IPPP1/443-1365/14-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania dotacji celowej otrzymywanej z budżetu państwa za zapłatę - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dotacji celowej otrzymywanej z budżetu państwa za zapłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Agencja (dalej "A" lub "Agencja") jest instytucją zapewniającą służby żeglugi powietrznej w przestrzeni powietrznej kontrolowanej rejonu informacji powietrznej FIR W. w lotach IFR i lotach mieszanych (VFR/IFR lub IFR/VFR).

W ramach wykonywania powyższej funkcji Agencja świadczy usługi nawigacyjne tj. usługi nawigacji trasowej oraz terminalowej, za które zgodnie z art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2012 r. poz. 933 z późn. zm.) co do zasady pobiera opłaty nawigacyjne.

Podmiotami obowiązani do uiszczania tych opłat są usługobiorcy usług świadczonych przez A - użytkownicy przestrzeni powietrznej, tj. właściciele lub inne osoby wpisane, jako użytkownicy, do rejestru statków powietrznych prowadzonego w kraju, w którym statek powietrzny jest zarejestrowany lub inne osoby wykonujące lub na rzecz których faktycznie są wykonywane operacje lotnicze, a w szczególności: przewoźnik lotniczy, osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która użytkuje statek powietrzny nie będąc jego właścicielem, na podstawie umowy dzierżawy, leasingu, użyczenia lub innej o podobnym charakterze, upoważniającej do użytkowania danego statku powietrznego (definicja ze Pakietu Informacji A).

Wynika to pośrednio z art. 130 ust. 5 Prawa lotniczego ("Instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej mają prawo odmówić świadczenia usług użytkownikowi przestrzeni powietrznej, który narusza terminy i warunki płatności określone przez EUROCONTROL lub przez te instytucje."), a bezpośrednio z regulacji Europejskiej Organizacji do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL). Zgodnie z decyzją EUROCONTROL nr 109 z 20 maja 2011 r. zmieniającą "Warunki stosowania systemu opłat trasowych" i "Warunki uiszczania należności":

"1.6 Osobą zobowiązaną do wniesienia opłaty jest osoba, która eksploatowała statek powietrzny w czasie, kiedy wykonywany był lot. Do identyfikacji osoby eksploatującej statek można wykorzystać oznacznik ICAO lub inny uznany oznacznik zawarty w numerze lotu.

1.7 W przypadku, gdy osoba eksploatująca statek jest nieznana, właściciel statku powietrznego jest uważany za eksploatującego dopóki nie wykaże, że to inna osoba była eksploatującym statek powietrzny."

Jednakże A w ramach pełnienia funkcji instytucji zapewniającej służby żeglugi powietrznej wykonuje usługi, w związku z którymi nie są pobierane opłaty od usługobiorców. Stosownie do zapisów art. 130 ust. 6 Prawa lotniczego, Agencja nie pobiera od usługobiorców opłat za loty:

Zgodnie z art. 130 ust. 7 Prawa lotniczego, A otrzymywała i otrzymuje dotację celową z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów związanych z obsługą lotów zwolnionych od opłat, o których mowa w art. 130 ust. 6 pkt 1 - 7. Płatnikiem dotacji było Ministerstwo Transportu, a następnie Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Zasady udzielania dotacji w latach 2007-2012 określało rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie sposobu i trybu rozliczania i dokumentowania wydatków związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej za loty zwolnione z opłat nawigacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 866 - dalej "Rozporządzenie").

Zgodnie z nim podstawę obliczenia wydatków związanych z obsługą lotów zwolnionych od opłat, o których mowa w art. 130 ust. 6 pkt 1 - 7 Prawa lotniczego stanowiło szczegółowe:

