IPPP1/443-1427/08-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług tłumaczenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług tłumaczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jako osoba fizyczna Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Przedmiotem działalności są tłumaczenia (jest tłumaczem przysięgłym). Znaczną część odbiorców ww. usług i ich zleceniodawcą są organy wymiaru sprawiedliwości i administracji państwowej (sądy, prokuratura, policja itd.). Podstawą żądania wynagrodzenia za wykonaną usługę dla tych instytucji jest wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku usług tłumaczenia zleconych przez instytucje wymiaru sprawiedliwości i traktowania przychodu z tego tytułu jako przychód z działalności wykonanej osobiście, istnieje obowiązek opodatkowania tych czynności podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji traktowania wykonania zlecenia instytucji wymiaru sprawiedliwości jako działalności wykonanej osobiście i rozliczenia jako osoby fizycznej, działalność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. W art. 13 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) ustawodawca wymienił m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności (...).

Aby uznać, że dana czynność - zaliczona do wymienionych w punktach od 2 do 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie podlega ustawie, musi ona być wykonywana po spełnieniu łącznie wszystkich warunków określonych przepisem art. 15 ust. 3 ustawy o VAT. Oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na zlecenie organów wymiaru sprawiedliwości i administracji państwowej przez tłumaczy przysięgłych należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, pod kątem kryterium decydującego o uznaniu tych osób za podatników podatku od towarów i usług. Tłumaczem przysięgłym może być wyłącznie osoba, która po zdaniu egzaminu otrzymała świadectwo wydane przez Ministra Sprawiedliwości. Status prawny, zasady wykonywania zawodu oraz odpowiedzialność tłumacza przysięgłego regulują przepisy ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702 z późn. zm.).

Tłumaczenie wykonane na zlecenie organu wymiaru sprawiedliwości i administracji państwowej w żadnym razie nie może być utożsamiane ze świadczeniem usługi, której odbiorcą jest uczestnik postępowania i również w tym przypadku nie może być mowy o przyjęciu przez ww. instytucje odpowiedzialności za wykonane tłumaczenie (w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT). Tłumaczenie dokumentu sporządzone przez tłumacza przysięgłego na zlecenie np. sądu jest dowodem w postępowaniu sądowym.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż czynności wykonywane na zlecenie organów wymiaru sprawiedliwości i administracji państwowej przez tłumaczy przysięgłych, nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy o VAT, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Przedmiotem tej działalności są tłumaczenia świadczone na rzecz organów wymiaru sprawiedliwości i administracji państwowej (sądy, prokuratura, policja itd.). Za wykonane usługi Wnioskodawca wystawia faktury VAT.

Odnosząc stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku do przepisów prawa podatkowego przywołanych powyżej należy stwierdzić, iż czynności tłumaczenia wykonywane na zlecenie sądów, prokuratury czy organów ścigania podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT równej 22%. Świadczone usługi, jako podlegające opodatkowaniu, winny być dokumentowane fakturą VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.