IPPP1/443-1574/11-2/JL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1574/11-2/JL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku usług organizacji konferencji - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku usługi transportu uczestników konferencji oraz terminu wykazania korekty faktur - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług organizacji konferencji i transportu uczestników konferencji oraz terminu wykazania korekty faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wydawnictwo jest organizatorem konferencji naukowej. Udział w konferencji skierowany jest do osób fizycznych. Wydawnictwo rejestruje wpłaty zaliczek od uczestników oraz od instytucji opłacających uczestnictwo za osoby fizyczne przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wydawnictwo wystawia faktury VAT będące potwierdzeniem przyjęcia zaliczki. Uczestnik opłaca uczestnictwo w konferencji oraz może skorzystać z możliwości transportu. W przypadku wybrania opcji z dojazdem uczestnik opłaca wyższą kwotę za uczestnictwo niezależnie od faktycznego kosztu poniesionego przez Wydawnictwo. Wydawnictwo od kilku miesięcy otrzymuje przedpłaty na udział w konferencji. Stosuje podstawową stawkę podatku VAT - 23%. W miesiącu październiku Wydawnictwo zostało wpisane do rejestru Izby Lekarskiej podmiotów prowadzących doskonalenie zawodowe lekarzy w zakresie formy kształcenia Konferencja uzyskując prawo przyznania punktów edukacyjnych. Konferencja odbędzie się w listopadzie bieżącego roku. Regulacje w zakresie obowiązków doskonalenia lekarzy zawiera Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. 231, poz. 2326 z późn. zm.) paragraf 2 pkt 2 i 3 tego rozporządzenia mówi: "Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej". "Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych" Paragraf 3 pkt 4 rozporządzenia mówi: "Lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe konferencji lub sympozjum naukowym".

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwolnione z VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, jeżeli spełniony jest jeden z niżej wymienionych warunków:

a.

są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

są finansowane ze środków publicznych

* oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Wydawnictwo może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT za usługę Konferencji skoro spełnia warunek prowadzenia kształcenia w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach (lit. a).

2.

Jeśli Wydawnictwo może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT to w deklaracji VAT za jaki okres powinno wykazać korektę stawki VAT - za miesiąc otrzymania przedpłaty czy w miesiącu wykonania usługi konferencji.

3.

Jeśli Wydawnictwo może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT to czy zwolnieniem objęta jest również zryczałtowana opłata za przejazd.

Zdaniem Wnioskodawcy, może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT odnośnie usług uczestnictwa w konferencji ponieważ jest to usługa kształcenia zawodowego wymieniona w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. 231 poz. 2326 z późn. zm.) w paragrafie 3 pkt 4 oraz potwierdza aktywność zawodową lekarza poprzez uzyskanie punktów edukacyjnych.

Wydawnictwo uważa, iż skoro może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT to korektę stawki VAT odnośnie otrzymanej zaliczki powinno wykazać w deklaracji za miesiąc wykonania usługi konferencji, ponieważ w momencie otrzymania przedpłaty nie posiadało jeszcze dokumentu potwierdzającego wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy. Do momentu posiedzenia Okręgowej Izby Lekarskiej Wydawnictwo nie wiedziało iż uzyska wpis do rejestru. Nieprawidłowe określenie stawki podatku zarejestrowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej wynikało ze zmiany co do spełnienia warunku prowadzenia kształcenia w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Wydawnictwo uważa, iż skoro może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT to zwolnieniem objęta jest również zryczałtowana opłata za przejazd ponieważ jest to usługa towarzysząca usłudze głównej - element pakietu i nie występuje jako osobne świadczenie a jedynie nie jest opłacana przez osoby mogące dojechać na konferencję we własnym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku usług organizacji konferencji.

