IPPP1/443-1800/08-5/AP - Dokumentowanie sprzedaży towarów na pokładzie samolotu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania sprzedaży towarów na pokładzie samolotu - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania sprzedaży towarów na pokładzie samolotu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Linie Lotnicze z siedzibą w P dokonują sprzedaży towarów (perfumy, papierosy, alkohole itp.) na pokładzie samolotów na trasie P - W. Zgodnie z prawem czeskim wykazują obowiązek w podatku od wartości dodanej i rozliczają podatek VAT w miejscu rozpoczęcia transportu pasażerów, czyli w P. Linia zamierza dokonywać sprzedaży na rzecz pasażerów także w drodze powrotnej z Warszawy do Pragi.

Właścicielem towarów zakupionych w Czechach przeznaczonych do sprzedaży na pokładzie samolotów na trasie P - W - P jest Centrala Linii w P. Centrala w P prowadzi także szczegółową ewidencję sprzedaży towarów i sporządza na potrzeby czeskich organów podatkowych miesięczne rozliczenie rozchodu towarów. Jest to zestawienie zawierające: asortyment sprzedaży, cenę detaliczną i wyodrębnioną pozycję stawki i kwoty VAT należnego.

Linie Lotnicze realizują sprzedaż biletów lotniczych w Polsce za pośrednictwem zarejestrowanego w Polsce jako podatnika Oddziału zagranicznego przedsiębiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla udokumentowania sprzedaży towarów wystarczające będzie przyjęcie przez Oddział w Polsce miesięcznego zestawienia sprzedaży sporządzonego przez Centralę w P...

Zdaniem Wnioskodawcy.

Z uwagi na fakt, że Oddział w Polsce nie prowadzi ewidencji sprzedaży pokładowej, przyjęcie miesięcznych zestawień sprzedaży w formie opisanej w zdarzeniu przyszłym wydaje się wystarczające do naliczania VAT należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów (perfumy, papierosy, alkohole itp.) na pokładzie samolotów na trasie P - W. Linia zamierza dokonywać sprzedaży na rzecz pasażerów także w drodze powrotnej z Warszawy do Pragi.

Na mocy zatem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2008 r. (Dz. U. Nr 113, poz. 720) w sprawie kas rejestrujących - zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia do 31 grudnia 2008 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. Pod pozycją 43 załącznika do ww. rozporządzenia wymieniono sprzedaż biletów komunikacji lotniczej oraz posiłków i towarów na pokładach samolotów.

Mając powyższe na uwadze, w przedmiotowej sprawie sprzedaż towarów na pokładzie samolotu, zwolniona jest z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących do 31 grudnia 2008 r.

Skoro zatem podatnik, który dokonuje sprzedaży, jest czynnym podatnikiem VAT, który nie stosuje kas rejestrujących, to dokumentowanie obrotu uzależnione jest od statusu odbiorcy.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jeżeli nabywcą jest podmiot gospodarczy, to sprzedaż obowiązkowo dokumentowana jest fakturą VAT, wystawioną - w myśl § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia - nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru.

Stosownie zaś do ust. 4 powołanego artykułu podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W art. 106 ust. 8 ww. ustawy zawarta została delegacja dla Ministra Finansów dla ustalenia m.in. szczegółowych zasad wystawiania faktur. Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Stosownie do § 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W przypadku, gdy nabywca nie zażąda wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonaną transakcję, wówczas podatnik nie ma obowiązku wystawienia takiego dokumentu. Zatem, jeśli sprzedaż tych towarów nie zostanie udokumentowana fakturą VAT, jej wartość powinna być zapisana w odrębnych ewidencjach. W takiej bowiem sytuacji na podatniku ciąży obowiązek zaewidencjonowania bezrachunkowej sprzedaży w sposób umożliwiający ujęcie tej transakcji w deklaracji VAT składanej po zakończeniu okresu rozliczeniowego, w którym transakcja została dokonana.

Stosownie do art. 109 ust. 3 powołanej powyżej ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT. Zatem każdy z podatników sam powinien wybrać taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe sporządzenie deklaracji na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Należy mieć na względzie, iż w ewidencji tej powinny się znaleźć zarówno dane z wystawionych faktur VAT, jak również dane stanowiące o sprzedaży uzyskanej z tytułu realizacji usług nieudokumentowanych fakturami VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Centrala Spółki w P prowadzi szczegółową ewidencję sprzedaży towarów i sporządza na potrzeby czeskich organów podatkowych miesięczne rozliczenie rozchodu towarów. Jest to zestawienie zawierające: asortyment sprzedaży, cenę detaliczną i wyodrębnioną pozycję stawki i kwoty VAT należnego. W związku z działalnością Oddziału Spółki w Polsce winna być prowadzona ewidencja sprzedaży w formie wskazanej powyżej (zgodnie z wymogami określonymi w art. 109 ust. 3 ustawy), jednak dotycząca sprzedaży opodatkowanej w Polsce. W przedmiotowej sprawie ważne jest, aby wykazane w ewidencji dane wystarczyły do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej dla celów podatku od towarów i usług w Polsce.

Reasumując, mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż przyjęcie miesięcznych zestawień sprzedaży w formie prowadzonej przez Centralę Spółki w P będzie wystarczające dla udokumentowania sprzedaży towarów. Należy bowiem stwierdzić, iż w związku z działalnością Oddziału Spółki w Polsce, winna być prowadzona ewidencja sprzedaży (zgodnie z wymogami określonymi w art. 109 ust. 3 ustawy), w której winny być ujęte zarówno dane z wystawionych faktur VAT, jak również dane stanowiące o sprzedaży uzyskanej z tytułu realizacji usług nieudokumentowanych fakturami VAT. W tym miejscu należy nadmienić, iż ww. ewidencja winna dotyczyć sprzedaży opodatkowanej w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.