IPPP1-443-1314/09-2/IZ - Opodatkowanie usług zarządczych świadczonych na podstawie kontraktu menadżerskiego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-1314/09-2/IZ Opodatkowanie usług zarządczych świadczonych na podstawie kontraktu menadżerskiego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zarządczych świadczonych na podstawie kontraktu managerskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług zarządczych świadczonych na podstawie kontraktu managerskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik w oparciu o zawartą w dniu 1 lipca 2008 r. umowę - kontrakt managerski (załącznik) świadczy usługę zarządczą na rzecz Spółki z o.o. jako prezes jej zarządu. Umowę tą podatnik wykonuje w następujący sposób:

*

w siedzibie spółki z uwzględnieniem wyjazdów służbowych;

*

czas wykonywania umowy zależy od podatnika, z uwzględnieniem określonej bytności podatnika w siedzibie spółki;

*

podatnik za świadczoną usługę zarządczą wystawia fakturę VAT;

*

odpowiedzialność podatnika w stosunku do osób trzecich regulowana jest przepisami kodeksu cywilnego, poprzez odwołanie do tych przepisów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik świadczący usługę zarządczą na podstawię kontraktu managerskiego jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Przy czym w myśl ust. 3 tego przepisu za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W myśl powołanej powyżej umowy z dnia 1 lipca 2008 r., w postaci kontraktu managerskiego, Spółka z o.o. zleciła wykonywanie szeroko pojętych usług zarządczych Wnioskodawcy jako wykonywanych samodzielnie z określonymi obowiązkami, za wynagrodzeniem i z odpowiedzialnością w stosunku do osób trzecich, opartą o zasady wynikające z przepisów kodeksu cywilnego.

Czynności wykonywane przez Stronę, stanowią a contrario dyspozycji przepisu art. 15 ust. 3 powyżej powołanej ustawy, czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej, co implikuje możliwość opodatkowania ich podatkiem od towarów i usług. Za takim stanowiskiem przemawia stan faktyczny i prawny okoliczności sprawy, w której Podatnik ponosi na zasadach ogólnych, wynikających z kodeksu cywilnego, pełną odpowiedzialność w stosunku do osób trzecich za wykonywane czynności. W tym miejscu podkreślenia wymaga okoliczność, że zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług fakt ponoszenia odpowiedzialności w stosunku do osób trzecich przez zlecającego jest elementem decydującym o zastosowaniu dyspozycji tego przepisu, albowiem poprzednie wymienione w tym przepisie elementy dyspozycji, a związane z istnieniem stosunku prawnego mogą dotyczyć wszelkich innych stosunków prawnych, których istnienie warunkowane jest stosunkiem prawnym (jakakolwiek umowa).

Ułożenie w taki sposób odpowiedzialności managera (poprzez odesłanie do Kodeksu cywilnego) było realizacją swobody umów ukształtowania ich postanowień, co wynika z treści art. 353 § 1. k.c., zgodnie z którym, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Do odpowiedzialności managera, w ten sposób ukształtowanej, może być zatem zastosowana chociażby regulacja art. 429 k.c., która to regulacja nie wymaga żadnego dodatkowego rozbudowania by taką odpowiedzialność ustanowić. W myśl tego przepisu, zlecający zwolniony jest z odpowiedzialności w stosunku do osób trzecich za działania zleceniobiorcy, jeżeli powierzył czynności do wykonania osobie, która w zakresie działalności zawodowej trudni się wykonywaniom takich czynności. Przepis ten (art. 429 k.c.) jest przepisem bezwzględnie obowiązującym (ius cogens), którego zmiana ewentualną umową stron byłaby nieważna. Stąd niezależnie od tego czy strony kontraktu managerskiego przewidziałyby tą odpowiedzialność w stosunku do osób trzecich czy też nie, to powierzanie wykonywania czynności managerskich osobie posiadającej przymioty konieczne do zawodowego wykonywania takich czynności automatycznie buduje taką odpowiedzialność. A o tym czy osoba managera ma takie przymioty decyduje zleceniodawca, który na zasadzie swobody kontraktowania ma prawo wyłącznego wyboru, kto w jego ocenie spełnia warunki konieczne do zarządzania przedsiębiorstwem (art. 355 § 1 k.c.). Również zasady doświadczenia życiowego wskazują na to, że zwykle na stanowisku wiceprezesa zarządu nie zatrudnia się osób niezajmujących się zawodowo wykonywaniem takich czynności.

Mając powyższe na uwadze Podatnik stoi na stanowisku, że w zakresie realizacji zawartej umowy - kontraktu managerskiego jest objęty podatkiem od towarów i usług i zobowiązany jest do jego odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem sprawy należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl