IPPP1-443-1376/09-2/JL - Możliwość obniżenia podatku VAT w przypadku wystawienia faktur korygujących, bez posiadania potwierdzenia tych faktur przez odbiorcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do ujmowania wystawianych faktur korygujących zmniejszających podatek należny w momencie ich wystawiania, bez posiadania potwierdzenia odbioru tych faktur - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do ujmowania wystawianych faktur korygujących zmniejszających podatek należny w momencie ich wystawiania, bez posiadania potwierdzenia odbioru tych faktur.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. ("Spółka" lub "T.") prowadzi działalność gospodarczą, w związku z którą wystawia faktury m.in. korygujące zmniejszające kwoty wykazanego należnego podatku VAT, na rzecz kontrahentów będących czynnymi podatnikami VAT, podatnikami wykorzystującymi zakupy w działalności zwolnionej z opodatkowania, jak również na rzecz osób fizycznych.

Obecnie, T. ujmuje wystawiane przez siebie faktury korygujące zmniejszające kwoty należnego podatku VAT zgodnie z treścią art. 29 ust. 4a ustawy o VAT. Jednakże, z uwagi na częste problemy, a nawet niemożliwość uzyskania zwrotnego potwierdzenia odbioru wystawianych przez Spółkę faktur korygujących przez ich adresatów, T. zamierza zrezygnować z odsuwania momentu rozliczenia wystawionej faktury korygującej zmniejszającej kwotę należnego podatku VAT do momentu uzyskania potwierdzenia odbioru danej faktury korygującej przez jej adresata. Spółka zamierza ujmować takie faktury na bieżąco, tj. w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym T. wystawi daną fakturę korygującą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka zwraca się z pytaniem, czy ma prawo do ujmowania wystawianych przez siebie korygujących faktur VAT zmniejszających kwoty należnego podatku VAT, już w momencie ich wystawienia bez konieczności odsuwania momentu ujęcia takiej korekty do czasu otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy regulacja art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, jako naruszająca ogólne zasady rozliczania podatku VAT wypracowane na gruncie dorobku wspólnotowego, w szczególności zasady neutralności oraz proporcjonalności tego podatku, jest niezgodna z prawodawstwem unijnym. W konsekwencji, T nie ma obowiązku stosować się do przywołanej regulacji, a zatem może ujmować wystawiane przez siebie faktury korygujące zmniejszające kwoty należnego podatku VAT na bieżąco, tj. w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym wystawiono daną fakturę korygującą.

Opisane stanowisko Spółka opiera na następującej argumentacji:

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. W świetle przywołanej powyżej regulacji, w przypadku wystawienia faktury korygującej zmniejszającej kwoty należnego podatku VAT, podatnik ma prawo jej rozliczenia pod warunkiem posiadania potwierdzenia odbioru tej faktury przez jej adresata. Regulacje dotyczące sposobu ujmowania m.in. faktur korygujących zawarto również w treści Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347, s. 1 z późn. zm., dalej; "Dyrektywa 112"). Zgodnie z treścią art. 73 Dyrektywy 112, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Natomiast w myśl art. 90 Dyrektywy 112, w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie. Przywołane powyżej regulacje Dyrektywy 112 nie uzależniają zatem możliwości skorzystania z prawa do obniżenia podatku VAT należnego wykazanego na fakturze pierwotnej na podstawie faktury korygującej od spełnienia przez podatnika warunku posiadania potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez kontrahenta.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt I FSK 1978/07 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1828/07), naruszenie przez podatnika obowiązków formalnych nie może stanowić jedynej podstawy do wprowadzenia ograniczeń naruszających zasadę neutralności VAT, w myśl której podatek VAT ma być neutralny dla podatnika i obciążać konsumenta, a nie podatnika. W związku z powyższym, należy zauważyć, że podstawowym celem wystawienia faktur korygujących jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości, a w konsekwencji odprowadzenie przez podatnika należnego podatku VAT w prawidłowej wysokości. Obowiązek ujęcia faktury korygującej dopiero w momencie otrzymania potwierdzenia jej odbioru przez adresata, w opinii Spółki skutkuje bezpodstawnym zawyżeniem zobowiązania T., w szczególności w przypadku niemożliwości uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej od kontrahenta. W takim przypadku ciężar podatku będzie spoczywał bowiem na dostawcy a nie na konsumencie, skutkiem czego następuje naruszenie zasady neutralności podatku VAT. Jednocześnie, należy zaznaczyć, że pomimo faktu, iż w treści art. 90 Dyrektywy 112 umocowano państwa członkowskie do określenia warunków obniżania podstawy opodatkowania w związku z np. obniżeniem ceny, ewentualne regulacje krajowe w tym zakresie powinny uwzględniać kryteria proporcjonalności. W konsekwencji, implementując postanowienia dyrektyw wspólnotowych państwa członkowskie nie powinny przyjmować rozwiązań, które nie są odpowiednie i konieczne do osiągnięcia ich celu. Orzecznictwo ETS potwierdza, że nałożony na państwa członkowskie obowiązek przestrzegania zasad ogólnych, w tym proporcjonalności, rozciąga się na sferę wykonywania prawa wspólnotowego, niezależnie od stopnia swobody decyzyjnej, którą ono przewiduje. W szczególności, zasada proporcjonalności znajduje zastosowanie do środków krajowych, które są przyjmowane przez państwa członkowskie w wykonaniu ich uprawnień lub zobowiązań w zakresie podatku VAT. Gdyby te środki przekroczyły ramy tego co konieczne dla osiągnięcia ich celu osłabiłyby zasady wspólnego systemu VAT, a w szczególności zasady rządzące odliczeniami, które stanowią istotny element tego systemu. Dlatego też, w opinii Spółki, wprowadzone przez polskiego ustawodawcę ograniczenia w przywołanym art. 29 ust. 4a ustawy o VAT naruszają zasadę proporcjonalności.

Zdaniem Spółki, warunek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, od którego uzależniona jest możliwość obniżenia podstawy opodatkowania (a w konsekwencji obniżenie podatku należnego) stanowi środek krajowy naruszający w nadmiernym stopniu cele i treść Dyrektywy 112. Brak jego spełnienia powoduje bowiem obciążenie ciężarem podatku VAT podatnika, w oderwaniu od jego rzeczywistej sytuacji podatkowej, naruszając podstawowe zasady VAT takie jak: proporcjonalność VAT, neutralność VAT i opodatkowanie konsumpcji. Mimo, iż art. 90 Dyrektywy 112 wyraźnie udziela kompetencji państwom członkowskim co do sformułowania warunków obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT, nie oznacza to pełnej dowolności działania Rzeczypospolitej Polskiej. Granicą dla takiej dowolności jest zasada proporcjonalności prawa wspólnotowego. W opinii Spółki, należy uznać, że środek krajowy przewidziany w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT przekracza ramy tego, co konieczne jest dla osiągnięcia jego celu, narusza zatem zasady wspólnego systemu VAT, czyniąc w rezultacie wspomnianą powyżej regulację sprzeczną z prawem wspólnotowym. W konsekwencji zasady pierwszeństwa, w myśl której w przypadku kolizji norm prawa krajowego oraz norm wspólnotowych stosuje się prawo wspólnotowe, w opinii Spółki, nie jest ona zobowiązana do stosowania przywołanej powyżej regulacji ustawy o VAT jako niezgodnej z prawem unijnym. W konsekwencji Spółka jest uprawniona do ujmowania wystawianych przez siebie faktur VAT zmniejszających kwoty należnego podatku VAT w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym dana faktura korygująca będzie wystawiona. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w orzeczeniach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 742/09 oraz z dnia 5 października 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 8051/09.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zwraca się o potwierdzenie, iż ma prawo do ujmowania wystawianych przez siebie faktur VAT zmniejszających kwoty należnego podatku VAT w momencie ich wystawienia bez konieczności odsuwania momentu ujęcia korekty do czasu otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez jej adresata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Jednocześnie zgodnie z ust. 4b ww. artykułu warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

Zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy o VAT, przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w związku z którą wystawia faktury m.in. korygujące zmniejszające kwoty wykazanego należnego podatku VAT, na rzecz kontrahentów będących czynnymi podatnikami VAT, podatnikami wykorzystującymi zakupy w działalności zwolnionej z opodatkowania, jak również na rzecz osób fizycznych. Obecnie Spółka ujmuje wystawiane przez siebie faktury korygujące zmniejszające kwoty należnego podatku VAT zgodnie z treścią art. 29 ust. 4a ustawy o VAT. Jednakże, z uwagi na częste problemy, a nawet niemożliwość uzyskania zwrotnego potwierdzenia odbioru wystawianych przez Spółkę faktur korygujących przez ich adresatów, zamierza zrezygnować z odsuwania momentu rozliczenia wystawionej faktury korygującej zmniejszającej kwotę należnego podatku VAT do momentu uzyskania potwierdzenia odbioru danej faktury korygującej przez jej adresata. Spółka zamierza ujmować takie faktury na bieżąco, tj. w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym wystawi daną fakturę korygującą. Powołane wyżej przepisy art. 29 ustawy, jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego - dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy (usługodawcy).

Ponadto faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w ww. artykule ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie obrotu i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, a także o kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur, to czynność taka, dokonywana przez sprzedawcę towarów lub usług, powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. akt U 6/06, stwierdził, iż przepis § 16 ust. 4 zdanie drugie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) jest niezgodny z obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług oraz z Konstytucją. Co do zasady Trybunał jednak zgodził się, że ustawodawca ma prawo do kontrolowania prawidłowości rozliczeń podatku od towarów i usług, dlatego też odroczył utratę obowiązywania mocy niekonstytucyjnego przepisu na maksymalny okres dwunastu miesięcy. Trybunał Konstytucyjny uznał, iż przepis § 16 ust. 4 ww. rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. stanowi o prawie do odliczenia VAT, a co za tym idzie - jest istotnym elementem stanu podatkowego. Zgodnie natomiast z Konstytucją takie elementy mogą się znajdować jedynie w ustawach. Tym samym według Trybunału, Minister wprowadzając w niniejszym rozporządzeniu taki przepis, przekroczył swoją delegację ustawową. Warunek taki może się bowiem znajdować jedynie w ustawie, a nie rozporządzeniu wykonawczym. Jak już wskazano Trybunał Konstytucyjny w omawianym orzeczeniu przyjął jednocześnie, że ustawodawca ma prawo do kontrolowania prawidłowości rozliczeń w podatku VAT. Kierując się powyższą przesłanką oraz mając na względzie wartość, jaką jest pewność prawa, Trybunał odroczył utratę mocy prawnej tego przepisu na okres dwunastu miesięcy. Tym samym stracił on moc po upływie dwunastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw (powyższy wyrok został ogłoszony w Dzienniku Ustaw z dnia 18 grudnia 2007 r. - Dz. U. Nr 235, poz. 1735). Ustawodawca ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), w celu wykonania powołanego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 grudnia 2007 r., wprowadził do ustawy o podatku od towarów i usług przepisy dotyczące faktur korygujących. I tak, od dnia 1 grudnia 2008 r. w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują przepisy art. 29 ust. 4a i 4b ustawy o VAT.

Obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę w sytuacji, gdy Podatnik zamierza skorzystać z obniżenia kwoty podatku należnego nie jest tylko wymogiem technicznym, którego przestrzeganie narusza zasadę proporcjonalności. Sam fakt wystawiania faktur korygujących przez Podatnika nie jest wystarczający do dokonania skutecznej korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego za dany okres rozliczeniowy. Na Spółce spoczywa bowiem ciężar obowiązku udowodnienia spełnienia przesłanki obniżenia podstawy opodatkowania i należnego podatku, bowiem to Spółka z okoliczności tej wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne. Zatem, w celu uzyskania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca ma obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej w miesiącu rozliczenia pomniejszenia.

Z chwilą przystąpienia do Unii Europejskiej państwa członkowskie zobowiązały się do wykonywania i stosowania prawa wspólnotowego. Przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii stosowane są w krajach członkowskich przez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. Obowiązująca od dnia 1 maja 2004 r. ustawa o podatku od towarów i usług, która zastąpiła poprzednio obowiązującą ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. jest wyrazem dostosowania prawa krajowego do obowiązującego w Unii Europejskiej jednolitego systemu podatku VAT. Jednak należy zauważyć, że o ile polski ustawodawca ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywach postanowień wiążących państwo członkowskie co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom krajowym swobodę co do form i metod jakimi skutek ma być osiągnięty. Zdaniem organu wydającego niniejszą interpretację, obecnie obowiązujący przepis wprowadzony od dnia 1 grudnia 2008 r. nie narusza zasad wynikających z Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Nałożenie na podatnika-sprzedawcę obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę wiąże się z koniecznością zapewnienia właściwej kontroli rozliczania przez podatników tego podatku. Prawo do odliczenia podatku naliczonego aktualizuje się tylko wtedy, gdy związek pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług a podatkiem należnym z tytułu działalności opodatkowanej tym podatkiem ma charakter bezpośredni i bezsporny. Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wyraźnie chroni interes państw członkowskich w zapobieganiu próbom niewłaściwego wykorzystania prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wprowadzony od dnia 1 grudnia 2008 r. przepis ustawy ma właśnie na celu, z jednej strony, uwzględnienie wymogów płynących z zasady neutralności podatku od towarów i usług, z drugiej zaś - ochrony interesu finansowego Skarbu Państwa i nie jest sprzeczny z prawem wspólnotowym.

Reasumując, w przypadku braku posiadania potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez nabywcę, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego do czasu uzyskania takiego potwierdzenia.

W zakresie prezentowanego przez Stronę orzecznictwa należy wskazać, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Zatem orzeczenia sądowe są wydawane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Zauważyć należy, że zgodnie z art. 120 Ordynacji podatkowej organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Stosownie zaś do art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Są to akty prawne wiążące wszystkich, zarówno organy państwowe, jak też obywateli, ale również osoby i podmioty prawne znajdujące się pod jurysdykcją Rzeczypospolitej i obowiązują na całym terytorium kraju. Dlatego też, wyroki sądowe, nawet jeżeli zapadły w podobnych do przedstawionego we wniosku stanach faktycznych, nie mogą być uznane za źródło powszechnie obowiązującego prawa, na podstawie których organ winien wydać interpretację, gdyż nie są dla tut. Organu wyznacznikiem i podstawą do wydania analogicznych rozstrzygnięć. Organy podatkowe działają na podstawie obowiązujących przepisów prawa i nie są uprawnione do dokonywania oceny orzeczeń sądów administracyjnych. Należy podkreślić, że organ każdą sprawę zobowiązany jest traktować indywidualnie, każdy zaś wyrok zapada w indywidualnych okolicznościach, i tym samym nie może stanowić wytycznych do załatwienia przedmiotowej sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.