IPPP1/443-1333/11-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 2 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku usług zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 02.09. 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku usług zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje zawrzeć z C. S.A. (dalej: Towarzystwo) i P. (dalej: Fundusz) umowę o zarządzanie sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszu sekurytyzacyjnego P., na podstawie której będzie świadczyć na rzecz Funduszu kompleksową usługę polegającą na zarządzaniu całością portfela inwestycyjnego funduszu, obejmującego pakiety wierzytelności i/lub wierzytelności sekurytyzowane będące przedmiotem lokat Funduszu.

Fundusze inwestycyjne są osobami prawnymi, których działalność regulowana jest ustawą z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm., dalej: Ustawa o Funduszach). Wyłącznym przedmiotem działalności funduszy jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w określonych przypadkach również niepublicznego proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Jednym z typów funduszy inwestycyjnych jest fundusz sekurytyzacyjny. Zgodnie z art. 187 ust. 3 Ustawy o Funduszach, fundusz sekurytyzacyjny obowiązany jest lokować przynajmniej 75% wartości swoich aktywów w określone wierzytelności, papiery wartościowe inkorporujące wierzytelności pieniężne i prawa do świadczeń z tytułu określonych wierzytelności. Dodatkowo, fundusz sekurytyzacyjny może lokować aktywa w dłużne papiery wartościowe, jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, depozyty w bankach krajowych lub instytucjach kredytowych, instrumenty rynku pieniężnego oraz instrumenty pochodne. Poza wymienionymi powyżej możliwościami dokonywania inwestycji, zakres działalności funduszy jest w praktyce znikomy.

Powyższe zasady mają również odpowiednie zastosowanie do Funduszu i są odzwierciedlone w statucie Funduszu. Celem inwestycyjnym Funduszu jest osiąganie przychodów z lokat netto Funduszu, wzrost wartości aktywów Funduszu w wyniku wzrostu wartości lokat oraz osiąganie zysku ze zbywania lokat. Dla osiągnięcia celu inwestycyjnego, o którym mowa w statucie, Fundusz może lokować swoje środki pieniężne pochodzące z wpłat na objęcie certyfikatów inwestycyjnych m.in. w wierzytelności, prawa do świadczeń z tytułu wierzytelności, pakiety sekurytyzowanych wierzytelności, dłużne papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego, jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, depozyty w walucie polskiej i wymienialnych walutach obcych w bankach krajowych lub instytucjach kredytowych.

Ponadto aktywa będące przedmiotem Umowy ze Spółką mogą stanowić wierzytelności i prawa do świadczeń z tytułu wierzytelności lub pakiety sekurytyzowanych wierzytelności, które spełniają następujące warunki:

* podmiotami zobowiązanymi są osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej;

* opiewają na świadczenia pieniężne;

* są denominowane w złotych polskich lub innej walucie.

Wierzytelności nabywane przez Fundusz mogą być wierzytelnościami wysokiego ryzyka, w tym wierzytelnościami przedawnionymi, niezabezpieczonym lub zajętymi.

Spółka będzie pełnić aktywną rolę na etapie podejmowania decyzji odnośnie nabycia wierzytelności lub portfeli wierzytelności. Spółka będzie realizować swoją funkcję w tym obszarze poprzez działania w zakresie poszukiwania atrakcyjnych aktywów, analizy opłacalności inwestycji oraz rekomendacje odnośnie nabycia konkretnych pakietów. Ponadto Spółka będzie brała aktywny udział w dalszej części cyklu inwestycyjnego, tj. fazie zarządzania nabytymi wierzytelnościami. Wynika to z tego, że ze względu na dużą liczbę nabywanych w portfelach wierzytelności, w trakcie ustalania ceny nabycia portfela, Fundusz zwykle nie dokonuje weryfikacji jakości każdej z wierzytelności z osobna, lecz działa w oparciu przyjęte założenie dotyczące całej grupy nabywanych wierzytelności. Cena nabycia ustalana jest zatem często na podstawie wyceny całego portfela, a nie poszczególnych wierzytelności. Ryzyko ekonomiczne z tym związane spoczywa na Funduszu. W przypadku wierzytelności złej jakości, dla maksymalizacji wartości aktywów Funduszu, konieczne są aktywne działania mobilizujące dłużników do rozpoczęcia i kontynuowania spłat przeterminowanych wierzytelności. Jednocześnie, obsługa wierzytelności o najniższej jakości byłaby nieefektywna, gdyż generowałaby koszty, które nie zostałyby zrekompensowane przychodami ze spłat tych wierzytelności, co prowadziłoby do obniżenia wartości aktywów Funduszu.

Powyższe uwarunkowania powodują konieczność aktywnego monitorowania portfeli i podejmowania bieżących działań i ocen w zakresie dalszego ich traktowania (np. umorzenie, zawarcie ugody z dłużnikiem, itd.).

Dla wykonywania powyższych czynności, czyli dla efektywnego zarządzania jakością portfela inwestycyjnego Funduszu konieczne jest posiadanie odpowiedniego zaplecza, a także doświadczenia w zakresie funkcjonowania rynku wierzytelności (monitorowanie wierzytelności w celu oceny ich jakości, negocjacje z dłużnikami, itd.). Fundusz, jako podmiot ściśle regulowany, zgodnie z Ustawą o funduszach nie może np. zawierać umów o pracę czy inwestować w wyposażenie lub w inny sposób organizować we własnym zakresie zaplecza niezbędnego do prowadzenia działalności wykraczającej za dokonywanie inwestycji. W związku z powyższym, Fundusz, będący w istocie masą majątkową wyposażoną w osobowość prawną z założenia nie posiada zaplecza ani doświadczenia niezbędnego do utrzymywania aktywów w odpowiedniej jakości i uzależniony jest w tym zakresie od usługodawców zewnętrznych. W praktyce zatem, dla zapewnienia kompetentnego i efektywnego zarządzania aktywami Funduszu (wierzytelnościami) konieczny jest zakup usług dostosowanych do charakteru tych aktywów. Spółka, jako podmiot od lat aktywny na rynku wierzytelności posiada wszelkie warunki techniczne, organizacyjne, wiedzę i bogate doświadczenie w zakresie rynku wierzytelności. Dlatego też strony (Spółka, Towarzystwo i Fundusz) zdecydowały się na zawarcie Umowy na świadczenie przedmiotowych usług.

Na podstawie Umowy z Towarzystwem i Funduszem Spółka będzie zobowiązana do zarządzania całością portfela Funduszu.

Na podstawie Umowy oraz na podstawie posiadanych pełnomocnictw Spółka będzie upoważniona do dokonywania czynności faktycznych i prawnych w imieniu i na rzecz Funduszu lub Towarzystwa, w tym do nabywania praw i zaciągania zobowiązań. W pozostałym zakresie Spółka nie będzie upoważniona do dokonywania jakichkolwiek czynności faktycznych i prawnych w imieniu i na rzecz Funduszu lub Towarzystwa, w tym do nabywania praw i zaciągania zobowiązań.

Ponadto zarządzanie przez Spółkę portfelem polegać będzie na dokonywaniu przez Spółkę czynności szczegółowo opisanych w procedurze zarządzania sekurytyzowanymi wierzytelnościami przedłożonej Komisji Nadzoru Finansowego przez Spółkę wraz z wnioskiem o wydanie zezwolenia na zarządzanie sekurytyzowanymi wierzytelnościami, zgodnie z treścią art. 192 Ustawy o Funduszach i przez Komisję zaakceptowaną. W szczególności, w ramach zarządzania portfelem do zadań Spółki będą należeć:

Usługi objęte Umową mają zapewnić maksymalizację korzyści z realizacji portfela.

W zakresie niezbędnym do wykonania czynności wymienionych powyżej, Fundusz udzieli Spółce lub pracownikom Spółki pełnomocnictw koniecznych do prawidłowej realizacji obowiązków wynikających z Umowy.

Dodatkowo, w celu realizacji uprawnień kontrolnych Towarzystwa, Spółka w ramach zarządzania portfelem na podstawie Umowy obowiązana będzie do:

Wykonując Umowę Spółka będzie działała z zachowaniem najwyższej zawodowej staranności, z poszanowaniem zasad uczciwego obrotu, w sposób należycie zabezpieczający interesy Funduszu i jego uczestników, w sposób zapewniający dążenie do realizacji celu inwestycyjnego Funduszu, a także w sposób zapewniający maksymalizację korzyści oraz minimalizację ryzyka jakie jest związane z wykonywaniem Umowy.

W celu umożliwienia prawidłowego wykonania Umowy, Fundusz powierzy Spółce przetwarzanie danych osobowych w zakresie określonym przedmiotem Umowy na zasadach określonych w procedurach i celu określonym obsługą wierzytelności, wynikającą z Umowy zgodnie z art. 31 i art. 36-39 ustawy o ochronie danych osobowych. Czynności te wykonywane będą wyłącznie w celach związanych z wykonywaniem Umowy.

