IPPP1-443-1325/08-2/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 września 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-1325/08-2/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2008 r. (data wpływu 11 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 czerwca 2008 r. Spółka dokonała na podstawie aktu notarialnego transakcji sprzedaży należącego do niej lokalu mieszkalnego. Lokal ten został przez Spółkę nabyty dnia 4 lutego 2005 r. na podstawie Aktu Notarialnego, zawartego przed notariuszem w.... Panią....., numer Repertorium...... i do momentu sprzedaży był on zamieszkiwany przez osoby trzecie na podstawie umowy najmu, tj. przez okres około dwóch lat.

W związku z tą transakcją, Spółka wystawiła fakturę VAT bez podatku VAT, tj. wg stawki "zw".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka w sposób prawidłowy zastosowała przewidziane w ustawie o podatku od towarów i usług zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT w zakresie sprzedaży lokalu mieszkalnego uprzednio zasiedlonego.

Zdaniem wnioskodawcy czynność sprzedaży mieszkania, uprzednio zasiedlonego oraz zamieszkanego, jest czynnością zwolnioną z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka, analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz biorąc pod uwagę, że będący przedmiotem sprzedaży lokal mieszkalny został Spółce wydany przez pierwotnego zbywcę, oraz że był on użytkowany, uważa, że postawiony w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT warunek został spełniony. W momencie nabycia od developera przedmiotowego mieszkania i jego wydania na rzecz Spółki, doszło do zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. W konsekwencji Spółka nie miała obowiązku, jako podatnik VAT, opodatkowywać przedmiotowej transakcji podatkiem VAT wg stawki 7%. Tym samym, Spółka uprawniona jest do wystawienia faktury VAT dokumentującej omawiana transakcję bez należnego podatku (ze "stawką ZW"), tj. wykazania sprzedaży lokalu mieszkalnego jako czynności zwolnionej z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarem w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku VAT, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego", w myśl art. 2 pkt 12 ustawy rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Natomiast pojęcie pierwszego zasiedlenia zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 ustawy jako wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie obiektu budownictwa mieszkaniowego lub jego części (lokalu mieszkalnego) przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie obiektów nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Zwolnienie od podatku od towarów i usług, w świetle przytoczonych wyżej przepisów stosuje się w odniesieniu do sprzedaży części obiektów budownictwa mieszkaniowego, jeśli są one już zasiedlone lub zamieszkane oraz są przeznaczone na cele mieszkaniowe.

Z okoliczności przedstawionych przez Spółkę wynika, że przedmiotem sprzedaży jest lokal mieszkalny, nabyty uprzednio od developera - pierwotnego zbywcę. Lokal ten do momentu sprzedaży przez Spółkę był zamieszkiwany przez osoby trzecie na podstawie umowy najmu.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż przedmiotowy lokal został zasiedlony w momencie nabycia przez Spółkę od developera, w ramach wykonania przez niego czynności podlegającej opodatkowaniu. A zatem sprzedaż tego lokalu mieszkalnego, który został już zasiedlony (a ponadto został zamieszkany przez najemców), korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższa czynność powinna być udokumentowana zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Zgodnie natomiast z § 9 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług objętych stawką podatku niższą od określonej w art. 41 ust. 1 ustawy oraz dostawy towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 (tj. nazwa towaru lub usługi) obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu. W tym przypadku należy podać przepis, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl