IPPP1/443-1535/11-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 20 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi trwałej zabudowy wnękowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi stałej zabudowy wnękowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ż. (dalej: Ż) prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są usługi budowlane polegające na instalacji stolarki budowlanej: montażu okien, drzwi, zabudowy balkonów, zabudowy balustradowej a także usługi trwałej zabudowy wnękowej, kuchennej i łazienkowej. Ż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ż wykonuje usługi trwałej zabudowy wnękowej, polegające na wytwarzaniu z zakupionych w tym celu materiałów: płyt meblowych, blatów, luster i elementów metalowych (okuć, zawiasów, uchwytów i prowadnic) elementów stałej zabudowy wnękowej a następnie na trwałym ich montażu w budynkach i lokalach mieszkalnych - obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) (dalej zwana "ustawą o VAT"). W wyniku wykonanych przez Ż robót powstają zabudowy zmontowane w jedną całość z trwale umiejscowionych elementów.

Szczegółowy opis czynności wykonywanych w ramach świadczonej usługi:

* po dokonanym pomiarze pomieszczeń, projektant/handlowiec podczas spotkania z klientem uzgadnia szczegóły zamówienia klient informowany jest o wstępnej wycenie, zapoznaje się z rysunkiem poglądowym,

* po akceptacji przez klienta ceny i projektu tworzonego indywidualnie na zlecenie zainteresowanego dochodzi do podpisania umowy,

* realizacja usługi następuje w uzgodnionym terminie, po wykonaniu usługi klient ocenia efekt końcowy pod kątem zgodności z przedmiotem zamówienia, po czym klient otrzymuje dokumentację (gwarancję, fakturę VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa trwałej zabudowy wnękowej świadczona przez Ż na warunkach opisanych w stanie faktycznym w obiektach budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT opodatkowana jest od 1 stycznia 2011 r. podatkiem od towarów i usług według stawki preferencyjnej, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy

Stosowanie do treści art. 42 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm) (dalej zwanej "ustawą o VAT") dla towarów usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Przy czym na mocy art. 146a pkt 2 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Stosowanie do art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a, stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy o VAT nie zalicza się:

Zgodnie z treścią powołanych powyżej przepisów stawka preferencyjna dotyczy dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym, przy czym ustawa o VAT definiując, co należy rozumieć pod pojęciem budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zawiera legalnej definicji pozostałych pojęć m.in. budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy.

Stosownie do treści art. 5a ustawy o VAT, według stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Powyższe oznacza, że przy identyfikowaniu towarów i usług dla celów stosowania podatku od towarów i usług bezpośrednie stosowanie przepisów w sprawie klasyfikacji statystycznych, w tym rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) ma miejsce jedynie wówczas, gdy przepis przywołuje dany symbol statystyczny. Stosownie do powyższego identyfikując dla celów ustawy o VAT pojęcia: remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa, należy posłużyć się wykładnią językową tych pojęć z uwzględnianiem wykładni celowościowej a znaczenia klasyfikacji statystycznych może być stosowane jedynie pomocniczo. Należy również zwrócić uwagę, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 lipca 2010 r. (sygn. akt I FSK 1218/09), iż definicjami z ustawy - Prawo budowlane należy dla potrzeb definiowania pojęć zawartych w przepisach podatkowych również posługiwać się ostrożnie i pomocniczo.

Stosowanie stawki preferencyjnej jest wyjątkiem od zasady opodatkowania dostaw towarów i świadczenia usług według stawki podstawowej. Dlatego, aby w pełni zrealizować zasadę wyrażoną w paremii exceptiones non sunt extentendae, należy dokładnie zdefiniować pojęcia, od których ustawa uzależnia stosowanie stawki obniżonej.

I tak zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sip.pwn.pl), przez:

* "budowę" należy rozumieć "budowanie domu, mostu, drogi itp.; też: miejsce, gdzie trwają takie prace (1), zespół i wzajemne powiązanie części składowych całości (2), tworzenie, organizowanie czegoś (3)",

* "remont" należy rozumieć "doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności",

* "modernizację" należy rozumieć "unowocześnienie i usprawnienie czegoś".

Według innej definicji słownikowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia) przez:

* "budowę" należy rozumieć "wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także jego odbudowa, rozbudowa i nadbudowa",

* "remont" należy rozumieć "przywrócenie wartości użytkowej (funkcjonalności, sprawności techniczno-ekonomicznej) obiektu (maszyny, urządzenia, budynku)",

* "modernizację" należy rozumieć "unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie, np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej.

Stosując pomocniczo definicje zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), (dalej zwana "ustawą - Prawo budowlane") zgodnie z treścią odpowiednio art. 3 pkt 6, art. 7, art. 7a, art. 8 tej ustawy, przez:

* "budowę" należy rozumieć "wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego",

* "roboty budowlane" należy rozumieć "budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego",

* "przebudowę" należy rozumieć "wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość długość, szerokość bądź liczba kondygnacji",

* "remont" należy rozumieć "wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym".

Ustawa Prawo budowlane nie zawiera definicji modernizacji. Użycie w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT pojęcia modernizacji oznaczałoby więc wolę objęcia przez ustawodawcę preferencyjną stawką podatkową katalogu czynności wykraczających poza definicje określone w tejże ustawie, które to definicje, zgodnie z powołanym orzecznictwem i tak stosuje się pomocniczo.

Przy badaniu znaczenia pojęć "remont" czy "modernizacja" użytych w treści art. 41 ust. 12 ustawy o VAT należy odwołać się z jednej strony do językowego znaczenia, z drugiej do wykładni celowościowej, a więc analizy, czy usługi zabudowy wnękowej w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym można uznać za mieszczący się w intencjach ustawodawcy wprowadzającego dla tych usług preferencyjną stawkę podatku VAT. Odnosząc się do celu, któremu w intencji prawodawcy służyć miała preferencyjna stawka podatku od towarów i usług w omawianym przypadku podzielić należy pogląd zaprezentowany jeszcze na tle poprzedniego stanu prawnego w orzeczeniach NSA z 24 czerwca 2005 r. (sygn. akt FSK 2691/04 i I FSK 112/05), jak i z 9 września 2005 r. (sygn. akt I FSK 76/05 i I FSK 79/05), zgodnie z którym (...) powinno się w tym względzie mieć na uwadze to, że trwale umiejscowione szafy wnękowe mieściły się w zakresie pojęciowym robót zaliczanych do remontu i modernizacji lokalu mieszkalnego, na który to cel ponoszone wydatki zmniejszały podatek dochodowy (por. załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy - Dz. U. Nr 156, poz. 788, z późn. zm.: wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 27a ust. 19 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm., dalej u.p.d.o.f.). Oczywiście art. 27a u.p.d.o.f. obecnie nie obowiązuje, jednak nie zmienia to wniosku, że wydatki poniesione z robotami związanymi z trwale umiejscowionymi szafami wnękowymi uznane zostały za zasługujące na ulgę w podatku dochodowym, a cel tejże regulacji był tożsamy z celem przyświecającym prawodawcy przy objęciu preferencyjną stawką podatku od towarów i usług m.in. usług budowy, remontu, modernizacji w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w przedmiotowej sprawie. Cel tych unormowań to przyczynianie się do rozwijania budownictwa mieszkaniowego, a przede wszystkim poprawy warunków mieszkaniowych ludności i podniesienia standardów w tej dziedzinie. Prawodawca czynił w ten sposób zadość dyspozycji ustawy zasadniczej, która nakazuje władzom publicznym prowadzić politykę mieszkaniową służącą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli (art. 75 ust. 1 zdanie 1 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r.). Wykonywanie stałej zabudowy wnękowej, bez możliwości przeniesienia jej do innego obiektu spełnia wymogi podnoszenia standardów w dziedzinie warunków mieszkaniowych ludności - podnosi użyteczność i funkcjonalność mieszkania czy budynku mieszkalnego.

Czynności, które wykonuje Ż (usługi stałej zabudowy wnękowej) polegające na wykonywaniu szeregu czynności związanych z dopasowywaniem montowanych elementów, przez zmianę ich kształtu i rozmiaru do indywidualnych potrzeb klientów należy uznać za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że dominującym elementem tych czynności jest świadczenie usług a nie dostawa towarów.

Powyższe potwierdzają również wyroki sądów administracyjnych. Takie stanowisko wyraził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 czerwca 2005 r. sygn. akt I FSK 112/05), w którym stwierdził, iż usługi polegające na trwałej zabudowie wnękowej winny być, zatem uznane za czynność związaną z remontem i modernizacją lokalu, a nie wytwarzaniem rzeczy ruchomej.

Z kolei NSA w wyroku z dnia 13 lipca 2010 r., (sygn. akt I FSK 1218/09) stwierdził, że zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług zarówno dla usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do jej wykonania, uwarunkowane jest zakresem w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą. Należy zaznaczyć, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa budowlana modernizacyjna, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). O objęciu w takich sytuacjach jednolitą stawką podatku ww. usług wypowiadały się organy podatkowe m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 6 października 2009 r. (IBPP2/443-637/09/WN).

Usługi stałej zabudowy wnękowej świadczone przez Ż z pewnością przyczyniają się do zwiększenia wartości użytkowej i funkcjonalności mieszkania lub budynku mieszkalnego, i podnoszą standard warunków mieszkaniowych. Spełniają zatem wszystkie cechy do uznania ich za "modernizację", stosownie do wykładni językowej oraz celowościowej tego pojęcia. Co więcej, pomimo faktu, że posługując się pojęciami "remontu" i "modernizacji" w art. 42 ust. 12 ustawy o VAT ustawodawca nie odwołał się do klasyfikacji statystycznych, to stosując je jedynie pomocniczo, usługi stałej zabudowy wnękowej należałoby zaklasyfikować jako "Roboty budowlane specjalistyczne" (PKWiU 43).

W objaśnieniach Głównego Urzędu Statystycznego w rozwinięciu: 43.32.10.0 -"Roboty instalacyjne stolarki budowlanej" odnaleźć można następujące uwagi:

"Grupowanie to obejmuje:

* roboty związane z instalowaniem futryn drzwiowych i okiennych oraz drzwi (z wyłączeniem drzwi automatycznych i obrotowych) i okien, okiennic, żaluzji drzwiowych i okiennych żaluzji listwowych, drzwi garażowych itp. wykonanych z dowolnego materiału,

* wzmacnianie drzwi zewnętrznych oraz instalowanie wzmocnionych drzwi,

* instalowanie drzwi przeciwpożarowych,

* roboty związane z instalowaniem wewnętrznych schodów, szaf ściennych, szafek kuchennych na wymiar,

* roboty związane z instalowaniem desek poszycia ścian, zakładaniem boazerii itp.,

* roboty związane z instalowaniem ruchomych przegród oraz podsufitki na konstrukcji metalowej,

* instalowanie werand i oranżerii w prywatnych domach."

Reasumując:

* czynności składające się na wykonanie trwałej zabudowy wnękowej stanowi świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, do których stosuje się jednolitą stawkę,

* czynności wykonywane w ramach trwałej zabudowy wnękowej spełniają wszelkie przesłanki do tego, aby zgodnie z wykładnią językową, wykładnią celowościową, przy pomocniczym użyciu pojęć występujących na gruncie ustawy - Prawo budowlane oraz z pomocniczym uwzględnieniem przepisów dot. klasyfikacji statystycznych wyrobów i usług uznać je za jedną z czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT tj.: "budowy", "remontu" lub "modernizacji",

* o ile do świadczenia powyższych usług dochodzi w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a Ustawy o VAT to ustalając wysokość podatku zastosowania znajdzie treść przepisu art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

Co więcej, zastosowanie stawki preferencyjnej dla opodatkowania usług wykonania trwałej zabudowy wnękowej po 1 stycznia 2011 r. na warunkach, o których mowa w ustawie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie i interpretacji z 22 kwietnia 2011 r. (IPPP1-443-202/11-2/IGo) oraz w interpretacji z 17 maja 2011 r. (IPPP3/443-295/11-2/KT).

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Ż jest następujące:

Zdaniem Wnioskodawcy świadczenie usług w warunkach opisanych w stanie faktycznym opodatkowane jest stawką preferencyjną, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto, na podstawie § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

* budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),

* robotach budowlanych - należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),

* przebudowie - należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (...) (pkt 7a),

* remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi montażu stałej zabudowy wnękowej, kuchennej, łazienkowej wykonanej z zakupionych materiałów (płyt meblowych, blatów, luster, elementów metalowych itp.) w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy. W wyniku wykonanych robót powstają zabudowy zamontowane w jedną całość z trwale umiejscowionych elementów.

Wnioskodawca uważa, iż dla powyższej usługi należy zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8%. W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegać będą na zmontowaniu wcześniej nabytych elementów: płyt meblowych, blatów, luster, elementów metalowych oraz innych elementów niezbędnych do realizacji zamówienia trwałej zabudowy.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie wykonania stałej zabudowy wnękowej, kuchennej, łazienkowej nie można uznać za konserwację, remont, modernizację a także budowę, bowiem czynności te nie dotyczą substancji samego budynku. Stałą zabudowę wnękową należy uznać za wyposażenie budynku (lokalu), a fakt trwałego ich przytwierdzenia do ścian, podłoża i sufitu, w przedmiotowej sprawie, pozostaje bez znaczenia, bowiem nie nastąpi zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku.

Montaż stałej zabudowy należy uznać za czynność związaną z zaopatrywaniem lokalu mieszkalnego w elementy wyposażenia niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych lub części składowych. Bez wyposażenia w postaci zabudowy wnękowej, które podnoszą funkcjonalność i wartość mieszkania, lokal nie traci swojego charakteru mieszkalnego i w dalszym ciągu spełnia w tym zakresie kryteria wynikające z przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) przez mieszkanie rozumie się zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych mających odrębne wejście, wydzielonych stałymi przegrodami budowlanymi, spełniających niezbędne warunki do stałego pobytu ludzi i prowadzenia samodzielnego gospodarstwa domowego.

Powołany powyżej przepis mówi o "niezbędnych warunkach", które muszą być spełnione aby określony lokal mógł być wykorzystywany na stały pobyt ludzi. Jak wskazano bez elementów wyposażenia lokal nie traci swojego charakteru mieszkalnego. W przeciwnym razie oznaczałoby to również, że w przypadku gdy lokal, który nie zostaje wyposażony w szafy wnękowe czy meble kuchenne traci swoją funkcję "mieszkalną", gdyż nie spełnia powyższych warunków i w związku z tym nie nadaje się do zamieszkania przez ludzi.

Ponadto modernizacja winna dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Natomiast stała zabudowa nie jest czynnością związaną z elementami konstrukcyjnymi obiektów mieszkalnych, podnosi jedynie ich funkcjonalność i wartość, przy czym należy podkreślić że podobną funkcjonalność i wartość można zapewnić umieszczając w obiekcie "zwykłą" szafę czy też "zwykłe" meble kuchenne nie przymocowane do ścian lub podłogi.

Wobec powyższego należy uznać, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, polegające na wykonaniu stałej zabudowy w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, nie będą stanowiły usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również usług, o których mowa w § 7 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym przedmiotowe usługi będą podlegały opodatkowaniu 23% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Odnosząc się do powołany przez Wnioskodawcę wyroków sądowych należy wskazać, iż Wnioskodawca powołał jedynie korzystne dla siebie orzeczenia, natomiast linia orzecznicza nie jest w tym zakresie jednolita. Organ pragnie wskazać, na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dna 1 grudnia 2010 r. sygn. akt I FSK 2067/09 w którym sąd stwierdził: "jeśli chodzi o umeblowanie oraz sprzęt AGD i TRV, to z punktu widzenia prawnego są to ruchomości, które mogą być przedmiotem odrębnego obrotu i sam fakt wyposażenia nimi budynku (lokalu) mieszkalnego nie może decydować o staniu się częściami składowymi, gdyż musiałyby być na trwałe połączone i to w taki sposób, że nie byłoby możliwe ich odłączenie od rzeczy głównej (mieszkania) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego". Ponadto prawidłowość przyjętego przez Organ stanowiska została potwierdzona w innych orzeczeniach m.in. w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1305/11, wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 15 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 672/11.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie poinformować, że interpretacje indywidualne na które powołał się Wnioskodawca w celu poparcia zaprezentowanego stanowiska tj.: IPPP1-443-202/11-2/IGo z dnia 22 kwietnia 2011 r. oraz IPPP3/443-295/11-2/KT z dnia 17 maja 2011 r., zostały zmienione przez Ministra Finansów w trybie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) z powodu ich nieprawidłowości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.