* za nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku usługi transportu uczestników konferencji oraz terminu wykazania korekty faktur.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku - na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

* oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Powołane wyżej przepisy ustawy przewidują zwolnienie m.in. dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. m.in. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest organizatorem konferencji naukowej. Udział w konferencji skierowany jest do osób fizycznych. Wydawnictwo rejestruje wpłaty zaliczek od uczestników oraz od instytucji opłacających uczestnictwo za osoby fizyczne przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wydawnictwo wystawia faktury VAT będące potwierdzeniem przyjęcia zaliczki. Uczestnik opłaca uczestnictwo w konferencji oraz może skorzystać z możliwości transportu. W przypadku wybrania opcji z dojazdem uczestnik opłaca wyższą kwotę za uczestnictwo niezależnie od faktycznego kosztu poniesionego przez Wydawnictwo. Wydawnictwo od kilku miesięcy otrzymuje przedpłaty na udział w konferencji. Stosuje podstawową stawkę podatku VAT - 23%. W miesiącu październiku Wydawnictwo zostało wpisane do rejestru Izby Lekarskiej podmiotów prowadzących doskonalenie zawodowe lekarzy w zakresie formy kształcenia Konferencja uzyskując prawo przyznania punktów edukacyjnych. Konferencja odbędzie się w listopadzie bieżącego roku.

Wszelkie kwestie związane z obowiązkiem doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów reguluje ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 277, poz. 1634) oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. z 2004 r. Nr 231, poz. 2326 z późn. zm.).

Artykuł 17 ust. 1. ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz może uzyskać świadectwo potwierdzające posiadanie umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej "świadectwem". Lekarz uzyskuje świadectwo po odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu państwowego po jego zakończeniu (art. 17 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ww. ustawy, warunki prowadzenia szkolenia, w tym wysokość opłat za szkolenie, określa umowa zawarta pomiędzy podmiotem prowadzącym szkolenie a lekarzem.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 cyt. ustawy, lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób dopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 (art. 18 ust. 2 cyt. ustawy).

Zatem na mocy § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów, doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej "specjalizacją", nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej "umiejętnością", oraz doskonalenie w innych formach kształcenia. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej (§ 2 pkt 2 rozporządzenia).

Natomiast § 2 pkt 3 cyt. rozporządzenia stanowi, iż lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.

Na mocy § 3 ww. rozporządzenia, lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez:

1.

realizowanie programu specjalizacji lub umiejętności;

2.

udział w kursie medycznym nieobjętym programem odbywanej specjalizacji lub nabywanej umiejętności w kursie medycznym, realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej;

3.

odbycie praktyki klinicznej w krajowym lub zagranicznym ośrodku specjalistycznym;

4.

udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;

5.

udział w posiedzeniu oddziału stowarzyszenia działającego jako "kolegium specjalistów" albo "lekarskie towarzystwo naukowe", zwane dalej "towarzystwem naukowym";

6.

udział w szkoleniu wewnętrznym organizowanym przez zakład opieki zdrowotnej, w którym lekarz udziela świadczeń zdrowotnych, lub przez grupę lekarzy;

7.

wykłady lub doniesienia w formie ustnej lub plakatowej na kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;

8.

udział w programie edukacyjnym opartym o zadania testowe, akredytowanym przez towarzystwo naukowe lub kolegium specjalistów lub w programie edukacyjnym, realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej;

9.

uzyskanie stopnia naukowego doktora, doktora habilitowanego lub tytułu profesora - w zakresie nauk medycznych;

10.

napisanie i opublikowanie fachowej książki medycznej, artykułu w fachowym, recenzowanym czasopiśmie lub edukacyjnego programu multimedialnego;

11.

napisanie i opublikowanie książki, artykułu lub programu mulitimedialnego o charakterze popularnonaukowym;

12.

przetłumaczenie i opublikowanie fachowej książki medycznej, rozdziału w książce, artykułu w fachowym czasopiśmie medycznym lub edukacyjnego programu multimedialnego;

13.

kierowanie specjalizacją lekarzy lub nabywaniem przez lekarzy umiejętności;

14.

prowadzenie szkolenia lekarzy stażystów;

15.

indywidualną prenumeratę fachowego czasopisma medycznego indeksowanego przez filadelfijski Instytut (...) lub I (...);

16.

przynależność do kolegium specjalistów lub towarzystwa naukowego.

