IPPP1/443-1361/08-2/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2008 r. (data wpływu 17 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania importu usług oraz zakwalifikowania usług do usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowym usługami transportu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania importu usług oraz zakwalifikowania usług do usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowym usługami transportu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jednocześnie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym dla celów transakcji "unijnych" posługującym się NIP-UE. Prowadzona przez Podatnika działalność polega na świadczeniu usług transportowych na terytorium krajów unijnych na rzecz duńskiej firmy spedycyjno - transportowej posługującej się również "unijnym" numerem identyfikacyjnym dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Firma ta jest właścicielem naczep, które są przez Podatnika transportowane w krajach unijnych leasingowanym przez niego ciągnikiem siodłowym. Zawarta pomiędzy podatnikami umowa określa, iż firma duńska pośredniczy w organizowaniu wewnątrzwspólnotowego transportu towarów, natomiast Wnioskodawca nie może świadczyć usług transportowych na rzecz innej firmy spedycyjnej w trakcie trwania umowy. Na Podatniku jako wykonawcy usługi transportowej spoczywa obowiązek rejestracji ciągnika, jego ubezpieczenia, ubezpieczenia przewożonego ładunku oraz dostarczenia go w określone miejsce. Spedytor duński jest odpowiedzialny natomiast za stronę logistyczną i organizację transportu. Wynagrodzenie za wykonaną przez Wnioskodawcę usługę przewozu jest określone wg stawki za kilometr. Zgodnie z umową firma duńska udostępniła Podatnikowi paliwową kartę płatniczą umożliwiającą bezgotówkową zapłatę za zakup paliwa, opłaty za autostrady, opłaty za parkowanie, naprawy samochodu, myjnię itp. koszty związane z wykonywaną przez Podatnika działalnością. Nabyte paliwo jest nabywane w sieci...w różnych państwach unijnych i służy wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej tj. do świadczenia usług transportowych, podlega zużyciu w trakcie eksploatacji i nie jest dalej odsprzedawane. Natomiast pozostałe usługi i opłaty są świadczone w różnych państwach unijnych. Faktury za wszystkie wskazane nabyte towary i usługi otrzymuje firma duńska i ona reguluje wynikające z nich zobowiązania. W rozliczeniu duńska spedycja obciąża Podatnika za zakupione paliwo i usługi kartą według wartości netto (bez doliczania podatku od wartości dodanej) mimo, iż z będących w Podatnika posiadaniu wydruków potwierdzeń wykonywanych transakcji wynika, że firma duńska jest obciążana kwotą brutto z podatkiem od wartości dodanej wg stawek obowiązujących w danym państwie. Ponadto w każdym miesiącu po wystawieniu przez spedycję duńską zbiorczej faktury za zakupione w danym miesiącu towary i usługi Wnioskodawca jest obciążany, na podstawie odrębnej faktury, z tytułu prowizji za korzystanie z ich karty paliwowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej powyżej sytuacji mamy do czynienia z nabyciem usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów - w rozumieniu art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia takich usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, chyba że nabywca tej usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę (spedytor duński) numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym ma miejsce świadczona usługa. W takim przypadku miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa, które wydało nabywcy ten numer. Oznacza to, w analizowanym przypadku, że miejscem opodatkowania "nabytych" usług spedycyjnych będzie Polska, zaś obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na nabywcy usługi - zgodnie z przepisami art. 2 pkt 9, art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 17 ust. 2, art. 28 ust. 5 i 6.

Zdaniem Wnioskodawcy, duńska spedycja postępuje prawidłowo obciążając Wnioskodawcę za nabyte towary i usługi w kwocie netto, natomiast Podatnik powinien rozliczać podatek VAT w Polsce jako import usług, ponieważ duńska firma spedycyjna pośredniczy w organizowaniu wewnątrzwspólnotowego transportu towarów, którego Podatnik jest wykonawcą. Ponadto podstawą wystawionej faktury za prowizję są właśnie ponoszone koszty opłat za paliwo, za autostrady, myjnię itp. Miejsce opodatkowania takiej usługi określa - jak wskazano powyżej - art. 28 ust. 5 pkt 1 i art. 28 ust. 6 ustawy o VAT. Ponieważ faktura duńskiego spedytora zawiera NIP-UE Podatnika to taką usługę powinienem opodatkować w Polsce i wykazać w deklaracji podatkowej VAT-7 jako import usług.

W związku z podniesionymi powyżej zagadnieniami proszę o wyrażenie stanowiska zawierającego ocenę prawną mojego stanowiska z przytoczeniem przepisów prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 ust. 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisów ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2 ustawy).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W przypadku świadczenia usług transportowych zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

W przypadku usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy z zastrzeżeniem ust. 6.

Stosownie do ust. 6 ww. przepisu, w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi transportowe na terytorium krajów unijnych na rzecz duńskiej firmy spedycyjno - transportowej. Z zawartej pomiędzy kontrahentami umowy wynika m.in., iż duńska firma spedycyjno - transportowa pośredniczy w organizowaniu wewnątrzwspólnotowego transportu towarów i jest odpowiedzialna za stronę logistyczną i organizację transportu. Zgodnie z umową firma duńska udostępniła Wnioskodawcy paliwową kartę płatniczą umożliwiającą bezgotówkową zapłatę za zakup paliwa, opłaty za autostrady, opłaty za parkowanie, naprawy samochodu, myjnię itp. koszty związane z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością. Faktury za wszystkie wskazane nabyte towary i usługi otrzymuje firma duńska i ona reguluje wynikające z nich zobowiązania. W rozliczeniu duńska spedycja w każdym miesiącu obciąża Wnioskodawcę zbiorczą fakturą w kwocie netto za zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi, które są płacone duńską kartą paliwową oraz odrębną fakturę z tytułu prowizji za korzystanie z karty paliwowej.

Reasumując, z przedstawionego stanu faktycznego oraz wyżej cytowanych przepisów wynika, iż Wnioskodawca nabywa od duńskiej firmy spedycyjno - transportowej usługę pośrednictwa i spedycji związaną bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów. Zatem miejscem świadczenia ww. usług zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 1 jest miejsce, gdzie transport się rozpoczyna z uwzględnieniem ust. 6 art. 28, który uzależnia miejsce świadczenia usługi od podania przez nabywcę usługi numeru, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa. Powyższe oznacza, jeżeli Wnioskodawca poda kontrahentowi duńskiemu numer, pod którym jest zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium kraju będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu usług na terytorium kraju.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż otrzymanie od duńskiego kontrahenta zbiorczej faktury za zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi oraz faktury z tytułu prowizji za korzystanie z karty paliwowej należy rozliczyć jako import usług podlegający opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 28 ust. 5 pkt 1 i art. 28 ust. 6 ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.