IPPP1/443-1437/14-4/MPe

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1437/14-4/MPe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem nadanym w dniu 9 lutego 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 26 stycznia 2015 r. (data odbioru 2 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie inżynierii i związanym z nią doradztwem technicznym. Przychody uzyskane z prowadzonej działalności opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych i Wnioskodawca prowadzi w związku z tym podatkową księgę przychodów i rozchodów. Ponadto Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem VAT i zaprowadził ewidencję zakupu VAT oraz ewidencję sprzedaży VAT. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne i od 1 sierpnia 2005 r. jest rolnikiem opodatkowanym podatkiem VAT. Z uwagi na różnorodność uzyskiwanych przychodów, tj. z działalności gospodarczej i gospodarstwa rolnego dla celów opodatkowania podatkiem VAT Wnioskodawca prowadzi dwie odrębne ewidencje VAT (zarówno zakupu, jak i sprzedaży). Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej wymaga ciągłych przejazdów pomiędzy nadzorowanymi budowami, dlatego też w dniu 23 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca podpisał z Spółka Akcyjna S.K.A. umowę leasingu samochodu osobowego Skoda o dopuszczalnej masie całkowitej pojazdu 1669 kg. (protokół zadawczo - odbiorczy do umowy leasingu z dnia 26 kwietnia 2014 r.). Z uwagi na fakt, że samochód wykorzystywany jest tylko do celów prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca złożył we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenie VAT-26 i zaprowadził ewidencję przebiegu pojazdu. Ewidencja przebiegu pojazdu zawiera: nr rejestracyjny samochodu, dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, stan licznika przebiegu pojazdu na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji i na koniec każdego okresu rozliczeniowego, nr wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy, liczbę przejechanych kilometrów.

W miesiącach od maja do listopada 2014 r. Wnioskodawca zakupował paliwo do ww. samochodu, który wykorzystywał wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Na poniesione na zakup paliwa wydatki Wnioskodawca posiada faktury VAT. Ponadto co miesiąc Wnioskodawca ponosi wydatki za fakturę VAT za umowę leasingu.

Wnioskodawca nadmienia jednocześnie, że w związku z prowadzonym gospodarstwem rolnym posiada samochód osobowy Toyota Avensis, który stanowi środek trwały. Od wydatków na zakup części samochodowych Wnioskodawca odlicza 50% kwoty podatku VAT i nie odlicza wydatków związanych z zakupem paliwa.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że samochód Skoda Fabia jest wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem dla innych celów Wnioskodawca posiada drugi samochód, tj. Toyota Avensis. Z uwagi na fakt, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza jest jednoosobowa, nie ma potrzeby wprowadzania żadnych przepisów prawa wewnętrznego, które regulowałyby sposób wykorzystywania pojazdu. Z ww. środka trwałego w wyjazdach służbowych korzysta tylko Wnioskodawca, bowiem nie zatrudnia żadnych pracowników. Środek trwały wykorzystywany jest w związku z przychodami opodatkowanymi podatkiem VAT (w 2014 r. Wnioskodawca uzyskał przychód netto w wysokości 547.375,00 zł.). Głównym źródłem przychodów Wnioskodawcy są faktury na budowę budynków mieszkalnych i sprawowany tam nadzór budowlany. W celu sprawowanego nadzoru budowlanego Wnioskodawca zmuszony jest do częstych wyjazdów na teren budowy, a tym samym ponosi znaczne koszty na dojazd i zakup paliwa. Mimo posiadanego już samochodu Toyota Avensis, a mając na uwadze ponoszone wydatki związane z działalnością gospodarczą w zakresie inżynierii i związanym z nią doradztwem technicznym, Wnioskodawca podpisał w dniu 23 kwietnia 2014 r. umowę leasingu samochodu osobowego Skoda Fabia (protokół zdawczo - odbiorczy z dnia 26 kwietnia 2014 r.).

Z uwagi na fakt, że samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej w dniu 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca złożył we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenie VAT-26 i zaprowadził ewidencję przebiegu pojazdu. Dokumentami potwierdzającymi konieczność wyjazdów na budowę są podpisane w siedzibie firmy umowy o współpracę z kontrahentami, prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja przebiegu pojazdu, dokumentująca każdorazowy wyjazd, a w konsekwencji uzyskany przychód i wystawiona faktura VAT.

