IPPP1/443-1385/14-4/BS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1385/14-4/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 19 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lutego 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy:

* pierwszej nieruchomości (oddanej do użytkowania w 1999 r.) - jest nieprawidłowe,

* drugiej nieruchomości (wybudowanej w 2010 r.) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości. Wniosek uzupełnionym w dniu 19 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą i właścicielem dwóch nieruchomości. Jedna nieruchomość, przeznaczona na cele biurowe prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, została oddana do używania w roku 1999, przy jej budowie Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków, do ewidencji środków trwałych została wprowadzona na podstawie wyceny rzeczoznawcy. Obecnie nieruchomość Wnioskodawca wynajmuje na cele mieszkalne.

Druga posiadana przez Wnioskodawcę nieruchomość została wybudowana w roku 2010, Wnioskodawca korzystał wówczas z częściowego odliczenia podatku VAT proporcjonalnie do części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej - działalność Wnioskodawca prowadzi tu nadal, pozostała część budynku przeznaczona jest na cele mieszkalne.

W przyszłości Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży obydwu nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.), wnioskodawca wskazał, że nieruchomość, przeznaczona początkowo na cele biurowe prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności została oddana do użytkowania w roku 1999, przy jej budowie Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków, do ewidencji środków trwałych została wprowadzona na podstawie wyceny rzeczoznawcy.

Budynek wybudowany na terenie nieruchomości jest sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków jako mieszkalny. Początkowo, od razu po wybudowaniu był kwalifikowany jako budynek usługowy, w momencie wybudowania przez Wnioskodawcę kolejnego budynku w roku 2010 został on przekwalifikowany na wyłącznie mieszkalny.

Budowę budynku Wnioskodawca rozpoczął zgodnie z pozwoleniem na budowę jako budynku mieszkalnego, początkowo nie miał zamiaru wykorzystywać go do prowadzenia działalności gospodarczej, nie korzystał więc z prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu budowy. W momencie podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o przeznaczeniu go na potrzeby działalności, została zmieniona jego klasyfikacja w ewidencji budynków i gruntów na usługowy, został on wtedy wprowadzony do ewidencji śr. trwałych Wnioskodawcy jako usługowy na podstawie wyceny rzeczoznawcy.

Obecnie nieruchomość Wnioskodawca wynajmuje na cele mieszkalne w całości. Pierwszy wynajem miał miejsce od miesiąca sierpnia 2013 r. Nieruchomość (oddana do użytkowania w roku 1996) nie została wycofana przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej, przychód z niej uzyskany przez Wnioskodawcę z najmu jest opodatkowany w ramach działalności.

Ponadto w ww. uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Druga z posiadanych nieruchomości została wybudowana w roku 2010, Wnioskodawca korzystał wówczas z częściowego odliczenia podatku VAT proporcjonalnie do części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej - działalność Wnioskodawca prowadzi tu nadal, pozostała część budynku przeznaczona jest na cele mieszkalne.

Zarówno na budynek położony w B, jak i w Y Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie. Wnioskodawca ponosił ewentualnie niewielkie wydatki remontowe, które nie przekroczyły kwoty 30% wartości budynków.

Obydwa budynki zgodnie z klasyfikacją PKOB są budynkami mieszkalnymi.

Nieruchomość w Y, wybudowana przez Wnioskodawcę w roku 2010, której część przeznaczył na prowadzenie działalności nie została przez Wnioskodawcę wprowadzona do ew. środków trwałych. W dniu przyjęcia do użytkowania nieruchomość była kompletna i zdatna do użytkowania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.

Grunt pod nieruchomość w B został przez Wnioskodawcę nabyty w roku 1996, grunt pod nieruchomość w Y Wnioskodawca nabył w roku 2007. W przyszłości Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży obydwu nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż pierwszej nieruchomości, przy budowie której Wnioskodawca nie korzystał z prawa odliczenia podatku VAT, będzie zwolniona z opodatkowania tym podatkiem.

Sprzedaż drugiej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT proporcjonalnie do części, w jakiej Wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT przy budowie budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy pierwszej nieruchomości (oddanej do użytkowania w 1999 r.) oraz prawidłowe w zakresie opodatkowania drugiej nieruchomości (wybudowanej w 2010 r.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podkreślić jednak należy, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

Określenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - według art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak stanowi art. 2 pkt 12 ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Natomiast zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Wyjaśnić także należy, że "czynności niepodlegające opodatkowaniu" oraz "czynności zwolnione od podatku" to dwa odrębne pojęcia, które należy rozróżniać. Generalnie zwolnienia od podatku VAT przewidziane w przepisach podatkowych dotyczących VAT (przykładowo art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT) mają zastosowanie do czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem - mieszczących się w zakresie opodatkowania VAT, do których przepisy te mają zastosowanie. Zatem czynności zwolnione od podatku VAT to czynności, do których przepisy z zakresu VAT mają zastosowanie - są to czynności z zakresu opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast "czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT" to zdarzenia nie wywołujące żadnych skutków w podatku VAT. Należy zatem stwierdzić, że czynność zwolniona od podatku VAT to czynność opodatkowana podatkiem VAT (i korzystająca ze zwolnienia).

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "oddanie do użytkowania", o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwił podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ww. ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Ponadto, przepis ten obejmuje swoim zakresem także grunty będące w wieczystym użytkowaniu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą i właścicielem dwóch nieruchomości.

Jedna nieruchomość (położona w B), została oddana do używania w roku 1999, przy jej budowie Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków. Budowę budynku w B Wnioskodawca rozpoczął zgodnie z pozwoleniem na budowę jako budynku mieszkalnego, początkowo nie miał zamiaru wykorzystywać go do prowadzenia działalności gospodarczej, nie korzystał więc z prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu budowy.

W momencie podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o przeznaczeniu go na potrzeby działalności, została zmieniona jego klasyfikacja w ewidencji budynków i gruntów na usługowy, został on wtedy wprowadzony do ewidencji śr. trwałych Wnioskodawcy - jako usługowy, na podstawie wyceny rzeczoznawcy.

Budynek wybudowany na terenie nieruchomości jest sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków jako mieszkalny. Początkowo, od razu po wybudowaniu był kwalifikowany jako budynek usługowy, w momencie wybudowania przez Wnioskodawcę kolejnego budynku (położonego w Y) w roku 2010 został on przekwalifikowany na wyłącznie mieszkalny.

Obecnie nieruchomość w B Wnioskodawca wynajmuje na cele mieszkalne w całości. Pierwszy wynajem miał miejsce od miesiąca sierpnia 2013 r. Nieruchomość w B nie została wycofana przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej, przychód z niej uzyskany przez Wnioskodawcę z najmu jest opodatkowany w ramach działalności.

Na budynek położony w B, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie. Wnioskodawca ponosił ewentualnie niewielkie wydatki remontowe, które nie przekroczyły kwoty 30% wartości budynków. Budynek zgodnie z klasyfikacją PKOB jest budynkiem mieszkalnym.

W przyszłości Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym - nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Zauważyć bowiem należy, że został spełniony warunek oddania tej nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po jej wybudowaniu lub ulepszeniu - nieruchomość była wynajmowana przez Wnioskodawcę na cele mieszkalne, tj. w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT od sierpnia 2013 r.

Ponieważ, jak wskazano powyżej do pierwszego zasiedlenia budynku doszło w sierpniu 2013 r., pierwszy z warunków do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy został spełniony.

Drugi z warunków określonych w tym przepisie odnosi się do okresu, jaki upłynął pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku. Zauważyć należy, że zgodnie z powołanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Oznacza to, że w sytuacji gdy planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym będzie miała miejsce po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, do którego doszło w sierpniu 2013 r., wówczas będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ drugi z warunków określonych w tym przepisie również zostanie spełniony.

Natomiast w sytuacji, gdy planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym będzie miała miejsce w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, do którego doszło w sierpniu 2013 r. nie znajdzie do niej zastosowania zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy.

Jak wskazano powyżej, w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwił podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Aby możliwe było zastosowanie ww. zwolnienia z VAT dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie wskazanego przepisu, spełnione muszą być kumulatywnie następujące warunki:

* w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do odliczenia podatku VAT;

* dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do odliczenia VAT, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku jednoznacznie wynika, że Wnioskodawcy w stosunku do ww. budynku przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, co prawda budowę budynku w B rozpoczął zgodnie z pozwoleniem na budowę jako budynku mieszkalnego i początkowo nie miał zamiaru wykorzystywać go do prowadzenia działalności gospodarczej, jednakże podjął decyzję o przeznaczeniu go na potrzeby działalności, została również zmieniona jego klasyfikacja w ewidencji budynków i gruntów na usługowy. Budynek od razu po wybudowaniu był kwalifikowany jako budynek usługowy i przeznaczony na cele biurowe prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności aż do czasu wybudowania przez Wnioskodawcę kolejnego budynku (położonego w Y) w roku 2010. Oznacza to, że zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jednakże Wnioskodawca nie skorzystał z przysługującego mu prawa.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że Wnioskodawca, nie spełnił pierwszego z warunków, określonych w analizowanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a jak wskazano powyżej aby możliwe było zastosowanie ww. zwolnienia z VAT dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie wskazanego przepisu, warunki w nim określone muszą być spełnione spełnione łącznie.

Zatem w przypadku, gdy planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym będzie miała miejsce w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, do którego doszło w sierpniu 2013 r. nie znajdzie do niej zastosowania również zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ w stosunku do tego budynku Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Jednocześnie wskazać należy, że dla dostawy tej nie znajdzie zastosowania również zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy ze względu na wykorzystywanie nieruchomości do działalności opodatkowanej - najem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości (oddanej do użytkowania w 1999 r.), oceniane jako całość, uznano za nieprawidłowe.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika ponadto, że druga posiadana przez Wnioskodawcę nieruchomość (nieruchomość w Y) została wybudowana w roku 2010, Wnioskodawca korzystał wówczas z częściowego odliczenia podatku VAT proporcjonalnie do części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej - działalność Wnioskodawca prowadzi tu nadal, pozostała część budynku przeznaczona jest na cele mieszkalne.

Na budynek położony w B, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie. Wnioskodawca ponosił ewentualnie niewielkie wydatki remontowe, które nie przekroczyły kwoty 30% wartości budynków. Budynek zgodnie z klasyfikacją PKOB jest budynkiem mieszkalnym.

W przyszłości Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym - w części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej, będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Zauważyć należy, że nie został spełniony warunek oddania tej nieruchomości (budynku) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po jej wybudowaniu lub ulepszeniu. Zatem nie znajdzie tu zastosowania zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że przy budowie ww. nieruchomości korzystał z częściowego odliczenia podatku VAT proporcjonalnie do części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej. Oznacza to, że Wnioskodawca nie spełnił pierwszego z warunków, określonych w analizowanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a jak wskazano powyżej aby możliwe było zastosowanie ww. zwolnienia z VAT dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie wskazanego przepisu, warunki w nim określone muszą być spełnione spełnione łącznie. W konsekwencji dla dostawy nieruchomości wybudowanej w 2010 r. w części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że dla dostawy tej nie znajdzie zastosowania również zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z uwagi na to, że nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Natomiast w odniesieniu do nieruchomości wybudowanej w roku 2010, w części przeznaczonej na cele mieszkalne, przy budowie której Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT, wskazać należy, że jej sprzedaż stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Oznacza to, że Wnioskodawca z tytułu transakcji tej części nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, skutkiem czego transakcja w tym zakresie nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości wybudowanej w 2010 r. uznano za prawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że w przypadku dokonania planowanej dostawy nieruchomości oddanej do użytkowania w 1999 r., w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, do którego doszło w sierpniu 2013 r. oraz dostawy nieruchomości wybudowanej w 2010 r. - w części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej przedmiotem dostawy - jak wskazał Wnioskodawca - będą budynki sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako mieszkalne. Zatem, Wnioskodawca winien opodatkować ww. dostawę, zgodnie z art. 41 ust. 12 w uwzględnieniem art. 41 ust. 12b oraz 12c ustawy, tj. stawką podatku, w wysokości 8% do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całej powierzchni użytkowej, natomiast do pozostałej części podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z powołanym powyżej art. 29a ust. 8 ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle lub ich części na nim posadowione.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl