IPPP1-443-181/08-3/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

16 października 2007 r. Spółka zawarła z kontrahentem warunkową umowę sprzedaży, której zapisy znalazły realizację w umowie sprzedaży podpisanej przez Strony w dniu 10 grudnia 2007 r. Na mocy umowy sprzedaży Spółka sprzedała wynoszący 45/100 udział w nieruchomości, na której prowadzi określone projekty inwestycyjne (dalej Inwestycja). Pozostały udział w nieruchomości wynoszący 55% oraz prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z inwestycją przypadły na rzecz kontrahenta w ramach podziału Spółki. Celem realizacji inwestycji jest powstanie Dyspozycji Mocy, która jest zbiorem urządzeń do rozdziału i przesyłu energii elektrycznej w sposób ciągły i nieprzerwany (55% nieruchomości) oraz kompleks biurowy, stanowiący miejsce pracy dla specjalistów i pracowników administracyjnych OSP (45% nieruchomości).

Cena sprzedaży 45%-owego udziału w nieruchomości została określona w oparciu o wycenę nieruchomości sporządzoną przez uprawnionych rzeczoznawców ustaloną dla stanu po zakończeniu inwestycji i przekazaniu nieruchomości do użytkowania.

Transakcja sprzedaży została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Spółkę na OSP, natomiast podział Spółki przez wydzielenie został zarejestrowany w KRS w dniu 31 grudnia 2007 r..

W umowie warunkowej Strony zobowiązały się do zawarcia umowy o przejęcie długu, na mocy której OSP przejmie - odpłatnie, odpowiednio do wysokości przyjętych zobowiązań - zobowiązania Spółki w kwocie odpowiadającej 45% zobowiązań wynikających z umów związanych z inwestycją nie przekraczającej 45% nakładów pozostających do poniesienia na inwestycję zgodnie z planem inwestycji oraz określonej w umowie kwoty maksymalnej.

Przejęcie długu określonego powyżej następuje za zapłatą kwoty równej wysokości przejmowanych zobowiązań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach otrzymanych od wykonawców realizujących inwestycję, po jej nabyciu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego w fakturach otrzymywanych od wykonawców inwestycji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i oraz art. 124, Celem realizacji inwestycji jest powstanie Dyspozycji Mocy, która jest zbiorem urządzeń do rozdziału i przesyłu energii elektrycznej w sposób ciągły i nieprzerwany oraz kompleks biurowy, stanowiący miejsce pracy dla specjalistów i pracowników administracyjnych. Należy zatem uznać, zdaniem Spółki, iż cała inwestycja związana jest z działalnością gospodarczą Spółka, co daje prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach wystawianych przez wykonawców inwestycji. Bez znaczenia jest przy tym, zdaniem Spółki, w jaki sposób Spółka weszło w posiadanie danej części nieruchomości oraz jak zostały ustalone warunki płatności pomiędzy Spółką i kontrahentem (w tym określenie ceny sprzedaży 45%-owego udziału w nieruchomości oraz refundowanie wydatków w związku z umową przejęcia długu).

Podejście prezentowane przez Wnioskodawcę jest oparte na podstawowej zasadzie neutralności podatku VAT oraz fundamentalnym prawie podatnika do odliczenia podatku naliczonego, których waga była wielokrotnie podkreślana w orzecznictwie ETS. Niedopuszczalne jest, zdaniem Wnioskodawcy, akceptowanie w danym stanie faktycznym, sytuacji podwójnego opodatkowania transakcji, w której wykonawcy realizujący Inwestycję wykazują podatek należny, zaś kontrahent nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej, przy czym związek ten powinien mieć charakter bezpośredni i bezsporny. Zatem, w przypadku braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż po zrealizowaniu inwestycja jaką jest Krajowa Dyspozycja Mocy ma być zbiorem urządzeń do rozdziału i przesyłu energii elektrycznej w sposób ciągły i nieprzerwany oraz kompleksem biurowym, stanowiącym miejsce pracy dla specjalistów i pracowników administracyjnych. W opinii Podatnika posiada On prawo do odliczenie podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług przez sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej a nie w związku z działalnością opodatkowaną.

Należy zatem zauważyć, iż w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych przez wykonawców w takiej części, w jakiej inwestycja służy czynnościom opodatkowanym.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy podstawową przesłanką warunkującą prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Tak więc, jeśli podatek naliczony, wykazany na fakturach VAT, których odbiorcą jest Podatnik związany jest z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje prawo do jego odliczenia. Jeżeli więc nabycie towarów zostało poczynione z zamiarem ich wykorzystania do działalności opodatkowanej Wnioskodawca ma prawo do odliczenia.

Należy zauważyć, iż załączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty nie były przedmiotem analizy, bowiem organ podatkowy nie ocenia dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.