IPPP1/443-1526/11-4/PR - Odliczenie podatku VAT naliczonego od nabycia samochodu osobowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22 grudnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodu osobowego, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodu osobowego, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Zgromadzenie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pomieszczeń będących własnością Zgromadzenia i znajdujących się na terenie Polski, zgodnie z podpisanymi umowami, podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Zgromadzenie, w związku z tym jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgromadzenie planuje zakup samochodu osobowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, iż usługi wynajmu pomieszczeń będących własnością Zgromadzenia, podlegają opodatkowaniu wg stawki VAT 23%, gdyż wynajmowane powierzchnie nie są wynajmowane na cele mieszkaniowe, ale wykorzystywane przez podnajemców w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W związku z tym samochód osobowy, o którym mowa we wniosku ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zgromadzenie może odliczyć od zakupionego samochodu osobowego 60% podatku określonego w fakturze zakupu samochodu, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiada prawo do odliczenia 60% podatku od zakupu samochodu osobowego, nie więcej jednak na 6.000 zł, gdyż zakupiony samochód będzie wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na wyjazdach do wynajmowanych obiektów w celu zapewnienia ich funkcjonowania, sprawdzania stanu technicznego, stanu liczników, prowadzenia bieżących napraw i ewentualnych remontów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.: przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, reguluje odpowiednio przepis art. 3 ustawy nowelizującej.

I tak, w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pomieszczeń podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, przy czym usługi najmu polegają opodatkowaniu stawką podstawowa 23%. Jednocześnie Zgromadzenie zaznacza, iż na potrzeby ww. działalności gospodarczej planuje zakup samochodu osobowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wobec czego zwraca się z zapytaniem dotyczącym określenia wysokości podatku naliczonego przysługującego mu do odliczenia z tego tytułu.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawcy od nabycia samochodu osobowego, o którym mowa we wniosku, przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w zw. z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.