Wypłata dotacji na pokrycie wskazanych lotów następowała na podstawie wniosku składanego przez A. po zakończeniu kwartału, którego wniosek ten dotyczył. Wniosek zawierał w szczególności obliczoną kwotę należną dotacji, a załącznik do niego stanowiło m.in. zestawienie lotów podlegających zwolnieniu, dla których zapewniono odpowiednie służby żeglugi powietrznej w okresie kwartału, którego wniosek dotyczy, wraz z: informacją o wysokości dotacji należnej z tytułu obsługi każdego z lotów, informacją o przynależności każdego z lotów do poszczególnych kategorii zwolnień, określonych w art. 130 ust. 6 Prawa lotniczego, informacją na temat maksymalnej masy startowej statku powietrznego, informacją na temat czynnika wagi skalkulowanego zgodnie z wymogami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1794/2006 z dnia 6 grudnia 2006 r. ustanawiającego wspólny schemat opłat za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej (Dz.Urz.UE.L 341 z 07.12.2006, str. 3), dodatkową informacją:

* dotyczącą ilości kilometrów ortodromicznej długości lotu od punktu wejścia do punktu wyjścia z danej strefy pobierania opłat, zgodnie z ostatnim znanym planem lotu,

* dotyczącą czynnika odległości skalkulowanego zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1794/2006 w odniesieniu do opłat trasowych.

Wypłata (przelew) dotacji następowała w terminie do dnia 5 miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek o jej wypłatę.

Należy dodać, że zgodnie z § 8 Rozporządzenia, Agencja była zobowiązana prowadzić w celu rozliczenia dotacji ewidencję księgową lub pozaksięgową, w sposób umożliwiający określenie wielkości wydatków, związanych z obsługą lotów zwolnionych od opłat, o których mowa w art. 130 ust. 6 pkt 1 - 7 Prawa lotniczego. W razie stwierdzenia nieprowadzenia tej ewidencji, pobrana w danym roku przez instytucję dotacja podlega zwrotowi jak dotacja wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem.

Należy również wskazać, że zgodnie z § 3 Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie sposobu i trybu rozliczania i dokumentowania wydatków związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej za loty zwolnione z opłat nawigacyjnych (Dz. U. z dnia 11 lipca 2007 r.), które obowiązywało w okresie, którego dotyczy przedmiotowy wniosek nie przepis ten nie zawierał zapisu stanowiącego o tym, iż przy obliczaniu kosztów refundowanych, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się kwotę podatku od towarów i usług obliczoną według stawki określonej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług.

Zapis taki został wprowadzony dopiero na podstawie Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 13 sierpnia 2013 r. w sprawie sposobu i trybu rozliczania i dokumentowania kosztów związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej za loty zwolnione z opłat nawigacyjnych. Niemniej, zgodnie z treścią wyżej przytoczonej interpretacji indywidualnej, nawet przy takim zapisie rozporządzenia dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym bardziej zasada ta powinna być aktualna w poprzednim stanie prawnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwoty otrzymywanej przez A. w latach 2007-2012 na podstawie przepisów Rozporządzenia dotacji celowej z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej w przypadku lotów, o których mowa w art. 130 ust. 6 pkt 1-7 Prawa lotniczego, powinny być uwzględniane przez A. w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Kwoty otrzymywanej przez A. w latach 2007-2012 na podstawie przepisów Rozporządzenia dotacji celowej z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej w przypadku lotów, o których mowa w art. 130 ust. 6 pkt 1 - 7 Prawa lotniczego, nie powinny być uwzględniane przez A. w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r.), "Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku."

Z przepisu tego wynika obowiązek zwiększenia obrotu, tj, kwoty należnej z tytułu sprzedaży, stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem VAT, o takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Natomiast dotacje niemające bezpośredniego wpływu na cenę (kwotę należną) z tego tytułu nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania VAT.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika zatem, że aby dana dotacja mogła być objęta zakresem jego zastosowania, w pierwszej kolejności musi być określona cena (kwota należna) z tytułu określonej dostawy towarów lub świadczenia usług, z którymi związane jest otrzymanie tej dotacji. Aby dotacja mogła mieć "bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną)", cena ta musi być określona. Ponadto, w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT mowa jest o tym, że obrót czyli kwotę należną z tytułu sprzedaży "zwiększa się" o wskazane dotacje. W pierwszej kolejności musi zatem istnieć cena sprzedaży - w przypadku braku tej ceny nie może być ona "zwiększona" o dotacje na podstawie analizowanego przepisu. Art. 29 ust. 1 nie stanowi bowiem, że jakakolwiek dotacja jest (samodzielnie) obrotem, lecz jedynie przewiduje możliwość podwyższenia ustalonego obrotu - kwoty należnej z tytułu sprzedaży o dotacje mające bezpośredni wpływ na tę kwotę (cenę).

