IPPP1/443-1498/14-2/MP - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za najem miejsc parkingowych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za najem miejsc parkingowych - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za najem miejsc parkingowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka D. spółka z o.o. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") należy do międzynarodowej grupy spółek działających w branży chemicznej T.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Głównym obszarem działalności Spółki jest produkcja tworzyw sztucznych oraz wyrobów chemicznych.

Spółka posiada biuro handlowe w W., przy ulicy D., gdzie jest najemcą powierzchni biurowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej. Łącznie z powierzchnią biurową, Spółka wynajmuje parking z miejscami postojowymi naziemnymi, znajdujący się w bliskim sąsiedztwie biura Spółki. Najem miejsc parkingowych jest elementem umowy z wynajmującym powierzchnię biurową, natomiast wynagrodzenie za najem parkingu jest należne bez względu na sposób i zakres wykorzystania miejsc parkingowych w danym okresie rozliczeniowym.

Miejsca parkingowe, wykorzystywane są przez Spółkę wyłącznie w celach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Z miejsc parkingowych przynależnych do biura mogą korzystać pracownicy Spółki (parkując własne lub należące do Spółki pojazdy samochodowe), a także klienci i kontrahenci Spółki. Do miejsc parkingowych nie są przypisane konkretne pojazdy samochodowe.

Zdarza się, iż na miejscach parkingowych parkowane są pojazdy samochodowe, w stosunku do których Spółka ma ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na brzmienie art. 86a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie wynikającej z otrzymywanych faktur za najem miejsc parkingowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w przedstawionym przez nią stanie faktycznym jest ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie wynikającej z otrzymywanych faktur za najem miejsc parkingowych.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, podatnik podatku VAT ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wówczas, gdy towary i usługi przy których nabyciu naliczony został podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z kolei, stosownie do art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza się wydatki dotyczące m.in. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Powyższe ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego dotyczy wydatków poniesionych na wykorzystywanie pojazdów samochodowych równocześnie do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą oraz do celów prywatnych.

W opisanym stanie faktycznym brak jest możliwości wskazania konkretnych pojazdów samochodowych, które stale będą parkowały na wynajmowanych przez Spółkę miejscach. W praktyce są to zarówno pojazdy samochodowe należące do Spółki lub jej pracowników, jak i jej klientów czy kontrahentów. W związku z powyższym, wydatki, które Spółka ponosi z tytułu wynajmu miejsc parkingowych, nie mogą w jej ocenie zostać uznane za wydatki związane z konkretnym pojazdami samochodowymi.

W szczególności, nie należy uznawać wydatków na najem miejsc postojowych jako wydatków związanych z wykorzystaniem pojazdów wyłącznie z uwagi na fakt, iż na miejscach parkingowych mogą zatrzymywać się pojazdy samochodowe. Nie są to bowiem, w opinii Spółki, wydatki związane ich eksploatacją lub używaniem tych pojazdów, a tylko tego rodzaju wydatków dotyczy ograniczenie zawarte w art. 86a ustawy o VAT.

Należy ponadto zaznaczyć, że najem miejsc postojowych jest formalnie związany z umową najmu powierzchni biurowej i stanowi element kompleksowej usługi świadczonej przez wynajmującego. Skoro zatem najem miejsc postojowych jest realizowany jako element umowy najmu powierzchni biurowych, to uznać należy, że najem tych miejsc ma charakter akcesoryjny (poboczny) do najmu samych lokali biurowych, do których te miejsca są przypisane. Mając na uwadze choćby fakt, iż z parkingu mogą korzystać m.in. kontrahenci Spółki, usługa ta skutkuje efektywniejszym wykorzystaniem usługi głównej, jaką jest najem powierzchni biurowych.

Dodatkowo, Spółka pragnie zauważyć, iż przedstawione przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2014 r., sygn. IPPP1/443-442/14-4/ISZ. W interpretacji tej, wydanej w analogicznym stanie faktycznym, organ uznał za prawidłowe stanowisko spółki o prawie do pełnego odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach dokumentujących usługi najmu miejsc parkingowych wynikających z zawartych umów najmu powierzchni biurowej. Jak stwierdził organ: "wydatki ponoszone na wynajem nieruchomości biurowych wraz z przynależnymi do nich: siedmioma miejscami postojowymi (...) wraz z jednym miejscem postojowym na parkingu naziemnym (...) czterema miejscami parkingowymi w garażu podziemnym (...) oraz piętnastoma miejscami parkingowych podziemnych (...) stanowią koszty ogólne związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością (...). Tym samym (...) Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w myśl przepisów art. 86 ustawy".

