IPPP1-443-181/09-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych związanych z obiektami budownictwa mieszkaniowego i infrastrukturą towarzyszącą - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych związanych z obiektami budownictwa mieszkaniowego i infrastrukturą towarzyszącą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka świadczy usługi budowlane. Będzie budowała budynek mieszkalny wielorodzinny o pow. 930, 79 m² w tym jeden lokal użytkowy o pow. 82,7 m² mieszczący się w tym budynku mieszkalnym. Spółka będzie wykonywała również infrastrukturę towarzyszącą dla tego budynku tj. drogi, zieleń, oświetlenie terenu, małą architekturę, przyłącza wodno-kanalizacyjne, kanalizację sanitarną i deszczową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* czy do budowy domu i usytuowanego w nim lokalu użytkowego można zastosować jednolitą preferencyjną stawkę VAT 7%, czy też trzeba rozdzielić roboty na dwie stawki VAT tj. na 22% do robót w lokalu użytkowym i na 7% w lokalach mieszkalnych.

Ponadto, czy do robót zewnętrznych (infrastruktura) stosuje się jednolitą stawkę VAT 22% mimo, że obsługiwane są lokale mieszkalne.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przedmiotem robót jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość, w tym pomieszczenia mieszkalne i jeden lokal usługowy, 7% stawkę podatku VAT można zastosować w odniesieniu do całości robót dotyczących budynku łącznie z robotami związanymi z wykonaniem zewnętrznych przyłączy do budynku mieszkalnego, zieleni, oświetlenia terenu, drogi do budynku oraz małej architektury, które są związane z budownictwem mieszkaniowym i służą celom budownictwa mieszkaniowego.

Wnioskodawca powołuje się na art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336) zgodnie z którym 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części. Zgodnie z Prawem Budowlanym pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami. Budynkiem natomiast jest obiekt budowlany na trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadający fundamenty i dach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7. Przy czym zarówno towary jak i usługi dla potrzeb podatku od towarów i usług są identyfikowane w oparciu o klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej, o czym stanowią przepisy art. 2 pkt 6 cyt. ustawy i art. 8 ust. 3 cyt. ustawy.

W myśl ogólnej zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ponadto, zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Dlatego też, zgodnie z art. 41 ust. 2 cyt. ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Uregulowania ust. 12 art. 41 wskazują, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak stanowi ust. 12a przywołanego art. 41 cyt. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast zgodnie z ust. 12b art. 41 cyt. ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c cyt. ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Stosownie do § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Natomiast przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach, tj. w art. 41 ust. 12-12c cyt. ustawy oraz w § 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia wynika zatem, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12, to:

* budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

* budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, jak stanowią objaśnienia do powyższego rozporządzenia, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest, jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Podkreślić ponadto należy, iż budynki nie zawsze mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas w celu właściwego zaklasyfikowania danego budynku należy odwołać się do przepisów ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych; przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast pod pojęciem obiektów budowlanych należy rozumieć konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Pojęcie obiektów budowlanych zostało również zdefiniowane w innych przepisach prawa. Jak stanowi art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. - Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118), obiektem budowlanym jest: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jak wynika z przywołanych przepisów prawa, tj. art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług oraz z przepisów wykonawczych, tj. w § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów, stawka podatku VAT w wysokości 7% jest stosowana do dostawy, budowy, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy, a także robót budowlano-montażowych, remontów oraz robót konserwacyjnych związanych z budynkami mieszkalnymi sklasyfikowanymi w PKOB 11. Natomiast ani przepisy ww. ustawy ani powyższego rozporządzenia Ministra Finansów nie przewidują obniżonej stawki podatku VAT w odniesieniu do dostawy, budowy czy remontu infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Jednocześnie przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy rozumie się:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka będzie budowała budynek mieszkalny wraz z jednym lokalem użytkowym mieszczącym się w tym budynku, będzie również wykonawcą infrastruktury towarzyszącej dla tego budynku tj. dróg, zieleni, oświetlenia terenu, małej architektury, przyłączy wodno kanalizacyjnych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej.

Odnosząc wskazane powyżej regulacje prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że stawka podatku VAT w wysokości 7% znajdzie zastosowanie w odniesieniu do robót ogólnobudowlanych wykonywanych w obiekcie zaklasyfikowanym do PKOB 11, tj. w obiekcie budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli przedmiotem robót budowlanych jest realizacja zadania inwestycyjnego polegającego na wybudowaniu budynku mieszkalnego, to nawet gdy w jego skład wchodzi lokal użytkowy, całość ww. usługi podlega opodatkowaniu według 7% stawki podatku VAT.

Natomiast roboty wykonywane poza bryłą budynku, tj. związane z tzw. zewnętrzną infrastrukturą towarzyszącą w zakresie wykonania m.in.: dróg, zieleni, oświetlenia terenu, małej architektury, zewnętrznych przyłączy: wodno-kanalizacyjnych, kanalizacji sanitarnej i deszczowej będą opodatkowane podstawową, 22% stawką podatku od towarów i usług, wskazaną w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.