IPPP1/443-1407/11-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zawarciem porozumienia z kontrahentem - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zawarciem porozumienia z kontrahentem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 23 maja 2011 r., Spółka z siedzibą w W zawarł z X porozumienie (dalej "Porozumienie"). W dalszej części wniosku Spółka i X będą zwane łącznie "Stronami". Strony są operatorami telekomunikacyjnymi i z tej racji współpracują na podstawie różnych umów. W toku tej współpracy, w szczególności w związku z obowiązkami i uprawnieniami wynikającymi z przepisów prawa telekomunikacyjnego oraz działalności organu regulacyjnego (Prezes UKE) powstały dwie grupy zagadnień spornych lub niejednolicie traktowanych przez obie Strony. Po pierwsze są to grupy zagadnień dotyczących niepewności odnośnie do terminu określenia i kwoty tzw. dopłaty do USO, przysługującej w przyszłości X od Prezesa UKE, a finansowanej przez wpłaty do tego organu m.in. przez Spółkę w udziale określonym w przyszłości (również w niepewnej kwocie). Jako "Dopłatę do USO" należy rozumieć uprawnienie przysługujące X na podstawie art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004, nr 171, poz. 1800 z późn. zm.), (dalej "Pt"). X została wyznaczona przez Prezesa UKE jako przedsiębiorca świadczący usługę powszechną i w związku z tym przysługuje mu uprawnienie do dochodzenia dopłaty do kosztów świadczonych przez nią usług wchodzących w skład usługi powszechnej w przypadku ich nierentowności. Zgodnie z przepisami Pt wysokość dopłaty ustala Prezes UKE zgodnie z trybem przewidzianym w tych przepisach. Inni przedsiębiorcy telekomunikacyjni są zobowiązani do udziału w pokryciu dopłaty. Wysokość dopłaty, jak i wysokość udziału poszczególnych przedsiębiorców telekomunikacyjnych określa Prezes UKE w formie decyzji administracyjnej. Udział w dopłacie jest wnoszony przez operatorów m.in. Spółkę na rachunek Prezesa UKE, który następnie przekazuje dopłatę operatorowi zobowiązanemu do świadczenia usługi powszechnej (czyli X). Po drugie są to zagadnienia dotyczące wysokości stawek za rozliczenia MTR, których stawki zostały w przeszłości zmienione decyzjami organu regulacyjnego. Wobec prowadzonych sporów dotyczących tych decyzji i innych powiązanych z nimi postępowań mogło zaistnieć ryzyko wystąpienia niepewności prawnej w zakresie podstaw prawnych, co do wzajemnych praw i obowiązków Stron. Rynek świadczenia usług telekomunikacyjnych poddany jest bardzo ścisłej kontroli sprawowanej przez Prezesa UKE. Organ ten w trybie decyzji administracyjnych rozstrzyga o wielu kwestiach istotnych dla działalności operatorów. Jedną z takich kwestii są stawki MTR, a więc stawki za hurtowe usługi telekomunikacyjne, według których rozliczają się między sobą operatorzy. Ponieważ rozstrzygnięcia są wydawane w formie decyzji administracyjnych strony niezadowolone z rozstrzygnięcia mogą korzystać z przysługujących im środków odwoławczych, z wniesieniem skargi do sądu włącznie. Obie grupy zagadnień tworzą niezwykle złożony od strony prawnej zespół wzajemnych relacji pomiędzy Stronami, jak również w relacji Stron z Prezesem UKE. W związku z tym Stronom towarzyszy istotna niepewność, czy w przyszłości pod wpływem zdarzeń, na które Strony nie mają decydującego wpływu (decyzje i orzeczenia organów władzy publicznej) nie nastąpi odmienne ukształtowanie ich sytuacji prawnej, co może wywoływać poważne trudności w prowadzonej działalności. W związku z tym strony zawarły Porozumienie uznając, że ich wolą jest maksymalne ustabilizowanie sytuacji w opisanych obszarach, na warunkach finansowych wspólnie ustalonych między stronami w toku negocjacji. W trakcie negocjacji warunków Porozumienia przed Prezesem UKE toczyło się postępowanie dotyczące wyznaczenia Dopłaty do USO za okres od dnia 8 maja 2006 do dnia 31 grudnia 2009 wszczęte przez wnioski złożone przez X. Po podpisaniu porozumienia Prezes UKE wydał w tym zakresie decyzję. Postępowanie za okres od 1 stycznia 2010 do 8 maja 2011 jeszcze nie zostało wszczęte ponieważ X nie złożyła stosownych wniosków. Jednak w treści Porozumienia X zobowiązała się do złożenia stosownych wniosków.

Następujące okoliczności (wymienione w Preambule Porozumienia) towarzyszyły zawarciu Porozumienia i stanowią jego uzasadnienie (poniższa numeracja zgodna jest z numeracją Preambuły Porozumienia):

Podsumowując:

Strony postanowiły zawrzeć Porozumienie, mając na uwadze istniejące ryzyko dla obu Stron co do:

Celem porozumienia jest stabilizacja współpracy Stron w zakresie ich wzajemnych rozliczeń oraz przychodów i kosztów działalności, wynikających z zagadnień objętych Porozumieniem, które do dnia Porozumienia pozostawały w dużej niepewności, co negatywnie wpływało na planowanie i sytuację finansową Stron.

Przedmiot Porozumienia określono szczegółowo w jego treści, którą - w celu dokładnego przedstawienia stanu prawnego Wnioskodawca szeroko powołuje co do istotnych elementów (cytaty zaznaczone są kursywą, numeracja odpowiada numeracji Porozumienia). Jeżeli chodzi o ogólne określenie przedmiotu Porozumienia to zawiera je pkt 1:

1.1. Przedmiotem Porozumienia jest:

1.1.1. zobowiązanie Spółki do:

1.1.1.1. niedochodzenia od X roszczeń, które mogłyby ewentualnie powstać na skutek uchylenia, stwierdzenia nieważności lub wyeliminowania z obrotu w inny sposób Decyzji Tymczasowej lub Decyzji Permanentnej;

1.1.1.2. niedochodzenia od X roszczeń, które mogłyby ewentualnie powstać na skutek uchylenia, stwierdzenia nieważności lub wyeliminowania z obrotu prawnego winny sposób Decyzji MTR 2007, Decyzji MTR 2008 lub Decyzji MTR 2009;

1.1.1.3. podjęcia lub zaniechania działań opisanych w Klauzuli 3.6;

1.1.1.4. zapłaty na rzecz X wynagrodzenia, o którym mowa w Klauzuli 5

1.1.2. zobowiązanie X do:

1.1.2.1. podjęcia lub zaniechania działań opisanych w Klauzulach 3.1-3.3;

1.1.2.2. złożenia wniosków o Dopłatę do USO za okres od 1 stycznia 2010 do 8 maja 2011 r.;

1.1.2.3. zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia, o którym mowa w Klauzuli 4.1;

1.2. Uzgodnienia zawarte w Porozumieniu są wynikiem procesu negocjacji oraz ustępstw poczynionych przez każdą ze Stron w zakresie zagadnień w nim uregulowanych. Strony potwierdzają, iż żadne z postanowień niniejszego Porozumienia nie powinno oznaczać uznania zasadności argumentacji Stron (czy to prawnej czy merytorycznej).

W pkt 2 Porozumienia zawarto postanowienia dotyczące rozwiązania kwestii związanych ze stawkami MTR:

2.1. Strony oświadczają, iż od dnia 1 maja 2007 r. we wzajemnej współpracy stosowały stawki MTR wprowadzone Aneksem MTR1, Aneksem MTR2, Decyzją Tymczasową i Decyzją Permanentną w następującej wysokości:

W tym miejscu Porozumienia następują pkt 2.1.1-2.1.4 zawierające wskazanie stosowanych stawek MTR w okresie od 1 maja 2007 do dnia zawarcia Porozumienia. Natomiast dalej Porozumienia stanowi:

2.2. Spółka oświadcza, iż w jego ocenie w przypadku wyeliminowania z obrotu prawnego Decyzji Tymczasowej lub Decyzji Permanentnej, na rzecz Spółki mogą powstać roszczenia majątkowe wobec X.

2.3 Spółka zobowiązuje się do niewystępowania (niedochodzenia) wobec X z jakimikolwiek roszczeniami (niezależnie od podstawy prawnej), które mogłyby powstać na skutek uchylenia, stwierdzenia nieważności lub wyeliminowania z obrotu w inny sposób Decyzji Tymczasowej, Decyzji Permanentnej, Decyzji MTR 2007, Decyzji MTR 2008 i Decyzji MTR 2009, za cały okres obowiązywania tych decyzji, tj. przed oraz po zawarciu niniejszego Porozumienia. Powyższe zobowiązanie Spółki nie oznacza wyłączenia ani ograniczenia możliwości dochodzenia przez Spółkę odszkodowania od podmiotów innych niż X, z wyłączeniem następców prawnych T.

2.4 Poprzez wystąpienie z roszczeniami, o których mowa w Klauzuli 2.3, Strony rozumieją wystąpienie przez Spółkę z wnioskiem o zawezwanie X do próby ugodowej lub złożenie powództwa przeciwko X.

2.5 Cofnięcie przez Spółkę odwołań od Decyzji Tymczasowej, Decyzji Permanentnej, Decyzji MTR 2008 lub Decyzji MTR 2009 nie niweczy zobowiązania Spółki, o którym mowa w Klauzuli 2.3.

2.6 W przypadku wystąpienia przez Spółkę z roszczeniami - w drodze powództwa przeciwko T lub zawezwania X do próby ugodowej - w związku z uchyleniem, stwierdzeniem nieważności lub wyeliminowaniem z obrotu w inny sposób Decyzji Tymczasowej, Decyzji Permanentnej, Decyzji MTR 2007, Decyzji MTR 2008 lub Decyzji MTR 2009:

2.6.1 T wezwie Spółki do zaprzestania naruszeń poprzez:

2.6.1.1 cofnięcie przez Spółkę powództwa oraz zrzeczenie się roszczeń wobec X objętych powództwem w terminie 7 dni licząc od daty otrzymania przez Spółkę wezwania X, przy czym jeżeli powództwo dotyczyć będzie tylko części roszczeń, o których mowa w Klauzuli 2.3, dodatkowo poprzez zrzeczenie się wobec X, w formie pisemnej pod rygorem nieważności, wszystkich roszczeń, o których mowa w Klauzuli 2.3, w terminie 7 dni licząc od daty otrzymania przez Spółkę wezwania X;

2.6.1.2 cofnięcie przez Spółkę zawezwania do próby ugodowej oraz zrzeczenie się w formie pisemnej pod rygorem nieważności wszystkich roszczeń wobec X, o których mowa w Klauzuli 2.3, w terminie 21 dni licząc od daty otrzymania przez Spółkę wezwania X;

2.6.2 w razie niewykonania przez Spółkę zobowiązania wskazanego w Klauzuli 2.6.1 we wskazanym w Klauzuli 2.6.1 terminie, X będzie uprawniona do żądania od Spółki zapłaty kary umownej w wysokości:

2.6.2.1 (...) zł (słownie: (...) złotych) albo

2.6.2.2 podwójnej wartości roszczenia brutto (tj. z uwzględnieniem podatku od towarów i usług), z którym Spółka wystąpi przeciwko X

* w zależności, od tego, która z kwot wynikających z Klauzul 2.6.2.1 i 2.6.2.2 jest wyższa.

2.7 Kara umowna stanie się wymagalna w terminie 14 dni licząc od otrzymania przez Spółkę pisemnego wezwania do zapłaty skierowanego przez T.

2.8 Jeżeli kara umowna stanie się wymagalna zgodnie z postanowieniami Klauzuli 2.7, późniejsze złożenie przez Spółkę oświadczenia cofnięcie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej lub, cofnięcie powództwa nie uchyla uprawnienia X do żądania kary umownej, o której mowa w Klauzuli 2.6;

2.9 T jest uprawniona do dochodzenia odszkodowania przewyższającego karę umowną, o której mowa w Klauzuli 2.6.

2.10 Postanowienia niniejszej Klauzuli 2 nie oznaczają przyznania przez X, że Spółka będą przysługiwać wobec X roszczenia w przypadku uchylenia, stwierdzenia nieważności lub wyeliminowania z obrotu w inny sposób Decyzji Tymczasowej, Decyzji Permanentnej, Decyzji MTR 2007, Decyzji MTR 2008 lub Decyzji MTR 2009, a tym bardziej uznania przez X takich roszczeń.

2.11 Uregulowanie w niniejszym Porozumieniu zobowiązania w zakresie stawek MTR są ostateczne, a żadnej ze Stron nie przysługują względem drugiej Strony żadne inne roszczenia związane ze stawkami MTR w związku z uchyleniem, stwierdzeniem nieważności lub wyeliminowaniem z obrotu w inny sposób Decyzji Tymczasowej, Decyzji Permanentnej, Decyzji MTR 2007, Decyzji MTR 2008 lub Decyzji MTR 2009.

2.12 Spółka oświadcza, iż wykonanie niniejszego Porozumienia w części dotyczącej zobowiązania Spółki do niewystępowania (niedochodzenia) wobec X z roszczeniami, zgodnie z Klauzulą 2.3, nie oznacza, że szkoda Pokomtel związana z Decyzją Tymczasową, Decyzją Permanentna, Decyzją MTR 2007, Decyzją 2008, Decyzją MTR 2009, została pokryta, przy czym zgodnie z postanowieniami niniejszej Klauzuli 2, Spółce nie przysługuje uprawnienie do zaspokojenia swoich roszczeń od X, lecz od podmiotów trzecich (z wyłączeniem następców prawnych T).

Rozwiązaniom związanym z ryzykami dotyczącymi Dopłaty do USO poświęcony jest pkt 3 Porozumienia.

3.1 Na zasadach określonych poniżej X zobowiązuje się do działania, zaniechania działań lub tolerowania działań Spółki w celu możliwie szybkiego i efektywnego przeprowadzenia procedury ustalenia Dopłaty do USO za okres od 8 maja 2006 r. do 8 maja 2011 r., oraz udziału Spółki w Dopłacie do USO za okres od 8 maja 2006 r. do 8 maja 2011 r. Postanowienie powyższe nie ogranicza X możliwości zaskarżania decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania Dopłaty do USO.

3.2 X zobowiązuje się podjąć wszelkie wymagane przepisami prawa działania w postępowaniach w sprawach o przyznanie Dopłaty do USO, dokładając najwyższej staranności, aby umożliwić jak najszybsze wydanie ostatecznych i prawomocnych decyzji, o których mowa w art. 98 ust. 3 Pt, ustalających Spółce jako przedsiębiorcę obowiązanego do pokrycia Dopłaty do USO i określających wysokość udziału Spółki w Dopłacie do USO, wydanych za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r., i nie podważać ich mocy obowiązującej w części dotyczącej Spółki. W szczególności X złoży wniosek o Dopłatę do USO za rok 2010 oraz 2011 w wymaganym ustawowo terminie oraz nie wycofa żadnego z wniosków o Dopłatę do USO za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r.

3.3 X, bezpośrednio lub poprzez inne podmioty, w szczególności organizacje społeczne działające na prawach strony, rezygnuje z możliwości kwestionowania decyzji (lub wynikających z nich skutków), o których mowa w art. 98 ust. 3 Pt, ustalających Spółce jako przedsiębiorcę obowiązanego do pokrycia Dopłaty do USO i określających wysokość udziału Spółki w Dopłacie do USO, wydanych za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r., w częściach dotyczących Spółki, jeżeli udział Spółki w Dopłacie do USO będzie nie niższy niż udział Spółki w Dopłacie do USO, który wynikać powinien z kwoty Dopłaty do USO określonej w decyzji przyznającej X Dopłatę do USO, przy czym w środku zaskarżenia X będzie mogła podnosić wyłącznie taką okoliczność.

3.4 Na zasadach określonych poniżej Spółka zobowiązuje się do działania, zaniechania działań lub tolerowania działań X w celu możliwie szybkiego i efektywnego przeprowadzenia procedury ustalenia Dopłaty do USO za okres od 8 maja 2006 r. do 8 maja 2011 r. oraz udziału Spółki w Dopłacie do USO za okres od 8 maja 2006 r. do 8 maja 2011 r.

3.5 Spółka zobowiązuje się podjąć wszelkie wymagane przepisami prawa działania, dokładając najwyższej staranności, aby umożliwić jak najszybsze wydanie ostatecznych i prawomocnych decyzji, o których mowa w art. 98 ust. 3 Pt ustalających Spółkę jako przedsiębiorcę obowiązanego do pokrycia Dopłaty do USO i określających wysokość udziału Spółki w Dopłacie do USO wydanych za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r., w częściach dotyczących Spółki i utrzymanie ich w mocy.