W konsekwencji w przypadku transakcji, dla których nie została ustalona cena, nie jest możliwe uwzględnienie w podstawie opodatkowania z ich tytułu jakichkolwiek dotacji.

Dodatkowo przemawia za tym wnioskiem fakt, iż art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (a jedynie ten przepis przewiduje uwzględnianie w podstawie opodatkowania VAT dotacji) w ogóle nie ma zastosowania do transakcji nieodpłatnej dostawy towarów oraz nieodpłatnego świadczenia usług, Zasady ustalania podstawy opodatkowania z ich tytułu określają bowiem samodzielnie przepisy szczególne art. 29 ust. 10 i ust. 12 ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie, należy uznać otrzymywane przez A. w latach 2007-2012 kwoty dotacji na pokrycie kosztów obsługi lotów zwolnionych od opłat nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania podatkiem VAT: na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i uwagi na to, że loty te były całkowicie zwolnione z opłat, Agencja nie pobiera w związku z obsługą tych lotów jakichkolwiek opłat od usługobiorców), w ich przypadku nie została ustalona cena (kwota należna) z tytułu świadczenia usług w zakresie zapewnienia służb żeglugi powietrznej dotyczącej tych lotów. Wobec braku tej ceny, która stanowiłaby "obrót" z tytułu świadczenia tych usług, nie jest możliwe jej "zwiększenie" o kwoty jakichkolwiek dotacji na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Powoduje to, że dotacje otrzymywane przez Agencję na pokrycie kosztów obsługi lotów zwolnionych od opłat nie mogły być objęte zakresem zastosowania tego przepisu.

W tym miejscu należy dodać, że A. zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej o wydanie interpretacji dotyczącej podatku VAT w zakresie dotacji otrzymywanych przez nią na podstawie rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 13 sierpnia 2013 r. w sprawie sposobu i trybu rozliczania i dokumentowania kosztów związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej za loty zwolnione z opłat nawigacyjnych (Dz. U. poz. 1009), którym uchylono Rozporządzenie z 2007 r.

W wydanej w wyniku rozpatrzenia tego wniosku interpretacji indywidualnej nr IPPP3/443-875/13-4/k.c. z dnia 8 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym do końca 2013 r. oraz art. 29a ust. 1 ustawy o VAT obowiązującego do 1 stycznia 2014 r. wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

"Elementem zasadniczym, wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje, mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w opisie sprawy wymienia szczegółowo, wszystkie rodzaje lotów, za które nie pobiera opłat od usługobiorców, powołując się na przepisy odrębne, tj. Prawo lotnicze. I tak, w art. 130 ust. 6 ustawy - Prawo lotnicze ustawodawca wskazuje, że nie pobiera opłat za loty enumeratywnie wymienione w pkt 1 do 8 ustępu 1.

Z treści przepisu wynika zatem, że określone rodzaje lotów nie podlegają odpłatności, mimo że co do zasady opłaty nawigacyjne zapewniane są odpłatnie. Tym samym, skoro otrzymywana dotacja celowa z budżetu państwa nie ma wpływu na cenę świadczonych usług, której ex lege nie ma, przedmiotowa dotacja nie zwiększa kwoty, którą Wnioskodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od usługobiorcy lub osoby trzeciej. Dotację tę należy potraktować jako zwrot kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę jako instytucję zapewniającą służby żeglugi powietrznej, w ramach realizowanych zadań. W związku z tym, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że otrzymana z budżetu państwa dotacja ma wpływ na cenę świadczonych usług, gdyż z przepisów odrębnych wynika fakt zwolnienia tych usług z opłat wnoszonych na rzecz Wnioskodawcy. (...)

