IPPP1-443-169/07-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2007 r. (data wpływu 11 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia obrotu oraz kwot podatku należnego nie mając potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia obrotu oraz kwot podatku należnego nie mając potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wystawia wiele korekt faktur sprzedaży. W związku ze zróżnicowaniem sposobu odbioru faktur przez klientów nie zawsze jest możliwe natychmiastowe uzyskanie podpisu na korekcie faktury sprzedaży. W obecnym stanie faktycznym zdobycie podpisu, daty otrzymania dokumentu oraz zakwalifikowania dokumentu do odpowiedniego rejestru (miesiąca) VAT, na korektach faktur sprzedaży jest bardzo pracochłonne i czasochłonne.

W przyszłości Podatnik chciałby zrezygnować z konieczności uzyskiwania podpisów na fakturach korygujących sprzedaż oraz uwzględniać w rejestrze VAT wszystkie dokumenty korygujące sprzedaż w dacie ich wystawienia jak również kontrolować ewidencję korekt sprzedaży opierając się na rozrachunkach z kontrahentami. Potwierdzeniem prawidłowości wystawiania korekty sprzedaży jest bowiem odpowiednio pomniejszony przelew bankowy bądź wpłata gotówki w kasie.

Wnioskodawca wskazuje, że klienci szybko zmniejszają płatność o wartość faktury korygującej co daje również pewność, iż korekta faktury sprzedaży jest wystawiona prawidłowo i została zaakceptowana przez klienta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość obniżenia obrotu oraz podatku VAT należnego nie mając potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta.

Zdaniem Wnioskodawcy Minister Finansów regulacją zawartą w § 16 ust. 4 rozporządzenia przekroczył swoje delegacje ustawowe tj. art. 92 Konstytucji. Strona wskazuje, iż art. 217 Konstytucji precyzyjnie ustala, że najważniejsze przepisy dotyczące podatków muszą być określone w drodze ustawy. W ocenie Podatnika przepis ten został naruszony, a zatem Strona nie musi stosować się do tego przepisu, a co za tym idzie może obniżać obrót oraz podatek VAT bez konieczności posiadania odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że przepis ten jest niezgodny z prawem wspólnotowym, gdyż narusza on zasadę proporcjonalności, a także zasadę neutralności podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu prawnego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2007 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 533 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl ust. 4 tego artykułu obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Na podstawie art. 106 ust. 8 ww. ustawy Minister Finansów wydał w dniu 25 maja 2005 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r.Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), regulujące m. inn. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Stosownie do zapisu § 16 ust. 4 ww. rozporządzenia sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust, 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Analiza powyższych przepisów wyraźnie wskazuje, iż obniżenie obrotu może nastąpić tylko wtedy gdy jest należycie udokumentowane.

§ 16 ust. 4 ww. rozporządzenia określa pod jakim warunkiem - posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta i w jakim terminie - w miesiącu otrzymania tego potwierdzenia podatnik dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego (i samego obrotu) w sytuacji, gdy po wystawieniu faktury VAT wystawiono fakturę korygującą zmniejszając pierwotnie wykazaną kwotę podatku od towarów i usług.

W złożonym wniosku Podatnik wskazuje, że zdobycie podpisu kontrahenta, daty otrzymania podpisu oraz zakwalifikowanie dokumentu do odpowiedniego miesiąca, na korektach faktur jest pracochłonne i czasochłonne. Dlatego też w przyszłości chciałby uwzględniać wystawione faktury korygujące w miesiącu ich wystawienia, a prawidłowość wystawienia korekt opierając na rozrachunkach finansowych z kontrahentami.

Wskazany wyżej przepis jednoznacznie określa, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do skorygowania (obniżenia) kwoty podatku od towarów i usług. Unormowanie wskazane w ww. paragrafie nie przewiduje możliwości odstąpienia od określonych tam warunków, do obniżenia kwoty podatku należnego, z uwagi na ewentualne trudności podatnika w zrealizowaniu tego prawa.

Nie można zgodzić się również z poglądem Strony, że regulacja zawarta w § 16 ust. 4 ww. rozporządzenia jest niezgodna z prawem wspólnotowym, gdyż narusza zasadę neutralności i proporcjonalności podatku.

Zasada proporcjonalności podatku odnosi się do możliwości odliczenia podatku, w sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności opodatkowane i zwolnione z podatku

Przepis § 16 ust. 4 rozporządzenia, wskazuje na podstawę obniżenia, wcześniej wykazanego, podatku należnego. Niewątpliwie, dla odbiorcy faktury stanowi on podatek naliczony, podlegający odliczeniu. Odbiorca faktury korygującej dokonał już obniżenia swojego podatku należnego wynikającego z faktury pierwotnej. Potwierdzając odbiór faktury korygującej, akceptuje on zmiany z niej wynikające, w tym zmniejszenie naliczonego tam podatku. Brak takiego potwierdzenia mogłoby właśnie spowodować naruszenie zasady neutralności podatku, albowiem kwota podatku odliczonego przez nabywcę byłaby większa od kwoty podatku należnego po stronie sprzedawcy.

W ocenie organu podatkowego przedmiotowa regulacja nie odnosi się do zasady proporcjonalności podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazać należy, że art. 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.) stanowi, iż w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie na podstawie § 1 i 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego upoważniony jest do wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych). Interpretacje indywidualne dotyczą powszechnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego.

Zatem tut. Organ upoważniony jest do wydawania interpretacji na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie rozstrzyga natomiast o ich zgodności z Konstytucją.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul. 1 Maja 10.