3.6 Spółka zobowiązuje się do:

3.6.1 zaprzestania wszelkich działań dotychczas podejmowanych w ramach postępowań prowadzonych na podstawie art. 96 Pt w sprawie przyznania X Dopłaty do USO za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r., pod bezpośrednio przez Spółkę lub poprzez inne podmioty, w szczególności organizacje społeczne działające na prawach strony oraz

3.6.2 niepodejmowania w przyszłości działań zmierzających do uzyskania lub utrzymywania statusu strony bezpośrednio przez Spółkę lub poprzez inne podmioty, w szczególności organizacje społeczne działające na prawach strony w postępowaniach prowadzonych na podstawie art. 96 Pt w sprawach przyznania X Dopłaty do USO za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r., oraz zobowiązuje się do niekwestionowania w jakikolwiek sposób decyzji wydanych w takich postępowaniach oraz

3.6.3 z zastrzeżeniem Klauzuli 3 niekwestionowania decyzji (lub wynikających z nich skutków), o których mowa w art. 98 ust. 3 Pt, ustalających Spółkę jako przedsiębiorcę obowiązanego do pokrycia Dopłaty do USO i określających wysokość udziału Spółki w Dopłacie do USO, wydanych za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r., w częściach dotyczących Spółki, bezpośrednio przez Spółkę lub poprzez inne podmioty, w szczególności organizacje społeczne działające na prawach strony oraz

3.6.4 niekwestionowania przed Trybunałem Konstytucyjnym przepisów Pt w części określającej zasady ustalenia przyznania Dopłaty do USO, w tym braku legitymacji do występowania w charakterze strony w takim postępowaniu podmiotów innych przedsiębiorca wyznaczony, za pośrednictwem podmiotów uprawnionych do wystąpienia z właściwym wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego. Zobowiązanie Spółki dotyczy niekwestionowania przepisów Pt według stanu przed i po dniu zawarcia Porozumienia, chyba że po dniu zawarcia Porozumienia zostanie wyznaczony przedsiębiorca do świadczenia usługi powszechnej. W tym ostatnim przypadku zobowiązanie Spółki dotyczy niekwestionowania przepisów Pt według stanu przed i na dzień zawarcia Porozumienia.

3.7 Strony potwierdzają, iż wykonanie zobowiązań wskazanych w Klauzuli 3.4 i 3.5 nastąpi w sposób wskazany w Klauzuli 3.6

3.2 Spółka jest jednakże uprawniony do kwestionowania decyzji ustalającej wysokość udziału lub kwoty dopłaty Spółki w Dopłacie do USO, jeżeli ustalony udział lub kwota dopłaty Spółki w Dopłacie do USO będzie wyższy niż wynikający/ca z kwoty Dopłaty do USO określonej w decyzji przyznającej T Dopłatę do USO, przy czym w środku zaskarżenia Spółki będzie mógł podnosić wyłącznie taką okoliczność.

3.9 W celu wyeliminowania wątpliwości Strony stwierdzają, iż poprzez zawarcie niniejszego Porozumienia, nie modyfikują ustawowych zasad dokonywania Dopłaty do USO, a jedynie w ramach swobody umów zmierzają do ograniczenia ryzyka związanego uczestnictwem Stron w takim systemie, w szczególności leżącym po stronie Spółki obowiązkiem udziału w pokryciu Dopłaty do USO.

3.10 Strony są zgodne, iż w związku ze świadczeniem usługi powszechnej przez X oraz udziałem Spółki w Dopłacie do USO, pomiędzy Stronami nie będzie dochodziło do innych rozliczeń niż opisane w niniejszym Porozumieniu. Wynagrodzenie Spółki określone zostało w pkt 4 Porozumienia. Pominięto postanowienia regulujące m.in. sposób płatności, termin dokonania płatności, procedury dot. wzajemnej kontroli Stron w zakresie rozliczeń wynikających z Porozumienia.

4.1 Z tytułu wykonania przez Spółkę wszystkich obowiązków wynikających z Klauzul 2.3 i 3.6 niniejszego Porozumienia, z zastrzeżeniem Klauzul 4.6.8, 4.18, 4.19 i 4.23, X zapłaci Spółce wynagrodzenie w kwocie stanowiącej równowartość kwoty zapłaconej przez Spółce na rachunek UKE z tytułu udziału Spółce w pokryciu Dopłaty do USO za okres od dnia 8 maja 2006 r. do dnia 8 maja 2011 r. na podstawie każdej z decyzji ustalających Spółce jako przedsiębiorcę obowiązanego do pokrycia Dopłaty do USO i określających wysokość udziału Spółce w Dopłacie do USO, wydanych za następujące okresy:

4.1.1 za okres od 8 maja 2006 r. do 31 grudnia 2006 r.,

4.1.2 za rok 2007,

4.1.3 za rok 2008,

4.1.4 za rok 2009,

4.1.5 za rok 2010,

4.1.6 za okres od 1 stycznia 2011 r. do 8 maja 2011 r. powiększoną o podatek VAT w obowiązującej wysokości.

4.6.8 Wynagrodzenie, o którym mowa w Klauzuli 4.1, zostanie powiększone o równowartość:

4.6.8.1 odsetek przekazanych X z rachunku UKE, o których mowa w art. 99 ust. 2 Pt naliczonym od udziału Spółce w Dopłacie do USO oraz

4.6.8.2 odsetek od udziału Spółce w Dopłacie do USO oraz od odsetek, o których mowa w Klauzuli 4.6.8.1, naliczonych na rachunku, o którym mowa w Klauzuli 4.6.2 lub innym rachunku bankowym X do dnia ich wypłaty na rzecz Spółce. Wynagrodzenie stanowiące równowartość takich odsetek będzie uiszczone Spółce przez X w terminie 10 dni od daty ich wpłynięcia na rachunek bankowy X z rachunku UKE lub ich przekazania (udostępnienia) X przez bank prowadzący rachunek X, z zastrzeżeniem jednak, że jeżeli termin zapłaty wynagrodzenia stanowiącego równowartość takich odsetek upływać miałby wcześniej niż termin do zapłaty wynagrodzenia, o którym mowa w Klauzuli 4.1, wynagrodzenie stanowiące równowartość takich odsetek będzie płatne w terminie przewidzianym do zapłaty wynagrodzenia, o którym mowa w Klauzuli 4.1.