Na podstawie przedstawionych powyżej przepisów oraz zaistniałych w spawie okoliczności faktycznych należy stwierdzić, że ponieważ Spółka została wpisana do rejestru Izby lekarskiej podmiotów prowadzących doskonalenie zawodowe lekarzy, świadczone przez nią usługi organizacji konferencji naukowej kierowane do określonej grupy odbiorców, tj. do osób z wykształceniem medycznym, mają niewątpliwie na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych, spełniając tym samym definicję usług kształcenia (doskonalenia) zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Biorąc ponadto pod uwagę, iż forma i zasady realizowania przedmiotowego kształcenia regulowane są przez odrębne przepisy, wskazane powyżej, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie opisanych konferencji będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Stanowisko Spółki w kwestii zwolnienia od podatku VAT usług organizacji konferencji należało zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia od podatku VAT pobieranej od uczestników opłaty za przejazd należy wskazać, że w myśl art. 43 ust. 17, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a) lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W okolicznościach przedmiotowego stanu faktycznego uczestnik konferencji może skorzystać z możliwości transportu. W przypadku wybrania opcji z dojazdem uczestnik opłaca wyższą kwotę za uczestnictwo. Oznacza to, że skorzystanie z usługi dojazdu nie jest dla uczestników konferencji niezbędne do udziału w konferencji. Każdy bowiem uczestnik konferencji może zapewnić sobie transport we własnym zakresie. Zatem świadczoną przez Wnioskodawcę dodatkową usługę nie można uznać za niezbędną dla wykonania usługi głównej (konferencji). W przedstawionym stanie faktycznym zapewnienie przez Spółkę dojazdu na konferencję jest odrębnym od usługi głównej (organizacji konferencji) świadczeniem podlegającym opodatkowaniu według odrębnej stawki podatku VAT właściwej dla danej usługi.

Zatem w analizowanej sprawie zwolnienie od podatku VAT właściwe dla opłaty za udział w konferencji nie może być rozciągnięte również na opłatę za przejazd.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Z wniosku wynika, iż Wydawnictwo rejestruje wpłaty zaliczek od uczestników konferencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wydawnictwo wystawia faktury VAT będące potwierdzeniem przyjęcia zaliczki.

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Na podstawie delegacji ustawowej Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem. Jak wynika z przepisów wskazanego rozporządzenia, fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna - art. 29 ust. 4c ustawy.

Ustawodawca przewidział w przepisach wskazanego rozporządzenia możliwość skorygowania faktur - przepis § 13 i § 14 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Stosownie do treści § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, iż nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych.

Z wniosku wynika, iż Wydawnictwo od kilku miesięcy otrzymuje przedpłaty na udział w konferencji. Stosuje podstawową stawkę podatku VAT - 23%. W miesiącu październiku Wydawnictwo zostało wpisane do rejestru Izby Lekarskiej podmiotów prowadzących doskonalenie zawodowe lekarzy w zakresie formy kształcenia Konferencja uzyskując prawo przyznania punktów edukacyjnych. Jak wskazano wcześniej usługi organizacji konferencji świadczone przez Spółkę podlegają zwolnieniu od podatku VAT, zatem przedpłaty pobierane od uczestników konferencji przedpłaty zawierały kwotę podatku wyższą niż rzeczywiście należna.

Należy podkreślić, że ponieważ uzyskany wpis potwierdził spełnienie wymogów przewidzianych ustawowo dla organizatora konferencji, w związku z formą ich prowadzenia, Wnioskodawca został uprawniony do zastosowania zwolnienia, a zatem również do skorygowania uprzednio wystawionych faktur zaliczkowych. Bez znaczenia dla kwestii takiej korekty pozostaje również fakt, iż w chwili otrzymania przedpłaty Spółka nie posiadała wpisu do wymienionego rejestru.

A zatem, na podstawie powołanych wcześniej przepisów należy stwierdzić, że korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez Spółkę faktury korygującej, obniżającej kwotę należną z tytułu pobranej przedpłaty za udział w konferencji. Uwzględnienie takiej faktury korygującej, która zawiera obniżenie podstawy opodatkowania może nastąpić w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym Spółka otrzyma - przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej - potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez uczestnika konferencji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż korektę stawki VAT odnośnie otrzymanej zaliczki powinien wykazać w deklaracji za miesiąc wykonania usługi konferencji, uznać należało za nieprawidłowe, gdyż w analizowanej sprawie o terminie wykazania korekty pierwotnych faktur decyduje moment uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez uczestnika konferencji, a nie moment wykonania usługi konferencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl