IPPP1-443-1354/08/10-6/S/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu 16 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zamierza kupić od Producentów-Dostawców (kontrahentów będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług) towary przeznaczone do (od) sprzedaży w działalności handlowej Spółki na stacjach paliw. Spółka przygotowuje z krajowymi dostawcami umowy regulujące zasady i warunki handlowej współpracy. Umowy te dają Spółce podczas handlu danym towarem w imieniu i na rachunek Spółki, dodatkową kontraktową, odpłatną możliwość podjęcia na rzecz kontrahenta, od którego kupiła towar, określonych czynności w postaci: (1) osiągnięcia lub przekroczenia określonego poziomu obrotów przy kupowaniu u Producenta towarów; wysokość obrotów, okres zrealizowania określa umowa, (2) terminowego regulowania płatności wobec Producentów - Dostawców. Za wykonanie ww. czynności Spółka otrzyma pieniądze jako dodatkowe umowne wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej (bonusu) - odrębnie wyliczonych dla każdej z wymienionych czynności w stałej lub zmiennej kwocie. Podstawę wypłaty pieniędzy stanowić będą faktury VAT wystawione przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w świetle art. 8 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.), pieniądze które otrzyma Spółka za wykonane czynności podlegają opodatkowaniu VAT jako wynagrodzenie za świadczone usługi i w konsekwencji powinny być udokumentowane fakturą VAT z 22% stawką podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy

Dokonując analizy opisanego stanu faktycznego w oparciu o przywołane przepisy prawa podatkowego Wnioskodawca uważa, że otrzymywane przez Spółkę od Producentów pieniądze w postaci premii pieniężnej za wykonane czynności stanowią wynagrodzenie za usługę/usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm. dalej: ustawa VAT), oraz w rozumieniu Dyrektywy Rady Unii Europejskiej nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (poprzednio VI Dyrektywa Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC). Spełnione bowiem zostały przesłanki wskazane w ww. aktach prawnych do kwalifikacji zachowania Spółki wobec Producenta jako odpłatnego świadczenia usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez opodatkowane świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Zgodnie ze znaczeniem językowym słowo "świadczyć" oznacza obowiązek wykonania lub przekazania czegoś. Zatem świadczenie to każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy,). Zatem kwalifikując dane świadczenie jako usługę w rozumieniu ustawy VAT należy uwzględnić, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie, co zdaniem Wnioskodawcy koresponduje z niewyrażoną wprost w ustawie VAT podstawową zasadą wspólnego systemu podatku VAT jaką jest powszechność opodatkowania (art. 1 ust. 2 akapit pierwszy, drugi i trzeci Dyrektywy 112). Zgodnie z tą zasadą podatkowi powinny podlegać wszelkie transakcje dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prawo wspólnotowe, w tym orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dodaje do ww. definicji następujący warunek konieczny do kwalifikacji danego świadczenia jako opodatkowanego podatkiem VAT odpłatnego świadczenia usług, tj. konieczność wystąpienia bezpośredniego związku prawnego między czynnością a otrzymaną ceną oraz związku i odpowiedniej relacji między ceną a korzyściami odbiorcy usługi (Producenta-Dostawcy).

Wystąpienie ww. elementów wynikających z krajowego i wspólnotowego porządku prawnego zostało potwierdzone przedstawionym stanem faktycznym opartym na treści przygotowywanej umowy. Wnioskodawca podkreśla, że Spółka ma umowną możliwość wykonania na rzecz Producenta określonych umową zachowań; w postaci czynności, z których Producent odnosi konkretne korzyści ekonomiczne. Jednocześnie obroty generowane przez zakupy Spółki u Producenta stanowią tylko podstawę do kalkulacji należnych pieniędzy, ponieważ obroty te najlepiej oddawać będą związek między należnymi Spółce pieniędzmi a korzyściami Producenta-Dostawcy, podczas gdy sam fakt obowiązku wypłaty pieniędzy zależy bezpośrednio i ściśle od spełnienia przez Spółkę na rzecz Producenta uzgodnionych w umowie konkretnych czynności (zachowań-świadczeń). Wypłata pieniędzy na rzecz Spółki nie ma zatem charakteru dobrowolnego. W przypadku, gdy nie zostaną spełnione umownie określone warunki Spółka nie otrzyma pieniędzy.

Do wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem skłoniły Wnioskodawcę rozbieżności w orzecznictwie podatkowym występujące między rozstrzygnięciami organów podatkowych i sądów administracyjnych na tle indywidualnych interpretacji w sprawach obowiązku opodatkowania wypłacanych odsprzedawcom premii pieniężnych za uzyskanie/przekroczenie obrotów, czy terminowe regulowanie płatności. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę z odmienności zachowań związanych z wypłatą premii pieniężnych w stosunku do zachowań objętych wnioskiem (i odmiennością wynikającą z kwalifikacji w tym orzecznictwie otrzymywanych pieniędzy jako premii pieniężnych) i jednocześnie dostrzega podobieństwo stanów faktycznych: zachowania generujące po stronie Spółki prawo do otrzymania pieniędzy związane są z dostawą i odsprzedażą towarów, oraz tożsamość argumentów powołanych w sprawach premii z argumentami przytoczonymi przez Wnioskodawcę.

Przedstawiając kwalifikację swoich zachowań i stanowisko Wnioskodawca uwzględnił m.in. interpretację Ministra Finansów z 30 grudnia 2004 r. (PP3-812-1222/2004/AP/4026) oraz postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 kwietnia 2008 r. IBPP1/443-84/08/AZ, w którego uzasadnieniu napisano m.in. "...premia ta nie ma więc charakteru dobrowolnego, ale uzależniona jest od określonego zachowania kupującego (...) Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem".

Jednocześnie wątpliwości co do prawidłowości opodatkowania objętych wnioskiem czynności i potwierdzenia ich fakturą VAT wywołały następujące wyroki: orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/06, orzeczenie WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4080/06, orzeczenie WSA w Kielcach z 27 marca 2008 r. (I SA/Ke 100/08), w których sądy stwierdziły przede wszystkim, że "...nie może istnieć taka transakcja, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru oraz świadczenie usługi. W razie uznania, że premia jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę, powstałby problem podwójnego opodatkowania tej samej czynności raz jako sprzedaży (dostawy) towarów, drugi raz jako zakupu (świadczenia) usługi przez nabywcę tego samego towaru w ramach tej samej transakcji. Zdaniem sądów jest to niedopuszczalne".

Zdaniem Wnioskodawcy powołanych orzeczeń nie można uwzględnić w przedmiotowej sprawie, ponieważ dotyczą konkretnych spraw indywidualnych podatników charakteryzujących się odmiennością stanu faktycznego. Jednocześnie powołana interpretacja Ministra Finansów wydana w trybie art. 14 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) została wydana w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe i w dalszym ciągu obowiązuje.

Ponadto w odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 28 grudnia 2007 r.- z upoważnienia Ministra - na interpelację nr 99 ws. premii pieniężnych jako czynności nieopodatkowanych Minister Finansów powtórzył m.in.: "Uwzględniając złożoność stanów faktycznych w tego rodzaju umowach, w ww. piśmie urzędowym z 30 grudnia 2004 r. wyraźnie zaznaczono, że badanie skutków podatkowych w podatku od towarów i usług zależy od prawidłowego rozpoznania stanu faktycznego u podatnika. Należy podkreślić, że w przypadku wątpliwości, czy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji, czy podatek od niej naliczony podlega odliczeniu u nabywcy, podatnik ma prawo do wystąpienia o interpretację przepisów w swojej indywidualnej sprawie, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)".

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie podkreślić, że niezależnie od faktu, w jakiego typu umowie są wykonywane czynności, za które Spółka ma otrzymać jako wynagrodzenie premie pieniężne to podstawą wykonania tych czynności na rzecz Producenta (Dostawcy) jest zawsze umowa, z której wynika bezpośredni związek między wykonywaną czynnością i otrzymywanym przez Spółkę wynagrodzeniem. Przede wszystkim ta przesłanka powoduje, że stanowisko Wnioskodawcy co do opodatkowania podatkiem VAT jest prawidłowe a powołane wyroki sądów administracyjnych nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

W dniu 10 października 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP1-443-1354/08-2/IZ stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. jest prawidłowe.

Wezwaniem z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 29 października 2008 r.), złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Strona wezwała tut. Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 10 października 2008 r. znak. IPPP1-443-1354/08-2/IZ i uznanie stanowiska Strony za nieprawidłowe, tj. stwierdzenie, że w świetle art. 8 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.), pieniądze które otrzyma Spółka za wykonane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT jako wynagrodzenie za świadczone usługi i w konsekwencji nie powinny być udokumentowane fakturą VAT z 22% stawką podatku.

Ponownie rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 28 listopada 2008 r. znak IPPP1-443-1354/08-4/IZ stwierdził, iż nie zachodzą przesłanki uzasadniające zmianę wydanej interpretacji z dnia 10 października 2008 r. nr IPPP1-443-1354/08-2/IZ we wnioskowanym przez Stronę zakresie.

Na powyższe rozstrzygnięcie, zachowując ustawowy termin, Strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 211/09 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną.

W cyt. orzeczeniu Sąd Administracyjny w Warszawie powołując się na przepisy art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy VAT stwierdził, że nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis art. 8 ust. 1 ww. ustawy wyklucza bowiem takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw. WSA podkreślił, że dokonywanie zakupów u kontrahenta mieści się w czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, w postaci dostawy towarów. W ocenie Sądu, w rozpoznanej sprawie nie można uznać zrealizowania określonego z góry pułapu zakupów - za świadczenie usługi. Czynności stanowiące dostawę towaru, nie mogą, poprzez ich zsumowanie, przekształcić się w usługę.

Dokonując interpretacji powołanego przepisu art. 8 ust. Sąd odniósł się również do unormowań Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w szczególności do odpowiednika art. 8 ust. 1 ustawy VAT, jakim jest art. 24 pkt 1 Dyrektywy, zwracając uwagę, iż na gruncie ww. Dyrektywy funkcjonuje takie samo rozwiązanie prawne - dostawa towarów nie może jednocześnie stanowić świadczenia usługi, a konsekwencją tego jest stwierdzenie, że we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej suma określonej ilości dostaw towarów nie może stanowić usługi.

WSA w Warszawie podzielił tym samym stanowisko zawarte w wyrokach NSA z dnia 6 lutego 2007, sygn. akt IFSK 94/06 oraz z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt I FSK 998/08.

Ww. wyrok był przedmiotem rozpoznania Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 12 października 2010 r. sygn. akt I FSK 1635/09 oddalił skargę kasacyjną, wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W ww. orzeczeniu NSA potwierdził stanowisko wyrażone w wyrokach NSA z dnia 6 lutego 2007, sygn. akt IFSK 94/06 oraz z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt I FSK 998/08 stwierdzając, iż znajduje ono zastosowanie również w przedmiotowej sprawie.

W ocenie Sądu w stanie faktycznym tej sprawy mamy do czynienia jedynie z transakcjami dostawy, które zostały opodatkowane i z wynagrodzeniem dostawcy wypłacanym nabywcy z tytułu osiągniętego pułapu sprzedaży (wartości dostaw). Samo jedynie osiągnięcie przez nabywcę określonej wartości nabytych od dostawcy towarów nie stanowi per se świadczenia przez niego usługi na rzecz dostawcy.