Samochód Wnioskodawca parkuje w miejscu, gdzie posiada siedzibę i biuro prowadzonej działalności gospodarczej, jest to jednocześnie miejsce zameldowania/zamieszkania Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że jest to miejsce prowadzenia gospodarstwa rolnego (sprzedaż również opodatkowana podatkiem VAT) i wymaga codziennej tam obecności. Siedziba firmy została zgłoszona w Urzędzie Gminy na potrzeby podatku od nieruchomości. Nadzór nad właściwym używaniem pojazdu w związku z wykonywanymi obowiązkami polega na użytkowaniu pojazdu tylko przez Wnioskodawcę, osobistym przetrzymywaniu kluczyków i dowodu rejestracyjnego pojazdu oraz na każdorazowym wpisie do ewidencji przebiegu przejechanych kilometrów i celu wyjazdu. Z uwagi na fakt, iż z ww. środka trwałego korzysta tylko Wnioskodawca, to też tylko Wnioskodawca wpisuje datę, przejechane kilometry, cel podróży i stan licznika przebiegu pojazdu.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że wraz z Nim zamieszkują rodzice (renciści), którzy również posiadają samochód osobowy. W razie ewentualnej awarii samochodu Toyota Avensis Wnioskodawca może korzystać z ich pojazdu, a tym samym Skoda Fabia pozostaje wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opłatą leasingową i zakupem paliwa do samochodu osobowego Skoda Fabia (na który złożono zgłoszenie VAT-26) Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia 100% kwoty podatku VAT zawartej w cenie nabycia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższy zapis Wnioskodawca uważa, że ponoszone wydatki na usługę leasingu oraz na zakup paliwa zawierające w cenie nabywanego towaru lub usługi podatek VAT, mogą być odliczane w 100%. Pełne odliczenie (100% VAT zawartego w cenie nabycia) możliwe jest w przypadku pojazdów zgłoszonych na VAT-26 - zarówno samochodów osobowych, jak i innych niż osobowe pojazdów samochodowych w stosunku do których prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu. Zatem warunkiem odliczenia 100% VAT jest zgłoszenie pojazdu na VAT-26 i prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu. Obie z ww. przesłanek zostały przez Wnioskodawcę spełnione, zatem ma On prawo do odliczenia w całości podatku VAT wynikającego z faktur usługi leasingu i zakupu paliwa do samochodu osobowego Skoda Fabia.

Artykuł 1 ust. 12 wyżej cytowanej ustawy określa, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Umowę leasingu Wnioskodawca podpisał w dniu 23 kwietnia 2014 r., samochód osobowy Skoda Fabia odebrał w dniu 26 kwietnia 2014 r., natomiast VAT-26 złożono w dniu 30 kwietnia 2014 r., zatem Wnioskodawca zachował 7-dniowy termin na zgłoszenie samochodu osobowego na na formularzu VAT-26.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że mając na uwadze zapis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

2. Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.Jednocześnie art. 86a ust. 3 ustawy określa, że przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

Jednocześnie art. 86a ust. 3 ustawy określa, że przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1.

nabycia towarów i usług,

2.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą".

I tak, na mocy art. 86a ust. 1 ustawy - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W świetle art. 86a ust. 2 ustawy - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

a.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

b.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

c.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy - pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Ustawodawca m.in. powyższym przepisem wprowadził możliwość odliczenia 100% podatku dla wskazanych tym przepisem pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 12 ustawy podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Zgodnie z art. 86a ust. 14 ustawy w przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany.

Natomiast stosownie do art. 86a ust. 15 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

W tym miejscu trzeba wspomnieć, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór - w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r. poz. 371).

Ponadto, z treści art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

3.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

4.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

5.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. z tytułu nabycia, leasingu, zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Zatem przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", w związku z tym wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki określone ww. art. 86a ust. 3 ustawy oraz art. 86a ust. 4 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie inżynierii i związanym z nią doradztwem technicznym. Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem VAT. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne i od 1 sierpnia 2005 r. jest rolnikiem opodatkowanym podatkiem VAT. Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej wymaga ciągłych przejazdów pomiędzy nadzorowanymi budowami, dlatego też w dniu 23 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca podpisał umowę leasingu samochodu osobowego Skoda Fabia o dopuszczalnej masie całkowitej pojazdu 1669 kg. Z uwagi na to, że samochód wykorzystywany jest tylko do celów prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca złożył we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenie VAT-26 i zaprowadził ewidencję przebiegu pojazdu. Ewidencja przebiegu pojazdu zawiera: nr rejestracyjny samochodu, dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, stan licznika przebiegu pojazdu na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji i na koniec każdego okresu rozliczeniowego, nr wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy, liczbę przejechanych kilometrów.

W miesiącach od maja do listopada 2014 r. Wnioskodawca zakupował paliwo do ww. samochodu, który wykorzystywał wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Na poniesione na zakup paliwa wydatki Wnioskodawca posiada faktury VAT. Ponadto co miesiąc Wnioskodawca ponosi wydatki za fakturę VAT za umowę leasingu.

