IPPP1-443-1361/09-2/JB - Rozliczenie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Parafii, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu 23 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Parafia zakupiła w Wiedniu w Austrii oświetlenie do kościoła za kwotę 77.043,12 PLN tj. 17.621,94 EURO, w tym: 14.684,95 EURO Netto, 20% podatek VAT tj. 2.936,99 EURO; ogółem brutto: 17.621,94 EURO.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafia Rzymskokatolicka powinna odprowadzić różnicę w podatku VAT między VATem 20% w Austrii a 22% w Polsce przy założeniu, że wartość zakupu netto przekroczyła 50.000 zł... Jeśli tak, to jaką kwotę...

Zdaniem wnioskodawcy, nie należy odprowadzić podatku od towarów i usług w kraju, tj. w Polsce, ponieważ Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust 2 cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy uzależniają uznanie określonej czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od spełnienia kilku koniecznych warunków.

Z regulacji art. 9 ust. 1 i ust. 2 wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zachodzi wówczas, gdy łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

Sam fakt przywozu towarów z terytorium innego państwa członkowskiego nie oznacza jeszcze, że miało miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Aby można było mówić o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów:

Jeżeli powyższe warunki nie zostaną spełnione przez obie strony uczestniczące w transakcji, bądź przez jedną z nich, nie będzie można uznać, iż wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są:

W myśl art. 10 ust. 4 ustawy, przy ustalaniu wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są wysyłane lub transportowane. Do wartości, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie wlicza się wartości z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 3.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 5 ustawy, w przypadku, gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty.

Jak wynika z cyt. wyżej przepisów, w sytuacji, gdy zostaje przekroczona kwota 50.000 zł, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty (do limitu tego nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej). Opodatkowaniu zatem podlega transakcja, w związku z którą nastąpiło przekroczenie ww. kwoty. Jeśli podatnik dokonał wielu nabyć towarów na łączną kwotę przekraczającą 50.000 zł, to opodatkowaniu podlega transakcja, w związku z którą dochodzi do przekroczenia tej kwoty. W przypadku zaś, gdy podatnik nabył jednorazowo towary o wartości przekraczającej 50.000 zł, oznacza to, że przekroczył powyższą kwotę w związku z tą transakcją i obowiązany jest do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia w tej kwocie.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów może mieć zastosowanie w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, do podatników oraz osób prawnych niebędących podatnikami, pod warunkiem złożenia przez te podmioty naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania tych czynności. Oświadczenie składa się przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, od którego nabycia te mają być rozliczane przez te podmioty na terytorium kraju, i obowiązuje ono przez 2 kolejne lata, licząc od końca miesiąca, w którym zostało złożone - art. 10 ust. 6 i 7 ustawy.

Powyższe przepisy dają możliwość wyboru opodatkowania na terytorium Polski wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przy zachowaniu określonych warunków, mimo, że wartość tych nabyć nie przekracza limitu 50.000 zł.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. W myśl art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Stosownie zaś do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Z powyższych przepisów wynika, że nie tylko podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy zamierzający rozpocząć wykonywanie czynności wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów podlegają obowiązkowi zgłoszenia tego faktu w zgłoszeniu rejestracyjnym. Obowiązek ten ciąży również na podmiotach, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia przekroczyła limit wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2 - 10 i art. 133.

Z art. 99 ust. 8 ustawy wynika, iż podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

W § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.) określony został wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-8), o której mowa w art. 99 ust. 8 ustawy. Deklarację tę, dla celów rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obowiązani są składać podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT UE.

Służy ona do rozliczania podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, gdy podatnicy, którzy nie mają obowiązku składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K, dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, których wartość przekroczyła kwotę 50.000 zł lub w sytuacji, gdy wartość tego nabycia nie przekroczyła ww. kwoty, ale podjęli decyzję o opodatkowaniu nabycia, co potwierdzili stosownym zawiadomieniem złożonym w urzędzie skarbowym.

Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, stosownie do treści art. 31 ust. 1 ustawy, jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Zgodnie z art. 31 ust. 2 podstawa opodatkowania obejmuje:

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Parafia zakupiła w Wiedniu w Austrii oświetlenie do kościoła o wartości przekraczającej 50.000 zł netto. Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca zobowiązany był rozliczenia podatku od towarów i usług w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem oświetlenia do kościoła. Wynika to z faktu, iż w przedmiotowej sprawie spełnione zostały warunki wymienione w przepisie art. 9 ust. 1 ustawy, tj. nastąpiło przeniesienie przez kontrahenta z Austrii prawa do rozporządzania towarem (oświetleniem) jak właściciel, w wyniku którego oświetlenie zostało przemieszczone z terytorium Austrii na terytorium kraju oraz w art. 9 ust. 2 ustawy w zakresie statusu podmiotów, między którymi dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. Parafia, mimo, iż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy, jest osobą prawną, niebędącą podatnikiem o którym mowa wyżej, wobec czego, oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o VAT w odniesieniu do czynności opisanych we wniosku, należy dokonywać w świetle uregulowań art. 9 ust. 2 w związku z art. 10 ustawy.

Wartość netto wewnątrzwspólnotowego nabycia oświetlenia przekroczyła kwotę 50.000 zł, w związku z czym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. d) ustawy, w świetle którego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie podlega opodatkowaniu jeśli całkowita jego wartość w roku podatkowym nie przekroczyła limitu 50.000 zł.

Wnioskodawca zatem, winien przed dokonaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego, zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego na formularzu VAT-R/UE, stanowiącym załącznik do zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, o fakcie rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Wobec powyższego, w związku z przekroczeniem przez Parafię limitu nabyć wewnątrzwspólnotowych w wysokości 50.000 zł, wewnątrzwspólnotowe nabycie przedmiotowego oświetlenia podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki podatku obowiązującej w kraju. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, co do zasady, stawka podatku wynosi 22%.

Na Wnioskodawcy ciąży również obowiązek wynikający z art. 106 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. A zatem, Wnioskodawca zobowiązany jest do udokumentowania nabycia wewnątrzwspólnotowego oświetlenia poprzez wystawienie faktury wewnętrznej.

W tej sytuacji, Wnioskodawca, który nie jest podatnikiem podatku VAT i nie jest obowiązany do składania deklaracji VAT-7 lub VAT-7K, gdy przekroczył kwotę graniczną określoną art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy (tj. kwotę 50.000 zł) składa deklarację VAT-8. Zatem Wnioskodawca zobowiązany jest do naliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a w konsekwencji do wykazania tego podatku w deklaracji podatkowej w zakresie dokonywanych nabyć (VAT-8) oraz dokonania zapłaty należnego podatku. Z uwagi na fakt, że Parafia dokonała jednorazowego nabycia wewnątrzwspólnotowego o wartości przekraczającej 50.000 zł, opodatkowaniu podlega cała wartość tej transakcji. Podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 31 ustawy jest kwota, jaką Wnioskodawca zapłacił za przedmiotowe oświetlenie, a więc kwota łącznie z podatkiem od wartości dodanej naliczonym przez kontrahenta z Austrii. Podstawą opodatkowania zatem w tym przypadku jest kwota 77.043,12 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.