Ponadto Sad stwierdził, że ponieważ premia wypłacana przez sprzedawcę w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i nie podlega opodatkowaniu, zatem nie powoduje obowiązku dokumentowania fakturą VAT otrzymanie tej premii pieniężnej przez jej odbiorców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 211/09 i Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 października 2010 r. sygn. akt I FSK 1635/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl natomiast postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu określonego zachowania mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne (bonusy) nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą, poprzez zsumowanie poszczególnych dostaw towarów, nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi. Usługą nie jest także terminowe regulowanie płatności.

Natomiast, gdyby pomiędzy dostawcą i nabywcą istniał stosunek prawny, w oparciu o który nabywca dokonując zakupów u dostawcy uzyskuje premię nie tylko za satysfakcjonującą dostawcę wartość czy ilość dokonanych zakupów lub za terminowe regulowanie płatności, lecz także za realizację przez nabywcę innych czynności na rzecz dostawcy, np. podjęcie działań w kierunku rozwijania bazy sprzedaży towarów kontrahenta, zobowiązanie się do stosowania szczególnych np. określonych przez dostawcę zasad eksponowania jego towarów, przyjęcie określonych zobowiązań lojalnościowych wobec dostawcy itp., wówczas mielibyśmy do czynienia ze świadczeniem usługi przez nabywcę na rzecz dostawcy, nagradzanej przez niego stosowną premią, która powinna zostać opodatkowana. Premia stanowi w takim wypadku wynagrodzenie za świadczenie usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza kupić od Producentów-Dostawców (kontrahentów będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług) towary przeznaczone do (od) sprzedaży w działalności handlowej Spółki na stacjach paliw. Spółka przygotowuje z krajowymi dostawcami umowy regulujące zasady i warunki handlowej współpracy. Umowy te dają Spółce podczas handlu danym towarem w imieniu i na rachunek Spółki, dodatkową kontraktową, odpłatną możliwość podjęcia na rzecz kontrahenta, od którego kupiła towar, określonych czynności w postaci:

Za wykonanie ww. czynności Spółka otrzyma pieniądze jako dodatkowe umowne wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej (bonusu) - odrębnie wyliczonych dla każdej z wymienionych czynności w stałej lub zmiennej kwocie. Podstawę wypłaty pieniędzy stanowić będą faktury VAT wystawione przez Spółkę.

Z powyższego wynika zatem, iż za osiągnięcie lub przekroczenia określonego poziomu obrotów przy kupowaniu u kontrahentów (Producentów-Dostawców) towarów oraz terminowe regulowanie płatności, Wnioskodawca otrzyma od kontrahentów premie pieniężne (bonusy). Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, poza czynnością kupna-sprzedaży i terminowego regulowania płatności nie będą istniały po stronie Wnioskodawcy inne zobowiązania nakładające obowiązek świadczenia usługi na rzecz Kontrahentów. Wnioskodawca otrzymując bonus, nie będzie w żaden sposób zobowiązany przez Producentów-Dostawców do wykonywania na ich rzecz jakichkolwiek innych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, czy promocję towarów. Tym samym, przyznanie premii pieniężnych (bonusów) przez Producentów-Dostawców dla Wnioskodawcy nie będzie w żaden sposób związane z uzyskaniem przez te podmioty świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dobrowolnego dokonywania zakupów od kontrahentów Spółki. Czynności takie mieszczą się bowiem w pojęciu dostawy towarów. A zatem nie można powiedzieć, że między stronami umowy, poza zakupem towarów od kontrahentów Spółki oraz terminowym regulowaniem płatności ma miejsce świadczenie usług dokonywane przez kupującego, tj. Wnioskodawcę.

Opodatkowaniu jako usługa podlega określone w art. 8 ust. 1 ustawy, zachowanie nie będące jednocześnie dostawą, którym nie jest samo osiągnięcie przez nabywcę towarów określonego poziomu zakupów u kontrahentów.

Zatem, przyznawane dla Wnioskodawcy przez Producentów-Dostawców premie pieniężne nie będą stanowić zapłaty za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1

y, a otrzymanie takich płatności nie będzie rodziło obowiązku wystawiania faktur VAT przez otrzymującego premie pieniężne.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.