IPPP1/443-1307/09-2/AP - Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy zakupie samochodu w przypadku jego sprzedaży.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1307/09-2/AP Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy zakupie samochodu w przypadku jego sprzedaży.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy zakupie samochodu w przypadku jego sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy zakupie samochodu w przypadku jego sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik jest Dealerem samochodowym - przedmiotem działalności jest sprzedaż pojazdów oraz odpłatny wynajem samochodów zarówno krótko jak i długoterminowy. Podatnik ma działalność zarejestrowaną w KRS w zakresie sprzedaży samochodów pod symbolem 50.10.A/50.10.B i w zakresie wynajmu samochodów pod symbolem 71.10.Z i 60.24.C.

Podatnik dokonał w sierpniu 2008 r. zakupu samochodu osobowego używanego z przeznaczeniem na odsprzedaż. Przy jego zakupie, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), skorzystał z prawa odliczenia całej kwoty podatku przy zakupie tego samochodu. W związku z tym, że przez okres około roku nie znalazł nabywcy na ten samochód zmienił pierwotne przeznaczenie tego samochodu i w lipcu 2009 r. wynajął odpłatnie ten samochód wraz z kilkoma innymi na podstawie umowy najmu. W warunkach szczegółowych do umowy strony, tj. wynajmujący i najemca, określiły okres najmu na 6 miesięcy.

Po upływie 3 miesięcy najemca dokonał zwrotu samochodu i wypowiedział umowę. Ze względu na stan techniczny pojazdu podatnik po okresie najmu znalazł nabywcę na samochód i sprzedał go (tzn. przeznaczył do odsprzedaży) po upływie miesiąca od daty zakończenia umowy najmu. Pozostałe samochody są w dalszym ciągu wynajmowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnikowi prowadzącemu działalność w zakresie sprzedaży i odpłatnego najmu samochodów w przypadku takiego przeznaczenia (wykorzystania) samochodu, tj. do najmu 6 miesięcznego skróconego przez nieplanowane wypowiedzenie najemcy do okresu 3 miesięcy i sprzedaży w przeciągu jednego miesiąca po okresie najmu (w terminie krótszym niż 6 miesięcy od daty rozpoczęcia najmu) przysługuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku przy jego zakupie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku nabycia samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi co do zasady, 60 % kwoty podatku określonego w fakturze, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Nie dotyczy to jednak przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1.

odsprzedaż tych samochodów (zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7a ww. ustawy o podatku od towarów i usług),

2.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7b ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W takich przypadkach kwotę podatku naliczonego stanowi cała kwota podatku określonego w fakturze zakupu. Podatnik uważa, że skoro jego przedmiotem działalności jest zarówno odsprzedaż samochodów i najem samochodów, to zakup przedmiotowego samochodu uprawnia go do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy jego zakupie (zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7a). Jednocześnie przeznaczenie samochodu do najmu na okres powyżej 6 miesięcy pozwoli na zachowanie tego prawa. Fakt, że najem został skrócony przez najemcę do okresu krótszego niż 6 miesięcy (w tym przypadku do 3 miesięcy) i trwał faktycznie tylko 3 miesiące nie powoduje utraty tego prawa, gdyż po najmie zmiana przeznaczenia samochodu osobowego nastąpiła na cel uprawniający od odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy jego zakupie tj. na samochód do odsprzedaży.

Podatnik uważa, że o zachowaniu prawa do odliczenia decyduje kryterium przeznaczenia samochodu do wynajmu na okres nie krótszy niż 6 miesięcy, a dodatkowo także fakt, że przy odwrotnej zmianie przeznaczenia prawo do odliczenia podatku naliczonego zostaje zachowane, ponieważ samochód zostaje sprzedany w ramach przedmiotu działalności podatnika.

Podatnik (którego przedmiotem działalności jest odsprzedaż samochodów i oddanie samochodów w najem) stoi więc na stanowisku, że w przypadku przeznaczenia samochodu osobowego do najmu na okres 6 miesięcy i nieplanowanego skrócenia tego okresu przez najemcę do 3 miesięcy na skutek wypowiedzenia, a następnie odsprzedaży tego samochodu po zakończeniu skróconego najmu przysługuje mu prawo do odliczenia całej kwoty podatku przy zakupie przedmiotowego samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej: ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego, to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług, całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług lub czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem z przepisów ustawy o VAT wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 86 ust. 3 ww. ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Limit odliczeń nie dotyczy nabycia niektórych pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy, pomimo nieprzekroczenia przez nich dopuszczalnej masy całkowitej określonej w przepisie art. 86 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 4, przepis ust. 3 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Literalne brzmienie przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT wskazuje, że koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na jego odsprzedaży (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a)) lub na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b)).

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż pojazdów oraz odpłatny wynajem samochodów zarówno krótko, jak i długoterminowy. Podatnik dokonał w sierpniu 2008 r. zakupu samochodu osobowego używanego z przeznaczeniem na odsprzedaż. Przy jego zakupie (zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT), skorzystał z prawa odliczenia całej kwoty podatku. W związku z tym, że przez okres około roku nie znaleziono nabywcy, zmienione zostało jego pierwotne przeznaczenie i w lipcu 2009 r. samochód został odpłatnie wynajęty. W warunkach umowy strony, tj. wynajmujący i najemca, określiły okres najmu na 6 miesięcy. Jednak po upływie 3 miesięcy najemca dokonał zwrotu samochodu i wypowiedział umowę. Po upływie miesiąca od daty zakończenia umowy najmu Podatnik znalazł nabywcę na ww. samochód i sprzedał go (tzn. przeznaczył do odsprzedaży).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotem działalności Wnioskodawcy rzeczywiście jest sprzedaż pojazdów oraz odpłatny wynajem samochodów, Stronie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z zakupem pojazdu opisanego w złożonym wniosku. Skoro bowiem pierwotnie, tj. w sierpniu 2008 r., zakup samochodu nastąpił w celu jego odsprzedaży, następnie pojazd został wynajęty, zaś ostatecznie ponownie przeznaczony do odsprzedaży, a wszystkie te czynności odbywały się w ramach działalności gospodarczej Spółki, prawo do odliczenia podatku VAT nie zmieniło się.

Z powyższego wynika, iż zmieniło się przeznaczenie przedmiotowego samochodu, lecz w ocenie tut. Organu nie zachodzi konieczność korygowania dokonanego przy jego nabyciu odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, bowiem pojazd ten w przypadku sprzedaży służył wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Reasumując, z uwagi na spełnienie warunków określonych w przepisie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) i lit. b) ustawy o VAT, Wnioskodawcy prowadzącemu działalność w zakresie sprzedaży i odpłatnego wynajmu samochodów w przypadku przeznaczenia samochodu do najmu 6 miesięcznego, skróconego przez nieplanowane wypowiedzenie najemcy do okresu 3 miesięcy, a następnie sprzedaży w ciągu jednego miesiąca po okresie najmu (tj. w terminie krótszym niż 6 miesięcy od daty rozpoczęcia najmu) przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl