IPPP1/443-18/14-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonej usługi - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonej usługi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub X) jest większościowym udziałowcem Y Sp. z o.o. (dalej: Y). Y. zawarł Przedwstępną Umowę Sprzedaży Udziałów (dalej: Przedwstępna Umowa Sprzedaży) na mocy której zobowiązał się do nabycia od X Sp. z o.o. udziałów w Y. Sp. z o.o. W przedmiotowej Umowie została zastrzeżona kara umowna w wysokości 10.000.000 PLN (słownie: dziesięć milionów złotych), w przypadku nieprzystąpienia przez Y do Umowy Przyrzeczonej (dalej: Umowa Przyrzeczona).

W celu zabezpieczenia roszczeń wynikających z Przedwstępnej Umowy Sprzedaży Y zobowiązał się wobec X Sp. z o.o. ustanowić zabezpieczenie do kwoty 10.000.000 PLN (słownie: dziesięć milionów złotych).

Na mocy odrębnej Umowy Wnioskodawca (X) zobowiązał się względem Y do ustanowienia zabezpieczenia zobowiązania Y względem X Sp. z o.o. co do zapłaty kary umownej. Z tego tytułu wystawił weksel własny in blanco wraz z deklaracją wekslową. Na mocy deklaracji wekslowej Wnioskodawca upoważnił X Sp. z o.o. do uzupełnienia weksla do sumy wekslowej w wysokości 11.000.000 PLN (słownie: jedenaście milionów złotych).

Za ustanowienie zabezpieczenia roszczeń, o których mowa wyżej, Y zobowiązał się do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia w wysokości 0,75% sumy wekslowej (11.000.000 PLN) w skali roku, płatnego w dwóch półrocznych ratach, przelewem na rachunek bankowy wskazany przez Wnioskodawcę, w terminie 14 dni od zakończenia każdego półrocza trwania zabezpieczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym usługa Wnioskodawcy będzie zwolniona z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawa o VAT przewiduje zwolnienie z opodatkowania pewnych czynności. Między innymi, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 39 tej ustawy, zwolnione są usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów, zdaniem Wnioskodawcy jego świadczenie na rzecz Y stanowi odpłatną usługę w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jednocześnie mając na uwadze, że przedmiotem umowy między Wnioskodawcą a Y jest zabezpieczenie transakcji finansowej, mającej postać zabezpieczenia wekslowego, które wchodzi w zakres znaczeniowy terminu "wszelkie inne zabezpieczenia transakcji finansowych" o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT powoduje, że usługa ta powinna korzystać ze zwolnienia z VAT.

Ponadto, zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476) zmieniającej ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), na mocy której przez art. 1 pkt 8 lit. a) tiret trzeci został wprowadzony art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT warunkiem objęcia zwolnieniem z podatku VAT gwarancji, poręczeń i zabezpieczeń jest ich finansowy (pieniężny) charakter, z którym mamy do czynienia w analizowanym stanie faktycznym.

Dodatkowo Wnioskodawca zauważa, że w sprawie nie zachodzą okoliczności, które uzasadniają wyłączenie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT wskazane w art. 43 ust. 14 i ust. 15 tej ustawy. W szczególności udzielenie zabezpieczenia przez Wnioskodawcę nie ma żadnego związku z czynnościami ściągania długów. W konsekwencji, usługa polegająca na udzieleniu zabezpieczenia przez Wnioskodawcę będzie zwolniona z VAT.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo, w indywidualnej interpretacji z 12 marca 2012 r. (sygn. IPPP2/443-1391/11-2/KG), a także w indywidualnych interpretacjach z 25 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP2/443-409/13-2/MM; IPPP2/443-414/13-4/AO; IPPP2/443-408/13-4/IZ) Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powołanych przepisów wynika, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby zatem uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest większościowym udziałowcem Y Sp. z o.o. (Y). Y zawarł Przedwstępną Umowę Sprzedaży Udziałów, na mocy której zobowiązał się do nabycia od X Sp. z o.o. udziałów w Y Sp. z o.o. W ww. Umowie została zastrzeżona kara umowna w wysokości 10.000.000 PLN, w przypadku nieprzystąpienia przez Y do Umowy Przyrzeczonej. W celu zabezpieczenia roszczeń wynikających z Przedwstępnej Umowy Sprzedaży Y zobowiązał się wobec X Sp. z o.o. ustanowić zabezpieczenie do kwoty 10.000.000 PLN. Na mocy odrębnej Umowy Spółka zobowiązała się względem Y do ustanowienia zabezpieczenia zobowiązania Y względem X Sp. z o.o. co do zapłaty kary umownej. Z tego tytułu wystawiła weksel własny in blanco wraz z deklaracją wekslową. Na mocy deklaracji wekslowej Wnioskodawca upoważnił X Sp. z o.o. do uzupełnienia weksla do sumy wekslowej w wysokości 11.000.000 PLN. Za ustanowienie zabezpieczenia powyższych roszczeń, Y zobowiązał się do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia w wysokości 0,75% sumy wekslowej (11.000.000 PLN) w skali roku, płatnego w dwóch półrocznych ratach, przelewem na rachunek bankowy wskazany przez Wnioskodawcę, w terminie 14 dni od zakończenia każdego półrocza trwania zabezpieczenia.

W związku z powyższym opisem, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia z podatku VAT usługi świadczonej przez Spółkę.

Czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z analizy przedstawionej sytuacji wynika, że w niniejszej sprawie dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - Wnioskodawca ustanowił zabezpieczenie zobowiązania Y względem X Sp. z o.o. co do kary umownej, a w zamian Y zobowiązał się do zapłaty na rzecz Spółki określonego wynagrodzenia.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie zaś do art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Przepis powyższy obejmuje zwolnieniem od podatku VAT czynności udzielania poręczeń, gwarancji i innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych, rozumianych jako zgoda poręczyciela, gwaranta lub udzielającego zabezpieczenia, do spłacenia długu lub każdego innego zobowiązania finansowego w imieniu dłużnika, w przypadku niewywiązywania się przez niego ze spłaty długu. Należy ponadto zaznaczyć, że warunkiem objęcia zwolnieniem od podatku powyższych poręczeń, gwarancji i zabezpieczeń jest ich finansowy charakter.

W opisanej sprawie, Y zobowiązał się do nabycia od X Sp. z o.o. udziałów w Y Sp. z o.o. Zatem pomiędzy Y i X Sp. z o.o. dojdzie do zawarcia transakcji finansowej. Natomiast usługa świadczona przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem od Y, będzie zabezpieczała zobowiązanie Y względem X Sp. z o.o.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji dochodzi do świadczenia przez Wnioskodawcę usługi w zakresie udzielania zabezpieczeń transakcji finansowej, która korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.