IPPP1/443-1622/11-2/AS - Odliczenie podatku naliczonego z faktury wystawionej w imieniu dostawcy przez nabywcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej w imieniu dostawcy przez nabywcę - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej w imieniu dostawcy przez nabywcę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest dystrybutorem nowoczesnych technologii wykorzystywanych w przemyśle motoryzacyjnym i budowlanym. Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług w Polsce jako podatnik VAT czynny. W toku prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa towary i usługi od różnych podmiotów gospodarczych zlokalizowanych na terytorium Polski, jak i innych krajów Unii Europejskiej. Kontrahenci Spółki, zidentyfikowani na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnicy VAT czynni, wystawiają Spółce faktury VAT za dostarczane materiały i usługi.

Z uwagi na szeroką skalę współpracy z przedmiotowymi kontrahentami oraz znaczną ilość faktur zakupowych wpływających do Spółki, Wnioskodawca zamierza, w celu usprawnienia obiegu dokumentów, wdrożyć procedurę przewidzianą § 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011, Nr 68, poz. 360; dalej "Rozporządzenie MF"), w wyniku której faktury VAT dokumentujące dostawy dokonywane przez kontrahentów Spółki będą wystawiane w ich imieniu przez Spółkę. W konsekwencji, Spółka planuje zawrzeć z kontrahentami odpowiednie umowy, o których mowa w § 6 Rozporządzenia MF.

W oparciu o przedmiotowe porozumienia, akceptacja faktur wystawianych przez Spółkę w imieniu dostawcy będzie dokonywana poprzez złożenie podpisu na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur (tzw. formularzu akceptacji) przez osobę upoważnioną do reprezentowania dostawcy. Formularz akceptacji będzie obejmował wszystkie faktury VAT wystawione w imieniu danego dostawcy w danym miesiącu kalendarzowym. W szczególności dokument ten będzie zawierał:

* Nazwę, adres oraz numer identyfikacji podatkowej dostawcy;

* Nazwę, adres oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy;

* Numery poszczególnych faktur;

* Datę wystawienia poszczególnych faktur;

* Wartość sprzedaży netto wykazaną na poszczególnych fakturach;

* Wartość podatku VAT wykazaną na poszczególnych fakturach.

Wnioskodawca planuje przesyłać poszczególnym dostawcom faktury wystawione w ich imieniu wraz z przedmiotowym formularzem akceptacji, zaś dostawcy, po przeprowadzeniu weryfikacji otrzymanych faktur, dokonają ich akceptacji poprzez złożenie podpisu pod zbiorczym zestawieniem, które następnie będzie przesyłane do Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W ocenie Wnioskodawcy, faktury VAT wystawione przez niego w imieniu kontrahenta zaakceptowane poprzez złożenie podpisu przez kontrahenta na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur, będą uprawniały go do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur za okres rozliczeniowy w którym otrzymał on faksem lub pocztą elektroniczną podpisane zbiorcze zestawienie lub za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej "Ustawa o VAT") w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 2 Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika m.in. z tytułu nabycia towarów i usług. Jednocześnie, art. 88 Ustawy o VAT określa przypadki, w których prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje. W myśl art. 88 ust. 3a pkt 5 Ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury lub faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. regulacjami Rozporządzenia MF, jeżeli nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy, pod warunkiem uzyskania akceptacji przedmiotowych faktur przez dostawcę.

Zgodnie z § 6 ust. 2 pkt 2b Rozporządzenia MF umowa upoważniająca nabywcę towarów lub usług do wystawiania faktur VAT w imieniu dostawcy winna zawierać postanowienie, iż nabywca będzie przedstawiał drugiej stronie umowy (tj. dostawcy) faktury do akceptacji w formie podpisu, w terminie określonym w umowie, umożliwiającym terminowe rozliczenie podatku należnego przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. W ocenie Spółki przedmiotowy przepis określa wyłącznie formę, w jakiej powinna zostać dokonana akceptacja faktury przez dostawcę, wskazując, iż powinna ona być dokonana w formie podpisu. Należy podkreślić, iż powyższa regulacja nie określa jednakże, na jakim dokumencie podpis ten powinien zostać złożony. W szczególności, z brzmienia przywołanego przepisu nie wynika, aby dla akceptacji faktur VAT wystawionych przez nabywcę, konieczne było uzyskanie podpisu dostawcy odrębnie na każdej takiej fakturze. Mając na uwadze racjonalność działań ustawodawcy, należy uznać, iż w analizowanym przepisie nałożył on na podatników obowiązki, jakie uznał za adekwatne w tym zakresie. W przypadku, bowiem, gdyby jego intencją było zobowiązanie podatników do dokonywania akceptacji faktur wystawionych przez nabywcę poprzez złożenie podpisu odrębnie na każdej takiej fakturze, omawiany przepis byłby sformułowany w sposób jednoznaczny. W konsekwencji, zdaniem Spółki, uznać należy, iż złożenie podpisu dostawcy na każdej fakturze wystawionej przez nabywcę w jego imieniu może być jednym ze sposobów akceptacji wystawionych przez nabywcę faktur, aczkolwiek nie jedynym dopuszczalnym. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy dopuszczalnym na gruncie regulacji prawa podatkowego jest również uzyskanie zbiorczej akceptacji faktur dotyczących danego okresu, w formie podpisu osoby upoważnionej do reprezentowania dostawcy, złożonego na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy, pod warunkiem, iż na podstawie danych zawartych w takim zestawieniu możliwe będzie zidentyfikowanie poszczególnych transakcji dokonanych w danym miesiącu.

Odmienna interpretacja, w myśl której przepisy § 6 ust. 2 pkt 2b Rozporządzenia MF nakładają obowiązek dokonania akceptacji faktur VAT wystawionych przez nabywcę poprzez złożenie podpisu sprzedawcy odrębnie na każdej takiej fakturze, prowadziłaby do przyjęcia wykładni rozszerzającej analizowanego przepisu, niedopuszczalnej na gruncie przepisów prawa podatkowego, oraz bezpodstawnego nałożenia na podatników obowiązków, które nie wynikają wprost z przepisów obowiązującego prawa. W ocenie Spółki taka interpretacja powyższego przepisu godziłaby również w cel wprowadzenia przedmiotowej regulacji, jakim było uproszczenie i usprawnienie wystawiania faktur w celu zmniejszenia obciążeń przedsiębiorców w tym zakresie.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy interpretacja § 6 ust. 2 pkt 2b Rozporządzenia MF, nakazująca uzyskanie akceptacji dostawcy poprzez złożenie przez niego podpisu na każdej fakturze wystawionej przez nabywcę, stoi w sprzeczności z regulacjami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/l; dalej: "Dyrektywa VAT"). Zgodnie z art. 224 Dyrektywy VAT nabywca towarów lub usług może wystawiać faktury dokumentujące przedmiotowe dostawy w imieniu sprzedawców, w przypadku gdy istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby takie faktury były wystawiane w imieniu i na rzecz podatnika. Jednakże, zasady określające sposób zatwierdzania faktur nie mogą stać w sprzeczności z pozostałymi regulacjami Dyrektywy VAT, w szczególności nie mogą sprzeciwiać się zapisom art. 229 Dyrektywy VAT, zgodnie z którym państwa członkowskie nie wymagają podpisywania faktur. W konsekwencji uprawione jest uzyskanie akceptacji wystawionych w imieniu dostawcy faktur poprzez złożenie przez niego podpisu na opisanym we wniosku formularzu akceptacji.

Stanowisko nakazujące uzyskiwanie akceptacji wystawianych faktur poprzez każdorazowe podpisanie faktury VAT przez dostawcę stanowiłoby, zdaniem Spółki, naruszenie jednej z zasad prawa wspólnotowego, tj. zasady proporcjonalności, zgodnie z którą środki podejmowane przez ustawodawcę winny być współmierne do celu, jaki przy ich zastosowaniu ma być osiągnięty. Cel, jakim jest kontrola faktur VAT wystawianych przez nabywcę dla zapewnienia ich prawidłowego rozliczenia jest spełniony również w sytuacji, gdy faktury wystawione przez nabywcę są akceptowane poprzez złożenie podpisu przez osobę upoważnioną do działania w imieniu dostawcy na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur. Taka forma potwierdzenia gwarantuje, że faktury wymienione w zestawieniu są zaakceptowane przez dostawcę przy znacznym ograniczeniu czynności formalno-technicznych, a także kosztów administracyjnych po stronie obu podmiotów.

Wreszcie, odmienna interpretacja, nakładająca dodatkowe obowiązki związane ze sposobem akceptacji faktur wystawianych w imieniu dostawcy wprowadza, zdaniem Spółki, dodatkowe ograniczenia w zakresie odliczenia podatku naliczonego po stronie nabywcy, które skutkują naruszeniem zasady neutralności podatku VAT.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w judykaturze. Jak bowiem wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 stycznia 2011 r. o sygn. III SA/Wa 1330/09 "wprowadzony w § 6 ust. 2 pkt 2b rozporządzenia MF, zapis o wymogu 'akceptacji w formie podpisu' winien być rozumiany w ten sposób, że dostawca i usługodawca muszą zaakceptować dokument przez złożenie podpisu, ale niekoniecznie na jego oryginale i kopii. (...) przepis rozporządzenia MF nie stawia takiego wymogu, nakazuje jedynie przedstawić drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji. (...) 'akceptacja przez podpis' może być złożona na jakimkolwiek dokumencie wskazanym w umowie". Podobny pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 kwietnia 2011 r. o sygn. III SA/Wa 2494/10, stwierdzając, iż złożenie podpisu na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur jest de facto tym samym, czym jest złożenie podpisu na każdej fakturze z osobna, Osoba, która podpisuje zbiorcze zestawienie faktur tak samo zaświadcza swoim podpisem, iż faktury zostały jej przedłożone, jak w sytuacji złożenia podpisu na poszczególnej fakturze". Taki pogląd został również zaprezentowany w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2011 r. o sygn. I FSK 1053/10.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż faktury VAT wystawione przez nabywcę w imieniu dostawcy, których akceptacja nastąpiła poprzez złożenie przez dostawcę podpisu na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur VAT, uprawnia Spółkę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany.

Ad. 2

Artykuł 86 ust. 10 Ustawy o VAT określa katalog przypadków, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Przepis ten nie zawiera specyficznej regulacji w zakresie momentu powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku samofakturowania, tj. przypadku, gdy na podstawie stosownej umowy nabywca wystawia w imieniu dostawcy faktury dokumentujące dostawy dokonane przez dostawcę na jego rzecz. Jednakże, mając na uwadze brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 5 stwierdzić należy, iż w przypadku samofakturowania prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w momencie uzyskania przez nabywcę akceptacji dostawcy w odniesieniu do faktur wystawionych w jego imieniu.

W opinii Wnioskodawcy, jako że przepisy Ustawy o VAT ani Rozporządzenia MF nie regulują formy, w jakiej dostawca winien przekazać nabywcy zaakceptowane przez niego faktury lub podpisane zbiorcze zestawienie faktur, stwierdzić należy, iż dopuszczalna jest każda forma uzyskania takiego potwierdzenia, pod warunkiem, że uprawdopodabnia ona, iż przedmiotowe faktury zostały zaakceptowane przez dostawcę. W szczególności, przepisy Ustawy o VAT jak również Rozporządzenia MF nie nakazują, aby przedmiotowe potwierdzenia miało formę papierową. W konsekwencji, podpisane zbiorcze zestawienie faktur będzie uprawniało Spółkę do odliczenia podatku naliczonego również w przypadku, gdy zostanie przesłane środkami komunikacji elektronicznej lub faksem.

O mocy dowodowej dokumentów przesłanych za pomocą środków komunikacji elektronicznej wielokrotnie wypowiadały się sądy administracyjne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 kwietnia 2008 r. o sygn. III SA/Wa 155/08 stwierdził, iż " (...) Zasadniczo dopuszczalna będzie więc każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniona była autentyczność dokumentu. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesłanemu w formie elektronicznej, czy faksem". Podobne stanowisko judykatura prezentuje także w odniesieniu do formy uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez sprzedawcę, jak również w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które są przesyłane drogą elektroniczną, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2010 r. o sygn. I FSK 1444/09. Pomimo, iż prezentowane powyżej wyroki dotyczą odmiennych stanów faktycznych, zaprezentowana w nich argumentacja zachowuje swą aktualność również na gruncie niniejszej sprawy.

