IPPP1/443-166/08-3/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu 1 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji niezbędnej do zastosowania 0% stawki podatku VAT w stosunku do transakcji WDT przy korzystaniu z usług firmy kurierskiej - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji niezbędnej do zastosowania 0% stawki podatku VAT w stosunku do transakcji WDT przy korzystaniu z usług firmy kurierskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem zagranicznym zarejestrowanym w Polsce dla celów podatku od towarów i usług. W zakresie swojej działalności w Polsce dokonuje jako czynny podatnik VAT-UE wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do odbiorców, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej w krajach Unii Europejskiej. Co do zasady, Spółka zleca transport swoich towarów firmom przewozowym. Część produktów Spółki jest wysyłana z terytorium Polski do m.in. I i G w procedurze transportu kombinowanego organizowanego przez firmy spedycyjne tj. najpierw drogą lądową do portu, następnie drogą morską do kraju przeznaczenia (np. I lub G) i ponownie drogą lądową na terenie kraju przeznaczenia (np. I bądź G). Ponadto, Spółka dokonując dostawy małych ilości towarów do kontrahentów z UE, korzysta sporadycznie z usług firm kurierskich. Spółka w przypadku przeprowadzonych typów transakcji posiada następujące zestawy dokumentów.

W ramach WDT realizowanych do odbiorców na terenie różnych państw UE, w przypadku których towary przewożone są przez Kuriera. Spółka dysponuje następującymi dokumentami:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy posiadanie wyżej wymienionych dokumentów upoważnia Spółkę do zastosowania 0% stawki podatku VAT w stosunku do transakcji WDT.

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią dowody uprawniają do zastosowania 0% stawki podatku VAT przy transakcjach WDT.

W sprawie będącej przedmiotem zapytania mają zastosowanie następujące przepisy ustawy o VAT: art. 42 ust. 1, art. 42 ust. 3 oraz art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Mając na uwadze brzmienie powołanych przepisów Spółka przedstawia poniżej uzasadnienie swojego stanowiska.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, dla zastosowania stawki 0% w podatku VAT w odniesieniu do transakcji WDT spełnione muszą być dwie przesłanki:

Pierwsza z powyższych przesłanek jest w przypadku Spółki niewątpliwie spełniona, gdyż Spółka dokonuje dostaw na rzecz nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podaje ten numer oraz swój numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów. Zdaniem Spółki spełniona jest również druga z opisanych powyżej przesłanek, gdyż przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT na potrzeby potwierdzenia dokonania WDT został określony zestaw dokumentów, które stanowią dowód dokonania dostawy. Spółka posiada taki zestaw dokumentów w odniesieniu do każdej dostawy. Zdaniem Spółki, ustawa VAT nie definiuje pojęcia "dokument przewozowy". Zważywszy na fakt, iż dokumenty nadania przesyłki będące w posiadaniu Spółki są jedynymi dokumentami wystawionymi przez Kuriera przekazywanymi Spółce, należy stwierdzić, iż potwierdzają one wykonanie usługi przewozowej oraz zawarcie umowy przewozu między Spółką a Kurierem. Dokumenty te, tym samym, spełniają wymogi zawarte w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. Należy jednakże zaznaczyć, iż z samego dokumentu przewozowego otrzymanego przez Spółkę od Kuriera odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju nie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT). Fakt ten wynika jednakże jednoznacznie z potwierdzenia odbioru przez nabywcę, otrzymanego przez Spółkę faksem od Kuriera. Zdaniem Spółki potwierdzenie to stanowi dowód dostarczenia przesyłki do miejsca przeznaczenia i tym samym uprawnia Spółkę do zastosowania 0% stawki VAT w stosunku do WDT.

Spółka podkreśla, iż w pisemnych interpretacjach prawa podatkowego władze podatkowe dopuszczają możliwość wykorzystania potwierdzeń odbioru towarów otrzymanych przez podatnika faksem lub pocztą elektroniczną jako dokumentów uprawniających do zastosowania 0% stawki podatku VAT dla transakcji WDT. Stanowisko takie prezentują m.in. Drugi Wielkopolski Urząd Skarbowy w Kaliszu w postanowieniu z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. DPP-0051 -40/06, Podkarpacki Urząd Skarbowy w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. PUS.lI/443/122/2006/RR; Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w postanowieniu z dnia 30 lipca 2004 r., sygn. 1MUS-1471/VTR1/443- 256/04/MSt.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że:

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także otrzymania przez dostawcę stosownej dokumentacji podatkowej.

Z uwagi na to, iż towar nie będzie osobiście dostarczany przez Spółkę, lecz przez kuriera, muszą również zostać spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy. Zgodnie z tym przepisem dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Powyższa regulacja wskazuje, że podatnik może zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0% w ramach dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji, gdy posiada dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Artykuł ten zawiera katalog podstawowych dokumentów, które łącznie stanowią potwierdzenie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Należy również zwrócić uwagę na regulację zawartą w art. 42 ust. 11 ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dysponuje potwierdzeniem nadania przesyłki otrzymanym od kuriera w momencie przekazania towaru, zawierającym dane nadawcy i odbiorcy, nazwę towaru, numer przesyłki. Należy zatem stwierdzić, iż z uwagi na to, że powyższy dokument potwierdza powierzenie kurierowi towaru, zgodnego ze specyfikacją i fakturą, nie można mu odmówić mocy dowodowej i uznać, że nie jest on dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy (chyba, że istnieje dowód przeciwny). W praktyce z egzemplarza listu przewozowego wręczanego nadawcy w momencie wysyłki towaru nie wynika jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia. Egzemplarz potwierdzenia nadania przesyłki, w posiadaniu którego jest Wnioskodawca, jest jedynie dowodem zawarcia umowy przewozu i przyjęcia towaru przez kuriera, a nie jej faktycznego wykonania. Dlatego, stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa.

W świetle powyższego posiadanie przez Spółkę potwierdzenia nabywcy przesłanego faxem przez Kuriera, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski, zawierające numer przesyłki, pieczątkę lub podpis odbiorcy, (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 42 ustawy), potraktować można jako dokument uzupełniający dokumentację podstawową określoną w art. 42 ust. 3 ustawy, który nie uniemożliwia dowiedzenia faktu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej i nie pozbawia go prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Reasumując, wobec faktu, że ww. przepis art. 42 ust. 11 ustawy wymienia tylko przykładowe dokumenty (tworzące katalog otwarty), wskazane przez Podatnika potwierdzenie odbioru towaru przez nabywcę przesłane faksem należy uznać za dowód (wraz z potwierdzeniem nadania dostarczonym przez kuriera, kopią faktury i specyfikacją ładunku) dostarczenia towaru do nabywcy i w konsekwencji, za dowód uprawniający Spółkę do zastosowania dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%.

Ponadto stwierdzić należy, iż powołane przez Spółkę postanowienia: dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. DPP-0051-40/06, z dnia 20 grudnia 2006 r. sygn. PUS.lI/443/122/2006/RR oraz z dnia 30 lipca 2004 r., sygn. 1MUS-1471/VTR1/443- 256/04/MSt są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Natomiast zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.