IPPP1/443-1558/11-4/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskującej przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2011 r. (data wpływu 25 października 2011 r.) - uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2012 r. na wezwanie Organu z dnia 9 stycznia 2012 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 20 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 9 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działkę rolną nr 181, o powierzchni 1,51 ha, położoną w G., Wnioskująca nabyła wraz z mężem, na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 3 października 1991 r. Dla działki tej prowadzona jest Księga Wieczysta, przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Od 2003 r. Wnioskująca jest jedyną właścicielką przedmiotowej działki, na podstawie spadku po mężu. Postanowienie Sądu Rejonowego Wydział Cywilny z dnia 24 lipca 2003 r. Powyższe informacje zawarte są w wyżej wymienionej księdze wieczystej, odpis w załączeniu. Na podstawie decyzji Urzędu Gminy, od omawianej działki Wnioskująca opłaca podatek rolny, Decyzja Nr x. w sprawie wymiaru podatku rolnego na 2011 r. - w załączeniu. Po nabyciu działki w 1991 r. Zainteresowana nie podjęła z mężem jakiejkolwiek działalności gospodarczej z nią związanej. Na podstawie decyzji Urzędu Gminy, teren na którym położona jest działka oznaczony został w planie zagospodarowania przestrzennego, jako teren usług produkcyjnych i składów z mieszkaniem właściciela.

Wnioskująca zamierza podzielić przedmiotową działkę na 4 mniejsze działki oraz dodatkowo działkę na drogę wewnętrzną, umożliwiającą dostęp do drogi publicznej. Obszar, na którym położona jest omawiana działka, ma dostęp do napowietrznej linii energii elektrycznej i gminnego wodociągu - umiejscowionych w drodze publicznej. Nie ma dostępu do gminnej kanalizacji ściekowej ani do gazu.

Dodatkowo w piśmie będącym uzupełnieniem do wniosku, Zainteresowana wskazała, że działkę nabyła wraz z mężem z zamiarem regulacji jej stanu prawnego i nie mieli oni zamiaru sprzedaży działki. Przedmiotowy grunt nie był udostępniany innym osobom. Wcześniej Zainteresowana nie dokonywała sprzedaży działek. Przed sprzedażą działek Wnioskująca nie zamierza podejmować aktywnych działań polegających na uzbrojeniu terenu lub działań o charakterze marketingowym (np. reklama) w celu zwiększenia atrakcyjności tych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podział dużej działki na 4 działki mniejsze oraz dodatkowo wydzieloną działkę na drogę wewnętrzną, umożliwiającą dostęp do drogi publicznej i ich sukcesywna sprzedaż, będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, podział jednej działki na mniejsze działki i ich sukcesywna sprzedaż - jako własnego majątku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskująca jest osobą fizyczną, na emeryturze, nie prowadzi działalności gospodarczej - nie jest podatnikiem podatku VAT. Działka nr x stanowi majątek osobisty Wnioskującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Wskazać w tym miejscu jednak należy, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem działalnością gospodarczą jest działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, także wówczas gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Przez częstotliwość należy rozumieć powtarzalność czynności tego samego rodzaju (np. sprzedaż działek). Natomiast przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Ponadto, co istotne, określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Jako przykład takich działań uznać można uzbrojenie terenu. Podejmowanie aktywnych działań w zakresie sprzedaży działek to również angażowanie środków na doprowadzenie energii elektrycznej do działek, a także wszelkie działania o charakterze marketingowym (np. reklama).

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców - wymienionych powyżej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskująca nabyła wraz z mężem w 1991 r. działkę gruntu z zamiarem regulacji jej stanu prawnego i nie mieli oni zamiaru jej sprzedaży. Wnioskująca jest jedyną właścicielką przedmiotowej działki, na podstawie spadku po mężu. Po nabyciu działki w 1991 r. Zainteresowana nie podjęła z mężem jakiejkolwiek działalności gospodarczej z nią związanej. Na podstawie decyzji Urzędu Gminy, teren na którym położona jest działka oznaczony został w planie zagospodarowania przestrzennego, jako teren usług produkcyjnych i składów z mieszkaniem właścicie1a. Wnioskująca zamierza podzielić przedmiotową działkę na 4 mniejsze działki oraz dodatkowo działkę na drogę wewnętrzną, umożliwiającą dostęp do drogi publicznej. Obszar, na którym położona jest omawiana działka, ma dostęp do napowietrznej linii energii elektrycznej i gminnego wodociągu - umiejscowionych w drodze publicznej. Nie ma dostępu do gminnej kanalizacji ściekowej ani do gazu. Przedmiotowy grunt nie był udostępniany innym osobom. Wcześniej Zainteresowana nie dokonywała sprzedaży działek. Przed sprzedażą działek Wnioskująca nie zamierza podejmować aktywnych działań polegających na uzbrojeniu terenu lub działań o charakterze marketingowym (np. reklama) w celu zwiększenia atrakcyjności tych działek. Wnioskująca jest osobą fizyczną, na emeryturze, nie prowadzi działalności gospodarczej - nie jest podatnikiem podatku VAT. Działka stanowi majątek osobisty Wnioskującej.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru oraz osoba ta nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do tych wykorzystywanych przez profesjonalnych sprzedawców, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskująca dokonując sprzedaży przedmiotowych działek z majątku prywatnego nie będzie działała w charakterze handlowca, podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż opisanych we wniosku działek powstałych z podzielenia jednej większej działki gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.