IPPP1/443-1298/10-4/AP - Stawka podatku VAT właściwa do sprzedaży rozpoczętego obiektu budowlano - mieszkaniowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 31 stycznia 2011 r., doręczonym dnia 7 lutego 2011 r., pismem z dnia 8 lutego 2011 r., nadanym w ustawowym terminie dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej do sprzedaży rozpoczętego obiektu budowlano - mieszkaniowego - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej do sprzedaży rozpoczętego obiektu budowlano - mieszkaniowego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 31 stycznia 2011 r. nr IPPP1/443-1298/10-2/AP (doręczone dnia 7 lutego 2011 r.) pismem z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, jak również działalność deweloperską. W roku 2009 zakupiła grunty o powierzchni 1,6217 ha z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne. W roku 2010 został zaprojektowany kompleks budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami podziemnymi i Spółka rozpoczęła jego budowę. Nieruchomość była wznoszona zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym i uzyskanym pozwoleniem na budowę. Spółka dokonała sprzedaży rozpoczętej inwestycji wraz z gruntem innemu deweloperowi, który będzie ją kontynuował według tego samego projektu.

Do sprzedaży zastosowano stawkę podatku VAT w wysokości 7% (sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 jako obiekt budownictwa mieszkaniowego), traktując przedmiot dostawy - rozpoczęte obiekty mieszkaniowe w stanie surowym otwartym (art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy - stawka podatku wynosi 7%).

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Tak też do dostawy gruntu Spółka zastosowała analogiczną stawkę podatku VAT ujmując w podstawie opodatkowania łącznie grunt i wykonane prace budowlane, traktując całość przedmiotu sprzedawanego jako rozpoczęte obiekty budowlano - mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowana przez Spółkę stawka podatku VAT w wysokości 7% do sprzedaży rozpoczętego obiektu budowlano - mieszkaniowego w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany jest prawidłowa.

Zdaniem Wnioskodawcy

Sprzedaż rozpoczętego obiektu budowlano - mieszkaniowego wraz z gruntem, na którym posadowiony jest ten obiekt podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Spółki jest to sprzedaż obiektów sklasyfikowanych w PKOB 11, których budowa ma być dalej kontynuowana, stanowi sprzedaż tych obiektów w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych - co powoduje, że podlega opodatkowaniu stawką 7% VAT.

Całość dostawy, tj. niezakończony budynek oraz grunt, na którym jest posadowiony powinna być opodatkowana wg stawki 7% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami zaś - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z ust. 12 powołanego art. 41, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy o VAT).

W myśl art. 41 ust. 12b ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ww. ustawy).

W przedmiotowej sprawie przywołać należy również treść § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), zgodnie z którym w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

Przytoczone powyżej przepisy wskazują, iż preferencyjna - tj. 7% - stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy o VAT - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Zatem dla właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, a w konsekwencji stosowania odpowiedniej stawki podatku, należy uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego wyżej art. 2 pkt 12 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, jak również działalność deweloperską. W roku 2009 zakupiła grunty z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne, w roku 2010 został zaprojektowany kompleks budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami podziemnymi i Spółka rozpoczęła jego budowę. Nieruchomość była wznoszona zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym i uzyskanym pozwoleniem na budowę. Spółka dokonała sprzedaży rozpoczętej inwestycji wraz z gruntem innemu deweloperowi, który będzie ją kontynuował według tego samego projektu. Do sprzedaży Spółka zastosowała stawkę podatku VAT w wysokości 7% traktując przedmiot dostawy jako rozpoczęte obiekty mieszkaniowe w stanie surowym otwartym, sklasyfikowane w PKOB w dziale 11 jako obiekty budownictwa mieszkaniowego. Również do dostawy gruntu Spółka zastosowała analogiczną stawkę podatku VAT ujmując w podstawie opodatkowania łącznie grunt i wykonane prace budowlane.

W przedstawionym stanie faktycznym istotne jest ustalenie, czy przedmiot dostawy, czyli rozpoczęte obiekty mieszkaniowe w trakcie inwestycji (w stanie surowym otwartym), jest budynkiem, o którym mowa w ww. art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "budynek". W tej sytuacji zasadnym jest sięgnięcie do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm., tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623), aby na gruncie utrwalonych w niej pojęć rozstrzygnąć, w sytuacji prowadzenia inwestycji budowlanej, od którego momentu mamy do czynienia z budynkiem, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999 r. nr SRI-4-WSK -12-535/99 (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999 r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

W przedmiotowej sprawie przywołać należy również przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego wynika, iż grunt jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a zatem odpłatna dostawa gruntu (np. sprzedaż) realizowana przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Oznacza to również, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części posadowionych na gruncie jest opodatkowana np. stawką 7%, stawką taką opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

O wysokości stawki obowiązującej przy sprzedaży gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek lub budowla, decyduje charakter tego obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli. Sprzedaż gruntu w takiej sytuacji nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

We wniosku wskazano, iż rozpoczęty obiekt mieszkaniowy w stanie surowym otwartym Wnioskodawca sklasyfikował w dziale 11 PKOB. Należy zatem uznać, iż spełnia on definicję obiektu budownictwa mieszkaniowego i stosownie do powołanych powyżej przepisów jego sprzedaż podlegała opodatkowaniu według preferencyjnej, tj. 7%, stawki podatku VAT. Uwzględniając treść art. 29 ust. 5 ww. ustawy, również sprzedaż gruntów dokonana wraz z rozpoczętą inwestycją podlegała opodatkowaniu według obniżonej stawki podatku w wysokości 7%.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionej przez Spółkę klasyfikacji obiektu budowlanego. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniego grupowania nie są kompetentne organy podatkowe, gdyż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania statystycznego - w tym przypadku PKOB - spoczywa na Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, niniejszą interpretację wydano w oparciu o wskazane w stanie faktycznym grupowanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie - Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.