Jednocześnie Spółka pragnie wskazać, iż do niniejszej sytuacji nie ma zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 249, poz. 1661) i przewidziane w nim metody zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści dokumentów.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy uprawiony jest pogląd, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy powstanie w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka uzyska faksem lub pocztą elektroniczną podpisane zbiorcze zestawienie. W sytuacji, gdy Spółka nie dokona odliczenia podatku naliczonego w okresie otrzymania przedmiotowego zestawienia, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177. poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Jednocześnie należy podkreślić, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX ustawy. Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych np. faktu, iż zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z ograniczeń wskazano w art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011, Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

W myśl § 6 ust. 2 rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

Na podstawie § 6 ust. 3 rozporządzenia, faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Stosownie do § 6 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku faktur przesyłanych do akceptacji w formie elektronicznej, które w tej formie są również zwracane drugiej stronie umowy, akceptacji dokonuje się w formie elektronicznej; § 19 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że z uwagi na znaczną ilość faktur zakupowych wpływających do Spółki, Wnioskodawca zamierza, w celu usprawnienia obiegu dokumentów, wdrożyć procedurę przewidzianą w wyżej cyt. § 6 rozporządzenia, i zawrzeć umowy, w wyniku których faktury VAT dokumentujące dostawy dokonane przez kontrahentów Spółki będą wystawiane w ich imieniu przez Spółkę.

W oparciu o porozumienia zawarte z kontrahentami, akceptacja faktur wystawianych przez Spółkę w imieniu dostawy będzie dokonywana poprzez złożenie podpisu na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur (tzw. formularzu akceptacji) przez osobę upoważnioną do reprezentowania dostawy. Formularz akceptacji będzie obejmował wszystkie faktury VAT wystawione w imieniu danego dostawy w danym miesiącu kalendarzowym. W szczególności dokument ten będzie zawierał:

* Nazwę, adres oraz numer identyfikacji podatkowej dostawcy;

* Nazwę, adres oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy;

* Numery poszczególnych faktur;

* Datę wystawienia poszczególnych faktur;

* Wartość sprzedaży netto wykazaną na poszczególnych fakturach;

* Wartość podatku VAT wykazaną na poszczególnych fakturach.

Wnioskodawca planuje przesyłać poszczególnym dostawcom faktury wystawione w ich imieniu wraz z przedmiotowym formularzem akceptacji, zaś dostawcy, po przeprowadzeniu weryfikacji otrzymanych faktur, dokonają ich akceptacji poprzez złożenie podpisu pod zbiorczym zestawieniem, które następnie będzie przesyłane do Spółki.

Zauważyć należy, iż w regulacji § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia, ustawodawca sprecyzował jednoznacznie, że kontrahent dokonujący nabycia towarów lub usług po wystawieniu faktury przedstawi drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi oraz kopia faktury pozostanie u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usług.

Podkreślić należy, że przepis ten wymaga aby odbiorca towaru, a jednocześnie wystawca faktury, przedłożył do akceptacji w formie podpisu dostawcy towaru oryginał i kopię faktury. Zatem jest to niezbędny warunek aby uznać akceptację faktury wystawionej przez nabywcę towaru. W ocenie tut. organu akceptacja faktury w formie podpisu, w trybie ww. przepisu § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia Ministra Finansów, oznacza, że sprzedawca winien złożyć swój podpis na oryginale przedłożonej mu przez nabywcę faktury.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika natomiast, że Wnioskodawca będzie przesyłał dostawcom do akceptacji faktury wraz z formularzem zbiorczym faktur, na którym dostawca złoży podpis. Następnie przedmiotowy formularz zbiorczy faktur, podpisany przez dostawcę, zostanie przesłany do Wnioskodawcy pocztą elektroniczną, bądź faksem.

W ocenie tut. organu przedstawiony powyżej sposób akceptacji faktur VAT wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy nie wypełnia dyspozycji określonych w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia. Gramatyczna wykładnia § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia fakturowego jest jasna i klarowna, zatem nie można jej rozszerzać i domniemywać, iż każdy dowolny sposób akceptacji wystawionych przez nabywcę faktur będzie prawidłowy.