Na mocy Umowy Spółka zobowiązana będzie ponadto do:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka wnosi o potwierdzenie, że usługi, które Spółka będzie świadczyć na podstawie Umowy na rzecz Funduszu będą podlegać jako usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi, które Spółka będzie świadczyć na podstawie Umowy na rzecz Funduszu będą podlegać, jako usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Artykuł 43 Ustawy o VAT wyszczególnia czynności, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT. W szczególności, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) z opodatkowania VAT zwolnione są usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych oraz usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych lub ich częścią.

Zgodnie z art. 183 Ustawy o Funduszach fundusz sekurytyzacyjny stanowi jedną z form funduszu inwestycyjnego zamkniętego. W związku z powyższym, Fundusz na rzecz którego Spółka będzie świadczyć usługi zarządzania będzie stanowił fundusz inwestycyjny, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) Ustawy o VAT.

W art. 43 ust. 8 Ustawy o VAT ustawodawca wskazuje, iż przez zarządzanie funduszami inwestycyjnymi, o którym mowa w powyżej przytoczonych przepisach, rozumie się zarządzanie aktywami, dystrybucję tytułów uczestnictwa, tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi, prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów, przechowywanie aktywów. Ze względu na charakter powyższych czynności i ustawowy obowiązek rozdzielności w ich wykonywaniu nie ulega wątpliwości, że definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi spełnia samodzielnie każda z wymienionych w ust. 8 usług (np. przechowywanie aktywów jest czynnością, którą na mocy Ustawy o Funduszach - dla zapewnienia bezpieczeństwa inwestorów - musi wykonywać inny podmiot niż podmiot zarządzający aktywami).

Czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Funduszu w ramach Umowy, to czynności zarządzania aktywami funduszu inwestycyjnego, co potwierdzają wprost Umowa oraz Ustawa o Funduszach, jak również zezwolenie na zarządzanie przyznane Spółce na podstawie Ustawy o Funduszach. Cel i istota tych czynności jest tożsamy z celem i istotą czynności podejmowanych ramach zarządzania aktywami finansowymi (np. akcjami, udziałami, papierami wartościowymi,itd.) każdego innego funduszu inwestycyjnego. W szczególności portfele wierzytelności to specyficzny rodzaj aktywa finansowego, różny od akcji i innych papierów wartościowych, stąd też działania podejmowane w ramach zarządzania portfelami wierzytelności muszą być dostosowane do charakteru tych aktywów. Zatem w praktyce charakter czynności wykonywanych przez Spółkę zdeterminowany jest naturą aktywa, zaś istotą tych czynności jest kompleksowa usługa zarządzania portfelem Funduszu, obejmująca w szczególności:

* aktywne poszukiwanie wierzytelności, które mogą zostać nabyte przez Fundusz,

* przeprowadzanie analizy oraz wyceny przedinwestycyjnej nabywanych wierzytelności do portfela,

* reprezentowanie Funduszu w procesie inwestycyjnym, w tym między innymi dokonywanie badania stanu wierzytelności/pakietów przed złożeniem oferty (tzw. due diligence stanu wierzytelności/pakietu wierzytelności),

* składanie ofert i negocjowanie warunków zakupu i sprzedaży wierzytelności,

* nabywanie wierzytelności do portfela

* zawieranie ugody z dłużnikami, których wierzytelności wchodzą w skład portfela, w tym między innymi składanie oświadczenia o odroczeniu terminów płatności, rozłożenia spłaty na raty, umorzenia całości lub części zadłużenia według swojego uznania,

* zbywanie wierzytelności wchodzących w skład portfela.

Zgodnie z Umową działania wykonywane przez Spółkę mają na celu przede wszystkim maksymalizację rynkowej wartości aktywów Funduszu oraz dochodu z portfeli, co ma również wpływ na wartość certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez Fundusz.

W ocenie Spółki, zarówno cel jak i całokształt czynności wykonywanych w ramach Umowy wskazuje na ich charakter jako kompleksowej usługi zarządzania aktywami funduszu inwestycyjnego na zlecenie i, w konsekwencji, przedmiotowa usługa powinna korzystać ze zwolnienia VAT jako kompleksowa usługa zarządzania aktywami funduszu inwestycyjnego na zlecenie.

Powyższy wniosek znajduje także oparcie w przepisach Dyrektywy Rady 2006/112/WE (dalej: Dyrektywa). Na podstawie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy państwa członkowskie zwalniają z podatku "zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. określonymi przez państwa członkowskie". Przepis ten jest bezwarunkowy w odniesieniu do usług, które będą świadczone na podstawie Umowy, nie zawiera też wyłączeń, które znalazłyby zastosowanie w odniesieniu do tych usług.

Na gruncie unijnych regulacji w zakresie podatku VAT definicja zarządzania funduszami inwestycyjnymi została przedstawiona przez Komisję Europejską we wniosku z 20 lutego 2008 r., sygn. KOM (2007) 747 wersja ostateczna/2 dotyczącym wprowadzenia Dyrektywy Rady zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych (dalej: Wniosek 747). Zdaniem Spółki, Wniosek 747 należy uwzględnić w analizie przepisów, gdyż stanowi on ważną wskazówkę w zakresie kierunku interpretacji poszczególnych regulacji (tak też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 grudnia 2006 r. I FSK 1582/08).

Dodatkowo należy wskazać, iż zgodnie z przywołanym Wnioskiem 747 zakres przedmiotowy zwolnienia z VAT został określony jako "usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi".

Wniosek 747 proponuje wprowadzenie art. 135a do Dyrektywy. W pkt 11 przedmiotowego artykułu wprowadzono definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi, która oznacza działalność mającą na celu zrealizowanie celów inwestycyjnych danego funduszu inwestycyjnego.

Zgodnie z nowym projektem wniosku Komisji Europejskiej z 1 lipca 2011 r. sygn. 12290/11 dotyczącym wprowadzenia Dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych, także proponuje się wprowadzenie definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Nowy projekt nie zmienia istotnie omawianej definicji. Zgodnie z tym projektem art. 135 Dyrektywy pkt c) stanowiłby, iż przez zarządzanie funduszami inwestycyjnymi i emerytalnymi rozumie się usługi zbiorowego zarządzania portfelem niezbędne do osiągnięcia celów inwestycyjnych danego funduszu inwestycyjnego i funduszu emerytalnego. Zatem jak wynika z przedstawionych definicji wszystkie czynności zmierzające do osiągnięcia celu inwestycyjnego funduszu będą traktowane jako spełniające definicję zarządzania funduszem inwestycyjnym i w konsekwencji zwolnione z VAT.

Zgodnie z Umową, Spółka będzie podejmowała wszelkie czynności, które będą miały na celu dążenie do realizacji celu inwestycyjnego Funduszu. Tak więc działania prowadzone przez Spółkę będą tożsame z definicją zarządzania funduszami inwestycyjnymi zawartą we Wniosku 747.

20 lutego 2008 r. Komisja Europejska przedstawiła również inny wniosek (sygn. KOM (2007) 746 wersja ostateczna/2) dotyczący wprowadzenia Rozporządzenia Rady ustanawiającego przepisy wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych (dalej Wniosek 746). W art. 12 ust. 1 Wniosku 746 wymieniono kategorie czynności, które mieszczą się w definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi zawartej w art. 135a. Przykładowo są to (ze względu na charakter tych czynności i rozdzielność w ich wykonywaniu nie ulega wątpliwości, że definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi spełnia samodzielnie każda z wymienionych usług):

* zarządzanie strategiczne i taktyczne aktywami oraz alokacja aktywów w tym również zarządzanie walutami i zarządzanie ryzykiem;

* operacyjne zarządzanie aktywami, w tym również wybór akcji, podejmowanie oraz wykonywanie decyzji, decyzje zakupu lub sprzedaży inwestycji, kompensata transakcji, komunikacja z pośrednikiem przed dokonaniem transakcji, zarządzanie i kontrola transakcji oraz komunikacja z pośrednikami oraz powiernikami po dokonaniu transakcji;

* analiza rynku oraz przedsiębiorstw;

* ocena wyników, w tym dostarczanie raportów o wynikach inwestycji oraz atrybucyjna analiza zwrotu na inwestycji;

* dostarczanie wycen roszczeń o zwrot podatku i informacji dotyczących zarządzania oraz obliczanie wartości aktywów netto.

Powyższe czynności są co do istoty tożsame z czynnościami, które Spółka będzie wykonywała w ramach zarządzania Portfelem Funduszu na podstawie Umowy, wymienionymi w stanie faktycznym niniejszego wniosku.

Nowy projekt z 1 lipca 2011 r. sygn. 12291/11 dotyczący wprowadzenia Rozporządzenia Rady ustanawiającego przepisy wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych, także wymienia kategorie czynności, które mieszczą się w definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi zawartej w art. 135. Projekt ten nie zmienia znacząco czynności, które mieszczą się definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi, jedynie precyzuje, iż aby definicja ta została spełniona niezbędne jest wykonywanie co najmniej 2 rodzajów wymienionych usług, co też w przypadku usług świadczonych na podstawie Umowy będzie mieć miejsce.

