IPPP1/443-16/13-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Wynajmującego w związku z otrzymaniem od Spółki rekompensaty z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Wynajmującego w związku z otrzymaniem od Spółki rekompensaty z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako najemca (dalej "Wnioskodawca") zawarł w dniu 6 grudnia 2006 r. z M. Sp. z o.o., jako wynajmującym (dalej "Wynajmujący") umowę najmu, zmienioną następne aneksem nr 1 z dnia 22 listopada 2007 r. i aneksem nr 2 z dnia 6 kwietnia 2009 r. (dalej: "Umowa Najmu"), na podstawie której Wnioskodawca wynajął od Wynajmującego część budynku o funkcjach produkcyjno-magazynowo-biurowych z zapleczem socjalnym oraz działkę na cele parkingu i placu manewrowego. Umowa Najmu została zawarta na czas oznaczony do dnia 10-tej rocznicy dnia wydania przedmiotu najmu.

W związku ze zmianą strategii prowadzonej działalności przez grupę kapitałową, w skład której wchodzi Wnioskodawca i zamiarem ograniczenia działalności na rynku lokalnym oraz skoncentrowanie potencjału gospodarczego poza Polską, Wnioskodawca wystąpił do wynajmującego z propozycją zawarcia porozumienia dotyczącego rozwiązania Umowy Najmu przed upływem okresu najmu ze skutkiem na dzień 27 grudnia 2012 r. godząc się na pokrycie szkody powstałej lub jaką może ponieść Wynajmujący z tytułu przedterminowego rozwiązania Umowy Najmu.

W dniu 27 grudnia 2012 r., pomiędzy Wnioskodawcą a Wynajmującym zostało zawarte porozumienie o rozwiązaniu Umowy Najmu przed upływem okresu, na jaki została zawarta (dalej "Porozumienie"). Porozumienie przewiduje zapłatę przez Wnioskodawcę na rzecz Wynajmującego kwoty netto 808.170,00 PLN tytułem rekompensaty za wszelkie szkody, które wynajmujący poniósł lub może ponieść w przyszłości w związku z przedterminowym rozwiązaniem Umowy Najmu z winy Wnioskodawcy (jako najemcy). Kwotę rekompensaty strony skalkulowały biorąc pod uwagę, stratę rzeczywistą i utracone korzyści po stronie Wynajmującego w związku z przedterminowym rozwiązaniem Umowy Najmu, w tym także że (i) Wynajmujący nie odzyska w całości poniesionych przez niego kosztów na wykonanie w przedmiocie najmu szeregu prac w celu dostosowania go do potrzeb działalności Wnioskodawcy jako zakładu produkcyjnego, która to inwestycja miała się zwrócić Wynajmującemu poprzez czynsz w 10-cio letnim okresie najmu, oraz (ii), Wynajmujący nie uzyska dochodów z najmu przedmiotu najmu wynajętego nowemu najemcy, na poziomie równym temu jaki otrzymywałby od Wnioskodawcy, ze względu na zmianę sytuacji rynkowej i spadek cen na rynku usług najmu (iii) przedmiot najmu może pozostać niewynajęty do czasu znalezienia nowego najemcy, z czym wiąże się zarówno utrata po stronie wynajmującego dochodów z najmu, lecz także koszt utrzymania takiej niewynajętej powierzchni.

W Porozumieniu strony postanowiły, że Wynajmujący wystawi na rzecz Wnioskodawcy fakturę VAT tytułem omawianej rekompensaty powiększając ją o podatek od towarów i usług w wysokości 23%.