Powołany przez Wnioskodawcę art. 224 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1) wskazuje, iż faktury mogą być wystawiane przez nabywcę lub usługobiorcę w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych na ich rzecz przez podatnika, jeżeli istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. W myśl ust. 2 ww. artykułu państwa członkowskie, na terytorium których dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług ustalają zasady i warunki takiego wcześniejszego porozumienia i procedury zatwierdzania faktur między podatnikiem a nabywcą lub usługobiorcą.

Z tego uprawnienia polski ustawodawca skorzystał wprowadzając § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia fakturowego. Zgodzić się należy z Wnioskodawcą, iż przyjmując założenie racjonalności ustawodawcy, uznać należy, iż w analizowanym przepisie nałożył on na podatników obowiązki jakie uznał za adekwatne w tym zakresie. Z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, iż podatnik dokonujący nabycia towarów i usług będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym, że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi.

Należy zwrócić uwagę, iż w myśl art. 249 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dziennik Urzędowy C 40 z 10 listopada 1997 r.; dalej: "TWE") dyrektywa jest wiążąca dla każdego państwa członkowskiego, do którego została skierowana i to tylko ze względu na pozostający do osiągnięcia cel. Co do zasady państwo to ma wybór formy i środków odpowiednich dla osiągnięcia tego celu.

Zatem dyrektywy są kierowane do konkretnych państw. Dyrektywa nakazuje cel działania (na przykład skoordynowanie przepisów dotyczących wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), natomiast pozostawia adresatowi swobodę doboru metod i środków realizacji. Stosując się do dyrektywy, państwo członkowskie uchwala, zmienia bądź uchyla prawo krajowe w danej dziedzinie.

Tym samym tut. Organ podatkowy wydając niniejszą interpretację indywidualną zobowiązany jest do zastosowania przepisów prawa krajowego, czyli unormowania zawartego w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia fakturowego. Przepis § 6 rozporządzenia fakturowego, stanowiący, iż nabywcy towarów i usług od podatnika, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, jest przepisem szczególnym, będącym odstępstwem od ogólnej zasady wystawiania faktur, w założeniu ma być ułatwieniem dla podatników. I jako taki musi podlegać szczegółowym regulacjom, uznanym za konieczne przez ustawodawcę w celu zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatku od towaru i usług i jednoznacznie wskazanym w powołanym wyżej § 6 rozporządzenia.

Reasumując, za akceptację w myśl § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia należy uznać złożenie podpisu przez dostawcę na oryginale faktury wystawionej przez nabywcę, a nie na zbiorczym miesięcznym zestawieniu wystawionych faktur.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy w przypadku, gdy dostawca złoży podpis wyłącznie na zbiorczym zestawieniu faktur, z uwagi na ograniczenie wyrażone w art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy.

Powołane przez Wnioskodawcę wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1053/10, WSA w Warszawie z dnia 21 stycznia 2011 r. sygn. III SA/Wa 1330/09, WSA z dnia 21 kwietnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 2494/10 nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując wymienionych orzeczeń jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Z niniejszych wyroków nie należy wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej, bowiem kształtowanie się orzecznictwa jest procesem rozłożonym w czasie i co do zasady wymaga większej liczby wyroków poszczególnych składów orzekających. Ponadto podkreślić należy, iż orzeczenie III SA/Wa 2494/10 jest orzeczeniem nieprawomocnym.

W sprawie będącej przedmiotem zapytania powołany przez Spółkę dokument - zbiorcze miesięczne zestawienie zaakceptowane w formie podpisu przez dostawcę, jak wykazano powyżej nie uprawnia Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego, bowiem nie spełnia wymagań określonych w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia. W rezultacie powyższego rozstrzyganie, czy dokument ten uprawnia Spółkę do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres otrzymania przedmiotowego zbiorczego zestawienia faksem lub pocztą elektroniczną, bądź za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych uznano w przedmiotowej sprawie za bezzasadne.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został rozpatrzony w zakresie jednego zdarzenia przyszłego, kwota w wysokości 40 zł, zgodnie z art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja Podatkowa zostanie zwrócona przekazem pocztowym na adres wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.