Niezależnie od powyższego, nawet jeśli uznać, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na najem miejsc parkingowych stanowią wydatki związane z pojazdami samochodowymi, Spółka pragnie wskazać na treść art. 1 ust. 3 decyzji wykonawczej Rady Unii Europejskiej 2013/0411 (NLE) z dnia 12 grudnia 2013 r. upoważniającej Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z tym artykułem: "ograniczenie do wysokości 50%, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do VAT naliczonego od wydatków, które są w całości związane z działalnością gospodarczą podatnika". W opinii Spółki, brak jest jakichkolwiek wątpliwości, iż miejsca parkingowe używane są wyłącznie na cele związane z jej działalnością gospodarczą, a ich użycie dla celów prywatnych jest wykluczone. W konsekwencji, również z samego dokumentu upoważniającego polskiego ustawodawcę ustanawiającego ograniczenia odliczenia podatku naliczonego wynika, iż od wydatków takich, jak będące przedmiotem niniejszego wniosku, podatnikom powinno przysługiwać pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa iż jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie wynikającej z otrzymywanych faktur za najem miejsc parkingowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Przepisy art. 86a ustawy, wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych, związanych z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Należy w tym miejscu podkreślić, że art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy wymienia jedynie przykładowe wydatki związane z użytkowaniem samochodów, które podlegają rozliczeniu z zastosowaniem przepisu art. 86a ust. 1. Jednakże w związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 1 ponoszony jest szereg innych wydatków, bez których użytkowanie takich pojazdów byłoby niemożliwe, a wydatki te bezsprzecznie służą samochodom wykorzystywanym także prywatnie. Należą do nich m.in. wydatki na ubezpieczenie samochodu, przeglądy, opłaty za autostrady, również wydatki dotyczące wynajmu miejsc parkingowych. Przepis art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów dotyczących użytkowania samochodów, a przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów. Parkowanie jest czynnością niewątpliwie zwiazaną z użytkowaniem samochodu, nie ma zatem podstaw aby przyjąć, że opłaty za parkowanie nie należą do kategorii wydatków wymienionych w art. 86a ust. 2 pkt 1-3 ustawy o VAT.

Organ podkreśla, że dla kwestii odliczania podatku naliczonego od tych wydatków decydujące znaczenie ma fakt, czy miejsce parkingowe jest przypisane dla konkretnego samochodu. W takiej sytuacji do opłat za parkowanie mają zastosowanie te same zasady w zakresie odliczenia podatku naliczonego, które obowiązują dla danego samochodu.

W analizowanej sprawie powyższa sytuacja jednak nie ma miejsca - wynajmowana powierzchnia parkingowa nie jest ściśle związana z żadnymi konkretnymi samochodami - przeznaczona jest dla samochodów należących do Spółki, jak również samochodów klientów i kontrahentów. Ponadto wynajem powierzchni parkingowej jest ściśle związany z wynajmem powierzchni biurowych wykorzystywanych do prowadzonej działalności gospodarczej.

W tych okolicznościach należy wskazać, że z treści art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza mozliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy wskazać, że z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością Zainteresowanego można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe - lub też nabywane towary i usługi sa niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, głównym obszarem jego działalności jest produkcja tworzyw sztucznych oraz wyrobów chemicznych.

Spółka posiada biuro handlowe gdzie jest najemcą powierzchni biurowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej. Łącznie z powierzchnią biurową, Spółka wynajmuje parking z miejscami postojowymi naziemnymi, znajdujący się w bliskim sąsiedztwie biura Spółki. Najem miejsc parkingowych jest elementem umowy z wynajmującym powierzchnię biurową, natomiast wynagrodzenie za najem parkingu jest należne bez względu na sposób i zakres wykorzystania miejsc parkingowych w danym okresie rozliczeniowym.

Miejsca parkingowe, wykorzystywane są przez Spółkę wyłącznie w celach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Z miejsc parkingowych przynależnych do biura mogą korzystać pracownicy Spółki (parkując własne lub należące do Spółki pojazdy samochodowe), a także klienci i kontrahenci Spółki. Do miejsc parkingowych nie są przypisane konkretne pojazdy samochodowe.

Ze względu na przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na wynajem miejsc parkingowych niezwiązanych z konkretnymi pojazdami, ponoszone w konsekwencji wynajmu powierzchni biurowych - stanowią koszty ogólne prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Mają one pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę obrotu.

Tym samym, w myśl przepisów art. 86 ustawy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej wysokości (bez ograniczeń wynikających z art. 86a ustawy) kwoty podatku naliczonego z tytułu wynajmu powierzchni parkingowej, w zakresie, w jakim służy ona do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązujacego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.