Tym samym przedmiotowa dotacja, wypłacana Wnioskodawcy z budżetu państwa, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, związanych z obsługą lotów, o których mowa w art. 130 ust. 6 pkt 1- 7 ustawy - Prawo lotnicze, a tym samym nie zwiększa ona podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy obowiązującej do 31 grudnia 2013 r. oraz art. 29a ust. 1 ustawy. W konsekwencji, przedmiotowa dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Stanowisko i argumenty przedstawione w powyższej interpretacji można w równym stopniu odnieść do dotacji otrzymywanych przez A. na pokrycie kosztów obsługi lotów zwolnionych od opłat na podstawie Rozporządzenia z 2007 r. Dotacje te, podobnie jak dotacje udzielane na podstawie aktualnie obowiązującego rozporządzenia z 2013 r. stanowią zwrot kosztów poniesionych przez A. w ramach realizowanych zadań i nie mogą być uznane jako mające wpływ na cenę świadczonych usług, jako że dotyczą one usług, dla których nie została ustalona cena (usług zwolnionych w całości z opłat).

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia zatem za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż kwoty otrzymywanej przez A. w latach 2007 - 2012 na podstawie przepisów Rozporządzenia dotacji celowej z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej w przypadku lotów, o których mowa w art. 130 ust. 6 pkt 1 - 7 Prawa lotniczego, nie powinny być uwzględniane przez A. w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest instytucją zapewniającą służby żeglugi powietrznej w przestrzeni powietrznej. W ramach wykonywania swoich funkcji świadczy usługi nawigacyjne tj. usługi nawigacji trasowej oraz terminalowej, za które zgodnie z art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2012 r. poz. 933 z późn. zm.), co do zasady pobiera opłaty nawigacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca w ramach pełnienia funkcji instytucji zapewniającej służby żeglugi powietrznej wykonuje usługi, w związku z którymi nie są pobierane opłaty od usługobiorców, co wynika z art. 130 ust. 6 Prawa lotniczego. W przepisie tym wymienione zostały enumeratywnie wszystkie rodzaje lotów, za które Wnioskodawca nie pobiera opłat i jednocześnie otrzymywał i otrzymuje dotację celową z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów związanych z obsługą lotów zwolnionych od opłat, o których mowa w art. 130 ust. 6. Płatnikiem dotacji było Ministerstwo Transportu, a następnie Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Zasady udzielania dotacji w latach 2007-2012 określało rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie sposobu i trybu rozliczania i dokumentowania wydatków związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej za loty zwolnione z opłat nawigacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 866 - dalej "Rozporządzenie"). Zapisy tego Rozporządzenia nie uwzględniały przy obliczaniu kosztów refundowanych kwoty podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy pod rządami Rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie sposobu i trybu rozliczania i dokumentowania wydatków związanych z zapewnieniem służb żeglugi powietrznej za loty zwolnione z opłat nawigacyjnych, tj. w latach 2007-2012, kwoty otrzymywanej dotacji z budżetu państwa powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wliczało się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym, wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje, mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca, powołując się na przepisy odrębne, tj. Prawo lotnicze, wskazuje, że określonego rodzaju loty są zwolnione z opłat. Innymi słowy, wyszczególnione loty nie podlegają odpłatności, mimo, że co do zasady Wnioskodawca świadczy usługi nawigacyjne odpłatnie. Tym samym, skoro otrzymywana dotacja celowa z budżetu państwa nie wpływu na cenę świadczonych usług, której z zapisu samej ustawy - Prawo lotnicze nie ma, przedmiotowa dotacja nie zwiększa kwoty, którą Wnioskodawca otrzymał od usługobiorcy lub osoby trzeciej. Dotację te należy potratować jako zwrot kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę jako instytucję zapewniającą służby żeglugi powietrznej, w ramach realizowanych zadań.

W konsekwencji, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w latach 2007-2012, kwoty otrzymywanej dotacji z budżetu państwa nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania VAT.

Ponadto, należy podkreślić, że przedmiotowa interpretacja w zakresie podatku od towarów i usług dotycząca kwestii prawidłowego określenia podstawy opodatkowania świadczonych usług, opiera się wyłącznie na przepisach ustawy o VAT, tym samym kwestie regulowane w przepisach odrębnych, nie mają wpływu na rozstrzygnięcie podatkowe.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.