X zobowiązuje się podjąć działania zmierzające do zapłaty przez Prezesa UKE na jej rzecz odsetek naliczonych na rachunku UKE od udziału Spółce w Dopłacie do USO z wyłączeniem wytoczenia powództwa oraz zapewnić, aby kwoty na wszystkich rachunkach bankowych T utworzonych dla wpłat udziałów przedsiębiorców telekomunikacyjnych w Dopłacie do USO były oprocentowane w wysokości rynkowej, odpowiedniej do wysokości kwot wpłacanych na te rachunki oraz okresu, przez jaki kwoty będą na rachunku pozostawać.

4.9 Przed dokonaniem płatności przez X wynagrodzenia, o którym mowa w Klauzuli 4.1, Spółce wystawi fakturę pro forma na całą wartość przekazanej kwoty, powiększonej o podatek VAT w obowiązującej wysokości. W terminie 7 dni od dnia otrzymania zapłaty wynagrodzenia, Spółce wystawi fakturę VAT. Jeżeli wynagrodzenie, o którym mowa w Klauzuli 4.1, zostanie powiększone o równowartość odsetek, o których mowa w Klauzuli 4.6.8, Spółce wystawi fakturę/faktury korygującą/e do wcześniejszej/ych faktury/faktur VAT.

Należy również wskazać, że Strony postanowiły, iż Spółce za wykonanie swoich zobowiązań otrzyma co najmniej wskazane kwotowo w Porozumieniu wynagrodzenie minimalne.

Wynagrodzenie X wraz z określeniem tytułu wynagrodzenia określone zostało w pkt 5 Porozumienia.

5.1 Z tytułu wykonania przez X obowiązków, o których mowa w Klauzuli 3.1-3.3, Spółce zobowiązuje się zapłacić na rzecz X wynagrodzenie w wysokości (...) zł (słownie: (...) złotych), z tymże wynagrodzenie to przypada w równych częściach za wykonanie obowiązków przez X w stosunku do każdego z poniższych okresów:

5.1.1 od 8 maja 2006 r. do 31 grudnia 2006 r.,

5.1.2 rok 2007,

5.1.3 rok 2008,

5.1.4 rok 2009,

5.1.5 rok 2010,

5.1.6 od 1 stycznia 2011 do 8 maja 2011 r.

5.2 Kwota, o której mowa w Klauzuli 5.1, zostanie powiększona o podatek VAT w obowiązującej wysokości. Zapłata nastąpi z góry w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszego Porozumienia, po uprzednim wystawieniu przez T faktury pro forma. W terminie 7 dni po otrzymaniu zapłaty X wystawi Spółce fakturę VAT.

Według stanu na dzień złożenia niniejszego wniosku, Spółce zapłaciła wskazane w pkt 5.1 Porozumienia wynagrodzenia, co X udokumentowała wystawionymi fakturami/fakturą VAT. Zarówno X, jak i Spółce mają siedziby w Polsce i prowadzą działalność gospodarczą wyłącznie w Polsce (nie posiadają za granicą stałego miejsca prowadzenia działalności).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania nr 1, X przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego VAT o podatek naliczony VAT wykazany na otrzymanej od Spółce fakturze VAT dotyczącej wynagrodzenia przewidzianego w pkt 4.1 i świadczenia, o którym mowa w pkt 2.3 i 3.6 Porozumienia.

Odnosząc się do pytania nr 2, w opinii Spółki, wynagrodzenie X przewidziane w pkt 5.1 (dotyczącego świadczenia, o których mowa w pkt 3.1 - 3.3 Porozumienia), podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska

Punkt 2 Porozumienia dotyczy całościowego rozwiązania przez Strony ewentualnych problemów prawnych związanych z ich sporami w zakresie Stawek MTR, które mogłyby powstać na wskutek wyeliminowania z obrotu prawnego Decyzji Tymczasowej lub Decyzji Permanentnej. Spory w tym zakresie prowadzone są lub mogą być prowadzone przy wykorzystaniu różnych instrumentów prawnych i mogą doprowadzić do trudnych do przewidzenia konsekwencji prawnych. Dlatego Strony postanowiły wyeliminować ewentualne wątpliwości spory w tym zakresie poprzez zawarcie Porozumienia.

W związku z tym istotą postanowień pkt 2 Porozumienia jest zobowiązanie Spółce do niewystępowania (niedochodzenia) wobec X z jakimikolwiek roszczeniami, które ewentualnie mogłyby powstać na skutek uchylenia, stwierdzenia nieważności lub wyeliminowania z obrotu w inny sposób Decyzji Tymczasowej, Decyzji Permanentnej, Decyzji MTR 2007, Decyzji MTR 2008 i Decyzji MTR 2009, tj. decyzji dotyczących kwestii stosowanych między nimi Stawek MTR.

Spółce za zobowiązanie do niewystępowania (niedochodzenia) wobec X z jakimikolwiek roszczeniami otrzymuje w zamian wynagrodzenie w uzgodnionej (wynegocjowanej) wysokości, które zostało ujęte w wynagrodzeniu wskazanym w punkcie 4.1 Porozumienia.

Oceniając ten stan faktyczny z punku widzenia przepisów o VAT należy wskazać, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - dalej jako "uVAT") - Spółka pomija w tym miejscu inne czynności wymienione w art. 5 ust. 1 jako oczywiście niemające zastosowania w sprawie.

Ze względu na art. 7 uVAT odpłatnego zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności nie można z całą pewnością traktować jako dostawy towarów, ponieważ czynność taka w ogóle nie dotyczy towarów, ani tym bardziej nie skutkuje przeniesieniem prawa do dysponowania takimi towarami (w tym jak właściciel). Zatem do transakcji tej na pewno nie ma zastosowania art. 7 uVAT.

Wobec tego należy ocenić, czy transakcja taka stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 u VAT. W ocenie Wnioskodawcy, odpowiedź na to pytanie jest pozytywna.

Zgodnie bowiem z art. 8 uVAT Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, u VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wskazano, transakcja nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 uVAT. Jednocześnie jest świadczeniem na rzecz innej osoby - w tym wypadku wykonywanym na rzecz osoby prawnej (tj. X). Umówionym i wykonywanym przez Spółce na rzecz X świadczeniem jest zobowiązanie do niewystępowania (niedochodzenia) wobec X z jakimikolwiek roszczeniami. Zobowiązanie tego rodzaju powoduje określoną zmianę w sytuacji prawnej każdej ze Stron, tzn. ich wzajemnych relacji prawnych i finansowych.

Z cywilnoprawnego i faktycznego punktu widzenia świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. W sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem polegającym na zaniechaniu działania - zaniechaniem działania jest zobowiązanie do niewystępowania (niedochodzenia) z jakimikolwiek roszczeniami.

Tak rozumiane świadczenie wykonywane jest w uzgodnieniu z i w interesie drugiej strony, jako potencjalnego dłużnika roszczenia, które jest przedmiotem zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności. Jest to więc świadczenie wykonywane na rzecz drugiej strony, co wypełnia wskazaną przesłankę uznania za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 uVAT. Zgodnie z pkt 2 tej regulacji, świadczeniem stanowiącym usługę w rozumieniu uVAT może być w szczególności zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Cytowany przepis jest wynikiem przyjęcia do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług konstrukcji wyrażonej w art. 24-29 Dyrektywy Rady nr 112/2006/WE. Zgodnie z tymi przepisami świadczeniem jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub aktywnego podjęcia określonego działania. Dyrektywa obejmuje definicją świadczenia usług również zobowiązanie się do zaniechania podejmowania czynności, bądź tolerowanie lub znoszenie określonych stanów. Na uwagę zasługuje to, iż w polskiej ustawie o podatku VAT ustawodawca posługuje się pojęciami "powstrzymywania się od dokonania czynności" oraz "tolerowania czynności lub sytuacji", które w zakresie użytego pojęcia "powstrzymywania się" nie korespondują w pełni z zapisem Dyrektywy. Tym niemniej powyższe nie ma większego znaczenia z uwagi na konieczność wykładni przepisów uVAT zgodnie z Dyrektywą.

Z powyższego wynika, że pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem wynikającym z treści art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego. Z cywilnoprawnego punktu widzenia, świadczeniem jest każde zachowanie się na rzecz innej osoby polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem jak i zaniechaniem. Zobowiązanie się do takiego świadczenia powoduje bowiem określoną zmianę w sytuacji prawnej każdej ze Stron, tzn. ich wzajemnych relacji prawnych i finansowych. Zob. także wyrok WSA z dnia 3 grudnia 2009 r. (III SA/Wa 1371/09, LEX nr 550205): "Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji".

Jednocześnie, zgodnie ze stanowiskiem ETS, aby mówić o "świadczeniu usług" konieczne jest spełnienie poniższych warunków:

* konieczność istnienia stosunku prawnego obejmującego co najmniej dwa podmioty w tym usługodawcę i konsumenta świadczenia (C-215/94 Jorgen Mohr v. Finanzamt Bad Segeberg oraz C-384/95 LandbodenAgrardiensteGrnbh Co. KG y. FinanzamtCalau),

* bezpośredni związek między świadczeniem a wynagrodzeniem oraz ekwiwalentność świadczenia i wynagrodzenia (C-222/81 BAZ Bausystem AG v. FinanzamtMünchenfürKoerperschaften).

W powyższym zakresie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 23 lutego 2010 r. (sygn. IPPP3/443-1104/09-2/MPe) - jeżeli zaniechanie pewnych czynności za wynagrodzeniem przynosiłoby wymierną korzyść konkretnemu podmiotowi, to wówczas powinno być ono na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznane za usługę.

WSA w Warszawie zauważył również, że "aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 listopada 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1835/08).

W tym kontekście należy również wskazać na stanowisko Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście, zgodnie z którym: "mimo, że podatek ten płacą wszystkie osoby zaangażowane w kolejne stadia transakcji gospodarczych, faktyczny i ostateczny ciężar podatku spoczywa jedynie na ostatecznym konsumencie. W świetle powyższych założeń, opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów i usług. W związku z powyższym, zaniechanie lub tolerowanie czynności lub stanów podlega opodatkowaniu podatkiem wówczas, gdy wykonane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi. Zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności, lub tolerowania czynności, lub sytuacji podlega opodatkowaniu, gdy tego rodzaju zaniechania lub znoszenia stanów przez podatnika powodują uzyskanie bezpośredniej korzyści dla płacącego. W przypadku, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyści z pewnego rodzaju sytuacji zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako świadczenie usługi". (Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście, postanowienie z dnia 8 lutego 2007 r., sygnatura 1435/PP1/443-158/06/ŁK/AT).

Opisana usługa jest wykonywana odpłatnie, tzn. za wynagrodzeniem przewidzianym w pkt 4.1 Porozumienia. Co więcej wynagrodzenie to jest w oczywisty sposób związane ze świadczeniem drugiej strony.

Oba podmioty są podatnikami podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 u VAT, tzn. wykonujące działalność gospodarczą a omawiane świadczenia (usługi) są przejawem tej działalności i wykonywane są w ścisłym związku z tą działalnością. Konkretnie dotyczą one działalności telekomunikacyjnej. Należy również podkreślić, że zobowiązanie do niewystępowania (niedochodzenia) z jakimikolwiek roszczeniami w zamian za wynagrodzenie dotyczy obszaru Stawek MTR, tzn. stawek wynagrodzeń za podlegające opodatkowaniu usługi telekomunikacyjne.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 u VAT przedmiotowe usługi należy uznać za wykonywane na terytorium kraju, ponieważ obie strony transakcji mają siedzibę na terytorium kraju i usługi dotyczą ich działalności na terenie kraju (jak wskazano w opisie stanu faktycznego żadna ze stron nie prowadzi działalności poza terytorium kraju).

Powyższa analiza potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, iż odpłatne zobowiązanie do niewystępowania (niedochodzenia) z jakimikolwiek roszczeniami podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym Spółce winien wystawić fakturę VAT obejmującą kwotę tych wynagrodzeń powiększoną o podatek od towarów i usług.

Z tego samego powodu X będącej nabywcą takich usług, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT wystawionej przez świadczącego taką usługę (art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 uVAT).

Należy podkreślić, że nabycie tego typu usług, tzn. uzyskanie zobowiązania do niewystępowania (niedochodzenia) z jakimikolwiek roszczeniami, ma na celu uregulowanie sporów prawnych między Stronami. Spory te dotyczą ich działalności gospodarczej (usług telekomunikacyjnych). Zakończenie przedmiotowych sporów za zapłatą uzgodnionego wynagrodzenia ma również skutek na przyszłość polegający na tym, że Strony eliminują ewentualne ryzyko prawne wystąpienia w tym zakresie roszczeń. Tym samym nabycie przedmiotowych usług służy zwiększeniu bezpieczeństwa prawnego (a przez to finansowego) Stron w prowadzonej działalności telekomunikacyjnej. Należy je zatem ściśle wiązać z prowadzoną działalnością gospodarczą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec tego w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że przedmiotowe usługi (zobowiązanie do niewystępowania (niedochodzenia) z jakimikolwiek roszczeniami) jest nabywane, służy i jest wykorzystywane do wykonywania przez Strony czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Z tego względu Wnioskodawcy, jako nabywcy takich usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT od przedmiotowych usług.

Wynagrodzenie należne Spółce, o którym mowa w pkt 4.1 Porozumienia, a także wynagrodzenie należne X, o którym mowa w pkt 5.1 Porozumienia dotyczy również kompleksowego rozwiązania przez Strony problemów finansowania usługi powszechnej zgodnie z przepisami prawa telekomunikacyjnego poprzez Dopłatę do USO. Problemy te wynikają z istniejącej niepewności odnośnie do ustalenia kwoty należnej X Dopłaty do USO oraz udziału Spółce w tej dopłacie.

W celu rozwiązania tych problemów Strony zobowiązują się do podjęcia określonych działań oraz do zaniechania korzystania z możliwych środków prawnych i innych negatywnie wpływających na sytuację drugiej strony w tych postępowaniach, tak aby w efekcie uzyskać możliwie szybkie rozstrzygnięcie przez Prezesa UKE (w formie decyzji administracyjnych) kwestii określenia kwoty Dopłaty do USO i udziału Spółce w tej Dopłacie. Określenie takie ma bardzo istotne znaczenie biznesowe dla obu stron, usuwając istotną niepewność w prowadzonej działalności. Stąd też ich współdziałanie i podjęte zobowiązania realizują ich interes i z porozumienia w tym zakresie strony odnoszą wymierne korzyści ekonomiczne. Z tego powodu jest uzasadnione i konieczne ustalenie wynagrodzenia każdej ze stron, która podejmuje i wykonuje wobec drugiej strony korzystne dla tej drugiej strony zobowiązanie.

Konkretnie, X rezygnuje obecnie z występowania na prawach strony i zobowiązuje się nie występować na takich prawach w przyszłości, jak również nie podejmować działań na rzecz występowania na takich prawach przez inne podmioty (np. uprawnione organizacje społeczne, w szczególności organizacje, których X jest lub może być członkiem). Tym samym X rezygnuje z możliwości kwestionowania decyzji Prezesa UKE dotyczących udziału Spółce w finansowaniu Dopłaty do USO i związanego z tym przedłużania postępowania oraz ewentualnej, niekorzystnej dla Spółce, zmiany wysokości tego udziału. W zamian za tę rezygnację i zobowiązanie Spółce uiszcza na rzecz X uzgodnione wynagrodzenie.

Z kolei Spółce zobowiązuje się w Porozumieniu do:

* zaprzestania wszelkich dotychczas podejmowanych działań w postępowaniach dotyczących Dopłaty do USO,

* niepodejmowania w przyszłości działań w celu uzyskania statusu strony w postępowaniach dotyczących przyznania X Dopłaty do USO, jak również nie podejmować działań na rzecz występowania na takich prawach przez inne podmioty (np. uprawnione organizacje społeczne, w szczególności organizacje których Spółce jest lub może być członkiem),

* niezaskarżania i niekwestionowania przez Spółce bezpośrednio albo przez organizacje społeczne decyzji ustalających Spółce jako przedsiębiorcę obowiązanego do pokrycia Dopłaty do USO i określających wysokość udziału Spółce w Dopłacie do USO,

* niekwestionowania przed Trybunałem Konstytucyjnym przepisów Pt w części określającej zasady ustalenia przyznania Dopłaty do USO.

W zamian za te rezygnacje i zobowiązania X uiszcza na rzecz Spółce uzgodnione wynagrodzenie. Oceniając ten stan faktyczny z punktu widzenia przepisów o VAT należy wskazać, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 1 uVAT) - pomijając w tym miejscu inne czynności wymienione w art. 5 ust. 1 jako oczywiście nie mające zastosowania w sprawie.

Ze względu na art. 7 uVAT rezygnacji z możliwości występowania w postępowaniu administracyjnym nie można z całą pewnością traktować jako dostawy towarów, ponieważ czynność taka w ogóle nie dotyczy towarów, ani tym bardziej nie skutkuje przeniesieniem prawa do dysponowania takimi towarami (w tym jak właściciel) - czynności te dotyczą zaniechania udziału i realizacji praw stron w postępowaniach administracyjnych. Zatem do transakcji tej na pewno nie ma zastosowania art. 7 uVAT.

Wobec tego należy ocenić, czy transakcja taka stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1. W ocenie Wnioskodawcy, odpowiedź na to pytanie jest pozytywna.

Zgodnie bowiem z art. 8, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wskazano, transakcja nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 uVAT. Jednocześnie jest świadczeniem na rzecz innej osoby - w tym wypadku Wykonywanym na rzecz osoby prawnej (odpowiednio X lub Spółce). Umówionym i wykonywanym przez każdą ze Stron na rzecz Strony drugiej świadczeniem jest rezygnacja z występowania jako strona w ogólności albo - tam gdzie stroną jest ona z mocy prawa - rezygnacja z przysługujących działań prawnych wywołujących potencjalnie niekorzystne skutki dla drugiej strony - czy to polegające na zmianie kwoty Dopłaty do USO lub udziału w tej dopłacie, bądź polegające na przedłużeniu postępowania.

Należy podkreślić, że umowna rezygnacja z praw strony postępowania administracyjnego nie wywiera bezpośrednich skutków w tym postępowaniu administracyjnym, tzn. prawa te nadal przysługują. Faktycznie zatem podjęte zobowiązania oznaczają zaniechanie realizacji uprawnień strony.

Z cywilnoprawnego i faktycznego punktu widzenia świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. Jak wskazano w sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem polegającym na zaniechaniu - niewykonywaniu możliwych do realizacji i przysługujących podatnikowi praw w postępowaniu administracyjnym.

Tak rozumiane świadczenie wykonywane jest w uzgodnieniu z i w interesie drugiej strony, jako zainteresowanej wynikiem i terminem zakończenia postępowania dotyczącego Dopłaty do USO. Jest to więc świadczenie wykonywane na rzecz drugiej strony, co wypełnia wskazaną przesłankę uznania za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 u VAT. W tym zakresie można powołać cytowane wcześniej orzeczenia sądowe i pisma interpretacyjne organów podatkowych dotyczące art. 8 ust. 1 pkt 2 uVAT.

Taka usługa jest wykonywana odpłatnie, tzn. za część wynagrodzeniem przewidzianym odpowiednio w pkt 4.1 (usługa Spółce) oraz wynagrodzenie przewidziane w pkt 5.1 (usługa X) Porozumienia. Co więcej wynagrodzenie to jest w oczywisty sposób związane ze świadczeniem drugiej strony.

Oba podmioty są podatnikami podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 u VAT, tzn. wykonujące działalność gospodarczą a omawiane świadczenia (usługi) są przejawem tej działalności i wykonywane są w ścisłym związku z tą działalnością. Konkretnie dotyczą one funkcjonalnie rozliczeń w związku z podlegającymi opodatkowaniu usługami telekomunikacyjnymi składającymi się na tzw. usługę powszechną (w rozumieniu Pt), kosztami ich wykonywania i wydatkami na inwestycje służące tym usługom.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 u VAT przedmiotowe usługi należy uznać za wykonywane na terytorium kraju, ponieważ obie strony transakcji mają siedzibę na terytorium kraju i usługi dotyczą ich działalności na terenie kraju (jak wskazano w opisie stanu faktycznego żadna ze stron nie prowadzi działalności poza terytorium kraju).

Powyższa analiza potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, iż odpłatne zobowiązanie się polegające na niewykonywaniu praw strony w ogóle lub co do pewnych czynności (zaskarżenia decyzji administracyjnych) oraz dotyczące ich wynagrodzenia (o których mowa w pkt 4.1 oraz pkt 5.1 Porozumienia) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym każda ze stron winna wystawić fakturę VAT obejmującą kwotę tych wynagrodzeń powiększoną o podatek od towarów i usług.

Z tego samego powodu każdej ze stron będącej nabywcą takich usług, tzn.:

Należy podkreślić, że nabycie tego typu usług, tzn. uzyskanie zaniechania korzystania z przysługujących uprawnień proceduralnych w postępowaniach administracyjnych, ma na celu jak najszybsze uregulowanie sytuacji prawnej i finansowej beneficjenta takiej usługi (w zakresie Dopłaty do USO), a tym samym eliminację ryzyk prawnych i finansowych wynikających z niepewności w tym zakresie. Ryzyka te, ze względu na wysokie szacowane kwoty Dopłat do USO, w znaczący sposób wpływają na możliwość efektywnego planowania działalności telekomunikacyjnej - inwestycji, nowych usług, czy zmian oferty.

Tym samym nabycie przedmiotowych usług służy zwiększeniu bezpieczeństwa finansowego Stron w prowadzonej działalności telekomunikacyjnej. Należy je zatem ściśle wiązać z prowadzoną działalnością gospodarczą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec tego w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że przedmiotowe usługi (zaniechanie wykonywania uprawnień proceduralnych w postępowaniach administracyjnych) jest nabywane, służy i jest wykorzystywane do wykonywania przez Strony czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Z tego względu Wnioskodawcy, jako nabywcy takich usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT od przedmiotowych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się, że w dniu 26.08.2011 ogłoszony został tekst jednolity ustawy o VAT - Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.