IPPP1/443-137/14-2/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* stawki podatku dla prowadzonych szkoleń: obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg - jest prawidłowe.

* stawki podatku dla prowadzonych szkoleń: obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, hakowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla prowadzonych szkoleń: obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg, obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, hakowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi firmę szkoleniową wykonującą usługi w zakresie szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe oraz kompleksowej obsługi przedsiębiorstw. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza przeprowadzać następujące szkolenia:

1. Szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg,

2. Obsługa Żurawi HDS,

3. Podesty samojezdne i załadowcze,

4. Hakowy.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie świadczy w tym zakresie usług kształcenia i wychowania. Usługi świadczone przez firmę będące przedmiotem wniosku nie są objęte systemem oświaty.

Kursy prowadzone przez firmę są usługami szkoleniowymi w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego. Świadczone usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10 maja 2002 r., Prawo budowlane, ustawa z dnia 7 lipca 1994 r., Kodeks pracy, rozporządzenie Ministra spraw wewnętrznych i opieki społecznej z dnia 23 maja 1935 r. - Przepisy, dotyczące przestrzegania warunków bezpieczeństwa i higieny przy robotach budowlanych, ustawa o dozorze technicznym z dnia 21 grudnia 2000 r. Dz. U. z 2013 r. poz. 963 z późn. zm. oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy).

Firma w zakresie prowadzonych usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

Szkolenia skierowane są do wszystkich osób fizycznych, które ukończyły 18 lat i chcą podnosić swoje kwalifikacje.

Szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg jest szkoleniem obsługi wózków widłowych z zamiennym wysięgiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy oferowane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy,

* Usługi szkoleniowe oferowane przez firmę Wnioskodawcy (Szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg) korzystają ze zwolnienia z opłacania podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

* Natomiast oferowane pozostałe szkolenia (tekst jedn.: Obsługa Żurawi HDS, Podesty samojezdne i załadowcze, Hakowy) nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania, zatem należy je opodatkować podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia.

Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.):

* zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

* zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast od 1 stycznia 2014 r. ww. uregulowania zostały objęte § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722), w myśl którego:

* zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

* zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą szkoleniową wykonującą usługi w zakresie szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza przeprowadzać następujące kursy i szkolenia:

1. Szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg,

2. Obsługa Żurawi HDS,

3. Podesty samojezdne i załadowcze,

4. Hakowy.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie świadczy w tym zakresie usług kształcenia i wychowania. Usługi świadczone przez firmę będące przedmiotem wniosku nie są objęte systemem oświaty. Firma w zakresie prowadzonych usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych. Szkolenia skierowane są do wszystkich osób fizycznych, które ukończyły 18 lat i chcą podnosić swoje kwalifikacje.

Kursy prowadzone przez firmę są usługami szkoleniowymi w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego. Świadczone usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10 maja 2002 r., Prawo budowlane, ustawa z dnia 7 lipca 1994 r., Kodeks pracy, rozporządzenie Ministrów spraw wewnętrznych i opieki społecznej z dnia 23 maja 1935 r. - Przepisy, dotyczące przestrzegania warunków bezpieczeństwa i higieny przy robotach budowlanych).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia, zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w tych przepisach.

W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a - c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "kształcenia zawodowego" i "przekwalifikowania zawodowego". Wobec tego należy wskazać, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy, należy uznać, że spełniona zastała podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również są usługami nauczania mającymi na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przedmiotowe szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie spełnia warunków umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia.

Wobec tego należy przeanalizować, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia z opodatkowania w świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, tj. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie precyzuje, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku VAT.

Stosownie do przepisu art. 237 (3) § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto, zgodnie z art. 237 (15) § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z późn. zm.) rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej "wózkami", używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

Do obsługi wózka, zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

Stosownie do § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Natomiast stosownie do § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany.

Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, zgodnie z § 4 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, że szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg jest szkoleniem obsługi wózków widłowych z zamiennym wysięgiem.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe prowadzone w formie "Szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg", spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż szkolenie to ma na celu uzyskanie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tym samym przedmiotowe szkolenia korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnośnie natomiast szkoleń obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, oraz hakowy, Wnioskodawca wskazał, że są one prowadzone na podstawie ustaw: Prawo budowlane oraz Kodeks pracy oraz rozporządzenia Ministrów spraw wewnętrznych i opieki społecznej z dnia 23 maja 1935 r. - Przepisy, dotyczące przestrzegania warunków bezpieczeństwa i higieny przy robotach budowlanych, ustawa o dozorze technicznym z dnia 21 grudnia 2000 r. Dz. U. z 2013 r. poz. 963 z późn. zm. oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Jednakże przepisy te nie regulują szczegółowych form i zasad szkolenia z zakresu obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, oraz hakowy.

Przepisy ustawy - Kodeks pracy, odnoszące się do kwestii kwalifikacji pracownika, są jedynie przepisami ogólnymi, nie określającymi form i zasad przeprowadzania szkoleń dla pracownika obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, oraz hakowy. Ustawa Prawo budowlane również nie odnosi się do form i zasad przeprowadzania ww. szkoleń. Analogicznie rozporządzenie Ministrów spraw wewnętrznych i opieki społecznej z dnia 23 maja 1935 r. - Przepisy, dotyczące przestrzegania warunków bezpieczeństwa i higieny przy robotach budowlanych.

Tym samym ww. przepisów nie można uznać za odrębne przepisy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tak więc, szkolenia (obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, oraz hakowy) przeprowadzane przez Wnioskodawcę, co prawda mają na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, jednakże nie są one prowadzone na podstawie odrębnych przepisów określających formy i zasady przeprowadzania tych szkoleń.

Oznacza to, że nie została spełniona druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, oraz hakowy - nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tym samym przedmiotowe kursy nie będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Reasumując, prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, o ile jak wskazał Wnioskodawca, prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Natomiast szkolenia dla pracownika obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, oraz hakowy nie korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 13 i pkt 14 rozporządzenia. Tym samym należy je opodatkować podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej:

* stawki podatku dla prowadzonych szkoleń obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg jest prawidłowe.

* stawki podatku dla prowadzonych szkoleń: obsługi żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, hakowy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi firmę szkoleniową wykonującą usługi w zakresie szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe oraz kompleksowej obsługi przedsiębiorstw. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza przeprowadzać następujące szkolenia:

1. Szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg (szkolenie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg jest szkoleniem obsługi wózków widłowych z zamiennym wysięgiem),

2. Obsługa Żurawi HDS,

3. Podesty samojezdne i załadowcze,

4. Hakowy.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie świadczy w tym zakresie usług kształcenia i wychowania. Usługi świadczone przez firmę będące przedmiotem wniosku nie są objęte systemem oświaty.

Kursy prowadzone przez firmę są usługami szkoleniowymi w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego. Świadczone usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Firma w zakresie prowadzonych usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

Szkolenia skierowane są do wszystkich osób fizycznych, które ukończyły 18 lat i chcą podnosić swoje kwalifikacje.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia. Zainteresowany nie świadczy przedmiotowych usług jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub jako uczelnia, jednostka naukowa Polskiej Akademii Nauk, instytut badawczy. Zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w tych przepisach.

W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Wobec tego należy wskazać, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy, należy uznać, że spełniona zastała podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń: obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg, obsługi żurawi HDS, podestów samojezdnych i załadowczych, oraz hakowy są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również są usługami nauczania mającymi na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

Jednakże, by objąć zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy usługi, o których mowa we wniosku, dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

Wobec tego należy przeanalizować, czy spełnione są pozostałe przesłanki wynikające z punktu a) ww. przepisu, tj. czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ustawodawca nie precyzuje, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku VAT.

Stosownie do przepisu art. 237 (3) § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto, zgodnie z art. 237 (15) § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.

W myśl art. 22 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 963, z późn. zm.), osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. Przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o dozorze technicznym, organ właściwej jednostki dozoru technicznego, na wniosek zainteresowanych osób, sprawdza kwalifikacje, o których mowa w art. 22 ust. 2 i 3, w drodze postępowania kwalifikacyjnego.

Jak wynika z ust. 2 cytowanego przepisu, postępowanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzają komisje kwalifikacyjne powoływane przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego.

Natomiast zgodnie z art. 37 pkt 14 i 15 ustawy o dozorze technicznym, do zakresu działania UDT (Urzędu Dozoru Technicznego) należy:

* uzgadnianie programów szkolenia osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne;

* sprawdzanie kwalifikacji osób wytwarzających, naprawiających, modernizujących, obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne oraz osób wykonujących badania nieniszczące.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849, z późn. zm.), rozporządzenie określa:

W załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia wymienione są rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji:

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, sprawdzenie kwalifikacji przeprowadza się na wniosek osoby zainteresowanej lub na wniosek pracodawcy zatrudniającego tę osobę.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych, komisja kwalifikacyjna, po stwierdzeniu kompletności wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1, wyznacza termin egzaminu sprawdzającego kwalifikacje, zwanego dalej "egzaminem", powiadamiając o nim niezwłocznie wnioskodawcę.

Zgodnie z § 3 ust. 2, egzamin składa się z dwóch części:

Natomiast § 3 ust. 3 i 4 ww. rozporządzania stanowi, że szzczegółową tematykę egzaminu ustala komisja kwalifikacyjna w zależności od rodzaju i zakresu kwalifikacji, o których sprawdzenie ubiega się osoba zainteresowana, i podaje ją do wiadomości tej osobie, na 14 dni przed terminem egzaminu.

Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, w którym stwierdza się jego wynik. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej, z dnia 25 marca 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 61, poz. 383) w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego dla niektórych specjalistycznych urządzeń transportu bliskiego, w załączniku nr 1 zostały wymienione formy dozoru technicznego, tj.

1. Urządzenia wykonane w całości lub częściowo w wersji przeciwwybuchowej

2. Urządzenia przeznaczone do przemieszczania ładunków niebezpiecznych

3. Mechaniczne urządzenia załadowcze torped

4. Mechaniczne urządzenia załadowczo-startowe rakiet

5. Podesty ruchome przejezdne, wiszące, masztowe

6. Podesty ruchome stacjonarne, załadowcze

7. Pomocniczy osprzęt podnośny (POP)

8. Suwnice z napędem ręcznym

9. Suwnice z napędem mechanicznym

10. Urządzenia techniczne służące do manipulacji kontenerami (UMK)

11. Urządzenia treningowe do skoków spadochronowych

12. Urządzenia załadowczo-wyładowcze mostów wojskowych

13. Wciągarki i wciągniki z napędem elektrycznym jednofazowym do 1 000 kg

14. Wciągarki i wciągniki z napędem mechanicznym

15. Wciągarki i wciągniki z napędem ręcznym udźwigu do 2 000 kg

16. Wciągarki i wciągniki z napędem ręcznym udźwigu powyżej 2 000 kg

17. Wciągarki wykorzystywane do przemieszczania osób lub ładunków niebezpiecznych stosowanych na statkach powietrznych, jednostkach pływających, wozach bojowych i pojazdach należących do SZRP

18. Żurawie samojezdne, wieżowe, szynowe, pływające i pokładowe, szybkomontujące żurawie przewoźne oraz przenośne o udźwigu powyżej 3 200 kg

19. Żurawie stacjonarne, przewoźne inne niż szybkomontujące i przenośne o udźwigu do 3 200 kg

20. Żurawie z napędem ręcznym udźwigu do 2 000 kg

21. Żurawie z napędem ręcznym udźwigu powyżej 2 000 kg

Stosownie do § 26 ust. 1 ww. rozporządzenia, eksploatujący w celu bezpiecznej eksploatacji powinien:

Zgodnie z § 27 ust. 1 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego dla niektórych specjalistycznych urządzeń transportu bliskiego, urządzenie mogą obsługiwać osoby, które:

Stosownie do § 27 ust. 2 ww. rozporządzenia, do obowiązków obsługującego należy przestrzeganie instrukcji eksploatacji urządzenia w zakresie obsługi.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. (Dz. U. Nr 70, poz. 650, z późn. zm.) rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej "wózkami", używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

Do obsługi wózka, zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

Stosownie do § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Natomiast stosownie do § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany.

Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, zgodnie z § 4 ust. 4 cytowanego rozporządzenia, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Na podstawie analizy przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że usługi szkoleń zawodowych, które Wnioskodawca zamierza wykonywać, tj. na obsługę wózków widłowych oraz zamienny wysięg, obsługę żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, hakowy, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Celem przedmiotowych usług jest uzyskanie kwalifikacji w zakresie obsługi wózków widłowych oraz zamienny wysięg, obsługi żurawi HDS, podestów samojezdnych i załadowczych, hakowy.

Natomiast zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały uregulowane w przepisach ustawy o dozorze technicznym (w szczególności w art. 37 pkt 14 i 15 tej ustawy), poprzez wskazanie, że program szkoleń dla osób obsługujących urządzenia techniczne wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych, musi być uzgodniony (zaakceptowany) przez Urząd Dozoru Technicznego, który następnie jest instytucją przeprowadzającą egzamin zawodowy dla osób obsługujących urządzenia techniczne (tekst jedn.: sprawdzenie kwalifikacji) i wydającą zaświadczenia (uprawnienia) na podstawie, których pracodawca dopuszcza pracownika do obsługi urządzeń technicznych pracownika, zgodnie z ustawą - Kodeks pracy. Również rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej, z dnia 25 marca 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 61, poz. 383) w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego dla niektórych specjalistycznych urządzeń transportu bliskiego, określa, że urządzenie objęte dozorem technicznym przez Urząd Dozoru Technicznego (o których mowa we wniosku) mogą obsługiwać osoby, które posiadają kwalifikacje dla poszczególnych stanowisk lub zawodów, jeżeli takie kwalifikacje są wymagane odrębnymi przepisami oraz odbyły przeszkolenie w odpowiednim zakresie i wykazały się znajomością instrukcji eksploatacji, praktycznymi umiejętnościami obsługi urządzenia. Ponadto rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. (Dz. U. Nr 70, poz. 650, z późn. zm.) określa formy i zasady prowadzenia szkoleń dla osób obsługujących wózki widłowe, również wózki widłowe z zamiennym wysięgiem.

Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zatem organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia na obsługę wózków widłowych oraz zamienny wysięg, obsługę żurawi HDS, podesty samojezdne i załadowcze, hakowy, korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.