IPPP1/443-1294/14-4/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2014 r. pismem z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 12 grudnia 2014 r. (doręczone 17 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z używaniem samochodów typu van - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z używaniem samochodów typu van. Wniosek uzupełniony został w dniu 18 grudnia 2014 r. pismem z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 grudnia 2014 r. (doręczone 17 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykorzystuje w działalności gospodarczej dwa pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Jeden jest objęty umową leasingu z dnia 21 czerwca 2012 r. Oba samochody zostały poddane dodatkowemu badaniu technicznemu o którym mowa w art. 86a ust. 10 i spełniają warunki pojazdów samochodowych typu wielozadaniowy, van.

Oba pojazdy są wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.), Spółka wskazała, że:

* samochody o których mowa w ORD-IN mają w dowodach rejestracyjnych wpis: ciężarowe, zostały dla nich wydane stosowne zaświadczenia o spełnieniu wymagań określonych przepisami ustawy o VAT,

* w umowie leasingu zawartej przed 1 kwietnia 2014 nie dokonano żadnych zmian po dniu 31 marca 2014 r. i umowa została zarejestrowana przez spółkę u naczelnika właściwego urzędu skarbowego przed dniem 2 maja 2014 r.

W związku z powyższym opisem sprawy zadano następujące pytanie:

Czy od wszystkich wydatków (dotyczących tych pojazdów samochodowych), spółka może odliczać VAT w 100%.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka ma prawo do odliczenia VAT w 100% w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami, gdyż spełniają wymogi Ustawy zgodnie z przepisem 86a ust. 4 pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Należy zaznaczyć, że od 1 kwietnia 2014 r., kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z tymi pojazdami zostały uregulowane w przepisach art. 86a ust. 1-10 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, wskazano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Stosownie do ust. 3 cyt. artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług i wykorzystuje w działalności gospodarczej dwa pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Jeden z nich objęty jest umową leasingu z dnia 21 czerwca 2012 r. Oba samochody zostały poddane dodatkowemu badaniu technicznemu o którym mowa w art. 86a ust. 10 i spełniają warunki pojazdów samochodowych typu wielozadaniowy, van i są wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał również, że samochody te mają w dowodach rejestracyjnych wpis: ciężarowe oraz zostały dla nich wydane stosowne zaświadczenia o spełnieniu wymagań określonych przepisami ustawy o VAT. Ponadto, w umowie leasingu zawartej przed 1 kwietnia 2014 nie dokonano żadnych zmian po dniu 31 marca 2014 r. i umowa została zarejestrowana przez Wnioskodawcę u naczelnika właściwego urzędu skarbowego przed dniem 2 maja 2014 r.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy przysługuje Mu prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wszystkich wydatków dotyczących tych pojazdów samochodowych.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem (w tym leasingiem operacyjnym) i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Zgodnie z powołanym w niniejszej interpretacji art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r. dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, zachowują swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia VAT.

Jak wskazuje się w opisie sprawy, Wnioskodawca jest w posiadaniu takich zaświadczeń wydanych przez okręgową stację kontroli pojazdów. Spełnienie wymogów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy potwierdzone jest również poprzez adnotację w dowodach rejestracyjnych obu samochodów używanych przez Wnioskodawcę.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada pełne prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych, oraz innych wydatków dotyczących wskazanych pojazdów typu van, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 i art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy.

Ponadto, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu wskazanych pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, art. 12 ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do tych samochodów (tekst jedn.: innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van). W świetle art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, samochody te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, a ich ewentualny użytek do celów prywatnych jest nieistotny.

Podsumowując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej (100%) kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa oraz kosztów utrzymania pojazdów samochodowych zakwalifikowanych do podrodzaju van.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.