrznego układu komunikacyjnego ułatwi klientom dojazd, co zwiększy atrakcyjność budowanego centrum i przyczyni się do zwiększenia obrotu Spółki.

Spółka uzyskała interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 17 stycznia 2007 r. (IB-PB3-423-429/07-2/JG), potwierdzającą stanowisko Spółki, że wydatki na przebudowę zewnętrznego układu komunikacyjnego stanowić będą koszt uzyskania przychodu. Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że "w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z tego co napisano powyżej, wynika niezbicie, że towary i usługi nabyte w celu przebudowy zewnętrznego układu komunikacyjnego, będą pośrednio wykorzystane w celu wykonywania dostaw towarów (sprzedaży mieszkań), oraz świadczenia usług (wynajem po wierzchni handlowo-usługowej) podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przebudowa zewnętrznego układu komunikacyjnego dokonywana będzie na nieruchomościach będących przez cały czas we władaniu podmiotów publicznych. Spółka nie ma, ani nie będzie miała, żadnych praw do tych nieruchomości, nie nabędzie też żadnych szczególnych uprawnień do korzystania z zewnętrznego układu komunikacyjnego, który jest i pozostanie własnością publiczną. Zmodernizowane, jak również wybudowane budowle stanowiące elementy zewnętrznego układu komunikacyjnego, jako trwale związane z gruntem, będą stanowiły część nieruchomości, a więc pozostaną własnością właścicieli gruntu, czyli podmiotów publicznych. Z tego wynika, że określone w umowie z Gminą czynności polegające na przebudowie zewnętrznego układu komunikacyjnego, nie będą miały charakteru dostawy towarów, lecz na mocy art. 8 ustawy, będzie to nieodpłatne świadczenie usług na rzecz gminy.

Wspólny europejski system podatku VAT przyjmuje, jako jeden z fundamentów, zasadę opodatkowania jedynie czynności odpłatnych. Podobnie czyni to ustawa w art. 5 ust. 1 Prawo europejskie, a także nasza ustawa, dopuszcza opodatkowanie nieodpłatnej dostawy towarów i nieodpłatnego świadczenia usług jedynie w szczególnych warunkach. Europejski Trybunał Sprawiedliwości, a także polskie Sądy Administracyjne wielokrotnie orzekały, że wszelkie odstępstwa od zasad ogólnych nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Opodatkowanie nieodpłatnego świadczenia usług przewiduje art. 8 ust. 2 ustawy, który brzmi: "nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług". Jak orzekł na przykład WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13-O7-2007 r. (III SAlWa 3630/06) z przepisu tego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług mogło zostać opodatkowane muszą być łącznie spełnione dwa warunki: podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia, a usługa nie była związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Jeśli chociaż jeden z tych warunków nie jest spełniony, nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu. W rozpatrywanym przypadku jest oczywiste, że usługa będzie bezpośrednio związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa, ponieważ wykonanie tej usługi jest warunkiem koniecznym uruchomienia budowanego centrum, a co za tym idzie usługa ta nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Bardzo wyczerpującą analizę analogicznego do niniejszego stanu faktycznego przeprowadził Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. (III SA/Wa 3537/06). Analiza ta doprowadziła do wniosku, że podatnikowi modernizującemu publiczną drogę dojazdową do budowanego przez siebie centrum handlowego, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w zakupach związanych z realizacją przebudowy drogi, a jednocześnie nieodpłatna usługa świadczona na rzecz podmiotu publicznego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Spółki jest następujące:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.