IPPP1/443-15/13-2/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

* zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 5% do sprzedaży odpadów jadalnych w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka (z pominięciem zakazów kulturowych) zakwalifikowanych do PKWiU ex. 10.11.60.0, a nie będących jelitami, pęcherzami i żołądkami - jest nieprawidłowe,

* zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 23% do sprzedaży surowych odpadów niejadalnych poza jelitami, pęcherzami i żołądkami z przeznaczeniem na karmę dla zwierząt - jest prawidłowe.

W dniu.01.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 5% do sprzedaży odpadów jadalnych w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka (z pominięciem zakazów kulturowych) zakwalifikowanych do PKWiU ex. 10.11.60.0, a nie będących jelitami, pęcherzami i żołądkami oraz zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 23% do sprzedaży surowych odpadów niejadalnych poza jelitami, pęcherzami i żołądkami z przeznaczeniem na karmę dla zwierząt.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka - osoba prawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności Spółka prowadzi sprzedaż wyrobów mięsnych własnej produkcji jako Producent. W procesie uboju i obróbki zwierząt powstaje szereg odpadów surowych jadalnych lub niejadalnych. Odpady jadalne podlegają konserwacji, lub nie w zależności od ich przeznaczenia faktycznego wykorzystania (na wyroby własne przeznaczone dla człowieka, jako surowiec na karmę dla zwierząt). W pozostałych wypadkach odpady są niejadalne i podlegają wykorzystaniu jako surowiec do produkcji karmy dla zwierząt, podlegają utylizacji lub przeznaczone są do produkcji przemysłowej.

W związku ze zmianą przepisów w zakresie podatku od towarów i usług Spółka zamierza od 1 kwietnia 2013 r. wszystkie odpady jadalne surowe, bądź zakonserwowane mieszczące się w PKWiU ex 10.11.60.0 opodatkowywać stawką 5%, na takiej samej zasadzie jak jelita, pęcherze i żołądki. Wspomniane w załączniku nr 3 do ustawy odpady surowe, niejadalne jako jelita, pęcherze i żołądki są odpadami jadalnymi.

Dla pozostałych odpadów surowych, niejadalnych dla ludzi Spółka zamierza stosować stawkę 23% niezależnie od przeznaczenia powstałych wyrobów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 41 i załączników nr 3 i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) sprzedaż odpadów jadalnych w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka (z pominięciem zakazów kulturowych) zakwalifikowanych do PKWiU ex. 10.11.60.0, a nie będących jelitami, pęcherzami i żołądkami podlega opodatkowaniu według stawki 5% czy 23%. Czy sprzedaż surowych odpadów niejadalnych poza jelitami, pęcherzami i żołądkami z przeznaczeniem na karmę dla zwierząt podlega opodatkowaniu według stawki 5%, czy 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z dniem 1 kwietnia 2013 ulegną zmianie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w załączniku nr 3 do ustawy i załączniku nr 10 do ustawy.

Nowy załącznik nr 10 w pozycji 17 otrzymuje nowe brzmienie, gdzie opodatkowaniu stawką 5% podatku od towarów i usług podlegają mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane - ex 10.1 z wyłączeniem między innymi w punkcie 6 odpadów zwierzęcych surowych, niejadalnych (PKWiU ex. 10.11.60.0) - z wyjątkiem jelit, pęcherzy i żołądków". Taką zmianę wprowadzono również w załączniku nr 3 do ustawy powodując opodatkowanie wspomnianych odpadów zwierzęcych surowych, niejadalnych we wskazanym PKWiU (poza wyłączeniem) stawką 23%.

W analizie zapisów załącznika do ustawy istotne znaczenie ma określenie we wskazanym PKWiU znaczenia pojęcia niejadalnych surowych odpadów zwierzęcych. Można domniemywać, że niejadalność dotyczy możliwości spożywania tych wyrobów przez człowieka. Natomiast odpad surowy to taki który nie podlegał zakonserwowaniu w żaden sposób. Konserwacja żywności to różne sposoby przetwarzania i przechowywania żywności, których celem jest wydłużenie jej trwałości i zapewnienie bezpieczeństwa jej spożycia. Należy do niej obróbka cieplna, chłodzenie lub mrożenie, suszenie, liofilizacja, peklowanie, zakwaszanie, solenie, pasteryzacja, wędzenie, sterylizacja, dodanie konserwantów, zwiększenie ciśnienia osmotycznego i inne.

Natomiast niejadalność odpadu można tłumaczyć jako tabu pokarmowe. Zgodnie z jego definicją tabu pokarmowe to istniejący w określonych grupach społecznych lub kulturowych świadomy zakaz spożywania pokarmu pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, który jest jadalny z punktu widzenia fizjologii trawienia. Nie jest znane tabu pokarmowe, które byłoby akceptowane we wszystkich kulturach. Człowiek natomiast zaliczany jest przez naukowców do zwierząt wszystkożernych, ponieważ jest przystosowany do spożywania i trawienia pokarmów zarówno pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego. Niemniej jednak we wszystkich znanych społeczeństwach wybiera się z możliwych rodzajów pokarmu najlepsze i rozróżnia się pożywienie, które jest gorsze, którego się unika i takie, którego spożycie jest zabronione. Ze względów zdrowotnych uzasadnione jest przede wszystkim unikanie spożycia pokarmów ciężkostrawnych i trujących. Wszystkie inne zakazy i unikanie uważa się za przyswojone w społeczno-kulturowych ramach (grupach wyznaniowych, narodach czy kulturach) i dlatego zakazy takie znacznie różnią się od siebie. Wybór pokarmu u człowieka nie jest jak u zwierząt podyktowany instynktem.

Wstręt do spożywania niektórych rzeczy nie jest wrodzony, lecz nabyty w drodze interakcji ze społecznym otoczeniem. U zwierząt nie stwierdzono prawdziwych emocji wstrętu.

Zakazany pokarm często kojarzy się z uczuciem wstrętu. Fakt, że to samo pożywienie, które w jednej kulturze uważa się bezsprzecznie za niejadalne, może być uważane jako przysmak w innej (np. mięso z psa, oczy, penisy, jądra), potwierdza, że reakcja wstrętu nie jest instynktem - nie jest więc związana z właściwościami obiektu, który jest zasadniczo jadalny. Zdolność stłumienia reakcji wstrętu w ciężkich sytuacjach, np. podczas klęski głodu, i spożycia pokarmu obłożonego tabu, jest zróżnicowana indywidualnie. Po uboju zwierząt użytkowych, tradycyjnie przetwarzano wszystkie części zwierzęcia, które można wykorzystać na produkty spożywcze. Z czasem jednak książki kucharskie zaczęły zawierać coraz mniej przepisów na potrawy z organów wewnętrznych, a potrawy z nich spotykano rzadziej na stołach. Stephen Menneil zauważył, że największą niechęć odczuwają konsumenci nie wobec ogólnego spożywania mięsa, lecz wobec pewnych jadalnych organów zwierzęcych określanych jako wnętrzności. Wnętrzności są zatem przykładem unikania potraw, aczkolwiek głębokość niechęci do nich jest odmienna w różnych krajach i regionach. Wzrastająca niechęć do produktów z organów wewnętrznych nie dotyczy wszystkich organów w tym samym stopniu. Poza tym organ zdecydowanie odrzucany przez większość jako potrawa może być przysmakiem mniejszych grup społeczeństwa, jak np. trzustka cielęca.

Analizując powyższe definicje należy stwierdzić, że sprzedaż odpadów surowych niejadalnych czyli niezakonserwowanych w żaden sposób, które to odpady nie mogą być spożywane przez człowieka podlega opodatkowaniu według stawki 23%. Natomiast wszystkie jadalne odpady niezakonserwowane wraz z wymienionymi jelitami, pęcherzami i żołądkami (de fakto są to również odpady jadalne i bardzo cenione w kuchni polskiej) korzystają z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 5%. Do pozostałych odpadów jadalnych należą między innymi nerki, móżdżki, jądra, oczy, penisy, trzustka, wymiona wołowe, nozdrza wołowe, tchawice wołowe, które są konserwowane i sprzedawane jako jadalne.