W przedmiotowej sprawie stanowisko Spółki znajduje oparcie także w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) na gruncie Szóstej Dyrektywy VAT z 17 maja 1977 r. sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC). Szósta Dyrektywa przewidywała bowiem w art. 13B (d) (6) analogiczne do zawartego w Dyrektywie zwolnienie dla usług zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi zgodnie z definicjami Państw Członkowskich. Zgodnie z wyrokiem TSUE z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie Abbey National (C-169/04) zarządzanie specjalnymi funduszami powierniczymi obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i - jeśli je oceniać globalnie - wypełniają funkcje specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

Skoro samo wykonywanie usług o charakterze administracyjnym i proceduralnym na podstawie wyroków TSUE spełnia definicję zarządzania, to tym bardziej dotyczy to kompleksowych usług zarządzania, które będą świadczone przez Spółkę na podstawie Umowy.

W kwestii zastosowania zwolnienia z VAT na gruncie Szóstej Dyrektywy oraz definiowania specjalnego funduszu inwestycyjnego na potrzeby przepisów tego aktu wypowiedział się także TSUE. Zgodnie z wyrokiem TSUE z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie JP Morgan Fleming Claverhouse lnvestment Trust pic (C-363/05) specjalne fundusze inwestycyjne, o których mowa w tym przepisie, to także zamknięte fundusze inwestycyjne. TSUE uznał także, iż swoboda państw członkowskich w zakresie wskazania funduszy, do których to zwolnienie będzie się stosować była ograniczona, a wyłączanie zamkniętych funduszy inwestycyjnych byłoby sprzeczne z zasadą neutralności podatkowej. Fundusz sekurytyzacyjny stanowi fundusz inwestycyjny zamknięty, który nie jest objęty żadnym wyłączeniem z zakresu zwolnienia na gruncie Dyrektywy. Powyższe jest zgodne z wnioskiem przedstawionym we wcześniejszej części niniejszego pisma tj. stwierdzeniem, że Fundusz bez wątpienia będzie spełniał warunki do uznania go za fundusz inwestycyjny.

Podsumowując, kompleksowa usługa zarządzania portfelem Funduszu stanowi usługę zarządzania funduszami inwestycyjnymi, która na gruncie Dyrektywy powinna stanowić usługę zwolnioną z VAT.

Potwierdza to orzecznictwo TSUE, w szczególności wyrok TSUE z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie Aktiebolaget NN v. Skatteverket (nr C-111/05). Zgodnie z wyrokiem należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności w celu określenia, czy chodzi o dwa lub więcej świadczeń odrębnych, czy też o świadczenie jednolite, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana.

Okoliczności tych należy poszukiwać nie tylko w brzmieniu samych umów, ale także w praktyce ich wykonywania oraz w innych dokumentach i dowodach świadczących o naturze stosunku łączącego usługodawcę z usługobiorcą.

Ponadto, jak wskazuje się w orzecznictwie TSUE, ze świadczeniem złożonym mamy do czynienia sytuacjach gdy:

* dana czynność nie jest dla nabywcy celem samym w sobie ale służy lepszemu wykorzystaniu usługi zasadniczej ("pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej" wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 lutego 1999 sprawie Gard Protection Plan Ltd/Comissioners of Customs and Excise (C-349/96);

Oraz

* poszczególne czynności stanowią nierozerwalną z ekonomicznego punktu widzenia całość ("jeżeli dwa lub więcej świadczeń dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter" wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 lutego 1999 w sprawie Gard Protection Plan Ltd/Comissioners of Customs and Excise (C-349/96).

Zatem w sytuacji, gdy spełnione są wymienione wyżej warunki, można mówić o świadczeniu kompleksowym, na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie jest celem umowy zawartej przez podatnika z klientem oraz czynności pomocnicze, niezbędne do wykonania czynności podstawowej.

Równocześnie Spółka wskazuje, że w zbliżonych sprawach organy podatkowe wydawały interpretacje potwierdzające fakt objęcia zwolnieniem z opodatkowania VAT usług analogicznych do świadczonych przez Spółkę np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 października 2010 r. sygn. IPPPI-443-864/10-4/PR, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 marca 2010 r. sygn. IPPP1-443-213/10-4/EK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 grudnia 2008 r. sygn. ILPP1/443-1107/08-3/BP, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r. sygn. IPPPI-443-261/08-2/lZ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dnia 15 stycznia 2008 r. sygn. ILPP1/443-314/07-2/BD oraz postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 29 marca 2006 r. sygn. PV1443-1NII2006/JD.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż kompleksowa usługa zarządzania portfelem Funduszu, którą Spółka będzie świadczyć na rzecz Funduszu na podstawie podpisanej Umowy będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 12 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.