IPPP1-443-1600/08-5/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2008 r. (data wpływu 25 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 4 grudnia 2008 r. na wezwanie wysłane w dniu 19 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu niezabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu niezabudowanego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka "komandytowa planuje sprzedaż składników majątkowych. Przedmiotem sprzedaży jest niezabudowana nieruchomość rolna stanowiąca własność Spółki, odpowiadająca działce ewidencyjnej o obszarze 3,9104 ha. Przedmiotowa nieruchomość rolna została wniesiona do Spółki komandytowej jako wkład niepieniężny przez wspólnika B w dniu 1 kwietnia 2008 r. na podstawie aktu notarialnego rep. A nr X). Wskazana działka położona jest na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W rejestrze gruntów miasta działka o obszarze 3,8104 ha posiada oznaczenia klasyfikacyjne: PsIV - 0,7063 (pastwiska trwałe), RV - 1,4277 (grunty orne), RIIIb - 1,1820 (grunty orne), RIVa - 0,4944 (grunty orne).

Ponadto w piśmie z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 4 grudnia 2008 r.) będącym uzupełnieniem do wniosku wnioskodawca poinformował, że dla przedmiotowej nieruchomości nie zostało uchwalone studium uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży opisanej działki podatnik miałby możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy w stosunku do obszaru, na którym znajduje się przedmiotowa działka nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej, dla której nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W opinii wnioskodawcy, z przedstawionych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, co powoduje, że ich odpłatna dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże zgodnie z art. 43 przedmiotowej ustawy, ustawodawca przewidział w niektórych przypadkach zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT, a mianowicie na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowIane oraz przeznaczone pod zabudowę. Ze wskazanego uregulowania wynika, że zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT jest dostawa, której przedmiotem są nieruchomości gruntowe (działki) spełniające łącznie następujące warunki: - są niezabudowane; - nie są terenami budowlanymi; - nie stanowią terenów przeznaczonych pod zabudowę.

A zatem tereny spełniające łącznie wszystkie powyższe warunki korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Należy podkreślić, iż przedmiotowa nieruchomość gruntowa spełnia powyższe przesłanki warunkujące możliwość skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, a mianowicie jest niezabudowana, nie jest terenem budowlanym jak i również nie stanowi terenów przeznaczonych pod zabudowę. Z uwagi na brak odpowiedniej regulacji na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, która pozwalałaby na ustalenie pojęcia "przeznaczenie terenów pod zabudowę" należy posiłkować się w tym zakresie odpowiednimi przepisami ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zdaniem wnioskodawcy na gruncie obowiązujących przepisów prawa przez grunty przeznaczone pod zabudowę rozumieć należy te grunty, dla których ustalono właśnie takie przeznaczenie w miejscowym lanie zagospodarowania przestrzennego. Powyższe wynika wprost z dyspozycji art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest aktem prawa miejscowego, zaliczonym zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji do źródeł powszechnie obowiązującego prawa na obszarze działania organów, które je ustanowiły. Według art. 94 Konstytucji terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów, zaś zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa. Według art. 88 ust. 1 Konstytucji warunkiem wejścia w życie aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie.

Wobec powyższego powszechnie wiążące ustalenie przeznaczenia terenu na określonym obszarze, może zostać dokonane tylko i wyłącznie w oparciu miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego będący źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Uchwalony plan wiąże nie tylko właścicieli (użytkowników wieczystych) nieruchomości gruntowych położonych na jego obszarze, ale i gminy oraz inne organy państwa we właściwości których pozostaje wypowiadanie się w kwestii praw i obowiązków właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości, na podstawie przepisów odrębnych (wyrok WSA z dnia 28 czerwca 2007 r., IV SA/Wa 758/07, LEX nr X).

Reasumując powyższe rozważania, należy podkreślić, iż ustawodawca w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są nieobjęte planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomości gruntowe, nie sposób uznać, iż stanowią one tereny przeznaczone pod zabudowę. W niniejszym stanie faktycznym, na chwilę obecną nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do przedmiotowej działki, co pozwała uznać, iż owa działka nie stanowi terenów przeznaczonych pod zabudowę.

Mając na względzie powyższe należy przyjąć, iż sprzedaż przedmiotowej działki korzysta ze zwolnienia od podatowania w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy definiuje dostawę towaru jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast towarami w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Stosownie do art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do jej zadań własnych. W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu.

Natomiast ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z przedmiotowego wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że przedmiotem sprzedaży jest niezabudowana nieruchomość rolna stanowiąca własność Spółki, odpowiadająca działce ewidencyjnej o obszarze 3,9104 ha. Wskazana działka położona jest na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego. W rejestrze gruntów przedmiotowe tereny są oznaczone jako pastwiska trwałe oraz grunty orne.

Podsumowując należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia przedmiotowego zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT. Dla nieruchomości tej nie istnieje co prawda plan zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego, jednak grunt będący przedmiotem sprzedaży w niniejszej sprawie jest niezabudowany, a z rejestru gruntów wynika, że przedmiotowe tereny są oznaczone jako pastwiska trwałe oraz grunty orne. Z uwagi na to sprzedaż tych gruntów będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż niezabudowanych gruntów rolnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.