IPPP1/443-1498/11-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia w liczniku i mianowniku struktury sprzedaży WSS obrotu uzyskanego z tytułu świadczenia usług factoringu oraz przychodów związanych z obrotem wierzytelnościami w sytuacji, gdy czynności te są wykonywane sporadycznie - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia w liczniku i mianowniku struktury sprzedaży WSS obrotu uzyskanego z tytułu świadczenia usług factoringu oraz przychodów związanych z obrotem wierzytelnościami w sytuacji, gdy czynności te są wykonywane sporadycznie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Bank... działając na podstawie stosownego zezwolenia oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo Bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm. zwanej dalej: "Prawo Bankowe"), świadczy na rzecz swoich klientów za wynagrodzeniem usługi pośrednictwa finansowego, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 Prawa Bankowego (zwanych dalej: "czynnościami bankowymi"). Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 Prawa Bankowego czynnościami bankowymi są:

6a) wydawanie instrumentu pieniądza elektronicznego,

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 2 prawa bankowego czynnościami bankowymi są również następujące czynności o ile są one wykonywane przez banki:

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 prawa bankowego poza wykonywaniem czynności bankowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 prawa bankowego, banki mogą:

6a) świadczyć usługi certyfikacyjne w rozumieniu przepisów o podpisie elektronicznym, z wyłączeniem wydawania certyfikatów kwalifikowanych wykorzystywanych przez banki w czynnościach, których są stronami,

Czynności bankowe objęte są w większości zwolnieniem z opodatkowania VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., zwanej dalej "ustawa o VAT"). Bank wykonuje także czynności bankowe, za które otrzymuje wynagrodzenie opodatkowane podatkiem VAT według stawki podstawowej. Przykładem są czynności ściągania długów, w tym factoringu, o których mowa w art. 43 ust. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do usług, które są wykorzystywane przez Bank do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, Bank stara się odrębnie określać kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami, w stosunku do których Bankowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Niemniej jednak w zdecydowanej większości przypadków nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, dlatego też Bank, zgodnie z treścią art. 90 ust. 2 ustawy o VAT może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których Bankowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT Bank ustala jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi bankowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi Bankowi nie przysługuje takie prawo. Przy kalkulacji wartości współczynnika struktury sprzedaży (zwanego dalej "współczynnik WSS") Bank stosuje odpowiednio regulacje określone w art. 90 ustawy o VAT.

W liczniku współczynnika WSS Bank uwzględnia całkowity roczny obrót z tytułu transakcji, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego, a w szczególności obrót uzyskany z tytułu świadczenia usług factoringu oraz przychody związane z obrotem wierzytelnościami, które podlegają opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT na mocy art. 43 ust. 15 w związku z art. 146a ustawy o VAT. Przychody związane z obrotem wierzytelnościami wynikają w szczególności z transakcji zakupu wierzytelności, w których Bank występuje w stosunku do zbywcy jako podmiot świadczący usługę "ściągania długów". W mianowniku Bank uwzględnia natomiast transakcje z licznika oraz transakcje, w związku z którymi podatek VAT nie podlega odliczeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Bank prawidłowo postępuje uwzględniając w liczniku i w mianowniku współczynnika struktury sprzedaży WSS (o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT) obrót uzyskany z tytułu świadczenia usług factoringu oraz przychody związane z obrotem wierzytelnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej, w sytuacji, gdy czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zdaniem Banku, Bank prawidłowo postępuje uwzględniając w liczniku i w mianowniku współczynnika struktury sprzedaży WSS obrót uzyskany z tytułu świadczenia usług factoringu oraz przychody związane z obrotem wierzytelnościami (w szczególności przychody związane z zakupem wierzytelności, w których Bank występuje w stosunku do zbywcy jako podmiot świadczący usługę ściągania długów), które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej, w sytuacji gdy czynności te są dokonywane sporadycznie

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 90 ust. 1 ustawy o VAT ustawodawca wskazał, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Z treści powyższych regulacji wynika, że proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 należy ustalać w oparciu o "obrót" uzyskany przez podatnika.

W art. 29 ust. 1 ustawodawca doprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem "obrót": "obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika pomniejszone o kwotę należnego podatku".

W art. 2 pkt 22 ustawy o VAT znajduje się definicja sprzedaży, zgodnie z którą przez sprzedaż rozumie się:

* odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

* eksport towarów oraz

* wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze regulacje zawarte w art. 90, art. 29 ust. 1 oraz art. 2 pkt 22 należy stwierdzić, że obrotem, który należy uwzględniać przy ustalaniu proporcji będzie sprzedaż, przez którą rozumiemy

* odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

* eksport towarów oraz

* wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 90 ust. 5 ustawy o VAT do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto w art. 90 ust. 6 ustawodawca wskazał, że do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie. Art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o VAT wskazuje usługi finansowe, które są zwolnione od podatku VAT. Należą do nich:

Zgodnie zatem z treścią art. 90 ust. 6 ustawy o VAT wyłączone ze współczynnika struktury sprzedaży WSS będą usługi finansowe, które są zwolnione z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o VAT w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie. W ustawie o VAT nie znajdujemy regulacji, które nakazywałyby wyłączenie ze współczynnika struktury sprzedaży WSS usług finansowych, które podlegają opodatkowaniu VAT takich jak określone w art. 43 ust. 15 czynności ściągania długów w tym factoringu. Dlatego też zdaniem Banku przy określaniu współczynnika struktury sprzedaży WSS zarówno w liczniku jak i w mianowniku Bank powinien uwzględnić wynagrodzenie uzyskane z tytułu czynności ściągania długów w tym factoringu, niezależnie od tego czy są one wykonywane często czy tylko sporadycznie.

Mając na uwadze powyższe, P... wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska wskazanego w niniejszym wniosku, informując jednocześnie, iż zgodnie ze stanem wiedzy posiadanym przez osoby upoważnione do jego reprezentacji, w sprawie opisanej w niniejszym wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo Organ wskazuje, iż z dniem 26 sierpnia 2011 r. ogłoszony został tekst jednolity ustawy o VAT - Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.