IPPP1-443-1292/09-4/JL - Zasady opodatkowania podatkiem VAT usług marketingowych, konsultingowych i pośrednictwa handlowego, świadczonych na rzecz przedsiębiorcy niemieckiego.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 10 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-1292/09-4/JL Zasady opodatkowania podatkiem VAT usług marketingowych, konsultingowych i pośrednictwa handlowego, świadczonych na rzecz przedsiębiorcy niemieckiego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.) - uzupełnionym w dniu 2 marca 2010 r. na wezwanie wysłane w dniu 18 lutego 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

*

określenia jednolitej zasady opodatkowania stałej i zmiennej części wynagrodzenia - jest prawidłowe,

*

określenia miejsca świadczenia usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia jednolitej zasady opodatkowania stałej i zmiennej części wynagrodzenia oraz określenia miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskująca Prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, jednoosobowo, w zakresie marketingu, konsultingu i pośrednictwa handlowego, głównie dla jednego odbiorcy - Przedsiębiorstwa z Niemiec, będącego podatnikiem VAT-UE w Niemczech. Zasady współpracy i dokładny zakres wykonywanych czynności określa umowa agencyjna. Zgodnie z nią Wnioskująca otrzymuje wynagrodzenie w dwóch wymiarach:

*

stałe wypłacane na koniec miesiąca,

*

zmienne, prowizyjne uzależnione od wyników działalności rozliczane w okresach sprawozdawczych miesięcznych.

Przedsiębiorca niemiecki przekazuje wynagrodzenie na konto bankowe Wnioskodawczyni nie oczekując przy tym wystawienia faktury VAT. Koszt związany z tym wynagrodzeniem rozlicza według odrębnych zasad finansowych obowiązujących w Niemczech. Wnioskująca nadmienia, że jest czynnym podatnikiem VAT-UE zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.

W piśmie będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskująca wskazała, że symbole PKWiU dla świadczonych usług to 74.90 oraz 63.99. Wnioskująca poinformowała również, że w załączonej do złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej umowie agencyjnej z przedsiębiorcą niemieckim, na podstawie której Wnioskująca świadczy omawiane usługi i dostaje wynagrodzenie, dokładnie określono zakres jej działalności jako promowanie sprzedaży produktów firmy niemieckiej na terenie Polski, ich reklamę, prowadzenie działalności marketingowej i doradczej na terenie Polski w zakresie tych produktów, sondowanie możliwości rynku polskiego w zakresie ich sprzedaży.

W celu opodatkowania świadczonych usług Zainteresowana wystawia fakturę wewnętrzną, na podstawie której nalicza podatek VAT zgodnie ze stawką obowiązującą w Polsce i wykazuje w Deklaracji rozliczeniowej jako sprzedaż krajową. VAT Wnioskująca nalicza metodą "w stu". Kwota otrzymanego wynagrodzenia stanowi kwotę brutto, czyli zawiera w sobie podstawę opodatkowania oraz naliczony podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Jak opodatkować podatkiem VAT dokonywane transakcje.

2.

Czy zasady opodatkowania będą różne w stosunku do poszczególnych składników wynagrodzenia (prowizja i wynagrodzenie stałe), jeśli wpłaty na konto dokonywane są w różnych okresach czasowych i w oparciu o inne dokumenty księgowe.

Zdaniem wnioskodawcy pomimo, że symbole PKWiU dla świadczonych usług nie pokrywają się z symbolami usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, charakter prowadzonej działalności, czyli pośrednictwo w usługach niematerialnych, klasyfikuje miejsce świadczenia usług jako miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, czyli w tym wypadku jest to terytorium Niemiec. Przedsiębiorca niemiecki (także posiadający NIP-EU) przekazuje wynagrodzenie na konto bankowe Wnioskującej na podstawie wewnętrznie wystawianych przez siebie dokumentów, tzw. not uznaniowych, nie oczekując od niej wystawienia faktury VAT. Koszty, jakie z tego tytułu ponosi niemiecki kontrahent rozlicza według zasad finansowych obowiązujących w Niemczech. W celu opodatkowania świadczonych usług Wnioskująca wystawia fakturę wewnętrzną, na podstawie której nalicza podatek VAT zgodnie ze stawką obowiązującą w Polsce, chociaż jej zdaniem w tym wypadku nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Odnosząc się do drugiego pytania, według Zainteresowanej obydwie części wynagrodzenia, zarówno stała jak i zmienna prowizyjna, podlegają tym samym zasadom opodatkowania podatkiem VAT, gdyż dotyczą tej samej usługi dostarczonej w tym samym czasie do tego samego kontrahenta na podstawie tej samej umowy.

Swoją działalność Zainteresowana definiuje jako pośrednictwo w usługach niematerialnych. Zgodnie z art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT miejscem świadczenia wymienionych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada swoją siedzibę.

W związku z powyższym podatnik polski mający NIP-UE, wystawia fakturę VAT z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca usługi, czyli w tym przypadku podmiot z Niemiec mający NIP-UE.

Jednak Firma niemiecka opierając się na ustaleniach umowy agencyjnej rozlicza koszty wynagrodzenia według własnych zasad i nie pobiera faktury VAT. Transakcja pozostaje poza opodatkowaniem w zakresie VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

*

określenia jednolitej zasady opodatkowania stałej i zmiennej części wynagrodzenia - jest prawidłowe,

*

określenia miejsca świadczenia usług - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

W świetle art. 27 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1.

osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2.

podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Artykuł 27 ust. 4 ustawy stanowi, iż przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1)

sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;

2)

reklamy;

3)

doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

a.

usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1);

b.

usług w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2);

c.

usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1);

d.

usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1;

e.

usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3);

3a)

usług przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;

4)

bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;

5)

dostarczania (oddelegowania) personelu;

6)

wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;

7)

telekomunikacyjnych;

8)

nadawczych radiowych i telewizyjnych;

9)

elektronicznych;

10)

polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;

11)

agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10;

12)

polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych;

13)

przesyłowych:

a.

gazu w systemie gazowym,

b.

energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;

14)

bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 12 i 13.

W myśl art. 8 ust. 4 ustawy, przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z powyższego, art. 27 ust. 4 cyt. ustawy wprowadza katalog usług, których miejscem świadczenia - w myśl art. 27 ust. 3 - jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania (jeśli usługi te są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę). Są to zatem usługi, które stanowią wyjątek od zasady określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którą w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności lub miejsce stałego zamieszkania.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż zasadę określoną w art. 27 ust. 3 ustawy stosuje się tylko do usług wymienionych w ust. 4 artykułu 27 ustawy - jeśli są świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w przepisie ust. 3 tego artykułu. Do pozostałych zaś usług, przy określaniu miejsca ich świadczenia, stosuje się zasadę ogólną, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Wnioskująca świadczy usługi w zakresie marketingu, konsultingu i pośrednictwa handlowego, głównie dla jednego odbiorcy - Przedsiębiorstwa z Niemiec, będącego podatnikiem VAT-UE w Niemczech. Symbole PKWiU dla świadczonych przez Wnioskującą usług to 74.90 oraz 63.99.

Stwierdzić należy, że usługi świadczone przez Wnioskującą nie zostały wymienione w art. 27 ust. 4 cyt. ustawy. W związku z tym, miejscem świadczenia tych usług nie będzie miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Do usług świadczonych przez Wnioskującą nie ma zastosowania art. 27 ust. 3 ustawy. Zatem na podstawie cytowanych przepisów oraz okoliczności przedstawionych we wniosku należy stwierdzić, że miejsce świadczenia tych usług należy ustalić w oparciu o przepis art. 27 ust. 1 cyt. ustawy. Opierając się na treści tego przepisu należy stwierdzić, że miejscem ich świadczenia jest terytorium Polski. Usługi podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Stanowisko Wnioskującej w kwestii ustalenia miejsca świadczenia usług należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy stwierdzić, iż obie części wynagrodzenia, zarówno stała jak i zmienna prowizyjna, podlegają tym samym zasadom opodatkowania podatkiem VAT, gdyż dotyczą tej samej usługi dostarczonej w tym samym czasie do tego samego kontrahenta i na podstawie tej samej umowy.

Stanowisko Wnioskującej w tym zakresie jest zatem prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2010 r., na podstawie ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, art. 27 ustawy został uchylony. Nowe uregulowania w zakresie miejsca świadczenia usług wynikają z art. 28a-28o tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl