IPPP1/443-1377/09-2/IG - Uznanie sprzedaży towarów za eksport bezpośredni, określenie stawki podatku VAT i dokumentów pozwalających na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży towaru jako eksportu bezpośredniego, określenia stawki podatku i dokumentu potwierdzającego zastosowanie preferencyjnej stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży towaru jako eksportu bezpośredniego, określenia stawki podatku i dokumentu potwierdzającego zastosowanie preferencyjnej stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka B. dokonuje sprzedaży odbiorcy z Ukrainy, który odbiera towar z magazynu Spółki (exw) i przewozi za granicę. Na dowód potwierdzenia wywozu Spółka B. otrzymuje z Agencji Celnej działającej na terenie RP komunikat IE-599 w wersji elektronicznej w formacie xml zaopatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym.

Zgłaszającym towar jest agencja celna działająca jako przedstawiciel bezpośredni Spółki B. nadawcą towaru wymienionym w dokumencie celnym jest również B.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż towaru przedstawioną w poz. 54 należy uznać za eksport bezpośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit a) ustawy o podatku od towarów i usług, a wobec tego dla określenia prawidłowej stawki znajdzie zastosowanie art. 41 ustawy o VAT oraz czy wystarczającym dokumentem potwierdzającym eksport towarów dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT "0" jest komunikat IE-599 przekazywany i przechowywany w wersji elektronicznej zaopatrzony podpisem emitowanym przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych...

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż eksportowa realizowana na rzecz kontrahenta ukraińskiego, który odbiera towar ze Spółki własnym transportem, ale zgłaszającym towar do odprawy jest agencja celna działająca na terytorium RP i w imieniu Spółki (jako przedstawiciel) oraz nadawcą jest B., jest eksportem bezpośrednim i zastosowanie znajdzie tutaj stawka opodatkowania 0%, a dokumentem potwierdzającym tą transakcję jest komunikat IE-599 w wersji elektronicznej z systemu ECS podpisywany przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

eksporcie towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Artykuł 41 ust. 4 ustawy stanowi, że w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

Natomiast ust. 6 tego artykułu stanowi, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Wnioskodawca winien więc posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, to za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 - uprawniający do zastosowania stawki 0% - można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami przedstawionymi w prawie celnym, nie zaś każdy dokument, z którego w jakiś sposób wynika, iż towary opuściły terytorium Wspólnoty. Obecnie takimi dokumentami, co do zasady, są karta 3 SAD lub komunikat IE-599 w przypadku obsługi zgłoszenia wywozowego w systemie ECS.

Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 a ustawy.

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. rozpoczęła się elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych składanych przez polskich eksporterów/zgłaszających z wykorzystaniem SYSTEMU KONTROLI EKSPORTU (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. ECS jest wspólnotowym systemem obsługującym elektronicznie zgłoszenie wywozowe. Umożliwia wymianę komunikatów między urzędami celnymi wywozu i wyprowadzenia we wszystkich krajach UE oraz przesyłanie komunikatów między przedsiębiorcami a urzędami celnymi. System ECS zapewnia automatyzację procedury wywozu i jej pełny monitoring, a także umożliwia elektroniczne potwierdzanie wyprowadzenia towarów poza obszar celny Wspólnoty (w drodze komunikatu przesyłanego z urzędu celnego wywozu do eksportera/zgłaszającego). W ten sposób likwidacji ulegnie karta 3 SAD jako potwierdzenie tego wyprowadzenia, a zastąpi ją elektroniczny komunikat, wysłany natychmiast po opuszczeniu przez towary obszar Wspólnoty.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Podpisany przez system ECS komunikat przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca dokonuje sprzedaży odbiorcy z Ukrainy, który odbiera towar z magazynu Spółki (exw) i przewozi za granicę. Na dowód potwierdzenia wywozu Spółka B. otrzymuje z Agencji Celnej działającej na terenie RP komunikat IE-599 w wersji elektronicznej w formacie xml zaopatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym. Zgłaszającym towar jest agencja celna działająca jako przedstawiciel bezpośredni Spółki B., nadawcą towaru wymienionym w dokumencie celnym jest również B.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z eksportem bezpośrednim, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, w związku z czym za dowód na udokumentowanie eksportu należy uznać dokument elektroniczny Komunikat IE-599 - "potwierdzenie wywozu" przesłany przez urząd celny wywozu czyli urząd celny rozpoczynający procedurę eksportową.

Uwzględniając zatem przytoczone powyżej regulacje prawne oraz opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w przypadku eksportu bezpośredniego dysponując elektronicznym komunikatem IE-599, potwierdzającym wywóz, jest uprawniony do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, należy uznać dokument elektroniczny komunikat IE-599 - "Potwierdzenie wywozu" przesłany przez urząd celny wywozu czyli urząd celny rozpoczynający procedurę, w sytuacji eksportu bezpośredniego, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.