IPPP1/443-1810/08-3/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2008 r. (data wpływu 24 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obrotu dłużnymi papierami wartościowymi - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obrotu dłużnymi papierami wartościowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank (dalej jako: "Bank") świadczy usługi finansowe oraz usługi pośrednictwa finansowego. Katalog czynności wykonywanych przez Bank w zakresie świadczenia usług bankowych został określony w art. 5 oraz art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawa bankowego, zgodnie z tymi przepisami banki mogą m.in.:

Czynności te, przede wszystkim o charakterze finansowym, stanowią przedmiot aktywności gospodarczej banków. Są one wykonywane przez banki zawodowo (profesjonalnie) i zarobkowo (odpłatnie), skutkując powstaniem należności z tytułu świadczonych usług.

Mając na uwadze przedstawiony zakres czynności bankowych Bank w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje transakcji obrotu (transakcji nabycia i zbycia) na określonych instrumentach finansowych m.in. na:

* obligacjach skarbowych, obligacjach komunalnych oraz obligacjach komercyjnych, czyli emitowanych przez przedsiębiorców,

* bonach skarbowych i bonach komercyjnych oraz innych krótkoterminowych papierach dłużnych,

* certyfikatach depozytowych emitowanych przez inne banki,

* listach zastawnych,

* akcjach i udziałach w spółkach kapitałowych,

* oraz certyfikatach inwestycyjnych i jednostkach uczestnictwa funduszy inwestycyjnych.

Część z tych instrumentów (przede wszystkim papiery dłużne) stanowi podstawę do dokonywania innych transakcji finansowych realizowanych przez Bank np. transakcji repo lub sell buy back (transakcji sprzedaży papierów wartościowych z przyrzeczeniem odkupu). Część stanowi zabezpieczenie przejęte przez Bank lub też wynika z konwersji wierzytelności przysługujących Bankowi na kapitał zakładowy dłużnika.

Warto wspomnieć, że Bank jako instytucja finansowa profesjonalnie zajmuje się alokacją nadwyżek pieniężnych pochodzących ze środków powierzonych Bankowi przez inne podmioty, najczęściej udostępniając te środki podmiotom zgłaszającym potrzebę finansowania. Alokacja nadwyżek pieniężnych związana jest również z transakcjami na instrumentach finansowych, które można podzielić względem ich właściwości na instrumenty dotyczące:

* finansowania innych podmiotów (poza udzielaniem kredytów i pożyczek bankowych) i mogą odbywać się np. poprzez nabywanie dłużnych papierów wartościowych (tj. obligacji bonów i innych papierów dłużnych), bezpośrednio od ich emitenta lub też na rynku wtórnym,

* podejmowania określonych inwestycji, w szczególności inwestycji kapitałowych - tj. poprzez nabywanie na własny rachunek i własne ryzyko właścicielskich papierów wartościowych, udziałów oraz jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, licząc na wzrost wartości inwestycji.

Z tytułu realizacji obrotu na instrumentach finansowych Bank otrzymuje następujące wynagrodzenie w postaci:

* odsetek od dłużnych papierów wartościowych (np. obligacji z góry określonym kuponem),

* dyskonta od dłużnych papierów wartościowych (np. obligacji dyskontowych bonów skarbowych),

* dywidendy i innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych,

* zysku zrealizowanego na sprzedaży określonych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych (rozumianego jako dodatnia różnica pomiędzy ceną zbycia a ceną zakupu danego papieru).

Należy zaznaczyć, że transakcje na części papierów udziałowych są kwalifikowane jako inwestycje majątkowe Banku, niestanowiące wykonywania przez Bank usług pośrednictwa finansowego. Do takich inwestycji należą transakcje związane z utrzymywaniem przez Bank pakietów kontrolnych akcji lub udziałów w podmiotach zależnych, współzależnych oraz stowarzyszonych, których posiadanie związane jest z wykonywaniem przez Bank uprawnień właścicielskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie Banku uzyskane w związku z obrotem dłużnymi papierami wartościowymi, tj. dyskonto, odsetki i zrealizowany zysk ze sprzedaży dłużnych papierów wartościowych (rozumiany jako dodatnia różnica między ceną zbycia a ceną zakupu dłużnego papieru wartościowego) stanowi obrót (podstawę opodatkowania) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Banku, w przypadku nabywania i zbywania przez Bank dłużnych papierów wartościowych obrotem (podstawą opodatkowania) dla podatku VAT jest suma odsetek, dyskonta oraz zysku na sprzedaży dłużnych papierów wartościowych (rozumianego jako dodatnia różnica między ceną zbycia a ceną zakupu dłużnego papieru wartościowego) zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym (np. miesiącu).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez odpłatne świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, podstawą opodatkowania jest obrót, rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei, zgodnie z art. 30 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia pośrednictwa umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla:

Przedmiotem świadczenia (usługą pośrednictwa finansowego) realizowanego przez Bank - jest m.in. zapewnienie finansowania emitentowi dłużnych papierów wartościowych. Niewątpliwym jest że kwotą należną dla Banku (finansującego) z tytułu świadczenia usług jest zarówno dyskonto, jak i odsetki od dłużnych papierów wartościowych. Kwoty z tytułu dyskonta lub odsetek stanowią wynagrodzenie należne od nabywcy usługi, którym w tym przypadku będzie emitent dłużnych papierów wartościowych.

Należy zauważyć, że w przypadku sprzedaży dłużnych papierów wartościowych przed terminem ich wykupu, Bank również otrzymuje wynagrodzenie za finansowanie emitenta (dłużnika). W tym przypadku, wynagrodzenie to stanowi dodatnią różnicę pomiędzy ceną zbycia a ceną zakupu dłużnego papieru wartościowego. W ocenie Banku, Bank zbywając dłużne papiery wartościowe kończy wykonywanie usług pośrednictwa finansowego w zakresie finansowania emitenta - które to finansowanie kontynuowane będzie przez kolejny podmiot nabywający od Banku papiery wartościowe.

O prawidłowości powyższego podejścia może świadczyć fakt, że zarówno w przypadku wykupu dłużnych papierów wartościowych przez emitenta, jak i ich wcześniejszej sprzedaży, występuje zbliżony charakter korzyści uzyskiwanych przez Bank. Zarówno w jednym jak i w drugim przypadku mamy do czynienia z usługą finansowania, dla której wartość podstawy opodatkowania powinno stanowić wynagrodzenie uzyskane z tytułu finansowania.

W związku z powyższym, w ocenie Banku, obrotem (podstawą opodatkowania) na potrzeby podatku VAT z tytułu usług pośrednictwa finansowego w zakresie nabywania i zbywania dłużnych papierów wartościowych powinien być zysk zrealizowany na sprzedaży poszczególnych rodzajów dłużnych papierów wartościowych, które wraz z dyskontem i sumą odsetek stanowią całość wynagrodzenia należnego za usługę finansowania. Powołując się na stanowisko organów podatkowych w podobnych sprawach warto przytoczyć, postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2006 r. (sygnatura 1471/NUR2/443-371/06/JP), który stwierdził, że "w przypadku świadczenia usługi pośrednictwa finansowego w zakresie nabywania i zbywania dłużnych papierów wartościowych postawą opodatkowania (obrotem) w podatku od towarów i usługi będzie zysk osiągnięty na sprzedaży poszczególnych dłużnych papierów wartościowych rozumiany jak nadwyżka ceny sprzedaży dłużnych papierów wartościowych ponad cenę ich zakupu." Podobnie stwierdził Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 6 sierpnia 2006 r. (sygnatura 1472/RPP1/443-169/07/JLE), uznając że "w przypadku świadczenia usług pośrednictwa finansowego w zakresie nabywania i zbywania dłużnych papierów wartościowych, podstawą opodatkowania (obrotem) w podatku od towarowi usług będą suma odsetek, dyskonto oraz zysk ze sprzedaży dłużnych papierów wartościowych, rozumiany jako dodatnia różnica między ceną zbycia a ceną zakupu dłużnego papieru wartościowego."

W związku z powyższym zdaniem Banku, jako obrót dla podatku VAT w przypadku świadczenia usług pośrednictwa finansowego w zakresie nabywania i zbywania przez Bank dłużnych papierów wartościowych uznać należy sumę odsetek, dyskonto oraz zrealizowany zysk ze sprzedaży papierów wartościowych, rozumiany jako dodatnia różnica między ceną zbycia a ceną zakupu dłużnego papieru wartościowego osiągniętą w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu).

W przypadku braku możliwości identyfikacji zbywanych papierów wartościowych, ustalenie wyniku na transakcji sprzedaży powinno następować przy zastosowaniu odpowiednich metod rachunkowych określających kolejność zbywanych papierów wartościowych (np metoda FIFO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym w myśl art. 2 ust. 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się w myśl art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemąjącej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W ocenie tut. organu powyższy przepis dotyczy również usług pośrednictwa finansowego w zakresie nabywania i zbywania dłużnych papierów wartościowych. Wskazać należy, że decydujące znaczenie w sprawie ma charakter przedmiotowych usług kwalifikowanych jako usługi pośrednictwa finansowego, które niewątpliwie stanowią formę finansowania.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa finansowego m.in. w zakresie nabywania i zbywania dłużnych papierów wartościowych. Wynagrodzeniem za tego typu usługi jest zarówno dyskonto, jak i odsetki od dłużnych papierów wartościowych. Kwoty z tytułu dyskonta lub odsetek stanowią wynagrodzenie należne od nabywcy usługi czyli emitenta dłużnych papierów wartościowych. W przypadku sprzedaży dłużnych papierów wartościowych przed terminem ich wykupu, Wnioskodawca otrzymuje również wynagrodzenie za finansowanie emitenta (dłużnika) w postaci dodatniej różnicy pomiędzy ceną zbycia a ceną zakupu dłużnego papieru wartościowego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku nabywania i zbywania dłużnych papierów wartościowych obrotem (podstawą opodatkowania) dla podatku VAT jest suma odsetek, dyskonta oraz zysku na sprzedaży dłużnych papierów wartościowych (rozumianego jako dodatnia różnica między ceną zbycia a ceną zakupu dłużnego papieru wartościowego) zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym (np. miesiącu). Zbywając dłużne papiery wartościowe Wnioskodawca kończy wykonywanie usług pośrednictwa finansowego w zakresie finansowania emitenta, które kontynuowane będą przez kolejny podmiot nabywający papiery wartościowe.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w przypadku świadczenia usług pośrednictwa finansowego w zakresie nabywania i zbywania dłużnych papierów wartościowych np. obligacji z góry określonym kuponem, bonów skarbowych, obligacji dyskontowych stanowiących formę finansowania podstawą opodatkowania (obrotem) w podatku od towarów i usług będą suma odsetek, dyskonto oraz zysk osiągnięty na sprzedaży poszczególnych dłużnych papierów wartościowych, rozumiany jako nadwyżka ceny sprzedaży dłużnych papierów wartościowych ponad cenę ich zakupu. Zysk ten stanowi bowiem wynagrodzenie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 18 września 2008 r. różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Stronę nr rachunku bankowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.