W przypadku sprzedaży pozostałych odpadów surowych jako odpad niejadalny i zakonserwowany stosowana jest stawka 23% podatku VAT, niezależnie od przeznaczenia takich odpadów - do przeróbki na pokarm dla zwierząt, czy wyrobu tłuszczów zwierzęcych, nawozów. Do takich odpadów niejadalnych surowych należą przykładowo odpad kostny, padłe sztuki, żółć bydlęca, kości techniczno przemysłowe, mierzwa, treści jelit i żołądków, skrzepy krwi, odpady z oczyszczalni, miękkie odpady poubojowe i rozbiorowe i inne niejadalne i niezakonserwowane.

W świetle obowiązującego od 1 kwietnia 2013 r. stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 5% do sprzedaży odpadów jadalnych w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka (z pominięciem zakazów kulturowych) zakwalifikowanych do PKWiU ex. 10.11.60.0, a nie będących jelitami, pęcherzami i żołądkami - uznaje się za nieprawidłowe,

* zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 23% do sprzedaży surowych odpadów niejadalnych poza jelitami, pęcherzami i żołądkami z przeznaczeniem na karmę dla zwierząt - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a cyt. ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%.

Zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Pod poz. 24 załącznika nr 3 do ustawy, zmienionej ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku 7% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, stawka ta wynosi 8%), wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.1 tj. "Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane, z wyłączeniem:

W pkt 1 objaśnień do ww. załącznika wskazano, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Z kolei zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 41 ust. 2a ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 2 lit. a powołanej wyżej ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Pod poz. 17 załącznika nr 10 do ustawy, zmienionej ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), zawierającego wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku 5%, także wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.1 tj. "Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane, z wyłączeniem:

W pkt 1 objaśnień do ww. załącznika wskazano, że ex-dotyczy tylko wyrobu z danego grupowania.

Natomiast wg pkt 2 objaśnień do ww. załącznika wskazano, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie, dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania - konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w ramach swojej działalności prowadzi sprzedaż wyrobów mięsnych własnej produkcji jako Producent. W procesie uboju i obróbki zwierząt powstaje szereg odpadów surowych jadalnych (tekst jedn.: niezakonserwowane jelita, pęcherze i żołądki oraz konserwowane nerki, móżdżki, jądra, oczy, penisy, trzustka, wymiona wołowe, nozdrza wołowe, tchawice wołowe) lub niejadalnych (m.in. odpad kostny, padłe sztuki, żółć bydlęca, kości techniczno przemysłowe, mierzwa, treści jelit i żołądków, skrzepy krwi, odpady z oczyszczalni, miękkie odpady poubojowe i rozbiorowe i inne niejadalne i niezakonserwowane).

Zdaniem Wnioskodawcy, towary, tj. odpady jadalne w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka (z pominięciem zakazów kulturowych) niebędące jelitami, pęcherzami i żołądkami są zakwalifikowane do PKWiU ex. 10.11.60.0, zatem powinny być opodatkowane obniżoną stawką podatku w wysokości 5%, natomiast odpady niejadalne (m.in. odpad kostny, padłe sztuki, żółć bydlęca, kości techniczno przemysłowe, mierzwa, treści jelit i żołądków, skrzepy krwi, odpady z oczyszczalni, miękkie odpady poubojowe i rozbiorowe i inne niejadalne i niezakonserwowane), które są przeznaczene na karmę dla zwierząt, powinny być opodatkowane stawką podatku w wysokości 23%.

PKWiU nie zawiera definicji określenia"jadalne". Grupowania, w tytułach których występuje takie wyrażenie, są określone przez odpowiednie podpozycje CN. Nomenklatura scalona (CN), w odniesieniu do produktów przeznaczonych do spasania dla zwierząt stosuje określenia"paszowe"",pastewne". Natomiast określenia"jadalne"",niejadalne" są używane do określenia produktów przeznaczonych dla ludzi.

Natomiast stosownie do art. 98 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z późn. zm.) - stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. Z punktu 1 ww. załącznika wynika, że stawki obniżone mogą być stosowane m.in. do środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i zwierzęta.

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 178 z dnia 28 stycznia 2002 r. ustalającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego ustanawiające Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w sprawie bezpieczeństwa żywnościowego (Dz.Urz.UE.L 31 z 01.02.2002, str. 1)"żywność" (lub "środek spożywczy") oznacza substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub których spożycia przez ludzi można się spodziewać.

Jak wskazano powyżej, jadalne odpady niezakonserwowane (tekst jedn.: jelita, pęcherze i żołądki) oraz odpady jadalne konserwowane do których należą między innymi nerki, móżdżki, jądra, oczy, penisy, trzustka, wymiona wołowe, nozdrza wołowe, tchawice wołowe, sklasyfikowane przez Spółkę pod symbolem PKWiU 10.11.60.0 jako "Odpady zwierzęce surowe, niejadalne", mieszczą się zarówno w poz. 24 załącznika nr 3 do ustawy, jak i w poz. 17 załącznika nr 10 do ustawy.

Jednakże z objaśnień do załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką 8%, nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) jest wymieniony w załączniku nr 3 jako opodatkowany stawką 8%, a jednocześnie został wymieniony w art. 43 ust. 1 ustawy jako zwolniony od podatku lub w załączniku nr 10, jako objęty opodatkowaniem stawką 5% - stosowanie stawki podatku z załącznika nr 3 (stawka 8%) do ustawy jest wyłączone na rzecz zwolnienia od podatku lub opodatkowania stawką 5%.

W pierwszej kolejności należy wyznaczyć zakres czynności objętych preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8% na mocy poz. 24 załącznika nr 3 do ustawy jak i w wysokości 5%, na mocy poz. 17 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług, mając na uwadze zasadę wąskiej wykładni przepisów określających wszelkie odstępstwa od powszechności opodatkowania, w tym także zastosowania obniżonych stawek podatkowych. Przy określeniu ww. stawki, ustawodawca powołał klasyfikację statystyczną PKWiU o symbolu 10.11.60.0 jako "Odpady zwierzęce surowe, niejadalne z wyjątkiem jelit, pęcherzy i żołądków". Zgodnie z treścią przywołanego na wstępie art. 5a cyt. ustawy o VAT, dla określenia m.in. właściwej stawki podatkowej dla towarów podlegających opodatkowaniu na terytorium kraju, stosuje się klasyfikacje statystyczne, tam gdzie ustawa posługuje się takimi symbolami. Tak jest m.in. w przedmiotowej sprawie, gdzie ustawodawca w poz. 17 załącznika nr 5 podaje symbol PKWiU ex 10.1 obarczając go określonymi wyłączeniami, tj. pod punktem nr 6: "z wyłączeniem: odpadów zwierzęcych, surowych, niejadalnych (PKWiU ex 10.11.60.0) - z wyjątkiem jelit, pęcherzy i żołądków". Odwołując się wprost do klasyfikacji statystycznych, wymienione grupowanie obejmuje także:

* jelita, pęcherze żołądki zwierząt, z wyłączeniem rybich,

* ambrę szarą, piżmo, kantarydynę, żółć, nawet suszoną,- odpady zwierzęce surowe, niejadalne, pochodzące z hodowli i gospodarki łowieckiej, włączając krew płynną lub suszoną, nawet jadalną,

* niejadalne martwe zwierzęta (sklasyfikowane w grupie 01.4).

Grupowanie to nie obejmuje:

- jelit, pęcherzy i innych odpadów rybich, sklasyfikowanych w 10.20.42.0."

Konfrontując powyższe z towarami wymienionymi we wniosku, zdaniem tut. Organu nie można zgodzić się z klasyfikacją towarów dokonaną przez Wnioskodawcę, w opinii którego odpady jadalne w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka (z pominięciem zakazów kulturowych) niebędące jelitami, pęcherzami i żołądkami są zakwalifikowane do PKWiU ex. 10.11.60.0, powinny być opodatkowane obniżoną stawką podatku w wysokości 5%.

W tym miejscu wskazać należy, na treść cytowanego art. 5a ustawy, w świetle którego na potrzeby opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług podatkiem VAT, należy posiłkować się grupowaniami PKWiU, jeśli ustawa takie grupowanie zawiera. W analizowanych pozycjach, tj. poz. 17 załącznika nr 10 oraz poz. 25 załącznika nr 3 ustawodawca wyraźnie wyłączył z preferencyjnego opodatkowania odpady zwierzęce surowe niejadalne, sklasyfikowane w grupowaniu ex 10.11.60.0.