Zarówno Wnioskodawca jak i Wynajmujący są czynnymi podatnikami podatku VAT wykonującymi czynności opodatkowane tym podatkiem. Wnioskodawca wykonywał i wykonuje działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W celu zapewnienia jednolitości oceny u Wnioskodawcy i Wynajmującego, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że Wynajmujący złożył własny wniosek o interpretację indywidualną dotyczący powyższej opisanego stanu faktycznego w aspekcie opodatkowania podatkiem VAT opisanej powyżej rekompensaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez wynajmującego tytułem rekompensaty należnej wynajmującemu rozumianej jako wynagrodzenie za usługę świadczoną przez wynajmującego na rzecz Wnioskodawcy, przy założeniu związku tej usługi z czynnościami opodatkowanymi VAT po stronie Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez wynajmującego tytułem rekompensaty należnej wynajmującemu rozumianej jako wynagrodzenie za usługę świadczoną przez wynajmującego na rzecz Wnioskodawcy, przy założeniu związku tej usługi z czynnościami opodatkowanymi VAT po stronie Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej "ustawa o VAT"), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (...) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane VAT i wykonywał je korzystając z wynajmowanego od Wynajmującego budynku będącego przedmiotem Umowy Najmu, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawianych przez wynajmującego tytułem czynszu najmu (i pozostałych opłat z tytułu najmu). Rezygnacja z wynajmowanej powierzchni spowodowana zmianą strategii biznesowej nie zmienia tego wniosku biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca w dalszym ciągu wykonuje działalność opodatkowaną VAT. Rozwiązanie Umowy Najmu (oraz wynikające z tego faktu koszty), która nie mieściła się w strategii biznesowej Wnioskodawcy pozostaje w ścisłym związku z ogółem działalności Wnioskodawcy i jest działaniem ekonomicznie racjonalnym. W konsekwencji, podatek naliczony VAT ponoszony tytułem rekompensaty płaconej na rzecz Wynajmującego w zamian za wcześniejsze rozwiązanie Umowy Najmu podlega odliczeniu od podatku należnego VAT Wnioskodawcy.

Zagadnieniem, które wymaga wyjaśnienia jest zdaniem Wnioskodawcy kwestia, czy rekompensata zapłacona Wynajmującemu stanowi czynność opodatkowaną VAT tzn. czy podatek naliczony VAT na fakturze wystawionej przez Wynajmującego tytułem rekompensaty jest podatkiem naliczonym w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej "ustawa o VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tejże ustawy, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przytoczony powyżej przepis bardzo szeroko definiuje pojęcie świadczenia usług uznając "każde świadczenie", które nie stanowi dostawy towarów za świadczenie usług. Zgodnie z definicją słowo "świadczyć" oznacza - wykonywać coś dla kogoś, na rzecz kogoś, robić dla kogoś coś dobrego ("Popularny słownik języka polskiego", red. naukowy prof. dr hab. Bogusław Dunaj, wyd. Wilga 2000). W piśmiennictwie prawniczym przyjmuje się, że świadczenie może polegać na: 1. dare - daniu czegoś; 2. facere - czynieniu czegoś; 3. non facere - nieczynieniu czegoś; 4. pati - znoszeniu czegoś. Zakres pojęciowy świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów zawartą w art. 7 ww. ustawy o VAT i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, przy czym przyjmuje się, że do uznania za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi, beneficjenta danej czynności.

W rozpatrywanym przypadku, zdaniem Wnioskodawcy, mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną tzn. świadczenie w zamian za wynagrodzenie. Jak stwierdzono wyżej świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. Wnioskodawca złożył propozycję Wynajmującemu dotyczącą przedwczesnego rozwiązania umowy najmu i tym samym wystąpił o zgodę Wynajmującego na zakończenie relacji zobowiązaniowej jaka wiązała go z Wynajmującym. Tak rozumiane świadczenie Wynajmującego wykonywane jest w uzgodnieniu i w interesie drugiej strony (najemcy). W zamian za tą zgodę (która przybrała postać zawartego porozumienia o rozwiązaniu umowy najmu) Wnioskodawca dokonuje zapłaty w formie rekompensaty obliczonej jako odszkodowanie tzn. wynagrodzenie szkody poniesionej oraz przyszłej przez Wynajmującego. Istnieje zatem wyraźne powiązanie aktywności Wynajmującego (zgoda na rozwiązanie umowy) z otrzymywaną od Wnioskodawcy rekompensatą co wypełnia wskazaną przesłankę uznania za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Sposób obliczenia rekompensaty (jak również użyta terminologia w treści porozumienia) pozostaje bez wpływu na powyższą konkluzję.

Należy również podkreślić, że u podstaw odszkodowania leży fakt powstania szkody po stronie podmiotu uprawnionego do odszkodowania. Samo powstanie szkody nie jest oczywiście czynnością ani zdarzeniem podlegającym opodatkowaniu VAT. Gdy jednak strona uprawniona do odszkodowania (Wynajmujący) zgadza się, czy też - w pewnym sensie - dopuszcza do powstania po swojej stronie szkody, takie zachowanie tzn. podpisanie porozumienia rozwiązującego umowę najmu przed upływem terminu jej wygaśnięcia - stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Należy ponadto zwrócić uwagę na fakt, że w przypadku opisanym we wniosku możemy wskazać konkretnego beneficjenta tej usługi (świadczonej przez Wynajmującego) a jest nim Wnioskodawca - w zamian za wyrażenie zgody przez Wynajmującego na wcześniejsze rozwiązanie umowy (korzyść dla najemcy), Wnioskodawca płaci określone świadczenie pieniężne (rekompensata). Zatem zgodę na zaniechanie określonej czynności (tzn. zaniechanie kontynuowania najmu lokalu) można i należy traktować jako świadczenie usług przez Wynajmującego podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spełniona zostanie bowiem przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest okoliczność, że brak zgody Wynajmującego na rozwiązanie umowy najmu skutkowałby dalszym świadczeniem usług najmu, które podlegają opodatkowaniu VAT. Miałoby to miejsce również w przypadku, gdyby Wnioskodawca w sposób przymusowy - np. poprzez niepłacenie czynszu - doprowadził do jednostronnego rozwiązania Umowy Najmu. Zawarcie porozumienia rozwiązującego - przedwcześnie - Umowę Najmu w zamian za rekompensatę stanowi w sensie ekonomicznym ekwiwalent kontynuacji Umowy Najmu i nie powinno zatem skutkować wykreowaniem transakcji nieopodatkowanej VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, zawarte z Wynajmującym porozumienie przewidujące zapłatę rekompensaty za szkody Wnioskodawcy wynikłe z dokonanego w formie dwustronnego porozumienia - rozwiązania Umowy Najmu przed upływem terminu na jaki została zawarta, stanowi świadczenie usługi opodatkowane podatkiem VAT według stawki 23%, a Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wynajmującego z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z ww. art. 86 ust. 1 ustawy VAT, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca wynajął od Wynajmującego część budynku o funkcjach produkcyjno-magazynowo-biurowych z zapleczem socjalnym oraz działkę na cele parkingu i placu manewrowego. Umowa została zawarta na czas oznaczony.

W związku ze zmianą strategii prowadzonej przez grupę kapitałową, w skład której wchodzi Wnioskodawca, pomiędzy Wnioskodawcą a Wynajmującym zostało zawarte porozumienie o rozwiązaniu umowy najmu przed upływem okresu, na jaki została zawarta. Porozumienie przewiduje zapłatę przez Wnioskodawcę na rzecz Wynajmującego rekompensaty za wszelkie szkody, które Wynajmujący poniósł lub może ponieść w przyszłości w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy najmu z winy Wnioskodawcy. Kwotę rekompensaty strony skalkulowały biorąc pod uwagę stratę rzeczywistą i utracone korzyści po stronie Wynajmującego w związku z przedterminowym rozwiązaniem Umowy Najmu, w tym także że (i) Wynajmujący nie odzyska w całości poniesionych przez niego kosztów na wykonanie w przedmiocie najmu szeregu prac w celu dostosowania go do potrzeb działalności Wnioskodawcy jako zakładu produkcyjnego, która to inwestycja miała się zwrócić Wynajmującemu poprzez czynsz w 10-cio letnim okresie najmu, oraz (ii) Wynajmujący nie uzyska dochodów z najmu przedmiotu najmu wynajętego nowemu najemcy, na poziomie równym temu jaki otrzymywałby od Wnioskodawcy, ze względu na zmianę sytuacji rynkowej i spadek cen na rynku usług najmu (iii) przedmiot najmu może pozostać niewynajęty do czasu znalezienia nowego najemcy, z czym wiąże się zarówno utrata po stronie wynajmującego dochodów z najmu, lecz także koszt utrzymania takiej niewynajętej powierzchni.

Analizując powyższe w kontekście powołanych przepisów przede wszystkim należy rozważyć, czy otrzymywane przez Spółkę faktury dokumentujące wypłacaną rekompensatę z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu wykazują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ww. ustawy. I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl natomiast art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W związku z powyższym, pod pojęciem świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do kategorii usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Przy czym, w rozumieniu ustawy, na mocy art. 8 ust. 1 pkt 2 przez świadczenie usług należy rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, jeżeli zaniechanie pewnych czynności za odszkodowaniem przynosiłoby wymierną korzyść konkretnemu podmiotowi, to wówczas powinno być ono na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznane za usługę.

Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Kwestia ta ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odnosząc się do pojęcia odszkodowania, należy zauważyć, iż termin ten nie został zdefiniowany w ustawie o VAT. Regulacje dotyczące odszkodowania zostały zawarte w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

I tak, z postanowień art. 361 § 1 ww. ustawy wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2 ww. artykułu).

Zgodnie z art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłacanej rekompensaty, jako podlegającej bądź niepodlegającej opodatkowaniu VAT, należy oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Zatem, jeżeli płatność o charakterze odszkodowawczym nie ma bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony wynajmującego, wówczas kwota wypłaconych odszkodowań nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Wobec powyższego, tylko wówczas, gdy płatności o charakterze odszkodowawczym nie mają bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony podmiotu zobowiązanego, wtedy kwota otrzymanych odszkodowań nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, iż aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności, dokonanej w zamian za odszkodowanie, niezbędne jest rozstrzygnięcie czy zachodzi związek ekwiwalentny pomiędzy wypłatą należności a otrzymaniem świadczenia wzajemnego.

W przedmiotowej sprawie, otrzymana przez Wynajmującego rekompensata jest ściśle związana z uzyskaniem korzyści przez najemcę (Wnioskodawcę) w postaci uzyskania zgody na wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu. Zgodę na zaniechanie określonej czynności (umowy najmu) należy traktować jako określone świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spełniona zatem została przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co istotne, wcześniejsze rozwiązanie umowy poprzez zawarcie przez strony porozumienia prowadzi do wygaśnięcia wiążącego strony stosunku prawnego (tekst jedn.: zgodnego zakończenia istniejącego pomiędzy stronami stosunku w inny sposób niż było to pierwotnie przewidziane), nie jest natomiast rezultatem jednostronnego niewywiązywania się lub nienależytego wywiązywania się przez stronę z ciążących na niej obowiązków.

Przedmiotowe wynagrodzenie otrzymywane przez Wynajmującego nie jest więc zadośćuczynieniem, lecz stanowi formę wynagrodzenia za wyrażenie zgody na odstąpienie od umowy. W analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem. Zatem zgodę na zaniechanie określonej czynności (odstąpienie od umowy najmu), za którą Spółka wypłaca odszkodowanie należy traktować jako określone świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane regulacje i przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że wypłacane kwoty odszkodowania ustalone na mocy ww. porozumienia w zamian za odstąpienie od umowy stanowią wynagrodzenie za usługę i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach na zasadach przewidzianych w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim te wydatki służą czynnościom opodatkowanym, przy uwzględnienieniu ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż zarówno Spółka jak i Wynajmujący są czynnymi podatnikami podatku VAT. Wnioskodawca wykonywał i wykonuje działalność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, w związku ze spełnieniem przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz brakiem zaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT (w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2), Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej rekompensatę z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu na podstawie zawartego porozumienia.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.