IPPP1-443-1337/09-4/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 18 grudnia 2009 r.) uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 15 marca 2010 r. (skutecznie doręczone 18 marca 2010 r.) pismem z dnia 25 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa z terytorium Niemiec na terytorium kraju oraz następnie rozpoznanie odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa z terytorium Niemiec na terytorium kraju oraz następnie rozpoznanie odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 29 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma F. z siedzibą w Niemczech - zwana dalej SPÓŁKĄ - zajmuje się między innymi sprzedażą paszy dla zwierząt oraz innych artykułów rolnych do Polski. Odbiorcami tych towarów w Polsce są:

Towary te SPÓŁKA dostarcza bezpośrednio do klienta.

SPÓŁKA jest zarejestrowanym podatnikiem dla celów podatku od towarów i usług i posiada VAT UE. Spółka jest również podatnikiem niemieckiego podatku od wartości dodanej i posiada niemiecki numer identyfikacyjny do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W przypadku pierwszej, wymienionej w punkcie a) grupy odbiorców, SPÓŁKA wykazuje w swoich niemieckich deklaracjach wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, która to wg niemieckich przepisów stanowi sprzedaż zwolnioną z niemieckiego podatku obrotowego z możliwością odliczenia podatku naliczonego (podstawa prawna: § 4 pkt 1 lit. b) w poł. z § 6a i § 15 niemieckiej ustawy o podatku obrotowym). Polscy odbiorcy wykazują w swoich deklaracjach VAT-7 lub VAT-7K wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Ponieważ postępowanie to nie nastręcza żadnych niejasności, przedmiotowy wniosek nie odnosi się do sprzedaży na rzecz tych odbiorców (z punktu a), a dotyczy jedynie odbiorców wymienionych w punkcie b) i c).

W przypadku drugiej grupy odbiorców, wymienionej w punkcie b), jak również i trzeciej, wymienionej w punkcie c), SPÓŁKA traktuje swoją sprzedaż w następujący sposób:

* najpierw jako przemieszczenie towarów w ramach swojego przedsiębiorstwa z jednego kraju członkowskiego (tu: Republiki Federalnej Niemiec) do innego kraju członkowskiego (tu: Rzeczpospolitej Polskiej); SPÓŁKA wykazuje ten obrót w swoich niemieckich miesięcznych deklaracjach o podatku obrotowym jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a w swoich deklaracjach polskich, tj. VAT-7, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (krok 1)

* a następnie jako odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju (tu: Rzeczypospolitej Polskiej jako sprzedaż opodatkowaną VAT-em (krok 2).

Zgodnie z powyższym od marca do grudnia 2008 r. SPÓŁKA wykazała dla celów podatku od towarów i usług przemieszczenie należących do niej towarów w łącznej kwocie... zł (słownie:. złotych) z terytorium Republiki Federalnej Niemiec na terytorium Polski jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów; następnie sprzedaż tych towarów została opodatkowana podatkiem od towarów i usług w Polsce jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Właściwy miejscowo dla SPÓŁKI niemiecki urząd skarbowy w decyzji z dnia 12 marca 2009 r. (kopia w załączeniu) postanowił ww. przemieszczenie należących do SPÓŁKI towarów w łącznej kwocie... zł opodatkować 7% stawką niemieckiego podatku od wartości dodanej. Jednocześnie urząd poinformował SPÓŁKĘ na str. 2 tejże decyzji, że decyzja ta w przedmiotowym punkcie zostanie zmieniona i ww. przemieszczenie towarów zostanie potraktowane w Niemczech jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, tj. na gruncie podanych wyżej przepisów niemieckich - jako sprzedaż zwolniona - jeżeli właściwy dla SPÓŁKI Urząd Skarbowy w Polsce wyrazi zgodę na traktowanie w Polsce ww. przemieszczenia należących do SPÓŁKI towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego transakcje sprzedaży dokonywane przez SPÓŁKĘ na rzecz grupy odbiorców, wymienionych w punktach b) i c) mogą być traktowane dla celów podatku od towarów i usług w sposób opisany przez SPÓŁKĘ, tzn. najpierw wykazywane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów a następnie jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Transakcje sprzedaży dokonywane przez SPÓŁKĘ na rzecz grupy odbiorców, wymienionych w punktach b) i c) mogą być traktowane dla celów podatku od towarów i usług w sposób opisany przez SPÓŁKĘ, tzn. najpierw wykazywane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów a następnie jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stanowisko SPÓŁKI bazuje na art. 17 ust. 1 podust. 1 i ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r.), który to zastąpił identyczne uregulowania z artykułu 28a ust. 5 lit. b) podust. 1 i podust. 3) VI Dyrektywy VAT w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny podatku od wartości dodanej... (77/388/EWG)). Z negatywnej analizy tego przepisu - wynikiem którego transpozycji do prawa polskiego jest art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - wynika, że jeżeli nie są spełnione wymienione w tym przepisie warunki, to dostawa towarów do innego kraju członkowskiego w celu ich dalszej sprzedaży stanowić będzie w kraju sprzedaży - wywozu towarów (tu: Republiki Federalnej Niemiec) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a w kraju dostawy tych towarów (tu: Rzeczpospolitej Polskiej) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Z tego powodu niemieckie Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 03.03.1993 wprowadziło dla uproszczenia regulację, zgodnie z którą, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów może być uznana dostawa towarów do innego państwa członkowskiego, pod warunkiem, że

* dostawy towarów mają charakter stały i są wykonywane dla większej ilości odbiorców w kraju przeznaczenia,

* dostawca towarów (tu: SPÓŁKA) wykazuje przedmiotowe dostawy towarów w kraju przeznaczenia (tu: w Polsce) jako podlegające opodatkowaniu,

* organy podatkowe w zainteresowanych krajach (tu: w Polsce i w Niemczech) zgadzają się na takie postępowanie.

Poza wszelką wątpliwością jest, iż pierwsze dwa wymienione warunki są spełnione: SPÓŁKA dokonuje bowiem sprzedaży dla bardzo dużej ilości odbiorców w Polsce, na co wskazują jej obroty, i wykazuje ją w swoich polskich deklaracjach zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym jako sprzedaż opodatkowaną. Do spełnienia trzeciego, tzn. ostatniego warunku potrzebna jest już jedynie zgoda polskiego organu podatkowego (tu: przedłożenie interpretacji indywidualnej), na co wskazał w swojej ww. decyzji właściwy dla SPÓŁKI w Niemczech urząd skarbowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r.), przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Artykuł ten został zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). W związku z powyższą nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z art. 11 ust. 1 tejże ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W myśl art. 25 ust. 1 ww. ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Ustawa o podatku od towarów i usług pozwala jednakże na uznanie za wewnątrzwspólnotowe nabycie także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. W tym przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie. Powyższą "transakcję" można nazwać wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniem towarów. Zastosowanie powyższego mechanizmu, w którym opodatkowaniu w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej podlega samo przemieszczenie towarów, pozwala na faktyczne opodatkowanie towarów w miejscu ich faktycznej konsumpcji. Przemieszczenie, o którym mowa, ma być dokonywane przez podatnika podatku od wartości dodanej, a zatem przez podatnika, który prowadzi działalność w innym państwie członkowskim (z którego rozpoczyna się transport lub wysyłka). Towary przemieszczane przez podatnika mają służyć do wykonywania działalności gospodarczej podatnika.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Spółka z siedzibą w Niemczech będąca zarejestrowanym podatnikiem dla celów podatku od towarów i usług w Polsce (posiada NIP VAT UE), jak również podatnikiem niemieckiego podatku od wartości dodanej (posiada niemiecki numer podatkowy oraz niemiecki numer identyfikacyjny do transakcji wewnątrzwspólnotowych) zajmuje się między innymi sprzedażą paszy dla zwierząt oraz innych artykułów rolnych do Polski. Odbiorcami tych towarów w Polsce są:

Towary te SPÓŁKA dostarcza bezpośrednio do klienta.

W przypadku grupy odbiorców, wymienionej w punkcie b) oraz w punkcie c), Spółka traktuje swoją sprzedaż w następujący sposób:

* najpierw jako przemieszczenie towarów w ramach swojego przedsiębiorstwa z jednego kraju członkowskiego (tu: Republiki Federalnej Niemiec) do innego kraju członkowskiego (tu: Rzeczpospolitej Polskiej); SPÓŁKA wykazuje ten obrót w swoich niemieckich miesięcznych deklaracjach o podatku obrotowym jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a w swoich deklaracjach polskich, tj. VAT-7, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (krok 1)

* a następnie jako odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju (tu: Rzeczypospolitej Polskiej jako sprzedaż opodatkowaną VAT-em (krok 2).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż w pierwszym etapie transakcji opisanej w stanie faktycznym dochodzi do przemieszczenia przez Spółkę - podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech - towarów należących do Spółki z terytorium Niemiec na terytorium Polski. Ponadto, w drugim etapie transakcji przemieszczone towary są przedmiotem dostawy na terytorium Polski, będą więc służyć w Polsce czynnościom wykonywanym przez Spółkę jako podatnika. Zatem, spełnione są wszystkie warunki uznania przemieszczenia towarów w pierwszym etapie transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 11 ust. 1 ustawy o VAT zarówno w brzmieniu obowiązującym do 1 grudnia 2008 r. jak i od dnia 1 grudnia 2008 r

W drugim etapie transakcji Spółka (po wcześniejszym dokonaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - tj. przesunięcia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa) dokonywać będzie dostawy towaru na terytorium kraju.

Spółka - zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - będzie podatnikiem VAT z tego tytułu i będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT i opodatkowania transakcji jako dostawy krajowej według stawki podatku właściwej dla danej kategorii towarów.

Reasumując, transakcje sprzedaży dokonywane przez Spółkę na rzecz grupy odbiorców, wymienionych w punktach b) i c) wniosku mogą być traktowane dla celów podatku od towarów i usług w sposób zaprezentowany przez Wnioskodawcę, tj. najpierw rozpoznawaniu przez Spółkę dla celów VAT przesunięcia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa z terytorium jednego kraju członkowskiego (Republika Federalna Niemiec) do innego kraju członkowskiego (Rzeczpospolita Polska) jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (krok 1) a następnie na rozpoznaniu odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju (krok 2).

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.