Zaznaczyć należy, iż wymienione przez Wnioskodawcę towary (tekst jedn.: odpady jadalne w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka niebędące jelitami, pęcherzami i żołądkami jak nerki, móżdżki, jądra, oczy, penisy, trzustka, wymiona wołowe, nozdrza wołowe, tchawice wołowe, które są konserwowane i sprzedawane jako jadalne oraz odpady niejadalne, tj. odpad kostny, padłe sztuki, żółć bydlęca, kości techniczno przemysłowe, mierzwa, treści jelit i żołądków, skrzepy krwi, odpady z oczyszczalni, miękkie odpady poubojowe i rozbiorowe i inne niejadalne i niezakonserwowane) są w rzeczywistości sklasyfikowane jako odpady zwierzęce surowe, niejadalne - PKWiU 10.11.60.0.

Wyjątkiem na który należy zwrócić uwagę w kontekście omawianego zdarzenia przyszłego są wymienione pod nr 6 poz. nr 17 załącznika nr 10 do ustawy są jelita, pęcherze i żołądki, które znajdują się w grupowaniu PKWiU 10.11.60.0. Przenosząc ten wyjątek na niniejszą sprawę należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jedynie w zakresie tychże towarów, tj. jelita, pęcherze i żołądki z grupy PKWiU 10.11.60.0 może zastosować obniżoną stawkę podatku w wysokości 5%. Natomiast do sprzedaży pozostałych towarów mieszczących się w ww. klasyfikacji statystycznej, (takich jak nerki, móżdżki, jądra, oczy, penisy, trzustka, wymiona wołowe, nozdrza wołowe, tchawice wołowe, które są konserwowane i sprzedawane jako jadalne oraz odpady niejadalne, tj. odpad kostny, padłe sztuki, żółć bydlęca, kości techniczno przemysłowe, mierzwa, treści jelit i żołądków, skrzepy krwi, odpady z oczyszczalni, miękkie odpady poubojowe i rozbiorowe i inne niejadalne i niezakonserwowane) należy zastosować podstawową stawkę podatku.

Wskazać należy, że zmiana brzmienia załącznika nr 3 w poz. 24 oraz załącznika nr 10 w poz. 17, która będzie obowiązywać od 1 kwietnia 2013 r. na podstawie odpowiednio art. 1 pkt 64 lit. a oraz pkt 66 lit. a ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), będąca implementacją przepisów Dyrektywy w tym zakresie, potwierdza jednoznacznie, iż stawką obniżoną podatku zostały objęte towary przeznaczone do spożycia, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 10.1, z wyłączeniem odpadów zwierzęcych surowych, niejadalnych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 10.11.60.0 z wyjątkiem jelit, pęcherzy i żołądków.

Wobec powyższego, skoro odpady surowe niejadalne sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 10.11.60.0, nie stanowią mięsa i wyrobów z mięsa zakonserwowanych, sklasyfikowanych w PKWiU 10.1, opisany towar nie jest objęty preferencyjną stawką podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2a ustawy. Zatem sprzedaż odpadów zwierzęcych, surowych niejadalnych (tekst jedn.: wymienionych we wniosku: nerki, móżdżki, jądra, oczy, penisy, trzustka, wymiona wołowe, nozdrza wołowe, tchawice wołowe, odpad kostny, padłe sztuki, żółć bydlęca, kości techniczno przemysłowe, mierzwa, treści jelit i żołądków, skrzepy krwi, odpady z oczyszczalni, miękkie odpady poubojowe i rozbiorowe i inne niejadalne), opodatkowana jest stawką podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w świetle obowiązującego od 1 kwietnia 2013 r. stanu prawnego w zakresie:

* zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 5% do sprzedaży odpadów jadalnych w rozumieniu możliwości ich spożywania przez człowieka (z pominięciem zakazów kulturowych) zakwalifikowanych do PKWiU ex. 10.11.60.0, a nie będących jelitami, pęcherzami i żołądkami - należało uznać za nieprawidłowe,

* zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 23% do sprzedaży surowych odpadów niejadalnych poza jelitami, pęcherzami i żołądkami z przeznaczeniem na karmę dla zwierząt - należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego towaru lub usługi do grupowania statystycznego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Dlatego też niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.