IPPP1-443-1409/08-2/MP - Stawka VAT w przypadku sprzedaży książek i czasopism wydrukowanych z własnych materiałów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu 24 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności polegających na drukowaniu książek - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności polegających na drukowaniu książek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Drukarnia zajmuje się produkcją poligraficzną polegającą m.in. na wytworzeniu metodami poligraficznymi książek i czasopism (oznaczonych wg PKWiU ex 22.11 w przypadku książek i PKWiU 22.13 w przypadku czasopism).

Na zlecenie wydawców spółka dokonuje procesu produkcyjnego składającego się z wielu różnorodnych czynności, w wyniku których powstaje gotowy wyrób: książka lub czasopismo posiadające symbol ISBN lub ISSN. Do jego wytworzenia spółka zużywa surowce i komponenty (papier, farby, kleje, karton itp.) stanowiące jej własność. Zamawiającym druk jest podmiot posiadający prawo do rozpowszechniania dzieła na różnych polach eksploatacji w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

W wyniku procesu produkcyjnego spółki powstaje nowe dobro materialne przeznaczone już bez dalszych procesów technologicznych wprost do ostatecznego odbiorcy. Spółka dysponując wykonanym nakładem książek lub czasopism stawia wykonany produkt do dyspozycji wydawcy (zamawiającego), przekazując jednocześnie odpłatnie prawo do dysponowania wykonanym produktem w postaci książki lub czasopisma.

Przedmiotem dostawy jest przeniesienie na wydawcę (zamawiającego) prawa do rozporządzania jak właściciel produktem materialnym (towarem) w postaci wydrukowanej książki lub czasopisma.

Drukarni nie przysługują prawa autorskie do wykonanego dzieła. Prawa takie przysługują zamawiającemu lub samemu autorowi. Drukarnia nie dysponując prawami autorskimi majątkowymi nie dokonuje ich sprzedaży na żadnym z pól eksploatacji. Realizuje dostawę towarów w postaci materialnej, przenosząc w tym zakresie odpłatnie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Drukarnia wystawia przy tym fakturę VAT określając w niej przedmiot sprzedaży jako książka - PKWiU 22.11 lub czasopismo PKWiU 22.13.

Nabywca kupując wydrukowaną przez drukarnię książkę staje się jej właścicielem bez względu na to, jaki posiada zakres uprawnień w sferze autorskich praw majątkowych.

Mimo, iż w ocenie drukarni wykonywane przez nią czynności druku przy użyciu własnych materiałów winny być kwalifikowane jako dostawa towarów opatrzonych odpowiednimi symbolami ISBN i ISSN, to biorąc pod uwagę fakt bardzo różniących się w tym zakresie interpretacji poszczególnych izb skarbowych, drukarnia stosowała dotąd 22% stawkę VAT. Sytuacja taka sprawia, że drukarnia stała się niekonkurencyjna, albowiem wydawcy zdecydowanie wybierają drukarnie z zerową stawką VAT. Utrzymanie tego stanu rzeczy spowoduje trudności w utrzymaniu się drukarni na rynku poligraficznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT winna stosować drukarnia w przypadku sprzedaży książek i czasopism wydrukowanych z własnych materiałów, przenoszącej na nabywcę prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel?

W ocenie Drukarni dokonuje ona dostawy książek o symbolu PKWiU 22.11 i dostawy czasopism o symbolu PKWiU 22.13, które zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 3 lit a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT.

Przykładem podobnego jak Drukarnia stanowiska jest pogląd Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w decyzji z dnia 31 października 2007 r. III-3/4407 int - 59/VAT/06/T.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

Dla określenia właściwej stawki podatku istotne jest ustalenie czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też ze świadczeniem usług, ponieważ ustawodawca przy dostawie niektórych towarów przewidział preferencyjną stawkę podatku VAT.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania organem właściwym do dokonywania klasyfikacji statystycznych na wniosek zainteresowanego jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu w ogóle nie występuje.

Zgodnie z art. 8 ust 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119). Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich część, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast, w myśl przywołanego wcześniej art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z analizy powyższych przepisów prawa podatkowego wynika, iż w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Drukarnia, na zlecenie wydawców (zamawiających) dokonuje czynności wytworzenia metodami poligraficznymi książek i czasopism (w całości z materiałów własnych). Drukarnia dokonuje procesu produkcyjnego składającego się z wielu różnorodnych czynności, w wyniku których powstaje gotowy wyrób - książka (oznaczona wg PKWiU ex 22.11) lub czasopismo (oznaczone wg PKWiU 22.13) - posiadające symbol ISBN lub ISSN. Zleceniodawca (wydawca) jest właścicielem praw autorskich co do treści zawartych w produkcie. Drukarnia dysponując wykonanym nakładem książek lub czasopism stawia wykonany produkt do dyspozycji wydawcy (zamawiającego) przekazując jednocześnie odpłatnie prawo do dysponowania wykonanym produktem. Przenosząc odpłatnie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, Drukarnia wystawia fakturę VAT określając w niej przedmiot dostawy jako książka - PKWiU 22.11 lub czasopismo PKWiU 22.13.

Dopiero fakt wydania gotowego produktu przez podmiot realizujący zlecenie, tj. przeniesienie prawa do dysponowania nim jak właściciel na zleceniodawcę powoduje, że konkretna pozycja wydawnicza może być przedmiotem dalszego obrotu realizowanego przez wydawcę.

Proces drukowania książki w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzania nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie są one w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka, bądź czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki o symbolu PKWiU ex 22.11 oraz czasopisma o symbolu PKWiU 22.13 są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których Drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę. W tym przypadku Drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek lub czasopism. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez Drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez nią z własnych materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) dodanym w § 7 ust. 1 punkcie 9 i 10 przedłużyło stosowanie obniżonej stawki 0% w odniesieniu do dostawy książek i czasopism specjalistycznych, w zakresie w jakim wynikało to z art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) i b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 7 ust. 1 pkt 9 lit. a) i b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do stosowania preferencyjnej stawki 0% w odniesieniu do dostawy wykonanych przez siebie na zlecenie wydawców książek (PKWiU ex 22.11) oraz czasopism (PKWiU 22.13), oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN i ISSN.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.