W związku z prowadzonym gospodarstwem rolnym Wnioskodawca posiada samochód osobowy Toyota Avensis, który stanowi środek trwały. Od wydatków na zakup części samochodowych Wnioskodawca odlicza 50% kwoty podatku VAT i nie odlicza wydatków związanych z zakupem paliwa.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że samochód Skoda Fabia jest wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem dla innych celów Wnioskodawca posiada drugi samochód, tj. Toyota Avensis. Z uwagi na to, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza jest jednoosobowa, nie ma potrzeby wprowadzania żadnych przepisów prawa wewnętrznego, które regulowałyby sposób wykorzystywania pojazdu. Z ww. środka trwałego w wyjazdach służbowych korzysta tylko Wnioskodawca, gdyż nie zatrudnia żadnych pracowników. Środek trwały wykorzystywany jest w związku z przychodami opodatkowanymi podatkiem VAT. W celu sprawowanego nadzoru budowlanego Wnioskodawca zmuszony jest do częstych wyjazdów na teren budowy, a tym samym ponosi znaczne koszty na dojazd i zakup paliwa. Z uwagi na to, że samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej w dniu 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca złożył we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenie VAT-26 i zaprowadził ewidencję przebiegu pojazdu. Dokumentami potwierdzającymi konieczność wyjazdów na budowę są podpisane w siedzibie firmy umowy o współpracę z kontrahentami, prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja przebiegu pojazdu, dokumentująca każdorazowy wyjazd, a w konsekwencji uzyskany przychód i wystawioną fakturę VAT.

Samochód Wnioskodawca parkuje w miejscu, gdzie posiada siedzibę i biuro prowadzonej działalności gospodarczej, jest to jednocześnie miejsce zameldowania/zamieszkania Wnioskodawcy. Jednocześnie jest to miejsce prowadzenia gospodarstwa rolnego i wymaga codziennej tam obecności. Nadzór nad właściwym używaniem pojazdu w związku z wykonywanymi obowiązkami polega na użytkowaniu pojazdu tylko przez Wnioskodawcę, osobistym przetrzymywaniu kluczyków i dowodu rejestracyjnego pojazdu oraz na każdorazowym wpisie do ewidencji przebiegu przejechanych kilometrów i celu wyjazdu. Z uwagi na to, że z ww. środka trwałego korzysta tylko Wnioskodawca, to też tylko Wnioskodawca wpisuje datę, przejechane kilometry, cel podróży i stan licznika przebiegu pojazdu.

Wraz z Wnioskodawcą zamieszkują rodzice, którzy również posiadają samochód osobowy. W razie ewentualnej awarii samochodu Toyota Avensis Wnioskodawca może korzystać z ich pojazdu, a tym samym Skoda Fabia pozostaje wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia 100% kwoty podatku VAT z tytułu opłat leasingowych oraz z tytułu zakupu paliwa do samochodu osobowego Skoda Fabia, na który złożono zgłoszenie VAT-26.

W odniesieniu do opisanego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, kluczową rolę odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem, leasingiem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (napraw, paliwa itp.) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jak wyjaśniono powyżej aby uznać, że pojazd jest wykorzystywany w sposób "mieszany" wystarczy tylko jednorazowo użyć go do celów prywatnych. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Ponadto podkreślić należy, że z przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 wynika, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów jest zwłaszcza określony w ustalonych przez podatnika zasadach ich używania,

2.

używanie tych pojazdów potwierdzone jest prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu,

3.

ponadto stosownie do ww. art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy obowiązani są do złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach (VAT-26) w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Wskazane powyżej przesłanki muszą być spełnione łącznie, aby podatnik miał prawo do odliczenia 100% podatku związanego z pojazdami wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika m.in., że leasingowany samochód będzie parkowany w miejscu, gdzie Wnioskodawca posiada siedzibę i biuro prowadzonej działalności gospodarczej, jest to jednocześnie miejsce zameldowania/zamieszkania Wnioskodawcy oraz miejsce prowadzenia gospodarstwa rolnego co wymaga codziennej obecności Wnioskodawcy w tym miejscu. Należy mieć na uwadze, że nie można obiektywnie uznać wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej, w sytuacji gdy będzie on parkowany w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy. W przedstawionych okolicznościach istnieje potencjalna możliwość wykorzystania pojazdu do celów prywatnych Wnioskodawcy. Fakt, że Wnioskodawca posiada również drugi samochód nie wyklucza potencjalnej możliwości użycia opisanego pojazdu do celów innych niż działalność gospodarcza.

Z uwagi na powyższe spostrzeżenia nie można się zgodzić z twierdzeniem Wnioskodawcy co do tego, że leasingowany samochód będzie wykorzystywany wyłącznie w celach prowadzonej działalności. Jak wynika z przedstawionych okoliczności możliwe jest użycie tego samochodu do celów prywatnych Wnioskodawcy, przy czym bez znaczenia jest to, że jedynym użytkownikiem tego samochodu jest właśnie Wnioskodawca, że złożono zgłoszenie VAT-26, oraz że prowadzona jest dla tego samochodu ewidencja przebiegu.

W związku z tym, że leasingowany samochód wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę do użytku mieszanego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu opłat leasingowych dotyczących niniejszego samochodu osobowego oraz wydatków eksploatacyjnych (wyłączając paliwo) z nim związanych, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Natomiast w okresie od dnia 1 kwietnia 2014 r. do 30 czerwca 2015 r., Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonego do napędu ww. samochodu osobowego wykorzystywanego do celów "mieszanych" tj. do działalności gospodarczej i do celów prywatnych.

W związku z tym, że zdaniem Wnioskodawcy omawiany samochód jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl